اصلاح شیمیایی لیزوزیم از طریق واکنش میلارد با دکستران و بررسی خواص ضدمیکروبی آنزیم اصلاح شده
الموضوعات :محمود امین لاری 1 , رقیه رمضانی 2 , صدیقه امیری 3
1 - استاد دانشگاه شیراز، دانشکده دامپزشکی، گروه علوم پایه، شیراز، ایران
2 - مربی دانشگاه شیراز، دانشکده کشاورزی، بخش علوم و صنایع غذایی، شیراز، ایران
3 - عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد یاسوج، گروه صنایع غذایی، باشگاه پژوهشگران جوان، یاسوج، ایران
الکلمات المفتاحية: اثر ضدمیکروبی, اصلاح شیمیایی, دکستران, لیزوزیم,
ملخص المقالة :
مقدمه: لیزوزیم یک آنزیم طبیعی است که دارای اثر ضدمیکروبی علیه باکتری‌های گرم مثبت است، اما بر باکتری‌های گرم منفی بی‌تاثیر است، همین عامل استفاده صنعتی آن را محدود کرده است. هدف از این تحقیق اتصال دکستران به لیزوزیم به منظور بهبود خواص ضدمیکروبی آنزیم است. مواد و روش‌ها: گلیکوزیله کردن لیزوزیم با دکستران با نسبت وزنی 1:5، در دمای◦C 60 به مدت یک هفته و در رطوبت نسبی 79% انجام شد. برای بررسی اتصال لیزوزیم به دکستران، الکتروفورز به‌روش SDS-PAGE انجام گرفت و از کروماتوگرافی ژل فیلتراسیون با سفادکس G-100 برای خالص‌سازی لیزوزیم کنژوگه شده استفاده گردید. در نهایت، فعالیت آنزیمی، گروههای آمینی آزاد و فعالیت ضدمیکروبی آنزیم اصلاح شده بررسی گردید. یافته‌ها: نتایج حاصل از SDS-PAGE الکتروفورز، اتصال لیزوزیم به دکستران را تایید کرد و اندازه گیری گروههای آمینی آزاد نشان داد که 7/3 مول دکستران به یک مول لیزوزیم متصل شده است، در حالی‌که فعالیت آنزیم کنژوگه در اثر گلیکوزیله شدن به میزان 63/37 % کاهش یافت. نتایج حاصل از بررسی اثر ضدمیکروبی نشان داد که گلیکوزیله کردن لیزوزیم با دکستران، آنزیم را علیه باکتری گرم منفی E. coli موثر کرد و با افزایش غلظت لیزوزیم کنژوگه شده اثر ضدمیکروبی آن نیز افزایش یافت. اثر ضد‌باکتریایی کنژوگه لیزوزیم-دکستران در برابر باکتری گرم مثبت Staph. aureus تفاوت معنی‌داری را در مقایسه با آنزیم اصلاح نشده نشان نداد. نتیجه‌گیری: بنا‌بر نتایج به‌دست آمده در این تحقیق، کنژوگه کردن لیزوزیم به دکستران مصرف بالقوه آنزیم را در فرمولاسیون مواد غذایی به‌عنوان یک عامل ضد‌باکتریایی مناسب افزایش می‌دهد.
Aminlari, M., Ramezani, R. & Jadidi, F. (2005). Effect of Maillard-based conjugation with dextran on the functional properties oflysozyme and casein. Journal of the Science of Food and Agriculture, 85, 2617-2624.
Arita, K., Babiker, E., Azakami, H. & Kato, A. (2001). Effect of chemical and genetic attachment of polysaccharide to proteins on the production of IgG and IgE. Journal of Agricultural and Food Chemistry, 49, 2030-2036.
Devlieghere, F., Vermeiren, L. & Debevere, J. (2004). New preservation technologies: possibilities and limitations. International Dairy Journal, 14, 273-285.
Delaney, R. (1980). Applied protein chemistry. Applied Science Publishers, London, pp. 233-280.
Gill, A. O. & Holley, R. A. (2003). Interactive inhibition of meat spoilage and pathogenic bacteria by lysozyme, nisin and EDTA in the presence of nitrite and sodium chloride at 24˚C. International Journal of Food Microbiology, 80, 251-259.
Gill, A. O. & Holley, R. A. (2000). Inhibition of bacterial growth on ham and bologna by lysozyme, nisin and EDTA. Food Research International, 33, 83-91.
Habeeb, A. F. S. A. (1966). Determination of free amino groups in proteins by trinitrobenzenesulfonic acid. Analytical Biochemistry, 14, 328-336.
Hattori, M., Imamura, S. & Nagasawa, K. (1994). Functional changes of lysozyme-carboxymethyl dextran conjugate. Bioscience Biotechnology and Biochemistry, 58, 174-177.
Haynes, R., Osuga, D. T. & Feeney, R. E. (1967). Modification of amino groups in inhibitors of proteolytic enzymes. Journal of Biochemistry, 6, 541-546.
Ibrahim, H. R., Higashiguchi, S., Juneja, L. R., Kim, M. & Yamamoto, T. (1996). A structural phase of heat-denatured lysozyme with novel antimicrobial action. Journal of Agricultural and Food Chemistry, 44, 1416-1423.
Ibrahim, H. R., Higashiguchi, S., Koketsu, M., Juneja, L. R., Kim, M. & Yamamoto, T. (1996). Partially unfolded lysozyme at neutral PH agglutinates and kills Gram-negative and Gram-positive bacteria through membrane damage mechanism. Journal of Agricultural and Food Chemistry, 44, 3799-3806.
Ibrahim, H. R., Hatta, H., Fujiki, M., Kim, M. & Yamamoto, T. (1994). Enhanced antimicrobial action of lysozyme against Gram-negative and Gram-positive bacteria due to modification with perillaldehyde. Journal of Agricultural and Food Chemistry, 42, 1813-1817.
Imoto, T., Johnson, L. N., North, A. C. T., Philips, D. C. & Rupley, J. A. (1972). Vertebrate Lysozyme. Academic Press, New York, pp. 665-664.
Laemmli, U. K. (1970). Cleavage of structural proteins during the assembly of the head of bacteriophage T4. Nature, 227, 680-685.
Lowry, P. H., Rosebrough, N. J. & Randall, R. J. (1951). Protein measurement with the folin phenol reagent. Journal of Biological Chemistry, 193, 265-275.
Naidu, A. S. (2000). Natural Food Antimicrobial Systems. CRC Press, Culinary and Hospitality Industry Publications Services, Washington, pp. 1– 4.
Nakamura, S., Kato, A. & Kobayashi, K. (1991). New antimicrobial characteristics of Lysozyme–dextran conjujate. Journal of Agricultural and Food Chemistry, 39, 647–650.
Nakamura, S., Kobayashi, K. & Kato, A. (1994). Role of positive charge of lysozyme in the excellent emulsifying properties of Maillard-type lysozyme-polysaccharide conjugate. Journal of Agricultural and Food Chemistry, 42, 2688-2691.
Song, Y., Babiker, E. E., Usui, M., Saito, A. & Kato, A. (2002). Emulsifying properties and bactericidal action of chitosan-lysozyme conjugates. Food Research International, 35, 459-466.
Scaman, C., Nakai, S. & Aminlari, M. (2006). Effect of pH, temperature and sodium bisulfite or cyctein on the level of Maillard–based conjugation of lysozyme with dextran, galactomannan. Food Chemistry, 99, 368 –380.
Takahashi, K., Lou, X., Ishii, Y. & Hattori, M. (2000). Lysozyme–glucose stearic acid monoester conjugate formed through the Maillard reaction as an antibacterial emulsifier. Journal of Agricultural and Food Chemistry, 48, 2044-2049.
Touch, V., Hayakawa, S. & Saitoh, K. (2004). Relationship between conformational changes and antimicrobial activity of lysozyme upon reduction of its disulfide bonds. Food Chemistry, 84, 421-428.
