کیفیت خاک مفهومی است که توانایی دائم خاک را بهعنوان یک سامانه حیاتی زنده در داخل اکوسیستم و تحت بهره برداری های مختلف نشان می دهد. در این راستا شاخص های کیفیت خاک بهعنوان معیارهای ارزیابی و تصمیم گیری مورد استفاده قرار میگیرند. این پژوهش بهمنظور بررسی اثر باقی مانده چکیده کامل
کیفیت خاک مفهومی است که توانایی دائم خاک را بهعنوان یک سامانه حیاتی زنده در داخل اکوسیستم و تحت بهره برداری های مختلف نشان می دهد. در این راستا شاخص های کیفیت خاک بهعنوان معیارهای ارزیابی و تصمیم گیری مورد استفاده قرار میگیرند. این پژوهش بهمنظور بررسی اثر باقی مانده کود مصرفی در زراعت باقلا بر ویژگیهای شیمیایی خاک در سیستم کشت باقلا- برنج شامل کشت باقلا با پانزده تیمار کودی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی و کشت برنج در سه تکرار در سه سال زراعی، در مزرعه پژوهشی مؤسسه تحقیقات برنج کشور انجام شد. فاکتورهای آزمایشی برای گیاه باقلا شامل پنج سطح نیتروژن (صفر، 25، 50، 75 و 100 کیلوگرم نیتروژن در هکتار) از منبع کود اوره و سه سطح فسفر (صفر، 50 و 100 کیلوگرم فسفر در هکتار) از منبع کود سوپر فسفات تریپل بودند. نتایج نشان داد که با افزایش مصرف کود نیتروژن در طی سال های زراعی کشت باقلا، اسیدیته خاک کاهش و EC خاک افزایش یافت. همچنین کشت باقلا منجر به افزایش درصد کربن آلی خاک (81/2 درصد)، نیتروژن (209/0 درصد)، فسفر (59/40 پیپیام) و پتاسیم خاک (69/237 پیپیام) گردید. بیشترین میزان فسفر خاک در تیمار P100 (69/42 پی پی ام) در کشت برنج حاصل شد و متوسط عملکرد برنج در طی دو سال زراعی حدود 95/2770 کیلوگرم در هکتار بود.
پرونده مقاله
یکی از ارکان اصلی در کشاورزی پایدار استفاده از کودهای زیستی در اکوسیستمهای زراعی با هدف تعدیل و کاهش مصرف نهادههای شیمیایی است. این پژوهش بهمنظور بررسی اثر کاربرد باکتریهای محرک رشد بر ویژگیهای شیمیایی خاک در سیستم کشت شبدر- برنج بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکه چکیده کامل
یکی از ارکان اصلی در کشاورزی پایدار استفاده از کودهای زیستی در اکوسیستمهای زراعی با هدف تعدیل و کاهش مصرف نهادههای شیمیایی است. این پژوهش بهمنظور بررسی اثر کاربرد باکتریهای محرک رشد بر ویژگیهای شیمیایی خاک در سیستم کشت شبدر- برنج بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در دو سال زراعی، در مزرعه پژوهشی مؤسسه تحقیقات برنج کشور انجام شد. فاکتورهای آزمایشی برای گیاه شبدر شامل چهار سطح تلقیح با باکتری همزیست ریزوبیوم تریفولی و چهار سطح تلقیح با باکتریهای محرک رشد غیرهمزیست بود. نتایج نشان داد که کشت شبدر منجر به افزایش معنیدار درصد کربن آلی (79/1 درصد) و نیتروژن خاک (216/0 درصد) گردید. کاربرد باکتریهای غیرهمزیست در کشت شبدر موجب افزایش معنیدار فسفر خاک در کشت برنج گردید بهطوریکه بیشترین میزان فسفر خاک در تیمار سودوموناس (38/12 پیپیام) و ازتوباکتر+ سودوموناس (8/11 پیپیام) و کمترین آن از تیمار شاهد (97/10 پیپیام) حاصل شد. همچنین، کشت برنج موجب کاهش معنیدار پتاسیم در دسترس خاک در سال دوم (1/121 پیپیام) نسبت به سال اول (4/128 پیپیام) آزمایش گردید. بر طبق نتایج کلی این آزمایش کاربرد باکتریهای محرک رشد ضمن حفظ و بهبود خصوصیات شیمیایی خاک موجب افزایش متوسط عملکرد برنج در سال دوم (3/3250 کیلوگرم در هکتار) گردید.
پرونده مقاله