در مواجهه با بحران های مالی نظارت، و پیش بینی چنین رویدادهایی به منظور کاهش آثار منفی آنها بر بازارهای مالی و اقتصادی ضرورت دارد. هدف اصلی مطالعه ی حاضر، ارائه مدل سیستم هشدار سریع وقوع بحران مالی در بورس اوراق بهادار تهران است. بدین منظور از داده های هفتگی طی سال های 1376 تا 1397 (1121 هفته) استفاده شد. منظور از بحران در مطالعه حاضر، سقوط بیش از 15 درصدی شاخص قیمت (TEPIX) نسبت به سه ماه گذشته است. از اینرو جهت عملیاتی نمودن متغیر وابسته، از متغیر دامی استفاده شده و برای اندازه گیری شوک های ناشی از شاخص قیمت، نرخ ارز، قیمت طلا و نفت از پسماند مدل خود توضیح میانگین متحرک انباشته (ARIMA) استفاده شده است. نتایج حاصل با استفاده از مدل لاجیت و پروبیت مدل سازی شده و پس از تجزیه و تحلیل داده ها نشان داده است که با کاهش شاخص قیمت در دوره ی گذشته و نیز بروز بحران در دوره ی گذشته، احتمال وقوع بحران افزایش می یابد. در حالیکه کاهش نرخ ارز، افزایش قیمت طلا و کاهش قیمت نفت بر بروز بحران در دوره ی جاری تاثیر معنی داری ندارد. بر اساس داده های هفتگی، 44 بحران رخ داده که هر دو مدل 36 بحران را پیش بینی کرده است. قدرت پیش بینی بحران ها 82 درصد و قدرت پیش بینی کل مدل در حدود 99 درصد می باشد. تفاصيل المقالة

در پژوهش حاضر به اثر سرایت پذیری درماندگی مالی در بانک های ایران با رویکرد تلاطم شرطی پویا جهت استفاده تصمیم گیران اقتصادی و مدیران مالی پرداخته شده است.جامعه آماری پژوهش شامل بانک های ملت، تجارت ، صادرات و پارسیان می باشد که در بازه زمانی سال های 1395 تا 1399 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. پژوهش حاضر با به کارگیری روشKMV و مفهوم فاصله تا نکول و با استفاده از مدل VAR و استفاده از روش DCC-GARCH، احتمال سرایت درماندگی مالی به سایر بانک ها را مورد بررسی قرار داده است. نتایج به دست آمده،حاکی از وجود رابطه معنادار بین ریسک درماندگی مالی بانک ها با یکدیگر بوده است؛بانک ملت در معرض بیشترین ریسک سرایت درماندگی و بانک پارسیان، کمترین اثرپذیری را نشان می دهد. بر اساس نتایج مدل، افزایش ریسک های عملکردی بانک ها از جمله ریسک اعتباری و ریسک بازار، بر افزایش ریسک درماندگی مالی تاُثیر معناداری داشته و این ریسک می تواند بر دیگر بانک ها در شبکه ارتباطی بانک ها و سپس کل اقتصاد سرایت نماید. تفاصيل المقالة

هر سرمایه گذاری در صدد حداکثر سازی تابع مطلوبیت سرمایه گذاری خود در بازار سرمایه از طریق انتخاب ترکیب سبد سرمایه گذاری بهینه می باشد. در این تحقیق سعی بر آن است که با مقایسه یک رویکرد جدید در بهینه سازی پرتفوی براساس نظریه ارزش فرین با مدل میانگین – واریانس مارکویتز مشخص نمایم کدامیک از این دو روش در انتخاب یک پرتفوی کارآ موفق تر است. قلمرو زمانی تحقیق از ابتدای سال 1392 تا پایان سال 1397 و جامعه آماری نیز 50 شرکت برتر بورس اوراق بهادار تهران بوده است. در گام اول با استفاده روش حداکثر سازی تابع درست نمایی، نوع توزیع حدی بازده شرکت های فعال و برتر بورسی مشخص گردید و در گام بعد مرز کارآ سرمایه گذاری ریسکی در بورس اوراق بهادار تهران با استفاده از یک مدل برنامه ریزی کوآدرتیک با رویکرد ارزش فرین محاسبه و با مرز کارآ مدل مارکویتز مقایسه گردید.. با توجه به نتایج حاصل از آزمون رتبه علامت دار ویلکاکسون برای مقایسه بازده واقعی پرتفوهای بهینه در دو مدل مارکویتز و ارزش فرین (0.866=p و 0.169-=Z) مشاهده می شود دو مدل مذکور در طول دوره مورد مطالعه در مجموع بازدهی یکسانی برای مرز کارآ سرمایه گذاری ریسکی داشته اند. تفاصيل المقالة

تعدد شرکت هایی که دچار درماندگی مالی در کشورهای مختلف شده اند و همچنین سرایت پذیری آن بر شرکت های دیگر باعث شده است تحقیقاتی در مورد روش پیش بینی چنین شرایطی و همچنین تاثیر آن بر سایر شرکت ها در بازارهای مالی صورت گیرد. در این راستا این مطالعه به بررسی سرایت درماندگی مالی در شرکت های زنجیره تامین خودرو می پردازد. برای این منظور ابتدا با استفاده از روش KMV سری زمانی احتمال نکول و فاصله تا نکول 4 شرکت زنجیره تامین ایران خودرو و 4 شرکت زنجیره تامین سایپا محاسبه شده سپس با استفاده از مدل گارچ چندمتغیره سرایت پذیری درماندگی مالی در شرکت های زنجیره تامین این دو خودروساز عمده در مدل های مجزا مورد آزمون قرار گرفته است. نتایج برآورد مدل برای شرکت های زنجیره تامین ایران خودرو نشان داد احتمال نکول باوقفه بر احتمال نکول شرکت های زنجیره تامین(ختوقا، خفنر و خوساز) در سطح اطمینان 95 درصد منفی و معنادار است. تفاصيل المقالة

هدف اصلی سرمایه‌گذاران در بازار سهام، کسب بیشترین بازده در زمان مورد نظر می‌باشد، لذا معرفی مناسب ترین روش جهت انجام معاملات برای سرمایه‌گذاران از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. معاملات موفق در بازارهای مالی می‌بایست نزدیک به نقاط کلیدی بازگشتی انجام گردد. در سال‌های اخیر سیستم‌های مختلفی به منظور شناسایی این نقاط بازگشتی ایجاد شده‌اند. تحلیل تکنیکال سعی در شناسایی نقاط صحیح و به موقع برای ورود و خروج به معاملات را دارد.در این مقاله در تلاش هستیم تا با بهره‌گیری از قواعد تکنیکی طبق پژوهش‌ها و نتایج پیشین که‌ دارای درصد موفقیت بالاتری باشد، را انتخاب نموده و با به کارگیری محاسبات نرم، پارامترهای تصمیم‌گیری در قواعد تکنیک با استفاده از الگوریتم کرم شب تاب بهبود داده شود.نتایج این مدل با نتایج حاصل از به‌کارگیری پارامترهای استاندارد اندیکاتورها و نتایج حاصل از راهبرد خرید و نگهداری مقایسه می‌شود. به منظور اعتبار سنجی سیستم معاملاتی معرفی شده، به مقایسه آن با نتایج حاصل از سیستم هوشمند بهینه سازی شده مبتنی بر روش اپتیک و الگوریتم ژنتیک پرداختیم. نتایج پژوهش نشان می‌دهد که با بهینه سازی پارامترهای اندیکاتورهای تحلیل تکنیکال می توان بازدهی سرمایه‌گذاری را نسبت به روش های معمول در بازار سهام و پژوهش‌های پیشین افزایش داد. تفاصيل المقالة

در انتخاب پرتفوی بهینه، باید معیارهای مختلفی را در نظر گرفت که قسمتی آنها بر اساس ماهیت بهینه‌سازی تعیین می‌شود و قسمتی نیز بر اساس خواست سرمایه‌گذار مشخص می‌گردد. لذا در این مقاله، مدل‌هایی مبتنی بر برنامه ریزی چندهدفه طراحی و در محیط نرم‌افزار متلب حل شده است. این مدل‌ها به گونه‌ای طراحی شده که هم طبیعت چندهدفة انتخاب پرتفو، هم ملاحظات مورد نظر سرمایه‌گذار و هم ماهیت غیرقطعی بازدهی آتی دارایی ها را نیز در نظر ‌بگیرد. پس از طراحی مدل‌ها در دو وضعیت فازی و غیرفازی، به دلیل ماهیت NP-HARD آنها، از الگوریتم اختصاصی طراحی شده NSGA-II برای حل استفاده شده است. پس از حل مدل‌ها، بهترین پرتفو از جبهة پارتوی تشکیل شده، بر اساس نسبت سورتینو، استخراج شده و پرتفوهایی که با این روش بدست آمده، بر اساس نسبت ترینر مقایسه گردیدند. نتایج آزمون‌های آماری به صراحت نشان می دهد که مدل های ارائه شده قدرت بالایی در انتخاب پرتفوی با بازدهی بالا و ریسک متعادل دارند. همچنین نتایج بیانگر آن است که در میان مدل های طراحی شده، استفاده از منطق فازی در مدلهای چهارهدفه، نسبت به وضعیتی که از منطق فازی در طراحی و استفاده از این مدلها استفاده نشود، نتایج مطلوب‌تری را ایجاد را می‌نماید. تفاصيل المقالة

همواره بر قراری رابطه تعادلی بین ریسک و بازده معیار اصلی برای تصمیمات سرمایه گذاری در بورس اوراق بهادار بوده است. هر سرمایه گذاری در صدد انتخاب ترکیب بهینه ای از سرمایه گذاری است که با توجه به میزان ریسک و بازده آن ، تابع مطلوبیتش حداکثر گردد. در این تحقیق سعی بر آن بود که مدلی کاراتر از مدل های موجود و مرسوم برای بهینه سازی سبد سرمایه گذاری ارائه گردد. مدلی که با در نظر داشتن شرایط عدم قطعیت و ریسک سرمایه گذاری، بازدهی بیشتری را برای سرمایه گذاران فراهم نماید. به همین منظور از نظریه ارزش فرین برای سنجش ریسک سرمایه گذاری به عنوان یکی از جدیدترین سنجه های ارزش در معرض ریسک استفاده شده است. قلمرو زمانی تحقیق از ابتدای سال 1392 تا پایان سال 1397 و جامعه آماری نیز 50 شرکت برتر بورس اوراق بهادار تهران بوده است. در گام اول با استفاده روش گارچ و حداکثر سازی تابع درستنمایی، نوع توزیع بازده شرکت های فعال و برتر بورسی مشخص گردید و در گام بعد مرز کارآ سرمایه گذاری ریسکی در بورس اوراق بهادار تهران با استفاده از یک مدل برنامه ریزی کوآدرتیک با رویکرد ارزش فرین محاسبه و با مرز کارآ مدل مارکویتز مقایسه گردید. ، نتایج تحقیق حاکی از آن بود که تشکیل سبد سهام بهینه، با استفاده از نظریه ارزش فرین تفاوت چندانی با مدل میانگین – واریانس مارکویتز ندارد. تفاصيل المقالة