چرخش سیاستگذاری در نظام آموزشی مطلوب از منظر شاخص‌های صلح مثبت

الموضوعات : Education

ارسلان عبدالله پور ¹ , رضا نصیری حامد ² , مجتبی مقصودی ³

1 - دانشجوی دکتری سیاستگذاری عمومی
2 - استادیار علوم سیاسی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه تبریز،ایران
3 - دانشیار علوم سیاسی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز، ایران.

تاريخ الإرسال : 04 الخميس , ربيع الثاني, 1445 تاريخ التأكيد : 04 الإثنين , ذو الحجة, 1445 تاريخ الإصدار : 05 السبت , ذو القعدة, 1446

الکلمات المفتاحية: صلح مثبت, آموزش و پرورش, سیاستگذاری آموزشی, دموکراسی, حقوق بشر,

ملخص المقالة :

نظام آموزشی افزون بر اهداف مستقیمی همچون ارتقای دانش و سطح سواد نیروی انسانی و تربیت افراد برای برعهده گرفتن موقعیت‌های اجتماعی، کارکردهای اجتماعی و سیاسی نیز دارد و انتظار می‌رود یک نظام آموزشی مطلوب به برآورده شدن آنها نیز کمک نماید. در این صورت می‌توان توقع داشت که نتایج حاصل از نظام آموزشی با تقویت ارزش‌هایی از قبیل تعمیق احترام به حقوق دیگران، افزایش تعاملات فیمابین افراد، ایجاد حس اعتماد میان افراد اجتماع و کمک به شفافیت روابط جمعی به ایجاد و گسترش دموکراسی کمک کند. یکی از نتایج این امر، توسعه صلح است. در این نوشتار، صلح در معنایی فراتر از فقدان منازعات و درگیری‌های بالفعل و در قالب آنچه با بهره‌گیری از ادبیات نظری برگرفته از مؤسسه بین‌المللی اقتصاد و صلح(IEP)، با عنوان صلح مثبت نامبرده شده، مورد بررسی قرار گرفته و به این سوال پرداخته شده که نظام آموزشی ایران چه نسبت و رابطه‌ای با تحقق شاخص‌های صلح مثبت دارد. تحقیق حاضر با روش کیفی انجام گرفته و داده‌ها با تکنیک تحلیل اسنادی جمع‌آوری شده است. نتایج مبین این ادعاست که برای دستیابی به جامعه‌ای دموکراتیک مبتنی بر رعایت حقوق انسانها، می‌بایست در نهاد آموزش و پرورش، به مفاهیم حقوق بشر، احترام به فرهنگ‌های متفاوت، و مسؤولیت‌پذیری جوامع در قبال انسان‌ها پرداخته شود و مفهوم صلح مثبت در کتابها و برنامه‌های آموزشی لحاظ گردد.