کنش وری اجرایی در کودکان مبتلا به اختلال نارسایی توجه/فزون کنشی
محورهای موضوعی : روان درمانگریپریرخ دادستان 1 , ربابه دل آذر 2 , احمد علیپور 3
1 - استاد دانشگاه ازاد اسلامی واحد تهران جنوب
2 - کارشناس ارشد روانشناسی عمومی
3 - دانشیار دانشگاه پیام نور تهران
کلید واژه: کنشهای اجرایی, اختلال نارسایی توجه/فزونکنشی, آزمونهای عصبـروان شناختی,
چکیده مقاله :
مـؤلفههای زیربنایی کنشوری اجرایی در 18 کودک درمان نشده و 18 کودک درمانشده (با دارو) مبتلا به اختلال نارساییتوجه/فـزونکنشی با 18 کـودک بهنجار مقایسه شدند. هـر گروه شامل3 دختر و 15 پسر با دامنه سنی 7 تا 12 سال بود. تمام کودکان به آزمونهای رنگـواژه استروپ (استروپ، 1935)، دستهبندی کارتهای ویسکانسین (گرانت و برگ، 1948) و عملکرد مداوم (روزولد، میرسکی، ساراسون، برانسام و بک، 1956) و زیرمقیاس فراخنای ارقام (وکسلـر، 1974) پاسخ دادنـد. نتایج تحلیل واریانس چند متغیـری نشان دادنـد که گروه درمان نشده در مقایسه با گروه بهنجار و درمان شده در بیشتـر کنشهای اجرایی ضعیفتر عمل کردند. عملکرد کودکان درمان شده در کنشهای اجرایی تفاوتی با کودکان بهنجار نداشت.
The underlying components of executive functioning in 18 non-treated and 18 treated children (with medication) with ADHD were compared with 18 normal children. There were 3 girls and 15 boys in each group and their age ranged from 7 to 12 years old. All the children responded to the Stroop Color-Word Test(Stroop, 1935), Wisconsin Card Sorting (Grant &Berg, 1948), and Continuous Performance Tests (Rosovold, Mirsky, Sarason, Bronsome & Beck, 1956), and the Digit Span subscale (Wechsler, 1974). The results of MANOVA showed that compared to treated and normal sample, the non-treated sample performed significantly weaker in most of executive functions. No significant differences were found between the performance of treated and normal children in executive functions.