یکی از شایع ترین اختلالات کبدی در حال حاضر، کبد چرب می باشد که امروزه به‌دلیل سبک نادرست زندگی، مبتلایان به آن در جهان رو به افزایش است. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر ماده موثره گیاه اسپند یعنی هارمالین، بر سطوح سرمی آنزیم های شاخص کبدی در موش‌های مبتلا به کبد چرب غیرالکلی می باشد. در این تحقیق از 40 سر موش نر بالغ نژاد NMRI که به 5 گروه 8تایی شامل گروه های کنترل، HFD، شم (HFD دریافت کننده آب مقطر که حلال هارمالین می باشد)، دریافت کننده هارمالین 50 و 100 میلی گرم بر کیلوگرم تقسیم شدند، استفاده شد. هارمالین به صورت داخل صفاقی و به مدت 4 هفته تزریق شد. برای ارزیابی عملکرد کبد، سطوح سرمی آلانین آمینوترانسفراز (ALT)، آسپارتات آمینوترانسفراز (AST)، آلکالین فسفاتاز (ALP) و پروفایل لیپیدی (کلسترول، LDL و HDL) اندازه گیری شدند. میزان فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی مانند کاتالاز، گلوتاتیون پراکسیداز و سوپراکسیددیسموتاز (SOD) در بافت کبد نیز بررسی شدند. بررسی های هیستولوژیکی با استفاده از رنگ آمیزی هماتوکسیلین-ائوزین در بافت کبد انجام شد. سطوح سرمی ALT، AST، ALP، کلسترول و LDL به طور معنی داری در گروه های تیمارشده با هارمالین کاهش و سطوح آنزیم های آنتی اکسیدان کاتالاز، گلوتاتیون پراکسیداز و SOD بطور معنی داری در گروه های تیمار شده افزایش یافت. میزان HDL بطور معنی داری در گروه های تیمار شده با هارمالین افزایش معنی دار یافت. نتایج به دست آمده، اشاره به خواص آنتی اکسیدانی هارمالین دارد که از مهمترین آلکالوئیدهای گیاه اسپند می باشد. تفاصيل المقالة

کبد چرب سبب تجمع چربی اضافی در سلول‌های کبدی می‌شود. بربرین دارای فعالیت¬های آنتی اکسیدانی و ضد التهابی است و سیتاگلیپتین مهار کننده DPP-4 است که عملکرد هورمون های اینکرتین را افزایش می‌دهد. در این تحقیق، فعالیتهای بیولوژیکی بربرین و سیتاگلیپتین برای درمان کبد چرب در موش‌های اسپراگ-داولی مدل دیابتی بررسی شد. اثرات درمانی سیتاگلپتین و بربرین بر کبد چرب در موش‌های دیابتی شده توسط تزریق آلوکسان با تک دوز 100 میلی‌گرم/کیلوگرم با گروه¬بندی زیر صورت گرفت. 1: کنترل (سرم فیزیولوژی به عنوان حلال آلوکسان) ؛ 2: مدل (کبد چرب + آلوکسان) ؛3: سیتاگلیپتین (کبدچرب + آلوکسان و سیتاگلیپتین 10 میلی‌گرم/کیلوگرم)؛ 4: بربرین (کبدچرب+آلوکسان و 150 میلی‌گرم/کیلوگرم بربرین)؛ 5: بربرین/سیتاگلیپتین (کبد چرب + آلوکسان و 5 میلی‌گرم/کیلوگرم سیتاگلیپتین و 75 میلی‌گرم/کیلوگرم بربرین). پس از اتمام دوره تیمار و بافت کبد جداسازی و توزین شد. میزان تری‌گلیسرید و کلسترول کبدی سنجش شد. بیان ژن GLUT4 در بافت کبد با روش ریل تایم PCR اندازه¬گیری شد. سطح بیان ژن GLUT4 در گروه‌های تیمار در مقایسه با گروه مدل افزایش یافت که فقط در گروه تجویز توام با گروه مدل تفاوت معنی‌دار دیده شد (05/0 p <). میزان کلسترول کبدی در گروه‌های تیمار نسبت به گروه مدل کاهش معنی‌دار داشته است (01/0 p <). تری‌گلیسرید کبدی در گروه‌های تیمار کاهش یافت ولی فقط در گروه تجویز توام تفاوت معنی‌داری با گروه مدل دیده شد (05/0 p <). بربرین و سیتاگلیپتین به ویژه در تجویز توام با بیان افزایشی GLUT4 و کاهش کلسترول و تری‌گلیسرید کبدی اثر مطلوبی در متابولیسم لیپیدها دارند و می‌توانند به عنوان یك رژیم درمانی مؤثر برای هایپرلیپیدمی و کبد چرب در نظر گرفته شوند. تفاصيل المقالة