نقد و بررسی نقش برنامه درسی دوره متوسطه حرفه‌ای، در توانمند سازی شغلی دانش‌آموزان کم‌توان ذهنی، از دیدگاه کارشناسان ستادی، متخصصان برنامه‌ریزی درسی و دبیران ذیربط
محورهای موضوعی : علوم تربیتی
1 - گروه علوم تربیتی، واحد زنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، زنجان
کلید واژه: دانش‌آموزان کم‌توان ذهنی آموزش پذیر, مقطع متوسطه حرفه‌ای, مهارت‌های عمومی, خودکفایی فردی, توانبخشی حرفه‌ای, رغبت‌های شغلی,
چکیده مقاله :
هدف این پژوهش بررسی میزان تقویت توانمندسازی شغلی در برنامه درسی دانش‌آموزان کم‌توان ذهنی است. جامعه آماری این پژوهش، کلیه کارشناسان ستادی سازمان آموزش و پرورش استثنایی، کلیه متخصصان برنامه‌ریزی درسی در مقطع متوسطه حرفه‌ای و کلیه دبیران مقطع متوسطه کم توان ذهنی استان قزوین می‌باشد که از بین آنان به ترتیب (40)، (80)، (93) نفر به عنوان نمونه آماری و به شیوه تصادفی ساده و از طریق فرمول کوکران انتخاب شدند. ابزار پژوهش در این بررسی پرسشنامه محقق ساخته بود که پایایی آن بر اساس آلفای کرانباخ (=95/0) محاسبه و روایی آن بر اساس نظریه اساتید صاحب نظر مورد تأیید قرار گرفت. تجزیه و تحلیل یافته‌ها نشان داد دبیران بر خلاف کارشناسان ستادی و متخصصان برنامه‌ریزی درسی معتقدند برنامه‌های درسی دوره متوسطه حرفه‌ای با علایق و رغبت‌های شغلی دانش‌آموزان دوره متوسطه حرفه‌ای تناسب کمتری دارد، کمتر توانسته فارغ‌التحصیلان را به خود کفایی فردی برساند و در توانبخشی حرفه‌ای دانش‌آموزان کم توان ذهنی نقش کم رنگی ایفا نموده است.
The present study aims at investigating the role of vocational high school curriculum in empowering educable mentally retarded students. The effect if each component of curriculum (purpose, content, duration, and evaluation) on vocational empowerment component (general and social skills, self-management, self-sufficiency, economic sufficiency, and vocational empowerment) was studied. The statistical population included all administrative officials, curriculum designers, teachers, and employers in Qazvin. A sample (223) was selected through randomization. The data gathering instruments were two researchers-made questionnaires based on 1-10 Likert scale. The results showed that administrative officials and curriculum designers regarded the curriculum effective in increasing general and social skills, self-management, self-sufficiency, economic sufficiency, and vocational empowerment. However, according to teachers, and employers the curriculum has little effect on promoting the skills. It can be argued that teachers and employers as implementers of the curriculum are more reliable source to evaluate the program. As a result, administrative officials, curriculum designers are recommended to revise the existing programs