گسترش شهرها و تنوع نیازهای شهروندی، از یکسو و توسعه کاربردهای فناوری اطلاعات و ارتباطات از سوی دیگر، جایگاه استفاده از دستگاههای برنامهریزی منابع سازمانی (ERP) را در شهرداریها و سازمان های شهری پررنگ نموده است. ازاینرو تحقیق حاضر شامل دو قسمت شناسایی عوامل مؤثر بر ا چکیده کامل
گسترش شهرها و تنوع نیازهای شهروندی، از یکسو و توسعه کاربردهای فناوری اطلاعات و ارتباطات از سوی دیگر، جایگاه استفاده از دستگاههای برنامهریزی منابع سازمانی (ERP) را در شهرداریها و سازمان های شهری پررنگ نموده است. ازاینرو تحقیق حاضر شامل دو قسمت شناسایی عوامل مؤثر بر استقرار سامانه ERP و اولویتبندی و بررسی میزان تأثیرگذاری و اثرپذیری عوامل شناساییشده میباشد. برای شناسایی عوامل، جستجوی الکترونیکی در پایگاههای علمی معتبر داخلی و خارجی صورت گرفت. سپس عوامل حیاتی موفقیت در استقرار سامانه ERP شناسایی و در 24 بعد تقسیم شدند. بر اساس غربالگری فازی 11 بعد از 24 بعد تقسیمبندی شده مبنای مقایسات زوجی عوامل و تعیین تأثیرگذاری و اثرپذیری قرارگرفتند. این تحقیق از لحاظ هدف کاربردی و از نظر جمعآوری دادهها کتابخانههای-پیمایشی است و جامعه آماری آن را مدیران ارشد شهرداری قم تشکیل میدهند که از این بین به دلیل استفاده از تکنیک دیمتل 9 نفر از خبرگان حوزههای برنامهریزی و فناوری اطلاعات از شهرداری مرکز و سازمان فاوای شهرداری قم انتخاب شدند. برای تجزیه و تحلیل دادهها از تکنیک دیمتل و نرمافزار اکسل و متلب استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان داد اثرگذارترین عامل، فرهنگ و ویژگیهای سازمانی (R-C=1/24) و اثرپذیرترین عامل، مدیریت تغییر (R-C=-0/88) میباشد. فرهنگ و ویژگیهای سازمانی (R-C=1/24)،چشمانداز(R-C=0/56)، مهارتهای کارکنان (R-C=0/53)،حمایت مدیریت عالی (R-C=0/41) و ارتباطات(R-C=0/06)،عوامل اثرگذار و پنج عامل مدیریت تغییر (R-C=-0/88)، فروشنده (R-C=-0/67)، کنترل و ارزیابی(R-C=-0/52)، استراتژی پیادهسازی(R-C=-0/29)،هزینهها(R-C=-0/23) و تیم اجرایی پروژه(R-C=-0/20)،عوامل اثرپذیرمیباشند. همچنین پرتعامل ترین عامل، حمایت مدیریت عالی (R+C=10/54) و کم تعاملترین عامل، چشمانداز (R+C=8/37) میباشد.
پرونده مقاله
تصمیمگیری جزء مهمترین و اصلیترین وظیفه مدیران است. تلاش برای ارتقای این وظیفه همیشه در جریان بوده و شناخت و توسعه تواناییها و قابلیتهای مدیران نقش انکارناپذیری در بهبود تصمیمات دارد. ازآنجاکه سازمانهای مدیریت و برنامهریزی کشور در صدر مهمترین ارگانهای تصمیمگیری چکیده کامل
تصمیمگیری جزء مهمترین و اصلیترین وظیفه مدیران است. تلاش برای ارتقای این وظیفه همیشه در جریان بوده و شناخت و توسعه تواناییها و قابلیتهای مدیران نقش انکارناپذیری در بهبود تصمیمات دارد. ازآنجاکه سازمانهای مدیریت و برنامهریزی کشور در صدر مهمترین ارگانهای تصمیمگیری قرار دارد، در این تحقیق، به تبیین تأثیر توانایی شناختی بر تصمیمگیری راهبردی مدیران خواهیم پرداخت که چگونه این تواناییها میتوانند در پیشبرد، تعلل یا تأخیر و به ثمر رساندن برنامههای کلان این نهاد تعیینکننده باشند. این تحقیق از حیث هدف کاربردی و از نوع مطالعه موردی است. جمعآوری دادهها از مشارکتکنندگان این پژوهش که شامل مدیران سازمان مدیریت و برنامه استان اردبیل به تعداد 10 نفر بودند، از ابزار مصاحبه نیمه ساختاریافته انجام و تحلیل دادهها با کدگذاری باز به روش تحلیل محتوای کیفی انجام پذیرفت. نتایج نشان میدهند مدیریت در تصمیمگیری از روی دادن چالشها و بحرانها پیش از وقوع بحران پیشگیری می کند؛ در صورت بروز بحران بیش از آنکه اطاله یابد یا به بهمنی از مشکلات تبدیل شوند، رفع میشود. توانایی حل مسأله روند و نیل به اهداف به صورت نظاممند را تسریع می کند. با خلاقیت پیش از آنکه مسائل و بحرانها سازمان را از پای درآورند از مسیرهای آسان، کمهزینه و سریع حل و تفکر انتقادی کارشناسان مباحث خسارتبار یا مخاطرهآمیز را طرح و بستری برای حل آن ایجاد میکنند.
پرونده مقاله