تاثیر یادگیری مشارکتی بر رابطه معلم_شاگرد، آشفتگی روانشناختی و اهداف پیشرفت دانشآموزان
محورهای موضوعی : روان کاوی، روان پویشی، روان شناسی شناختی و بهداشت روان
زهرا صدری
1
*
,
طاهره الهی
2
,
ذکراله مروتی
3
1 - دانشگاه زنجان، زنجان، ایران
2 - دانشیار گروه روانشناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه زنجان، زنجان ایران
3 - دانشیار گروه روانشناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران
کلید واژه: آشفتگی روانشناختی , اهداف پیشرفت, دانشآموزان, رابطه معلم_شاگرد, یادگیری مشارکتی,
چکیده مقاله :
پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر یادگیری مشارکتی بر رابطه معلم_شاگرد، آشفتگی روانشناختی و اهداف پیشرفت دانشآموزان انجام گرفت روش: روش پژوهش شبه آزمایشی (پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل) بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پسر پایه هفتم دوره اول متوسطه مدارس شهر اصفهان در سال تحصیلی 1402-1401 بود که از بین آنها به صورت نمونهگیری هدفمند 50 نفر (25 نفر در گروه آزمایش و 25 نفر درگروه گواه) به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش به منظور جمعآوری دادههای مربوط به هر یک از متغیرها، پرسشنامههای رابطه معلم - شاگرد موری و زیواچ (۲۰۱۱)، آشفتگی روانشناختی کسلر (2002)، اهداف پیشرفت میدلتون و میگلی (۱۹۹۷) بودند و نیز برای برگزاری جلسات یادگیری مشارکتی از روش جیگساو استفاده شد. یافتهها: نتایج نشان داد یادگیری به شیوه مشارکتی بر بهبود رابطه معلم شاگرد (671/4=F، 036/0=P) تاثیر مثبت معناداری دارد ولی در آشفتگی روانشناختی (055/0-=F، 816/0=P ) و اهداف پیشرفت (414/1=F، 240/0=P) تفاوت معناداری یافت نشد. نتیجهگیری: براساس نتایج حاصل میتوان بیان نمود که مدارس با به کارگیری فرایند یادگیری مشارکتی میتوانند زمینه لازم جهت بهبود رابطه معلم شاگرد دانش آموزان را فراهم آورند و در مورد دو متغیر دیگر نیازمند پژوهش بیشتری است.
: The current research was conducted with the aim of investigating the effect of cooperative learning on the teacher-student relationship, psychological disturbance and students' progress goals. Method: The research method was quasi-experimental (pre-test-post-test with control group). The statistical population included all seventh grade male students of the first year of Isfahan schools in the academic year 2022-2023, from which 50 people (25 people in the experimental group and 25 people in the control group) were selected as a statistical sample. In order to collect data related to each of the variables, the research tools were the teacher-student relationship questionnaires of Murray and Zivach (2011), Kessler's psychological disturbance (2002), Middleton and Migley's (1997) progress goals, and also to hold cooperative learning sessions using the method A jigsaw was used. Results: The results showed that collaborative learning has a significant positive effect on improving the teacher-student relationship (F=4.671, P=0.036), but on psychological disturbance (F=0.055, P=0.816) and progress goals. (F=1.414, P=0.240) No significant difference was found. Conclusion: Based on the results, it can be said that by using the collaborative learning process, schools can provide the necessary ground to improve the teacher-student relationship and more research is needed on the other two variables.
ادیب نیا، اسد و همکاران. (1393). مقايسه تاثير روش تدريس حل مساله با روش تدريس کاوشگري بر مهارت هاي حل مساله اجتماعي دانش آموزان دختر در درس علوم اجتماعي پايه پنجم ابتدايي. پژوهش در برنامهریزی درسی، 10(9)، 78-63.
جلیلی شیشوان، علی و علیزاده، امیر. (1398).اثربخشی روش تدریس بحث گروهی بر سازگاری دانش آموزان دارای اضطراب اجتماعی منطقه گوگان. سومین همایش ملی روانشناسی، تعلیم و تربیت و سبک زندگی، قزوین.
حجازی، الهه. (1399). روانشناسی تربیتی در هزارهی سوم. زاهدان: دانشگاه زاهدان.
حسنعلی زاده روشن، شیوا و همکاران. (1400). اثربخشی یادگیری مشارکتی بر انگیزه تحصیلی، اهمال کاری و سرزندگی تحصیلی دانشآموزان دبیرستان دوره اول متوسطه شهر بابل. رویش روانشناسی، 10(67).
حسین زاده، بابک و همکاران. (1399). تاثیر روش تدریس مشاركتی بر رشد روانی و مهارت های اجتماعی دانش آموزان دوره دوم ابتدایی. هفتمین همایش ملی مطالعات و تحقیقات نوین در حوزه علوم تربیتی، روانشناسی و مشاوره ایران،تهران، https://civilica.com/doc/1140766
حسینی راد، منیژه و همکاران. (1399). مقایسه تأثیر روش تدریس سخنرانی و مشارکتی بر پیشرفت تحصیلی دانشآموزان سوم ابتدایی در درس علوم تجربی. پژوهش در آموزش زیست شناسی، 2(3)، 64-53.
حكمي، سارا؛ شكري، اميد (1394). رابطهي بين جهتگيريهاي هدف پيشرفت و بهزيستي تحصيلي: الگوي اثرات ميانجيگر هيجانات پيشرفت. مطالعات اندازهگيري و ارزشيابي آموزشي، 5(11)، 65-31.
حیدری لقب، طاهره؛ امین بیدختی، علی اکبر و طالع پسند، سیاوش. (1400). اثربخشی آموزش معلمان در مدیریت مؤثر کلاس درس بر پیامدهای انگیزشی و هیجانی: رابطه معلم - شاگرد و هیجانات تحصیلی. اندیشههای نوین تربیتی، 17(4)، 166-149.
حیرت، عاطفه و شریف زاده، شهره. (1400). اثربخشی تحلیل رفتار متقابل بر آشفتگی روانشناختی و امید به زندگی مادران دارای کودکان اتیسم شهر اصفهان. روانشناسی افراد استثنایی، 11(41)، 97-77.
رادمنش، عصمت و سعدیپور، اسماعیل. (1394). اثربخشی آموزش مهارتهای اجتماعی بر بهبود رابطه معلم- شاگرد و عملکرد تحصیلی دانشآموزان شهر تهران. فصلنامه علمی - پژوهشی پژوهشنامه تربیتی، 11(45)، 56-43.
رحمانی، صادق. (1396). اثر یادگیري مشارکتی بر مهارتهاي ارتباطی، انگیزش پیشرفت و پیشرفت تحصیلی دانشآموزان. پایان نامه کارشناسی ارشد. دانشگاه پیام نور همدان.
رحمانی، صادق. (1396). اثر یادگیري مشارکتی بر مهارتهاي ارتباطی، انگیزش پیشرفت و پیشرفت تحصیلی دانشآموزان. پایان نامه کارشناسی ارشد. دانشگاه پیام نور همدان.
رحیمی، فاطمه و همکاران. (1401). مقایسه تأثیر یادگیری مشارکتی و شیوه سنتی یادگیری (سخنرانی) بر مهارتهای ارتباطی دانشجویان مقطع پایه رشته پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شیراز درسال 1398. فصلنامه توسعه آموزش جندی شاپور اهواز، 13(1)، 118-109.
صادقی، الهه و گنجی، منصور. (1399). تاثیر بکارگیری یادگیری مشارکتی بر مشارکت کلاسی، عزت نفس و اعتماد به نفس دانشجویان ایرانی. پژوهش های نوین در مطالعات زبان انگلیسی، 7(4)، 89-109.
صیادپور، زهره و صیادپور، مرجان. (1396). تأثير يادگيري مشارکتي بر اضطراب و انگيزه پيشرفت تحصيلي در دانش آموزان. پژوهش در نظام های آموزشی، 11(39)، 112-97.
طاهر دباغ، مریم و همکاران. (1396). تأثیر روش تدریس جیگساو بر پیشرفت تحصیلی در زیست شناسی پایه دوم علوم تجربی با کنترل متغیرهوش. مجله رشدآموزش زیستشناسی، 30(3)، 50-44.
علیپور کتیگری، شیوا و همکاران. (1399). مقایسه اثربخشی روش تدریس مشارکتی و روش تدریس سنتی بر اشتیاق تحصیلى، خودکارآمدى تحصیلى و خودتنظیمى در دانشآموزان. پژوهش در نظام های آموزشی، 14(48)، 39-23.
کاظمی، محمد حسین و همکاران. (1401). اثربخشی یادگیری مشارکتی بر انگیزه تحصیلی، اهمال کاری و سرزندگی تحصیلی دانش آموزان دبیرستان دوره اول متوسطه شهر بابل. نشریه توسعه حرفه ای معلم، 7(2)، 1-15.
مزروعی، نازیلا و همکاران. (1401). مقایسه اثربخشی آموزش گروهی مبتنی بر ذهنآگاهی، نظریه گشتالت و رویکرد معنوی - مذهبی اسلاممحور بر آشفتگی روانشناختی و احساس گناه مادران دانشآموزان کمتوان ذهنی آموزشپذیر. فصلنامه فرهنگی - تربیتی زنان و خانواده، 17(59)، 134-105.
موسوی، شادی؛ و سرداری، باقر. (1398). تعیین اثربخشی الگوی یادگیری مشارکتی بر یادگیری خودراهبر (خودمدیریتی, رغبت برای یادگیری و خودکنترلی) دانش آموزان دختر. آموزش و ارزشیابی (علوم تربیتی)، 12(46), 65-84.
هاتف الحسینی، عاطفه السادات. (1399). بررسی رابطه هیجان تحصیلی و اهداف پیشرفت با عملکرد تحصیلی دانشآموزان شهر اصفهان. مطالعات کاربردی در علوم اجتماعی و جامعهشناسی، 3(3)، 67-77.
یکانی زاد، امیر و سلیمان نژاد، اکبر. (1400). مقایسه اثربخشی روش های یادگیری مشارکتی و بارش مغزی بر سازگاری اجتماعی دانشآموزان ابتدایی. روانشناسی سلامت و رفتار اجتماعی، 1(4)، 61-45.
Anttila, H., Pyhältö, K., Piertarinen, J., & Soini, T. (2018). Socially Embedded Academic Emotions in School. Journal of Education and Learning, 7(3), 87-101.
Burns, E. C., Martin, A. J., & Collie, R. J. (2018). Adaptability, personal best (PB) goals setting, and gains in students’ academic outcomes: A longitudinal examination from a social cognitive perspective. Contemporary Educational Psychology, 53, 57-72.
Cheng, L. T. W., Armatas, C. A., & Wang, J. W. (2020). The impact of diversity, prior academic achievement and goal orientation on learning performance in group capstone projects. Higher Education Research & Development, 39(5), 913-925.
Dong, Y., Wang, H., Luan, F., Li, Z., & Cheng, L. (2021). How children feel matters: teacher–student relationship as an indirect role between interpersonal trust and social adjustment. Frontiers in Psychology, 11, 581235.
Duggleby WD, Williams A, Holstlander L, Thomas R, Cooper D, Hallstrom LK, et al. Hope of rural women caregivers of persons with advanced cancer: guilt, self-efficacy and mental health. Rural Remote Health. 2014; 14: 2561
Furukawa, T. A., Kessler, R. C., Slade, T., & Andrews, G. (2003). The performance of the K6 and K10 screening scales for psychological distress in the Australian National Survey of Mental Health and Well-Being. Psychological medicine, 33(2), 357-362.
Haq, I. U., Anwar, A., Rehman, I. U., Asif, W., Sobnath, D., Sherazi, H. H. R., & Nasralla, M. M. (2021). Dynamic group formation with intelligent tutor collaborative learning: A novel approach for next generation collaboration. IEEE Access, 9, 143406-143422.
Ishii, T., Tachikawa, H., Shiratori, Y., Hori, T., Aiba, M., Kuga, K., & Arai, T. (2018). What kinds of factors affect the academic outcomes of university students with mental disorders? A retrospective study based on medical records. Asian journal of psychiatry, 32, 67-72.
Jia, J., Li, D., Li, X., Zhou, Y., Wang, Y., Sun, W., et al. (2018). Peer victimization and adolescent internet addiction: the mediating role of psychological security and the moderating role of teacher-student relationships. Comput. Hum. Behav. 85, 116–124. doi: 10.1016/j.chb.2018.03.042
Kessler, R. C., Andrews, G., Colpe, L. J., Hiripi, E., Mroczek, D. K., Normand, S. L., ... & Zaslavsky, A. M. (2002). Short screening scales to monitor population prevalences and trends in non-specific psychological distress. Psychological medicine, 32(6), 959-976.
Kimmelmann, N., & Lang, J. (2019). Linkage within teacher education: cooperative learning of teachers and student teachers. European journal of teacher education, 42(1), 52-64.
Lippard, C. N., La Paro, K. M., Rouse, H. L., & Crosby, D. A. (2018, February). A closer look at teacher–child relationships and classroom emotional context in preschool. In Child & Youth Care Forum (Vol. 47, No. 1, pp. 1-21).
Luo, Y., Deng, Y., & Zhang, H. (2020). The influences of parental emotional warmth on the association between perceived teacher–student relationships and academic stress among middle school students in China. Children and Youth Services Review, 114, 105014.
Mboya, I. B., John, B., Kibopile, E. S., Mhando, L., George, J., & Ngocho, J. S. (2020). Factors associated with mental distress among undergraduate students in northern Tanzania. BMC psychiatry, 20(1), 1-7.
Murray, C., & Zvoch, K. (2011). The inventory of teacher-student relationships: Factor structure, reliability, and validity among African American youth in low-income urban schools. The Journal of early adolescence, 31(4), 493-525.
Qazi, Z., Qazi, W., Raza, S. A., & Khan, K. A. (2021). Psychological distress among students of higher education due to e-learning crackup: moderating role of university support. Journal of Applied Research in Higher Education.
Quin, D. (2017). Longitudinal and contextual associations between teacher–student relationships and student engagement: A systematic review. Review of Educational Research, 87(2), 345-387.
Romano, L., Tang, X., Hietajärvi, L., Salmela-Aro, K., & Fiorilli, C. (2020). Students’ trait emotional intelligence and perceived teacher emotional support in preventing burnout: the moderating role of academic anxiety. International Journal of Environmental Research and Public Health, 17(13), 4771.
Setiawan, A., Degeng, İ., SA'DIJAH, C., & Praherdhiono, H. (2020). The Effect Of Collaborative Problem Solving Strategies And Cognitive Style On Students' Problem Solving Abilities. Journal for the Education of Gifted Young Scientists, 8(4), 1618-1630.
Stockbridge EL, Wilson FA, Pagán JA. Psychological distress and emergency department utilization in the United States: evidence from the medical expenditure panel survey. Acad Emerg Med. 2014; 21(5): 510– 519.
Törmänen, T., Järvenoja, H., & Mänty, K. (2021). Exploring groups’ affective states during collaborative learning: what triggers activating affect on a group level?. Educational Technology Research and Development, 69(5), 2523-2545.
Wang, X., Wang, L., Zhang, J., & Wang, J. (2022). A multilevel analysis on the evaluation and promotion of emotional intelligence among Chinese school adolescents. Youth & Society, 54(3), 481-500.
Wang, Y. P., & Wu, T. J. (2022). Effects of Online Cooperative Learning on Students’ Problem-Solving Ability and Learning Satisfaction. Frontiers in Psychology, 13.