اتصال سم افلاتوکسین M1 به باکتریهای لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس و لاکتوباسیلوس پلانتارم در دوغ وسنجش آن به روش کمی سازی HPLC
الموضوعات :
رقیه سکوتی فر
1
,
ودود رضویلر
2
,
سید امیر علی انوار
3
,
شهرام شعیبی
4
1 - گروه بهداشت مواد غذایی، واحد علوم و تحقیقات تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران
2 - گروه بهداشت مواد غذایی، واحد علوم و تحقیقات تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران
3 - استادیار گروه بهداشت دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
4 - مرکز تحقیقات آزمایشگاهی دارو و غذا، سازمان دارو و غذا، وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، تهران، ایران
الکلمات المفتاحية: آفلاتوکسین, لاکتوباسیلوس پلانتاروم, لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس, دوغ, سم زدایی,
ملخص المقالة :
مواد غذایی مختلف از جمله محصولات لبنی ممکن است با آفلاتوکسین آلوده باشند که حتی در مقادیر اندک تاثیرات مضر روی سلامت انسان و حیوانات دارند. تعداد محدودی پروبیوتیک به آفلاتوکسین های موجود در مواد غذایی و خوراکی متصل می شوند و یا آن را تجزیه می کنند. هدف از انجام این تحقیق بررسی اثر پروبیوتیک های لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس و لاکتوباسیلوس پلانتارم و ترکیبی از آنها بر حذف یا اتصال با آفلاتوکسین M1 در محیط دوغ بود. در این تحقیق ، 72 گروه تیمار و شاهد در سه تکرار تهیه شد. گروهها عبارت بودند از گروه باکتری، L. acidophilus ، گروه باکتری L. plantarum و ترکیبی از این دو و نهایتا با یک گروه غیر باکتریایی به عنوان کنترل (به طور کلی 4 گروه). دوغ تهیه شده در دمای های مختلف (4، 21 و 37 درجه سانتیگراد) برای 2، 11 و 30 روز نگهداری شد. بالاترین میزان کنترل سم افلاتوکسین در محیط کشت دوغ مورد پژوهش تحت تاثیر فاکتور باکتری لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس + لاکتوباسیلوس پلانتاروم در محیط کشت دوغ صنعتی در همه دماهای مورد سنجش ودرتمامی روزها بود. پس از روز صفر در روزهای دوم (86/0±00/100)، یازدهم (27/1±00/100) و سی ام (60/0±00/100) نتایج حاصله همواره بالاترین میزان کنترل سم افلاتوکسین را نشان داد. نتایج دلالت بر امنیت غذایی بهتر در استفاده از دوغ صنعتی دارد.
_||_
