با توجه به رشد روزافزون جمعیت در مناطق خشک و نیمه خشک، محدودیت منابع آب رو به افزایش است. از این رو استفاده از آب های غیرمتعارف به عنوان ابزار مهمی در مدیریت منابع آب در مناطق خشک به حساب می آید. در این بین بهره‌گیری از پساب فاضلاب شهری برای آبیاری به صورت توأمان با طرح چکیده کامل
با توجه به رشد روزافزون جمعیت در مناطق خشک و نیمه خشک، محدودیت منابع آب رو به افزایش است. از این رو استفاده از آب های غیرمتعارف به عنوان ابزار مهمی در مدیریت منابع آب در مناطق خشک به حساب می آید. در این بین بهره‌گیری از پساب فاضلاب شهری برای آبیاری به صورت توأمان با طرح‌های بیابان‌زدایی از مواردی است که جای بررسی و مطالعه دارد. اثری که این گونه آب ها بر ویژگی‌های فیزیکی و شیمیایی خاک برجا می‌گذارد، اهمیت زیادی دارد. در دهه اخیر روش های هوشمند مصنوعی به خاطر قابلیت شبیه سازی فرآیندها در زمینه های مختلف کاربرد زیادی پیدا کرده اند. برنامه ریزی بیان ژن (GEP) جزء الگوریتم های تکاملی محسوب شده و قادر به بهینه سازی ساختار مدل و مولفه های آن می باشد. در این تحقیق به ارزیابی توانایی و دقت مدل برنامه ریزی بیان ژن(GEP) در شبیه سازی تغییرات میزان سدیم، اسیدیته و هدایت الکتریکی خاک در زمین های تحت آبیاری با پساب و زمین های فاقد آبیاری در دشت قم پرداخته شد. برای مدل سازی تغییرات خصوصیات شیمایی خاک، به صورت تصادفی70 درصد داده های مشاهداتی مربوط به هدایت الکتریکی، اسیدیته و سدیم خاک به منظور تعیین مدل مناسب مورد استفاده قرار گرفته و مابقی داده ها در واسنجی مدل های مورد نظر بهره برده شد و پارامترهای شیمیایی خاک به عنوان متغیر مستقل و تیمار پساب به عنوان تابع انتخاب گردید. نتایج مقایسه ژنی نشان داد که برنامه ریزی بیان ژن، به خوبی روند تغییرات خصوصیات شیمیایی خاک را مدل سازی کرده است و در بهترین حالت اجرای مدل، بالاترین مقدار ضریب تعیین، برای هدایت الکتریکی (97/0 =2R)، اسیدیته (96/0=2R) و سدیم محلول خاک (97/0=2R) محاسبه شد.
پرونده مقاله
عمق کاشت بدلیل تأثیر زیادی که بر جوانه زنی، سبز شدن و استقرار گیاهچه دارد، در برنامه های اصلاح و احیای مراتع بسیار حائز اهمیت می باشد. اسپرس (Onobrychis) یکی از مهمترین گونه های مرتعی بوده که از نظر علوفه ایی، حفاظتی و یا به عنوان گیاهان جذب کننده زنبور عسل دارای اهمیت چکیده کامل
عمق کاشت بدلیل تأثیر زیادی که بر جوانه زنی، سبز شدن و استقرار گیاهچه دارد، در برنامه های اصلاح و احیای مراتع بسیار حائز اهمیت می باشد. اسپرس (Onobrychis) یکی از مهمترین گونه های مرتعی بوده که از نظر علوفه ایی، حفاظتی و یا به عنوان گیاهان جذب کننده زنبور عسل دارای اهمیت بسیار بالایی می باشند. از این رو، در این تحقیق، اثر 4 سطح عمق کاشت (5/0، 5/1، 3، 5/4 سانتی متر) بر جوانه زنی و سبز شدن اسپرس به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار تحت شرایط گلخانه ای انجام گردید. بذرها در گلدان های پلاستیکی کشت شده و پس از رشد جوانه ها، تعداد آنها شمارش شده و خصوصیات مختلف جوانه زنی (طول ریشه چه، ساقه چه و گیاهچه، بنیه بذر، درصد و سرعت جوانه زنی، وزن تر و خشک ریشه چه و ساقه چه)، اندازه گیری شده و اطلاعات بدست آمده با استفاده از تجزیه واریانس، آزمون دانکن و دانت مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. نتایج نشان داد که تیمارها بر خصوصیات جوانه زنی و رشد گیاهچه شامل وزن تر ریشه چه و وزن خشک ساقه چه در سطح 5 درصد تاثیر معنی داری دارند و بر درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی، طول ریشه چه، بنیه بذر، طول گیاهچه، طول ساقه چه در سطح یک درصد تاثیر معنی دار دارند. نتیجه بدست آمده مبین آن است که میان چهار تیمار کاشت، تفاوت معنی داری وجود دارد و عمق کاشت کمتر نسبت به عمق کاشت بیشتر بهتر می باشد. بنابراین توجه به عمق کشت در برنامه های اصلاح و احیای مراتع امری ضروری بوده و می تواند در موفقیت این برنامه ها نقش مهمی داشته باشد.
پرونده مقاله
