• شماره های پیشین

    • فهرست مقالات سعید حصارکی

      • دسترسی آزاد مقاله

        1 - جداسازی و تعیین برخی خصوصیات ایزو فرم غالب مولکول GP96 از رده سلولی فیبرو سارکومای موش (WEHI-164)
        عقیل تبارملاحسن زهیر محمدحسن علی مصطفایی سعید حصارکی علی طراوتی
        GP96 جزئی از پروتئین‌های شوک حرارتی است که نقش فراوانی در ایمنی سلولی علیه تومور دارد. آن در رده توموری، نشانه تسلط بیشتر ایمنی بدن به آن تومور است.جهت خالص سازی ایزوفرم غالب مولکول GP96 از رده توموری فیبروسارکومای موش، سلول‌های حاصل از کشت رده سلولی WEHI-164 لیز شده و چکیده کامل
        GP96 جزئی از پروتئین‌های شوک حرارتی است که نقش فراوانی در ایمنی سلولی علیه تومور دارد. آن در رده توموری، نشانه تسلط بیشتر ایمنی بدن به آن تومور است.جهت خالص سازی ایزوفرم غالب مولکول GP96 از رده توموری فیبروسارکومای موش، سلول‌های حاصل از کشت رده سلولی WEHI-164 لیز شده و مایع رویی حاصل از عصاره سلولی با سولفات آمونیوم رسوب داده شد. سپس با استفاده از کروماتوگرافی میل جذبی و کروماتوگرافی تعویض یون عمل خالص سازی انجام شد. وزن مولکولی پروتئین هدف با الکتروفورز (SDS-PAGE) و ماهیت آن با روش وسترن بلات بررسی گردید. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که مولکول تخلیص شده دارای وزن مولکولی معادل 68-66 کیلو دالتون می‌باشد که دال بر حضور یکی دیگر از ایزوفرم‌های مختلف این پروتئین است که ماهیت آن با وسترن بلات تایید گردید. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        2 - ارزیابی بیومکانیکی و هیستوپاتولوژیکی دو روش انتقال تاندون و آناستوموز عصبی در کارایی اندام حرکتی خرگوش
        غلامرضا عابدی احمد اصغری رحیم علیزاده سعید حصارکی سپهر خاشعی
        منظور از انتقال تاندون، تغییر محل طبیعی چسبندگی یک تاندون به محل جدید بهمنظور کسب مجدد فعالیت مربوط به یک عضله است. در این مطالعه ارزیابیبیومکانیکی و هیستوپاتولوژیکی با استفاده از دو روش جراحی آناستوموز عصبی وانتقال تاندون بصورت توأمان جهت بهبود عملکرد نسبت به استفاده ا چکیده کامل
        منظور از انتقال تاندون، تغییر محل طبیعی چسبندگی یک تاندون به محل جدید بهمنظور کسب مجدد فعالیت مربوط به یک عضله است. در این مطالعه ارزیابیبیومکانیکی و هیستوپاتولوژیکی با استفاده از دو روش جراحی آناستوموز عصبی وانتقال تاندون بصورت توأمان جهت بهبود عملکرد نسبت به استفاده از یکی از روشهای فوق مورد بررسی قرار گرفته است. در این مطالعه 20 سر خرگوش سفیدنیوزلندی نر ظاهراً سالم انتخاب گردیده و به طور تصادفی به چهار گروه پنج تاییتقسیم شدند؛ گروه 1: در این گروه طی عمل جراحی روی پای چپ حیوان، عصبسیاتیک قطع و رها گردید. گروه 2: در این گروه طی عمل جراحی روی پای چپحیوان، عصب سیاتیک قطع و سپس آناستوموز داده شد. گروه 3: در این گروه طیعمل جراحی روی پای چپ حیوان، عصب سیاتیک قطع و رها گردید. در این گروهعمل انتقال تاندون صورت پذیرفت. گروه 4: در این گروه طی عمل جراحی روی پایچپ حیوان، عصب سیاتیک قطع و سپس آناستوموز داده شد. در این گروه عمل انتقالتاندون صورت پذیرفت. ارزیابی بیومکانیکی و پاتولوژیکی 45 روز پس از جراحیروی نمونه های استخوانی و عضله صورت گرفت. طی نتایج بیومکانیک بدست آمدهاز تحقیق حاضر، در پارامتر خمش پذیری، در پای چپ گروه هایی که انتقال تاندون درآنها صورت گرفته است، نیاز به قدرت خمش کمتری نسبت به گروههایی است کهانتقال تاندون در آنها صورت نگرفته است. همچنین در پارامتر گشتاور شکست، درپای چپ گروه هایی که انتقال تاندون در آنها صورت گرفته است، نیاز به قدرتشکست بیشتری نسبت به گروه هایی است که انتقال تاندون در آنها صورت نگرفتهاست. این امر بدلیل وزن گیری اندام است که میزان کلسیم در گروه هایی که انتقالتاندون در آنها داریم نسبت به ماتریکس بالاتر است. در نتایج پاتولوژیک بدست آمدهاز تحقیق حاضر، نکروز زنکر و آتروفی عضلانی در هر دو گروه قابل مشاهده بود ولیحدت آن در گروه یک بیشتر از گروه چهار ارزیابی شد. در مواقعیکه وزن گیری انجامنمی شود، بدلیل استئودیستروفی میزان کلسیم نسبت به ماتریکس کمتر می شود. نتیجهاینکه استفاده از دو روش جراحی؛ آناستوموز عصبی و انتقال تاندون با یکدیگر نتیجهبهتری در عملکرد اندام های فلج شده دارد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        3 - بررسی ایمونوهیستوشیمی یک مورد سرطان سلول های سنگفرشی واژن گاو
        سعید حصارکی علیرضا عزیزی سراجی
        یک گاو ماده 6 ساله نژاد هولشتاین به وزن 457 کیلوگرم به دلیل وجود یکزائده خونریزی دهنده و زخمی 8*5*7/5سانتی متری در ناحیه واژن ارجاعگردید. زائده مورد نظر با عمل جراحی برداشته و به آزمایشگاه پاتولوژی ارسالشد. گزارش هیستوپاتولوژیک نمونه دال بر کارسینومای سلول خاردار بود. ج چکیده کامل
        یک گاو ماده 6 ساله نژاد هولشتاین به وزن 457 کیلوگرم به دلیل وجود یکزائده خونریزی دهنده و زخمی 8*5*7/5سانتی متری در ناحیه واژن ارجاعگردید. زائده مورد نظر با عمل جراحی برداشته و به آزمایشگاه پاتولوژی ارسالشد. گزارش هیستوپاتولوژیک نمونه دال بر کارسینومای سلول خاردار بود. جزایرسلول های خاردار بصورت دوار و اغلب بدون ماده شاخی(Squamous eddies)در عمق بافت همبندی نفوذ کرده بودند.در بررسی ایمنوهیستوشیمی مثبت بودنمارکرهایAE1/AE3وCK5/6دال بر خاستگاه کراتینوسایتی تومور بود. ولی مثبت شدن Ck8 و PCNA (به میزان 50 درصد)به درجه بالای بدخیمی استناد می کرد. بنابراین تومور باتفکیک و تمایز اندک مهاجم تشخیص داده شد.این نشانمی دهدکه استفاده ازمارکرهای ایمنوهیستوشیمی تا چه اندازه در بیان پیش آگهیو نوع برخورد درمانی با آن تاثیر گذاراست پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        4 - اثر محافظتی چای سیاه ایرانی بر مسمومیت کبدی القاء شده بوسیله کلرید کادمیوم در موش صحرایی
        محمدرضا محمدی‌ملایری سعید حصارکی پیام جمال‌لیوانی
        تأثیرات مفید چای سیاه در درمان بسیاری از بیماری‌ها نشان داده شده است. اثرات محافظتی چای احتمالاً مربوط به ویژگی‌های آنتی اکسیدانی و یا اثر مهاری آن بر اکسیداسیون لیپیدها می‌باشد. هدف از مطالعه حاضر ارزیابی اثرات محافظت کبدی چای سیاه ایرانی در مسمومیت کبدی ناشی از کادمیو چکیده کامل
        تأثیرات مفید چای سیاه در درمان بسیاری از بیماری‌ها نشان داده شده است. اثرات محافظتی چای احتمالاً مربوط به ویژگی‌های آنتی اکسیدانی و یا اثر مهاری آن بر اکسیداسیون لیپیدها می‌باشد. هدف از مطالعه حاضر ارزیابی اثرات محافظت کبدی چای سیاه ایرانی در مسمومیت کبدی ناشی از کادمیوم می‌باشد. برای این منظور 30 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار بطور تصادفی به شش گروه 1- کنترل منفی،2- کنترل تیمار(دریافت کننده دمنوش 10% چای سیاه )،3- کنترل مثبت (دریافت کننده روزانه کادمیومmg/kg 5بصورت خوراکی)، 4 تا 6- گروه‌های تیمار (دریافت کننده دمنوش‌های چای سیاه به ترتیب با غلظت‌های 2، 5 و 10% بعنوان آب آشامیدنی علاوه بر کادمیوم) تقسیم شدند. پس از چهار هفته موش‌ها آسان کشی شده و نمونه خون آنها جهت سنجش بیومارکرهای عملکرد کبد جمع‌آوری گردید. نمونه‌های بافتی کبد جهت مطالعه آسیب‌شناسی در فرمالین بافر10% تثبیت و سپس به روش رایج بلوک های پارافینی تهیه و با هماتوکسیلین ـ ائوزین رنگ آمیزی و مورد مطالعه قرار گرفتند. نتایج نشان دهنده افزایش معنی دار فعالیت آنزیم‌های ALT,AST و ALP در گروه کنترل مثبت و القاء موفق آسیب کبدی بواسطه کادمیوم بود. در بررسی آسیب‌شناسی بافت کبد تغییرات دژنراتیو گرانولر، متراکم شدن کروماتین‌ها و هسته و همینطور نکروز هپاتوسیت‌ها در این گروه مشاهده شد. در مقابل تجویز خوراکی چای در غلظت‌های 5 و 10% بطور معنی دار از افزایش فعالیت آنزیم‌های سرمی مذکور جلوگیری کرد و نتایج آسیب شناسی نیز مؤید آنها بود. ولی چای 2% تأثیر محافظتی معنی دار ی ایجاد نکرد. نهایتاً نتایج مطالعه حاضر نشان می‌دهد که نوشیدن روزانه چای سیاه می‌تواند در پیشگیری از بروز ضایعات کبدی القاء شده بوسیله کادمیوم در موش صحرایی مؤثر باشد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        5 - مقایسه تأثیر لیزر کمتوان نور قرمز و سبز در تسریع روند التیام برش جراحی پوست پس از بخیه نمودن در همستر
        غلامرضا عابدی احمد اصغری سعید حصارکی علی نصیریان هادی حاجی زاده نیما طغانی
        اولین کاربرد این نوع لیزر در تسریع بهبود زخم بوده است. در مورد میزان توانایی لیزرنور سبز در افزایش سرعت التیام، هنوز اختلاف نظر وجود دارد. این مطالعه به منظورمقایسه تأثیر لیزر کم توان نور قرمز و سبز در تسریع روند التیام برش جراحی پوستانجام شده است. در این مطالعه تعداد 3 چکیده کامل
        اولین کاربرد این نوع لیزر در تسریع بهبود زخم بوده است. در مورد میزان توانایی لیزرنور سبز در افزایش سرعت التیام، هنوز اختلاف نظر وجود دارد. این مطالعه به منظورمقایسه تأثیر لیزر کم توان نور قرمز و سبز در تسریع روند التیام برش جراحی پوستانجام شده است. در این مطالعه تعداد 30 سر همستر سالم و بالغ از جنس ماده و ازنژاد سوریهای تهیه شده و بطور تصادفی در سه گروه ده تایی شامل گروهA : شاهد (بدون درمان)، گروه B تحت تابش لیزر کم توان نور قرمز و گروه C تحت تابش لیزر کم توان نور سبز قرار گرفتند. پس از القاء بیهوشی عمومی، در ناحیه پشت حیوانشکاف مستقیمی به طول 2 سانتیمتر ایجاد شد. سپس به وسیله نخ نایلون شماره پنج صفر با الگوی بخیه تکی ساده بخیه گردید. در گروه A, محل برش بدون هیچ درمانی به منظور التیام نوع اول رها شد. در گروه B, محل برش بوسیله دستگاه لیزر قرمز و در گروه C, محل برش بوسیله دستگاه لیزر نور سبز با شدت J/cm2 0/5 به مدت یک دقیقه با حرکت یکنواخت روی زخم و در یک دوره 6 روزه تحت درمان قرار گرفت. نمونهبرداری در روزهای سوم، هفتم و دوازدهم انجام شد. میانگین میزان ترمیم زخم در دو گروه لیزر سبز و قرمز به میزان معنی داری بهتر از گروه کنترل بود (P<0.0001) اما بین دو نوع لیزر قرمز و سبز تفاوت چندانی وجود نداشت، هرچند که لیزر قرمز اندکیبهتر بود. لیزر کم توان موجب تسریع در بهبود زخم و روند ترمیمی آن میشود. درموارد مقاوم برای بهبود، میتوان از لیزر کم توان استفاده کرد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        6 - بررسی هیستوپاتولوژیک جراحات ریه شتر یک کوهانه در ایران
        علی چیتگر ایرج سهرابی حقدوست محمود جمشیدیان سعید حصارکی
        عفونت های ریوی از جمله بیماری های با اهمیت در شتر بوده که نه تنها سببتهدید سلامت حیوان بلکه باعث کاهش تولید نیز می گردند. از آنجا که مقابله بامشکلات تنفسی و درمان آنها نیازمند شناخت کافی نسبت به مشکلات تنفسیموجود بوده و با توجه به اطلاعات محدود در این مورد در گونه شتر، چکیده کامل
        عفونت های ریوی از جمله بیماری های با اهمیت در شتر بوده که نه تنها سببتهدید سلامت حیوان بلکه باعث کاهش تولید نیز می گردند. از آنجا که مقابله بامشکلات تنفسی و درمان آنها نیازمند شناخت کافی نسبت به مشکلات تنفسیموجود بوده و با توجه به اطلاعات محدود در این مورد در گونه شتر، مطالعهحاضر با هدف شناخت ضایعات ریوی شترهای کشتار شده در چند کشتارگاه مهمشتر با استفاده از روش هیستوپاتولوژی به انجام رسید. دستگاه تنفسی شترها(تعداد= 447 ) پس از کشتار به طور کامل مورد معاینه قرار گرفت و نمونه های بافتیدر فرمالین 10 % قرار داده شدند. سپس از نمونه ها مقاطع بافتی تهیه و مقاطع بااستفاده از رنگ هماتوکسیلین و ائوزین رنگ آمیزی شده و مورد ارزیابی قرارگرفتند. در مطالعه حاضر در79/6% (236 از 447 نمونه)از نمونه ها حداقل یک ضایعه ریوی مشاهده گردید. نرخ پنومونی بینابینی حاد، پنومونی بینابینی مزمن،برونکوپنومونی، برونشیولیت، التهاب پرده جنب و آتلکتازی به ترتیب 52/8% (236 از 447 نمونه) 5/4% (24 از 447 نمونه)، 7/8 (35 از 447 نمونه)، 6/7% (30 از 447 نمونه)، 3/4% (15 از 447 نمونه) ,15/2% (8 از 447 نمونه) بود. میزان ضایعات ریوی، پنومونی بینابینی حاد و برونکوپنومونی در فصول پاییز ودر نتیجه، مطالعه حاضر نشان دهنده .(P<0/05) زمستان بیشتر از بهار و تابستان بود نرخ بالای ضایعات ریوی در جمعیت شترها بود. نتایج بالاتر بودن ضایعات درفصول سرد (پاییز و زمستان) را نشان میدهد پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        7 - ارزیابی فعالیت آنزیم‌های شاخص آسیب قلبی پس از حذف پریکارد در خرگوش
        امیدرضا سمیعی املشی غلامرضا عابدی محمد نصراله زاده ماسوله سعید حصارکی
        پریکاردیکتومی یک شیوه درمانی موثر برای برخی از بیماری های قلبی است و استفاده از بیومارکرهای قلبی شیوه مهمی برای ارزیابی اثرات جراحی بر سلامت قلب هستند. در این راستا، ﻛـﺮاﺗﻴﻦﻛﻴﻨﺎز، آﺳﭙﺎرﺗﺎت آﻣﻴﻨﻮﺗﺮاﻧﺴﻔﺮاز و ﻻﻛﺘـﺎت دﻫﻴﺪروژﻧﺎز ﺑﻪ ﻋﻨﻮان آﻧﺰﻳﻢ ﻫﺎی وﻳﮋه آﺳﻴﺐ قلبی از اﻫﻤﻴﺖ ﺧﺎﺻ چکیده کامل
        پریکاردیکتومی یک شیوه درمانی موثر برای برخی از بیماری های قلبی است و استفاده از بیومارکرهای قلبی شیوه مهمی برای ارزیابی اثرات جراحی بر سلامت قلب هستند. در این راستا، ﻛـﺮاﺗﻴﻦﻛﻴﻨﺎز، آﺳﭙﺎرﺗﺎت آﻣﻴﻨﻮﺗﺮاﻧﺴﻔﺮاز و ﻻﻛﺘـﺎت دﻫﻴﺪروژﻧﺎز ﺑﻪ ﻋﻨﻮان آﻧﺰﻳﻢ ﻫﺎی وﻳﮋه آﺳﻴﺐ قلبی از اﻫﻤﻴﺖ ﺧﺎﺻﻲ ﺑﺮﺧﻮردارند. هدف از این تحقیق بررسی فعالیت این آنزیم ها بعد از پریکاردیکتومی در خرگوش های سالم بود. تعداد 12 سر خرگوش سفید نیوزلندی نر هم سن با وزن تقریبی 3/0±5/1 کیلوگرم به طور تصادفی به دو گروه شاهد و مورد تقسیم شدند. خرگوش های گروه مورد، عمل پریکاردیکتومی و خرگوش های گروه شاهد فقط تحت عمل توراکتومی قرار گرفتند. به منظور بررسی تغییرات آنزیم های کراتین کیناز، لاکتات دهیدروژناز، آسپارتات آمینوترانسفراز، نمونه گیری خون، از تمامی خرگوش های جراحی شده در هفته های اول، دوم، سوم و چهارم بعد از عمل جراحی، انجام شد. براساس نتایج به دست آماده، مقادیر کراتین کیناز در هفته ی اول اختلاف معنی داری نسبت به گروه شاهد داشت (05/0 > p). مقادیر کراتین کیناز گروه مورد در هفته اول در مقایسه با هفته های دوم، سوم و چهارم از نظر آماری افزایش معنی داری را نشان داد (05/0 > p). میزان لاکتات دهیدروژناز و آسپارتات آمینوترانسفراز گروه مورد در هفته دوم افزایش معنی داری داشتند (05/0 > p). مقادیر لاکتات دهیدروژناز و آسپارتات آمینوترانسفراز گروه مورد در هفته دوم در مقایسه با هفته های اول، سوم و چهارم اختلاف معنی داری را نشان دادند (05/0 > p). به طورکلی می توان نتیجه گرفت که پریکاردیکتومی باعث افزایش موقت فعالیت آنزیم های شاخص آسیب قلبی در هفته اول و دوم می شود و بعد از پایان هفته دوم سطوح آنزیم های کراتین کیناز، آسپارتات آمینوترانسفراز و لاکتات دهیدروژناز به حد طبیعی خود برگشته و این افزایش مقادیر دائمی نیستند. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        8 - بررسی آناتومی کلیه و میکروسکوپی لوله های در هم پیچیده دور و نزدیک بخش میانی و خلفی بافت کلیه در ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) و اسکار (Astronotus ocellatus)
        سحر محمدعلی پور ایرج پوستی سعید حصارکی
        پژوهش حاضر به منظور، مقایسه آناتومی بافت کلیه و بافت شناسی لوله های پروکسیمال(I وII) و دیستال در دو گونه ماهی قزل آلای رنگین کمان و اسکار انجام شد. قزل آلای رنگین کمان(Rainbow trout)، با نام علمی Oncorhynchus mykiss، از خانواده Salmonidae که جز ماهیان پرورشی و سرد آبی ا چکیده کامل
        پژوهش حاضر به منظور، مقایسه آناتومی بافت کلیه و بافت شناسی لوله های پروکسیمال(I وII) و دیستال در دو گونه ماهی قزل آلای رنگین کمان و اسکار انجام شد. قزل آلای رنگین کمان(Rainbow trout)، با نام علمی Oncorhynchus mykiss، از خانواده Salmonidae که جز ماهیان پرورشی و سرد آبی است و اسکار(Oscar) با نام علمی Astronotus ocellatus ، از شناخته شده ترین ماهی های زینتی از خانواده Chichlidae است که از لحاظ تجاری باارزش می باشد. پنج قطعه از هر دو گونه ماهی به صورت تصادفی انتخاب و خصوصیات ماکروسکوپیک و اندازه گیریهای مورفومتریک آنها (Morphometric measurement) ثبت شد. نمونه ها در فرمالین بافر10% فیکس و برشها با ضخامت پنج میکرون آماده سازی شدند و سپس به روش هماتوکسیلن و ائوزین و پریودیک اسید شیف رنگ آمیزی و توسط میکروسکوپ نوری مورد مطالعه قرار گرفتند. داده های حاصل از آزمایش، با نرم افزار SPSS و آزمون آماری T-Test (P<0/05)مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. لوله های پروکسیمال و دیستال شناسایی و متغیرها مورد اندازه گیری قرار گرفتند. اندازه هسته سلولهای لوله پروکسیمال I و اندازه قطر خارجی آن در بین دو گونه اختلاف معناداری وجود دارد(P<0/001). از نظر تعداد، اندازه سلول، اندازه هسته، اندازه قطر خارجی و قطر داخلی (لومن) لوله های پروکسیمال II اختلاف معناداری وجود دارد (P<0/001). در بین تعداد و اندازه سلول لوله های دیستال اختلاف معناداری وجود دارد(P<0/001). در هر دو گونه ماهی اندازه هسته، قطر خارجی و داخلی (لومن) لوله های دیستال اختلاف معناداری وجود دارد (P<0/001). با توجه به نتایج بدست آمده، آناتومی و بافت شناسی بافت کلیه در ماهی قزل آلای رنگین کمان و اسکار تفاوت دارد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        9 - بررسی اثرات ترمیمی نانوالیاف عصاره میخک در مقایسه با نانوالیاف پلی‌کاپرولاکتون در زخم تجربی پوست
        محمد علی اشجع زاده علیرضا جهاندیده غلامرضا عابدی چم ابوالفضل اکبرزاده سعید حصارکی
        تا به امروز اثرات ضد التهابی و ضد میکروبی عصاره میخک به اثبات رسیده است که آن را در بین درمان های قابل استفاده در ترمیم زخم قرار می دهد. مقایسه اثرات ترمیمی آن در مقابل دیگر مواد کمک کننده به ترمیم، باعث مشخص شدن جایگاه عصاره میخک دربین ترمیم کننده های زخم می شود. در ای چکیده کامل
        تا به امروز اثرات ضد التهابی و ضد میکروبی عصاره میخک به اثبات رسیده است که آن را در بین درمان های قابل استفاده در ترمیم زخم قرار می دهد. مقایسه اثرات ترمیمی آن در مقابل دیگر مواد کمک کننده به ترمیم، باعث مشخص شدن جایگاه عصاره میخک دربین ترمیم کننده های زخم می شود. در این مطالعه بررسی هیستوپاتولوژی نانو الیاف عصاره میخک (اوژنول) در مقایسه با نانو الیاف پلی کاپرولاکتون در زخم‌های تمام ضخامت تجربی ایجاد شده در پوست موش صحرایی انجام شد. در 45 موش صحرایی نربالغ نژاد ویستار یک زخم سطح پشتی ایجاد گردید. سپس به طور تصادفی به سه گروه 15 تایی ( گروه شاهد، نانو الیاف اوژنول و پلی کاپرولاکتون ) دسته بندی شدند ، سپس هر کدام خود به سه زیر گروه 5 تایی (گروه‌های نمونه برداری در روزهای هفت، 14و21) تقسیم شده و شاخص های رگزایی، کلاژن، ضخامت اپیتلیوم، اسکار، لوکوسیت ها، ادم و خونریزی حاد به علاوه تست کشش، ارزیابی شد. در گروه درمان با اوژنول تمامی شاخص های ذکر شده از روز هفت تا 21 به طور معنی دار (05/0P<) بالاتر از دو گروه دیگر بود . براساس نتایج به دست آمده به نظر میرسد که نانو الیاف گل میخک در تسریع روند ترمیم در زخم های پوستی عملکرد بهتری نسبت به پلی کاپرولاکتون و گروه کنترل داشت. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        10 - مشاهده اثرات ضد سرطانی آفلاتوکسین B1 در تومور پستانی رده 4T1 موش با تزریق اطراف توموری
        رویا موسی زاده سعید حصارکی منصور بیات علیرضا جهاندیده جمال هاشمی
        درمان سرطان پستان به دلیل اثرات سیستمیک شیمی درمانی دارای مشکلات زیادی است. استفاده از برخی مولکول ها با اثرات سلول کشی مثل آفلاتوکسین B1، می تواند اثرات مهلک روی سلول های سرطان پستان داشته باشد. در این مطالعه، اثر مهاری استفاده موضعی آفلاتوکسین B1 برروی سرطان پستان را چکیده کامل
        درمان سرطان پستان به دلیل اثرات سیستمیک شیمی درمانی دارای مشکلات زیادی است. استفاده از برخی مولکول ها با اثرات سلول کشی مثل آفلاتوکسین B1، می تواند اثرات مهلک روی سلول های سرطان پستان داشته باشد. در این مطالعه، اثر مهاری استفاده موضعی آفلاتوکسین B1 برروی سرطان پستان را بررسی کردیم. سلول های سرطانی رده 4T1 به صورت زیر جلدی در موش های ماده تلقیح شدند. سپس دوز های 50 و 500 میکروگرم بر میلی لیتر از آفلاتوکسین B1 در مقایسه با دوکسوروبیسین در اطراف تومورها تزریق گردید. ارزیابی نسبت اندازه تومور به وزن حیوان در گروه های مختلف همراه با انجام هیستوپاتولوژی به روش ایمنوفلورسانس روی شاخص Ki-67 و VEGF صورت گرفت. آفلاتوکسین B1 به طور معنی داری باعث کوچک شدن حجم، نکروز و سرکوب رگزایی در تومور می شود. با این وجود، متاستاز کبدی در همه گروه ها اتفاق افتاد. آفلاتوکسین B1 در تزریق موضعی 50 و 500 میکروگرم بر میلی لیتر در اطراف تومور دارای اثرات ضد سرطانی پستان است. ولی نمی تواند مانع وقوع متاستاز شود.همچنین هپاتوتوکسیسیتی ناشی از سم آفلاتوکسین نیز مشاهده گردید.اثرات و بررسی اثرات در یک مطالعه تجربی صورت می گیرد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        11 - بررسی تجربی اثر عصاره جلبک Scenedesmus acuminates بر بهبود زخم های آلوده به استافیلوکوکوس اورئوس در مدل موش صحرایی
        هومن عکاشه علیرضا جهاندیده امیر اقبال خواجه رحیمی شاپور کاکولکی سعید حصارکی
        هدف از مطالعه حاضر استفاده از یک جلبک دریایی به نام (Scenedesmus acuminates) برای کاهش عفونت و ایجاد بهبود زخم می باشد 60 موش صحرایی در چهار گروه درمانی و سه روز نمونه برداری سوم، هفتم و چهاردهم پس از ایجاد زخم تقسیم شدند. بر روی گروه اول یعنی شاهد هیچ درمانی صورت نگرفت چکیده کامل
        هدف از مطالعه حاضر استفاده از یک جلبک دریایی به نام (Scenedesmus acuminates) برای کاهش عفونت و ایجاد بهبود زخم می باشد 60 موش صحرایی در چهار گروه درمانی و سه روز نمونه برداری سوم، هفتم و چهاردهم پس از ایجاد زخم تقسیم شدند. بر روی گروه اول یعنی شاهد هیچ درمانی صورت نگرفت. گروه دوم با اکسید روی 25% به عنوان داروی انتخابی مورد درمان قرار گرفت. گروه های سوم و چهارم پماد 3% و 7% جلبک دریایی Scenedesmus acuminates تحت درمان قرار گرفتند. پس از ایجاد زخم، زخم‌های پشت موش‌ها را با 50 میکرولیتر از 108×2 CFU/mL استافیلوکوک حاوی سوسپانسیون آلوده گردید. ارزیابی هیستوپاتولوژی برای سنجش التیام و ایمونوهیستوشیمی (CD68) جهت مقایسه تعداد ماکروفاژها روی نمونه‌های بافتی انجام شد. در روز سوم پس از ایجاد زخم، ماکروفاژها (CD68) در گروه جلبک 7% بیشتر از بقیه گروه ها حضور داشتند. در روز هفتم، فیبروپلازی و سنتز کلاژن در گروه جلبک 7% بهتر از دو گروه دیگر بود. در روز چهاردهم، تجمع رگ‌های خونی جدید در جلبک 7% بیشتر از بقیه بود. بهترین نتیجه در مورد میزان بیان مولکول CD68 (ماکروفاژ) در روزهای هفتم و چهاردهم در گروه جلبک 7% دیده شد. با توجه به اینکه تعداد حضور ماکروفاژها سنجش خوبی برای ترمیم بهتر است، بیشتر بودن ماکروفاژها در گروه های جلبکی در روز های سوم، هفتم و چهاردهم از بقیه بهتر بودند. استفاده از پماد جلبک می تواند بار باکتریایی زخم را کاهش دهد و بهتر از تجویز اکسید روی است. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        12 - اثرات محافظتی فئونیکسین 14 با دیدگاه آسیب‌شناسی، در زخم تجربی دوازدهه ایجاد شده بوسیله ایندومتاسین در رت
        یاسر زندرحیمی نگار پناهی سعید حصارکی سیدحامد شیرازی‌بهشتی‌ها
        Phoenixin-14 (PNX -14) یک نوروپپتید تازه شناسایی شده با اثرات ضد التهابی بالقوه در دستگاه گوارش است. در این مطالعه، اثر محافظتی PNX-14 در برابر تشکیل زخم دوازدهه ناشی از ایندومتاسین تجربی (IND) ارزیابی شد. سی و دو موش صحرایی نر نژاد Sprague-Dawley به طور تصادفی به چهار چکیده کامل
        Phoenixin-14 (PNX -14) یک نوروپپتید تازه شناسایی شده با اثرات ضد التهابی بالقوه در دستگاه گوارش است. در این مطالعه، اثر محافظتی PNX-14 در برابر تشکیل زخم دوازدهه ناشی از ایندومتاسین تجربی (IND) ارزیابی شد. سی و دو موش صحرایی نر نژاد Sprague-Dawley به طور تصادفی به چهار گروه کنترل منفی، IND (7.5 میلی گرم بر کیلوگرم ایندومتاسین زیر جلدی)، FAM (5/7 میلی گرم / کیلوگرم ایندومتاسین زیر جلدی و به دنبال آن 40 میلیگرم بر کیلوگرم فاموتیدین داخل صفاقی)، و PNX-14 (7.5 mg/kg زیر جلدی ایندومتاسین و به دنبال آن 50 میکروگرم بر کیلوگرم PNX-14 داخل صفاقی) تقسیم شدند. معیارهای نتیجه شامل ارزیابی ماکروسکوپی ضایعه دوازدهه و پارامترهای هیستوپاتولوژی بود. قسمتهای مشخص دوازدهه برداشت و در فرمالین 10 درصد قرار گرفت و رنگ آمیزی هماتوکسیلین و ائوزین تهیه شد. درجه ماکروسکوپی ضایعات دوازدهه در گروه PNX-14 به طور قابل توجهی کوچکتر از گروه IND بود (P <0.001). مولفه های ضایعات آسیب شناسی بافت به طور قابل توجهی در گروه IND افزایش داشت. قطر و عمق زخم و شدت التهاب در گروه PNX-14 در مقایسه با گروه IND به طور قابل توجهی کوچکتر بود (0001/0>p). PNX-14 از نظر کاهش التهاب از گروه FAM برتر بود. PNX-14 اثرات محافظتی قابل توجهی در برابر تشکیل زخم دوازدهه ناشی از IND نشان داد. این نتایج یک پیامد درمانی امیدوارکننده را برای PNX-14 در درمان اختلالات التهابی دستگاه گوارش نشان می‌دهد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        13 - ارزیابی عملکرد داربست نانوکامپوزیتی دی اکسید تیتانیوم در مقایسه با هیدروکسی آپاتیت بر بهبود نقص استخوانی ران خرگوش
        حسین سنبله کار علیرضا جهاندیده احمد اصغری سعید حصارکی ابوالفضل اکبرزاده زاده
        این مطالعه با هدف بررسی اثربخشی داربست نانوکامپوزیتی دی اکسید تیتانیوم برای بازسازی نقص های استخوان ران در خرگوش انجام شد. تاثیر داربست نانوکامپوزیتی دی اکسید تیتانیوم بر فرآیند بهبودی استخوان شکسته شده در نقیصه استخوانی بررسی گردید. 18 خرگوش سفید نر بالغ نیوزیلندی با و چکیده کامل
        این مطالعه با هدف بررسی اثربخشی داربست نانوکامپوزیتی دی اکسید تیتانیوم برای بازسازی نقص های استخوان ران در خرگوش انجام شد. تاثیر داربست نانوکامپوزیتی دی اکسید تیتانیوم بر فرآیند بهبودی استخوان شکسته شده در نقیصه استخوانی بررسی گردید. 18 خرگوش سفید نر بالغ نیوزیلندی با وزن 3 کیلوگرم مورد مطالعه قرار گرفتند. یک نقص سیلندری با قطر 6×5 میلی متر در استخوان ران خرگوش ها ایجاد شد. حیوانات به سه گروه آزمایشی3 تایی تقسیم شدند. گروه‌های آزمایشی پس از ایجاد نقص، شامل شاهد منفی، شاهد مثبت (هیدروکسی آپاتیت) و تیمار (دی اکسید تیتانیوم) بودند. در روزهای 15 و 45 پس از جراحی حیوانات معدوم و از محل نقص استخوانی نمونه برداشته و در فرمالین 10% بافری قرار گرفت. مقاطع 5 میکرومتری پس از رنگ آمیزی عمومی و تریکروم مورد ارزیابی قرار گرفتند. بهبود التهاب در روز 15 و تشکیل استخوان جدید در روز 45 در گروه نانوکامپوزیت از نظر واحد ترمیمی استخوان سازی و کاهش میزان التهاب بهترین بود. داربست نانوکامپوزیتی دی اکسید تیتانیوم عملکرد التام بخش معنی داری در بازسازی نقیصه استخوانی داشت. پرونده مقاله