پژوهش حاضر به بررسی عوامل اجتماعی مؤثر بر جهت گیری ارزشی مرتبط با کسب وکار در بین بازاریان شهر اصفهان پرداخته است. بر مبنای چارچوب نظری و پژوهش های تجربی انجام شده در این زمینه، 5 عامل اجتماعی به عنوان متغیرهای اصلی انتخاب شده و تأثیر آنها بر جهت گیری ارزشیِ مرتبط با چکیده کامل
پژوهش حاضر به بررسی عوامل اجتماعی مؤثر بر جهت گیری ارزشی مرتبط با کسب وکار در بین بازاریان شهر اصفهان پرداخته است. بر مبنای چارچوب نظری و پژوهش های تجربی انجام شده در این زمینه، 5 عامل اجتماعی به عنوان متغیرهای اصلی انتخاب شده و تأثیر آنها بر جهت گیری ارزشیِ مرتبط با کسبوکار مورد بررسی قرار گرفته اند. این عوامل عبارتند از: تعهد حرفه ای، تعلق نسلی، فرهنگ کاری، مصرف رسانه ای و پایگاه اقتصادی، اجتماعی. روش تحقیق پژوهش حاضر از نوع پیمایشی بوده و جامعه آماری پژوهش حاضر،کلیه افرادی است که در سطح شهر اصفهان مشغول به فعالیت اقتصادی می باشند. حجم نمونه، 524 نفر از بازاریان شهر اصفهان بوده که با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شده اند. یافته های پژوهش نشان داد که متغیرهای مستقل مورد بررسی در این پژوهش، در مجموع 32 درصد از واریانس متغیر ارزش های کسبوکار را تبیین می کنند. با توجه به مقادیر مربوط به حجم اثر، شاخص ضریب تعیین این مقدار، بزرگ برآورد می شود. به عبارت دیگر متغیرهای مستقل پژوهش در حد بالایی توان تبیین واریانس متغیر جهت گیری ارزشی مرتبط با کسبوکار را دارند. نتایج مربوط به متغیرهای مستقل به صورت جداگانه بیانگر این است که تنها اثر متغیر تعهد حرفه ای بر جهت گیری ارزشی مرتبط با کسبوکار معنادار است و اثر متغیرهای دیگر معنادار نیست.
پرونده مقاله
پژوهش حاضر به بررسی درک معنایی کشاورزان ساکن شهر سمیرم از مسألۀ کمآبی و نقش آن در حیات شهری است. از روش تحقیق نظریۀ زمینهای (رویکرد سیستماتیک) برای تحقق این هدف استفاده شد. مشارکتکنندگان پژوهش، کشاورزان شهرستان سمیرم بودند. روش نمونهگیری از نوع هدفمند بود که بر اساس چکیده کامل
پژوهش حاضر به بررسی درک معنایی کشاورزان ساکن شهر سمیرم از مسألۀ کمآبی و نقش آن در حیات شهری است. از روش تحقیق نظریۀ زمینهای (رویکرد سیستماتیک) برای تحقق این هدف استفاده شد. مشارکتکنندگان پژوهش، کشاورزان شهرستان سمیرم بودند. روش نمونهگیری از نوع هدفمند بود که بر اساس آن با 25 نفر از کشاورزان مصاحبۀ نیمهساختاریافته انجام شد. برای فهم پیامدهای کمآبی ناشی از کشاورزی بر حیات شهری سمیرم، کشاورزانی انتخاب شدهاند که ساکن شهر سمیرم هستند. مصاحبهها با استفاده از روش کدگذاری سهمرحلهای نظریۀ زمینهای تحلیل شدند. یافتههای پژوهش نشان داد که شرایط علی تأثیرگذار بر کمآبی در شهرستان سمیرم عبارتاند از: تغییر الگوها، حکمرانی ناکارآمد و تغییرات اقلیمی. برای مواجهه با کمآبی، کشاورزان سه راهبرد ارائه دادهاند: تقویت سنتهای همیاری، فرهنگسازی زیستمحیطی و صنعتگرایی جایگزین. زمینههایی که این راهبردها را تسهیل کرده و یا مانع تحقق آنها میشوند عبارتاند از: سیاستهای اقتصادی و مدیریت منابع آبی. فردگرایی اقتصادی و منابع مالی و اعتباری، شرایط مداخلهگر بر راهبردهای مواجهه با کمآبی هستند. پیامدهای راهبردهای مواجهه با کمآبی از دید کشاورزان عبارتاند از: بازسازی زیستِ اقتصادی، بازسازی زیستِ اجتماعی و بازسازی حیاتِ زیستمحیطی. ناکارآمدی فردی-نهادی و همیاری جمعی نیز مقولۀ مرکزی درک معنایی کشاورزان از کمآبی در شهرستان سمیرم است. نتیجۀ پژوهش نشان داد که کمآبی هم تحت تأثیر مقولههای فردی قرار دارد و هم تحت تأثیر مقولات نهادی و ساختاری. بنابراین، راهبردهای مواجهه با آن نیز فردی-نهادی هستند و پیامدهای این راهبردها نیز همینگونه هستند.
پرونده مقاله