هم‌سنجی امنیت با عیار نئورئالیسم و پست مدرنیسم
محورهای موضوعی : فصلنامه علمی تحقیقات سیاسی و بین المللی
محمد رضا اقارب پرست
1
(عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرضا)
محمد میلاد شجاعی
2
(دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرضا)
کلید واژه: امنیت بین‌الملل, واژه‌های کلیدی: اثبات‌گرایی, دولت-ملت, پسااثبات‌گرایی, دکترین امنیتی, مقایسة تطبیقی,
چکیده مقاله :
چکیده امنیت شافت هسته‌ای و منسوب به اصل علم روابط بین‌الملل است. نظریه‌های روابط بین‌الملل، بینش‌های متفاوتی را در باره چیستی، چرایی و چگونگی ایجاد وضعیت ایمن یا بروز ناامنی عرضه می‌کند. بدین سبب، طرح پرسمان امنیت مقوله‌ای است که ذهن بسیاری از اندیشه‌ورزان امنیت‌پژوه را به خود مشغول ساخته است. در تحقیق حاضر، این سؤال به بوته آزمون گذاشته می‌شود که: چه همگونی‌ها و ناهمگونی‌هایی بین پست مدرنیسم و نئورئالیسم در حیطة امنیت وجود دارد؟ در پاسخ به این سؤال، این فرضیه مطرح می‌شود که نئورئالیسم و پست مدرنیسم با صبغة به ترتیب اثباتی و پسااثباتی خویش سیما و شمایل به نسبت متفاوتی از امنیت نمودار می‌سازند. جستار کنونی بر آن است تا با روش‌شناسی تطبیقی به بحث دربارة امنیت از منظر نئورئالیسم و پست‌مدرنیسم پرداخته و از گزاره‌های همسان و ناهمسان ایشان پرده‌برداری نماید. یافته‌های تحقیق، گویای این حقیقت است که نئورئالیسم درصدد تحکیم منزلت -ابر- دولت در عرصة امنیت برآمده است. این در حالی است که محور مشترک کلیة اقوال پست‌مدرنیسم، در نقد دولت به‌مثابة بازیگری اصلی و انحصارگر گفتمان امنیتی اثبات‌گرایی شکل داده؛ هیچ چارچوب مشخصی را ارائه نمی‌دهد؛ همچنین، خواهان بازتعریف امنیت می‌شود
Abstract Security is the vital and important subject in international relations. Theories of international relations provide different view about the state of creating secure condition or emergence of insecurity. Therefore, the question of security is the preoccupation of most theorists in this field. The question raised by the present article is "What homogeneities and heterogeneity exist between postmodernism and neorealism in security field?" The underlying hypothesis is that regarding the positivist and post positivist approaches of the two, neorealism and post modernism show different views about security. The paper by using comparative approach deals with the issue of security from neorealist and post-modernist viewpoints to show their similarities and differences. The finding of the study shows that neorealism has strengthened the position of super-government in the field of security. However the common basis of all postmodern beliefs is that, the state is not the main and exclusive actor in the established positivist approach.