مقدمه و هدف: افزایش سن و اضافه وزن با افزایش در شاخصهای فشار اکسایشی همراه است. هدف از این مطالعه بررسی تأثیر مکمل اسپیرولینا (SP) همراه با تمرین هوازی (AT) بر فشار اکسایشی در مردان مسن دارای اضافه وزن بود.مواد و وروشها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی، 32 نفر مرد مسن چکیده کامل
مقدمه و هدف: افزایش سن و اضافه وزن با افزایش در شاخصهای فشار اکسایشی همراه است. هدف از این مطالعه بررسی تأثیر مکمل اسپیرولینا (SP) همراه با تمرین هوازی (AT) بر فشار اکسایشی در مردان مسن دارای اضافه وزن بود.مواد و وروشها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی، 32 نفر مرد مسن دارای اضافه وزن شهر بندر انزلی انتخاب (سن 82/4 ± 41/57 سال، شاخص تودهبدنی 21/2 ± 88/27 کیلوگرم بر متر مربع) و بهطور تصادفی به چهار گروه اضافهوزن (OW)، اضافهوزن-تمرین (OWAT)، اضافهوزن-اسپیرولینا (OWSP) و اضافهوزن-تمرین-اسپیرولینا (OWATSP) تقسیم شدند. به گروههای OWSP و OWATSP روزانه 2 عدد قرص 500 میلیگرمی SP در صبح و عصر داده شد. گروههای تمرین بهمدت هشت هفته، هر هفته پنج جلسه در برنامه تمرینی هوازی (با شدت 65 تا 85 درصد حداکثر ضربان قلب، 40 دقیقه) شرکت کردند. دادهها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس در سطح معنیداری 05/0 p< تحلیل شد.نتایج: نشان داده شده که AT و SP باعث افزایش معنیدار در SOD (001/0P= و 011/0P=)، GPX (0001/0P= و 0001/0P=) و CAT (023/0P= و 008/0P=) شد. همچنین مداخله همزمان AT و SP، اثر مثبت و تقویتی بر افزایش SOD (0001/0P=)، GPX (0001/0P=) و CAT (0001/0P=) داشت. MDA نیز در گروههای OWAT (001/0P=)، OWSP (001/0P=) و OWATSP (0001/0P=) کاهش معنیداری داشت.نتیجهگیری: AT و SP با تاثیر بر سطوح سرمی SOD، GPX، CAT و MDA باعث بهبود فشار اکسایشی در مردان دارای اضافه وزن میشود. با وجود این، اثر ترکیب تمرین و مکمل بیشتر بود.
پرونده مقاله
مقدمه و هدف: فعالیت عضلانی سنگین و مقاومتی منجر به افزایش التهاب و آسیب عضلانی می شود. با توجه به عوارض برخی مکملهای تجاری، استفاده از مکملهای طبیعی از قبیل عسل میتواند در کنترل این عوارض نقش داشته باشد. هدف از پژوهش حاضر تاثیر مصرف عسل آویشن بعد از یک جلسه تمرین مقا چکیده کامل
مقدمه و هدف: فعالیت عضلانی سنگین و مقاومتی منجر به افزایش التهاب و آسیب عضلانی می شود. با توجه به عوارض برخی مکملهای تجاری، استفاده از مکملهای طبیعی از قبیل عسل میتواند در کنترل این عوارض نقش داشته باشد. هدف از پژوهش حاضر تاثیر مصرف عسل آویشن بعد از یک جلسه تمرین مقاومتی دایره ای بر سطوح سرولوپلاسمین، نشانگرهای آسیب عضلانی، لاکتات و مقاومت انسولین در مردان جوان دانشگاهی می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی، 21 نفر دانشجوی پسر به طور تصادفی در سه گروه کنترل- آب، کنترل- عسل و تمرین- عسل تقسیم شدند. آزمودنی های گروه های کنترل –عسل و تمرین - عسل ، عسل (1 گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) را بلافاصله بعد از تمرین مصرف کردند. گروه تمرین- آب نیز در همان زمان 5 میلی لیتر آب مصرف می کرند. برنامه فعالیت مقاومتی دایره ای شامل 10 دقیقه گرم کردن سپس انجام 12 حرکت ایستگاهی به صورت دایره ای (35 درصد 1-RM) و پس از آن 5 دقیقه سرد کردن بود. نمونهگیری خون در 5 مرحله از آزمودنیها گرفته شد. نتایج با استفاده از آزمون آنالیز واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی توکی در سطح p یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که تفاوت معنی داری در مقدار گلوکز (001/0=p)، انسولین (001/0=p) و مقاومت به انسولین (02/0=p) در اثر تمرین و خوردن عسل از مرحله قبل از تمرین با دیگر زمانها وجود دارد. بیشترین اختلاف (افزایش) در میانگین های گروه ها در دقیقه 30 بعد از تمرین بین گروهها بود (05/0p <). همچنین تفاوت معنی داری در مقدار سرولوپلاسمین، کراتین کیناز تام، کراتین کیناز قلبی، مغزی و لاکتات دهیدروژناز پلاسما مشاهده نشد (05/0p≥). بحث و نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش، مصرف عسل نتوانست باعث مهار عوامل التهابی بعد از یک دوره تمرین مقاومتی شود و شاخص مقاومت به انسولین را افزایش داد.
پرونده مقاله