بررسی تاثیر عوامل شخصیتی نخبگان سیاسی بر سیاست خارجی
محورهای موضوعی : علوم سیاسی- روابط بین الملل
احمد محمدی
1
,
حسن ملائکه
2
*
,
محمد حسن طالبیان
3
1 - گروه علوم سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرضا
2 - گروه علوم سیاسی، واحد شهرضا، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرضا، ایران
3 - گروه روان شناسی، واحد شهرضا، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرضا، ایران
کلید واژه: منابع فردی, ویژگی های شخصیتی, سیاست خارجی, نئو,
چکیده مقاله :
جیمز روزنا متغیرفرد را، شامل ویژگی های فردی نخبگان سیاسی و برگرفته از ارزشها، استعدادها و تجربیات شخص نخبه تعریف می کند. از دیگر سو، نئو با بررسی 5 ویژگی اصلی می تواند راهگشای شناسایی ویژگی های فردی نخبه باشد.
پژوهشگر در پی پاسخ به این سوال اصلی بود که چه ویژگی های شخصیتی به منظور حصول نتایج مطلوب در سیاست خارجی، کارآمدتر می باشد؟ نخستین پاسخ می توانست دربرگیرندهء حد بالایی از برونگرایی، گشودگی نسبت به تجربه، توافق پذیری ، مسوولیت پذیری و حد پایینی از روان رنجور خویی را به همراه داشته باشد.هدف از انجام این پژوهش، ایجاد ارتباط مستمر و پایدار بین روان شناسی و علم سیاست است تا بدین طریق، نخبگان ابزاری کارآمدی متناسب با نیاز جامعه پرورش یابد.روش تحقیق، توصیفی- تحلیلی و با استفاده از آزمون نئو در تحلیل شخصیت صورت گرفته است.نتایج حاصله از یافته های تحقیق، تایید کنندهء فرضیه پژوهشگر و مستدل بر این مبانی است که نخبگان ابزاری با ثبات عاطفی بالا، کنترل بهتری بر محیط، خود و تمرکز بالایی بر وظایف خود دارند.نخبگانی که دارای گشودگی نسبت به تجربهء بالا دارند، انتقادپذیری مناسب و استفاده از تجارب دیگران را در سرلوحهء روش خود قرار می دهند.
Rosenau defines the individual variable, including the individual characteristics of the political elite and derived from the values, talents and experiences of the elite person. On the other hand, Neo, by examining the 5 main characteristics , can be a way to identify elite individual characteristics. The researcher sought to answer the main question, which personality traits are more efficient in order to achieve the desired results in foreign policy? The first answer could include a high level of extroversion, openness to experience, agreeableness, responsibility and a low level of neuroticism. The purpose of this research is to establish a continuous and stable connection between psychology and political science, so that in this way, the elites can be cultivated as an efficient tool according to the needs of the society. The research method is descriptive-analytical and using the NEO test in character analysis. The results obtained from the research findings confirm the researcher's hypothesis and are based on the foundations that elites have a high emotional stability, better control over the environment, themselves and a high concentration on their duties. Elites who have high openness to experience put appropriate criticism .
منابع
بشرپور ، سجاد(1394). صفات شخصیت نظریه و آزمون.(چاپ سوم).تهران: انتشارات ساوالان.
پوراحمدی میبدی، حسین، سلطان پور، محمد(1401).تاثیر عامل شخصیت بر تصمیم گیری سیاست خارجی:مقایسهء موردی سیاست خارجی جورج بوش دوم در قبال ایران.فصلنامهء علمی پژوهشی راهبردهای سیاست.دورهء . شمارهء 14.
حداد، غلامرضا(1400). روایتی از چیستی و چرایی سیاست خارجی دولت محمود احمدی نژاد.(چاپ اول). تهران: چاپخش.
حق شناس، حسن (1395). طرح پنج عامل شخصیت شناسی.نظریه ها، آزمون ها، و کاربردهای بالینی و مشاوره ای. (چاپ اول).تهران: انتشارات روان سنجی.
درویشی، جعفر؛ خامه ای، بهزاد؛ بخشی، احمد (1394). تاثیرگذاری شخصیت سید محمد خاتمی بر الگوی رفتاری سیاست خارجی دوران اصلاحات(پایان نامه کارشناسی ارشد)دانشگاه رازی، اردبیل، ایران.
دهقانی فیروزآبادی، جلال (1395). سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران.(چاپ هفتم).تهران: انتشارات سمت.
سرگلزایی، محمدرضا(1396).جنون قدرت و قدرت نامشروع، در باب فاشیسم، توتالیتاریسم و کاپیتالیسم، (چاپ هشتم).تهران: نشر قطره.
سوری، ایرج(1398). روان شناسی سیاسی شخصیت محمدرضا شاه پهلوی:تصورات از قدرت و جنبش انقلابی مردم ایران، تاریخ نامهء انقلاب، سال سوم، دفتر اول تا چهارم، تهران.
عبدالملکی، سعید(1397). روان شناسی سیاسی.تهران: انتشارات دانشگاه پیام نور.
عبدالملکی، سعید(1398). بنیادهای تئوریک نوسازی روانی،روان شناسی چگونه می تواند به توسعهء ملی کمک کند؟تهران: نشر وانیا.
فیست، جست؛ فیست، گریگوری؛ تامی، آن رابرتس (1400). نظریه های شخصیت، ویراست هشتم، ترجمه یحیی سیدمحمدی، تهران: نشر روان.
مارش، دیوید؛ استوکر، جری(1384). روش و نظریه در علوم سیاسی، ترجمه امیرمحمد حاجی یوسفی.(چاپ دوم).تهران: انتشارات پژوهشکده مطالعات راهبردی.
محمدی، احمد؛ ملائکه، سید حسن؛ طالبیان، محمد حسن(1402). روانشناسی توسعه: از درماندگی آموختهشده تا توسعه فصلنامه مطالعات میانرشتهای در علوم انسانی.1402. 15(3).صص 173-193.
مقتدر، هوشنگ(1370)سیاست بین الملل و سیاست خارجی.تهران:نشر قومس.
واینبرگ، اشلی(1394). روان شناسی سیاستمداران، ترجمهء شهرزاد مفتوح.(چاپ اول).تهران:نشر قومس.
-B. Gravelle, Jason Reifler, Thomas J. Scotto 2020) , Personality traits and foreign policy attitudes: A cross-national exploratory study, Personality and Individual Differences, Volume 153
https://doi.org/10.1016/j.paid.2019.109607
-Glad, B. (1989). Personality, Political and Group Process Variables in Foreign Policy Decision-Making: Jimmy Carter’s Handling of the Iranian Hostage Crisis. International Political Science Review, 10(1), 35-61. https://doi.org/10.1177/019251218901000103
-Juliet Kaarbo, New directions for leader personality research: breaking bad in foreign policy, International Affairs, Volume 97, Issue 2, March 2021, Pages 423–441, https://doi.org/10.1093/ia/iiaa221
-Preston, T. (2017, December 22). Leadership and Foreign Policy Analysis. Oxford Research Encyclopedia of International Studies. Retrieved 16 Nov. 2024, from
-Sheikh, A. M., & Muhammad, A., (2018). Leadership trait analysis in Foreign Policy, INTERNATIONAL JOURNAL OF RESEARCH CULTURE SOCIETY, Vol. 2, No: 11.