مطالعه میزان شیوع گونههای ویبریو و فراوانی ژنهای حدت در ویبریو پاراهمولیتیکوسهای جداسازی شده از میگوهای تازه و نمک سود شده در بندر گناوه
الموضوعات :
سحر حسینی
1
(دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شهرکرد، باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، شهرکرد، ایران.)
فرهاد صفرپور دهکردی
2
(دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شهرکرد، باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، شهرکرد، ایران.)
ابراهیم رحیمی
3
(دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شهرکرد، دانشیار گروه بهداشت مواد غذایی، دانشکده دامپزشکی، شهرکرد، ایران)
امیر شاکریان
4
(دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شهرکرد، دانشیار گروه بهداشت مواد غذایی، دانشکده دامپزشکی، شهرکرد، ایران)
الکلمات المفتاحية: گونههای ویبریو, ویبریو پاراهمولیتیکوس, میگو تازه, میگو نمکسود شده,
ملخص المقالة :
گونههای ویبریو پاتوژنهای منتقله از طریق غذاهای دریایی هستند که مسئول موارد بسیاری از گاستروآنتریتها میباشند. مطالعه حاضر به منظور تعیین میزان شیوع گونههای ویبریو و فراوانی ژنهای حدت tdh، tlh و trh در ویبریو پاراهمولیتیکوسهای جداسازی شده از نمونههای میگو تازه و نمک سود شده، انجام پذیرفت. در کل 60 نمونه میگوی تازه و نمک سود شده از بندر گناوه جمعآوری شد. کشت میکروبی به منظور جداسازی گونههای ویبریو انجام پذیرفت. همچنین حضور ویبریو پاراهمولیتیکوس، ویبریو کلرا، ویبریو ولنیفیکوس و ویبریو هاروی و ژنهای حدت ویبریو پاراهمولیتیکوس، با استفاده از تکنیک PCR، مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که 20 درصد از نمونههای میگو تازه و 33/23 درصد از نمونههای میگو نمک سود شده از نظر حضور گونههای ویبریو مثبت بودند. ویبریو ولنیفیکوس بیشترین میزان شیوع (33/8 درصد) را نشان داد، در حالی که ویبریو کلرا کمترین میزان شیوع (66/1درصد) را در نمونههای مورد بررسی داشت. از کل 4 ویبریو پاراهمولیتیکوس تشخیص داده شده، همه آنها ژن tlh را داشتند (100 درصد). فراوانی ژنهای tdh و trh در ویبریو پاراهمولیتیکوسهای جداسازی شده به ترتیب 50 درصد و 25 درصد بوده است. شیوع بالای گونههای ویبریو و خصوصا ویبریو پاراهمولیتیکوس حدتدار در نمونهها تاییدکننده عدم رعایت بهداشت در مراکز تهیه و توزیع میگو و فرآوردههای آن است.