نواحی شهری به عنوان مراکز اصلی رشد اقتصادی، اجتماعی و سیاسی در هر کشور با چالشهای مهمی در زمینه های تخریب محیطی، محرومیت اجتماعی، ناامنی، بیکاری، کمبود مسکن، ترافیک و حاشیه نشینی روبرو هستند. بیشتر این کلانشهرها شاهد پدیده سکونتگاههای غیررسمی هستند که معلول فقر در هر چکیده کامل
نواحی شهری به عنوان مراکز اصلی رشد اقتصادی، اجتماعی و سیاسی در هر کشور با چالشهای مهمی در زمینه های تخریب محیطی، محرومیت اجتماعی، ناامنی، بیکاری، کمبود مسکن، ترافیک و حاشیه نشینی روبرو هستند. بیشتر این کلانشهرها شاهد پدیده سکونتگاههای غیررسمی هستند که معلول فقر در هر کشور میباشد. پژوهش حاضر با هدف ارزیابی پایداری اجتماعی سکونتگاه غیررسمی حصار امام خمینی شهر همدان، با توجه به ادراک ساکنان آن ها، انجام پذیرفته است. روشمطالعه، توصیفیتحلیلی می باشد. و با مشاهدهومطالعهاسنادی در باب موضوع مورد پژوهش، از ابزار اندازه گیری پرسش نامه برای گردآوری اطلاعات تعداد 384 نفر به صورت تصادفی،و همچنین از مدلهای معادلات ساختاری برای ارزیابی روابط میان متغیرها و تحلیل پرسش نامهها استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان میدهند مؤلفه "آموزش"، "بهداشت" و"کیفیت زندگی"دارای میزان پایداری اجتماعی بیشتری از نظر ساکنان هستند. همچنین حذف مؤلفه مشارکت، نشان میدهد که محدوده مورد بررسی نیازمند اقدامات مختلف در جهت توانمندسازی شهروندان به منظور استفاده از ظرفیتهای موجود در محدوده در جهت ارتقا وضعیت این سکونتگاه است.
پرونده مقاله
مقدمه:مســئله انســجام و یکپارچگــی فضــای شــهری در ارتباط با استخوانبندی یا ساختار اصلی شـهر،اهرم توسـعه شـهر و موجـد پتانسـیل رشـد،اتصـال، هویـت و یکپارچگی کل شهر خواهد بود.و با توجه به ویژگیهایی که داراست موجب کثرت و تنوع فضایی،تداوم کالبدی، فضایی و بصری میگردد، ک چکیده کامل
مقدمه:مســئله انســجام و یکپارچگــی فضــای شــهری در ارتباط با استخوانبندی یا ساختار اصلی شـهر،اهرم توسـعه شـهر و موجـد پتانسـیل رشـد،اتصـال، هویـت و یکپارچگی کل شهر خواهد بود.و با توجه به ویژگیهایی که داراست موجب کثرت و تنوع فضایی،تداوم کالبدی، فضایی و بصری میگردد، که این تداوم و پیوستگی خود در خلق فضاهای جدید نقش بسیار مؤثری را ایفا میکند.هدف پژوهش: هدف این پژوهش تحلیل اصل استقرار در ساختار استخوانبندی شهر وتاثیر آن بر شکلگیری کثرت و تنوع فضاهای شهری، در راستای کشف عوامل اثرگذار بر شکلگیری این ساختار و تعیین میزان کارایی فضاهای شهری در میباشد.روش شناسی تحقیق: پژوهش حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی از نوع کمی است؛در این پژوهش برای تعیین و رتبهبندی معیارهای پژوهش از روش ترکیبی مدل تحلیلی AHP، و تحلیل رگرسیون چند متغیره با استفاده از آزمونهای آماری تی تک نمونهای با استفاده از نرمافزار(space syntax)چیدمان فضا استفادهشده است.قلمروجغرافیایی پژوهش: محدوده موردمطالعه بافت مرکزی شهر با محوریت خیابان انقلاب شهر سنندج میباشد. که محدوده بازار تاریخی خیابان و چهارراه انقلاب تا میدان نبوت را شامل میشود.یافته ها و بحث:یافته ها به دو صورت گرافیکی در قالب نقشة هم پیوندی و نیزآماری (محاسبة پارامترهای فضایی) برای هر دوره ارائه شده است. تحلیل ها متوسط مقدار هم پیوندی شهر سنندج را نشان می دهد که در آن الگوی کلی هم پیوندی شباهت بسیار زیادی به سایر شهرهای تاریخی ایران دارد. بر این اساس عنصر بازار که با تیره ترین خطوط مشخّص شده است، دارای بالاترین متوسط هم پیوندی است و از این نظر هم پیوندترین عنصر ساختاری شهر است و مهم ترین نقش را در ساختار کل شهر بر عهده دارد.نتایج: طرّاحی و ساماندهی فضایی محور خیابان انقلاب درمرکزشهربا استفاده از(6)معیارسلسلهمراتب، استقرار، تعادل، پراکندگی، تمرکز،پیوستگی فضاییبوده؛ دربی تحقق بخشیدن به اصل استقرار و کثرت(تنوع) از طریق تعادل فضایی و توازن کالبدی صورت پذیرفته است،که مفهوم هم پیوندیبهعنوان عوامل مؤثر براتصال،کنترل،عمق،هم پیوندی درمجموع میانگین بالاتر از میانه نظری ارزیابیشده که نشاندهنده این مطلب میباشد که معیارهایتمرکز،استقرار،پیوستگی فضایی،دارای بالاترین رتبه و اهمیت میباشند.
پرونده مقاله
توسعه شهرنشینی و مهاجرت های بی رویه جمعیت روستایی به مناطق شهری از پدیده های قابل توجهی است که موجب تخریب اراضی کشاورزی، مناظر طبیعی و فضاهای باز عمومی گردیده است. پژوهش حاضر رشد شهر همدان را از سال 1375 تا 1398 ارزیابی و سپس تا سال 1420 شبیه سازی می نماید. روش تحقیق تو چکیده کامل
توسعه شهرنشینی و مهاجرت های بی رویه جمعیت روستایی به مناطق شهری از پدیده های قابل توجهی است که موجب تخریب اراضی کشاورزی، مناظر طبیعی و فضاهای باز عمومی گردیده است. پژوهش حاضر رشد شهر همدان را از سال 1375 تا 1398 ارزیابی و سپس تا سال 1420 شبیه سازی می نماید. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی بوده و از مدل اتوماسیون سلولی جهت شبیه سازی توسعه کالبدی، از رگرسیون لجستیک برای تحلیل تاثیر متغیرهای مختلف در رشد کالبدی و از زنجیره مارکوف جهت تحلیل تغییرات کاربری بهره گرفته شده است. صحت سنجی تصاویر ماهواره لندست نیز با توجه به میزان کاپا و میزان دقت کلی قابل قبول ارزیابی شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد متغیر مرکزیت شهر و اراضی کشاورزی به ترتیب با میزان ROC، 873/0 و 881/0 دارای بیشترین تاثیر در رشد شهری همدان طی 23 سال اخیر داشته است. مساحت مناطق ساخته شده (شهری) در سال 1375 در مقایسه با 1390 بیش از دو برابر شده است و در مقایسه با سال 1398 تقریبا 5/2 برابر شده است. از طرف دیگر رشد جمعیت در طول این 23 سال 48/1 برابر شده است. این مساله نشان می دهد نسبت رشد مناطق ساخته شده(شهری) از نسبت رشد جمعیت در شهر همدان به شدت پیشی گرفته است. نتایج حاصل از ارزیابی مدل نشان گر این است که مدل تلفیقی موردنظر قادر است درک دقیقی از فرآیندها و تحولات شهری از قبیل ارزیابی توسعه های گذشته و پیشبینی جهات و میزان توسعه کالبدی آتی فراهم آورد.
پرونده مقاله
مدیریت زمین شهری با پیچیدگیها و موانع بسیار دشوار و بازیگران و ذی نفعان متعدد، نیازمند بررسی یکپارچه و کل نگر است. لذا برای شناخت آن رویکردهای نوینی همچون، حکمروایی زمین که چارچوب اندیشهای و بسترساز مدیریت پایدار محلی می باشد،ارائه شده است. بر این مبنا، در این پژوهش با چکیده کامل
مدیریت زمین شهری با پیچیدگیها و موانع بسیار دشوار و بازیگران و ذی نفعان متعدد، نیازمند بررسی یکپارچه و کل نگر است. لذا برای شناخت آن رویکردهای نوینی همچون، حکمروایی زمین که چارچوب اندیشهای و بسترساز مدیریت پایدار محلی می باشد،ارائه شده است. بر این مبنا، در این پژوهش با استفاده از روشهای کمیـ پیمایشی و کیفی در سه سطح فضایی(محیط توانمندکننده یا سیستم، نهادی و فردی) به آسیب شناسی وضعیت سیاستگذاری و مدیریت زمین شهری در ایران با تاکید بر بازیگران و ذی نفعان در چارچوب مولفههای الگوی پیشنهادی حکمروایی یکپارچه زمینشهری و ارائه الگوی مطلوب در جهت کارآمدی آن پرداختهاست. جامعه آماری نیز تمامی نهادهای متولی حوزه زمین شهری و مراجعهکنندگان به آنها در سطح ملی،منطقهای و محلی میباشد. جهت تحلیل دادهها از مدل اسپیرمن، رگرسیون خطی چندمتغیره و تحلیلمسیر در محیط نرمافزار آموس استفادهگردید. نتایج پژوهش نشانداد که ارتباط معناداری بین مولفه های حکمروایی یکپارچه زمین شهری با کارآمدی مدیریت بازیگران آن وجود دارد و سیاستهای زمینشهری در ایران نتوانسته بهرغم چندین دهه تجربه به اموری همچون شناخت ظرفیتهای محلی و منطقهای و مشارکت آنها بپردازد. علاوه بر آن، کاستی در تعریف چشم انداز مشترک و مورد اجماع تمام بازیگران، وجود چندپارچگی فقدان نگرش یکپارچه توافق گرا، غلبه منفعتی قدرت برخی بازیگران ذی نفوذ، وجود ساختارهای متمرکز تصمیمگیری و اجرایی و درنهایت فراهم نشدن بسترهای مناسب برای حکمروایی یکپارچه زمین از دلایل اصلی ناکارآمدی سیاستهای زمینشهری در ایران از منظر الگوی حکمروایی یکپارچه زمینشهری بازیگران هستند.
پرونده مقاله