مطالعه میزان شیوع گونه‌های ویبریو و فراوانی ژن‌های حدت در ویبریو پاراهمولیتیکوسهای جداسازی شده از میگوهای تازه و نمک سود شده در بندر گناوه
الموضوعات :
سحر حسینی
1
,
فرهاد صفرپور دهکردی
2
,
ابراهیم رحیمی
3
,
امیر شاکریان
4
1 - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شهرکرد، باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، شهرکرد، ایران.
2 - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شهرکرد، باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، شهرکرد، ایران.
3 - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شهرکرد، دانشیار گروه بهداشت مواد غذایی، دانشکده دامپزشکی، شهرکرد، ایران
4 - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شهرکرد، دانشیار گروه بهداشت مواد غذایی، دانشکده دامپزشکی، شهرکرد، ایران
تاريخ الإرسال : 09 الأحد , ذو القعدة, 1434
تاريخ التأكيد : 01 السبت , رمضان, 1435
تاريخ الإصدار : 27 السبت , شوال, 1435
الکلمات المفتاحية:
گونه‌های ویبریو,
ویبریو پاراهمولیتیکوس,
میگو تازه,
میگو نمک‌سود شده,
ملخص المقالة :
گونه‌های ویبریو پاتوژن‌های منتقله از طریق غذاهای دریایی هستند که مسئول موارد بسیاری از گاستروآنتریت‌ها می‌باشند. مطالعه حاضر به منظور تعیین میزان شیوع گونه‌های ویبریو و فراوانی ژن‌های حدت tdh، tlh و trh در ویبریو پاراهمولیتیکوسهای جداسازی شده از نمونه‌های میگو تازه و نمک سود شده، انجام پذیرفت. در کل 60 نمونه میگوی تازه و نمک سود شده از بندر گناوه جمع‌آوری شد. کشت میکروبی به منظور جداسازی گونه‌های ویبریو انجام پذیرفت. همچنین حضور ویبریو پاراهمولیتیکوس، ویبریو کلرا، ویبریو ولنیفیکوس و ویبریو هاروی و ژن‌های حدت ویبریو پاراهمولیتیکوس، با استفاده از تکنیک PCR، مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که 20 درصد از نمونه‌های میگو تازه و 33/23 درصد از نمونه‌های میگو نمک سود شده از نظر حضور گونه‌های ویبریو مثبت بودند. ویبریو ولنیفیکوس بیشترین میزان شیوع (33/8 درصد) را نشان داد، در حالی که ویبریو کلرا کمترین میزان شیوع (66/1درصد) را در نمونه‌های مورد بررسی داشت. از کل 4 ویبریو پاراهمولیتیکوس تشخیص داده شده، همه آنها ژن tlh را داشتند (100 درصد). فراوانی ژن‌های tdh و trh در ویبریو پاراهمولیتیکوسهای جداسازی شده به ترتیب 50 درصد و 25 درصد بوده است. شیوع بالای گونه‌های ویبریو و خصوصا ویبریو پاراهمولیتیکوس حدت‌دار در نمونه‌ها تاییدکننده عدم رعایت بهداشت در مراکز تهیه و توزیع میگو و فرآورده‌های آن است.
المصادر:
· جاوتز، ارنست؛ فرددریک، جورج و استفان، مورس (1381). میکروب‌شناسی پزشکی جاوتز، ترجمه: ارجمند، محسن و ستوده نیا، عبدالحسین، انتشارات نسل فردا، تهران، صفحات: 358-356.
جلالی جعفری، بهیار و برزگر دولت آبادی، مریم (1387). مدیریت بهداشتی پرورش میگو، تهران: انتشارات نور بخش، صفحات: 24-12.
رهبر، محمد؛ صبوریان، رقیه؛ صارمی، مهناز؛ عباسی، محمد؛ معصومی اصل، حسن و سروش، محمود (1386). بررسی جنبه‌های همه‌گیرشناسی و مقاومت آنتی‌بیوتیکی ویبریو کلرا، بیو تایپ التور سروتایپ اینابا در همه‌گیری تابستان سال 1384 در ایران.مجله علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی اردبیل: دوره هفتم، شماره اول، بهار، صفحات: 41 – 45.
شیشه چیان، فرشاد (1382). لابستر، مؤسسه هماهنگی تعاونی‌های صیادی، دفتر پژوهش‌های اجتماعی و اقتصادی، صفحات: 23-4.
غلامپور، احمدرضا (1388). بررسی وقوع و خصوصیات ملکولی ویبریوپاراهمولیتیکوس جدا شده در میگو و لابسترهای صید شده از سواحل خلیج فارس. پایان‌نامه دکتری دامپزشکی دانشگاه آزاد شهرکرد، شماره 619، صفحات: 21-77.
فریزر، ویلیلام و ووستاف، دنیس (1378). میکروب‌شناسی مواد غذایی، ترجمه: حاجیه قاسیان صفایی، ح.، چاپ اول، انتشارات علوم پزشکی اصفهان صفحات: 515-87.
گرووز، روی (1380). زیست‌شناسی و پرورش شاه‌میگو آب شیرین، ترجمه: حامد ناظرانی هوشمند، تهران: انتشارات راه دانایی، صفحات: 33-19.
Centers for Disease Control and Prevention. (2009). Surveillance for foodborne disease outbreaks—United States, 2006. Morbidity and Mortality Weekly Report, 58 (22): 609–15.
Centers for Disease Control and Prevention. (2011). Center for Disease Control and Prevention Outbreak Response Team.; http://www.cdc.gov/outbreaknet/. Accessed
Colakoglu, F.A., Sarmasik, A. and Koseoglu, B. (2006). Occurrence of Vibrio spp. and Aeromonas spp. in shellfish harvested off Dardanelles cost of Turkey. Food Control, 17(8): 648-652.
Dileep, V., Kumar, H.S., Kumar, Y., Nishibuchi, M., Karunasagar, I. and Karunasagar, I. (2003). Application of polymerase chain reaction for detection of Vibrio parahaemolyticus associated with tropical seafoods and coastal environment. Letters in Applied Microbiology,36(6): 423-427.
Guerry, P. and Colwell, R.R. (1977). Isolation of cryptic plasmid deoxyribonucleic acid from Kanagawa positive strains of Vibrio parahaemolyticus. Infection and Immunity,16(1): 328-334.
Hill, W.E. (1996). The polymerase chain reaction: applications for the detection of foodborne pathogens. Critical Review in Food Science Nutration, 36(1-2): 123-173.
Hosseini, H., Cheraghali, A.M., Yalfani, R. and Razavilar, V. (2004). Incidence of Vibrio spp. in shrimp caught off south coast of Iran. Food Control,15(3): 187- 190.
Jatapai. A., Moungthong, B., Thunyaharn, S., Huttayananont, S. and Rangsin, R. (2010). An acute gastroenteritis outbreak of Vibrio parahaemolyticus O4:K55 in Nursing College, Thailand. Tropical Biomedicine, 27(2): 265-74.
Kaysner, C.A. and DePaola, A. (2001). Vibrio. In: Compendium of Methods of the Microbiological Examination of Foods, 4th edition. Downes FP and Ito K (eds.). Washington, DC: American Public Health Association, pp. 405–420.
Newton, A., Kendall, M., Vugia, D.J., Henao, O.L. and Mahon, B.E. (2010). Increasing Rates of Vibriosis in the United States, 1996–2010: Review of Surveillance Data from 2 Systems. Clinical Infectious Diseases, 5(54): S391-S395.
Ottaviani, D., Santarelli, S., Bacchiocchi, S., Masini, L., Ghittino, C. and Bacchiocchi, I. (2005). Presence of pathogenic Vibrio parahaemolyticus strains in mussels from the Adriatic Sea, Italy. Food Microbiology, 22(6): 585-590.
Raghunath, P., Acharya, S., Bhanumathi, A., Karunasagar, I. and Karunasagar, I. (2008). Detection and molecular characterization of Vibrio arahaemolyticus isolated from seafood harvested along the southwest coast of India. Food Microbiology, 25(6): 824-830.
Rahimi, E., Ameri, M., Doosti, A. and Gholampour, A.R. (2010). Occurrence of toxigenic Vibrio parahaemolyticus strain in shrimp in Iran. Food borne Pathogens and Disease, 7(9): 1107-1111.
Raissy, M., Moumeni, M., Ansari, M. and Rahimi, E. (2012). Antibiotic resistance pattern of some Vibrio strains isolated from seafood, Iranian Journal of Fisheries Science, 11(3): 618-626.
Razavilar, V. (1996). The control strategy of enteric foodborne illnesses caused by animal source, using predictive food microbiology and LISA system. In: Proc, The 3rd National Congress of Zoonoses in Iran, Mashhad, pp. 7-15.
Razavilar, V. (1998). Bahavior of Vibrio in a soft fresh type cheese without lactic starter affected by serotype, temperature and storage time. Journal of the Faculty of Veterinary University of Tehran, Iran, 52(2): 135-137.
Scallan, E., Hoekstra, R.M., Angulo, F.J., Tauxe, R.V., Widdowson, M.A., Roy, S.L., et al. (2011). Foodborne illness acquired in the United States—major pathogens. Emerging Infection Diseases, 17(1): 7–15.
Shirazi, M.H., Ranjbar, R, Salari, M.H., Bagheri Tirtash, Y., Najafi, A. and Sadeghifard, N. (2007). Isolation of Vibrio parahaemolyticus from fish in Tehran and their antimicrobial resistance. Iranian Journal of Infection Diseases and Tropical Medicine, 11(35): 65-68.
Su, Y. and Liu, C. (2007). Vibrio parahaemolyticus: A concern of sea food safety. Food Microbiology, 24(6): 549- 558.
Tarr, C.L., Patel, J.S., Puhr. N.D., Sowers, E.G., Bopp, C.A. and Strockbine, N.A. (2007). Identification of Vibrio Isolates by a Multiplex PCR Assay andrpoB Sequence Determination. Journal of Clinical Microbiology, 45(1): 134-140.
Ward, L. and Bej, A. (2006). Detection of Vibrio parahaemolyticus in Shellfish by Use of Multiplexed Real-time PCR with TaqMan Fluorescent Probes. Applied and Environmental Microbiology, 72(3): 2031-2042.
Wong, H.C., Chen, M.C., Liu, S.H. and Liu, D.P. (1999). Incidence of highly genetically diversified Vibrio parahaemolyticus in seafood imported from Asian countries. InternationalJournal of Food Microbiology, 52(3): 181-188.
Yang, Z.Q., Jiao, X.A., Zhou, X.H., Cao, G.X., Fang, W.M. and Gu, R.X. (2008). Isolation and molecular characterization of Vibrio parahaemolyticus from fresh, low-temperature preserved, dried, and salted seafood products in two coastal areas of eastern China. International Journal of Food Microbiology, 125(3): 279-285.
Yutaka, Y., Satomi, M. and Oikawa, H. (2006). Antimicrobial effect of spices and herbs on Vibrio parahaemolyticus. Journal of Food Microbiology, 111(1): 6–1.
