تأثیر استفاده از پوست پرتقال (Citrus Sinensis) بهعنوان جاذب زیستی بر خواص کیفی و مقدار فلزات سنگین روغن کنجد حاصل از پرس سرد
الموضوعات : Food Hygiene
عیسی فتح الهی
1
,
راحله هاشمی نژاد
2
,
سمیه طالبی
3
1 - استادیار گروه علوم و صنایع غذایی، واحد ممقان، دانشگاه آزاد اسلامی، ممقان، ایران
2 - دانشآموخته کارشناسی ارشد گروه علوم و صنایع غذایی، واحد ممقان، دانشگاه آزاد اسلامی، ممقان، ایران
3 - دانشآموخته کارشناسی ارشد گروه علوم و صنایع غذایی، واحد ممقان، دانشگاه آزاد اسلامی، ممقان، ایران
الکلمات المفتاحية: فلزات سنگین, جاذب زیستی, روغن کنجد, اکسیداسیون, پوست پرتقال,
ملخص المقالة :
امروزه به دلیل معایب روش های متداول حذف فلزات سنگین، استفاده از ضایعات کشاورزی و محصولات فرعی حاصل از فرآوری مواد غذایی به عنوان جاذب زیستی مورد توجه قرار گرفته است. در این مطالعه تأثیر غلظت و زمان هم زدن پوست پرتقال بر ویژگی های کیفی و مقدار فلزات سنگین (سرب، آهن، مس، کادمیوم و آرسنیک) در روغن کنجد حاصل از پرس سرد بررسی شد. نتایج نشان داد که غلظت پوست پرتقال و مدت زمان هم زدن تأثیر معنی دار بر ویژگی های کیفی و مقدار فلزات سنگین داشت (05/0>p). نسبت به نمونه شاهد مقادیر دی ان و تری ان کونژوگه، اندیس پراکسید، درصد اسیدهای چرب آزاد و کلروفیل برای نمونه حاوی 6 گرم بر لیتر پوست پرتقال به ترتیب 10/68، 66/50، 61/49، 15/44 و 76/65 درصد کاهش یافت ولی مقدار کاروتنوئید و پلی فنول کل به ترتیب 03/8 و 30/37 درصد افزایش پیدا کرد. همچنین دی ان و تری ان کونژوگه، اندیس پراکسید، درصد اسیدهای چرب آزاد و کاروتنوئید تا 30 دقیقه و کلروفیل تا 45 دقیقه هم زدن کاهش و فنول کل تا 45 دقیقه هم زدن افزایش یافت. نسبت به نمونه شاهد مقدار سرب، آهن، مس، آرسنیک و کادمیوم به ترتیب 31/24، 49/43، 16/47، 49/36 و 53/21 درصد در نمونه روغن حاوی 6 گرم بر لیتر پوست پرتقال کاهش یافت. مقدار سرب، آهن، مس، آرسنیک و کادمیوم نسبت به نمونه شاهد به ترتیب 87/35، 65/50، 12/56، 81/47 و 50/21 درصد با افزایش زمان هم زدن تا 60 دقیقه کاهش یافت. نتایج نشان داد که پوست پرتقال به عنوان جاذب زیستی می تواند باعث بهبود کیفی، کاهش فلزات سنگین روغن و ایجاد ارزش افزوده گردد.
