هدف اصلی این مقاله ارزیابی میزان رضایتمندی ساکنان از مجتمعهای مسکن مهر پردیسان شهر قم میباشد. روش این پژوهش توصیفی _ تحلیلی و ابزار جمعآوری اطلاعات شامل مطالعات اسنادی و پیمایشی از طریق توزیع پرسشنامه و مصاحبه با ساکنان میباشد. جامعهآماری این پژوهش ساکنان مسکن مهر چکیده کامل
هدف اصلی این مقاله ارزیابی میزان رضایتمندی ساکنان از مجتمعهای مسکن مهر پردیسان شهر قم میباشد. روش این پژوهش توصیفی _ تحلیلی و ابزار جمعآوری اطلاعات شامل مطالعات اسنادی و پیمایشی از طریق توزیع پرسشنامه و مصاحبه با ساکنان میباشد. جامعهآماری این پژوهش ساکنان مسکن مهر پردیسان و حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران 375 نفر برآورده شد. در بخش مقدار روایی پرسشنامه بر اساس آزمون آلفای کرونباخ مقدار 624/0 محاسبه گردیده است تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS20 انجام شد. بر اساس نتایج بدست آمده در زمینه شاخصهای مسکن (گویههای ساخت و ساز، نور و روشنایی، مبلمان و طراحی، نما و منظر و...) امنیت، دسترسی، حمل و نقل، رضایت از سکونت، اقتصادی، اجتماعی، زیستمحیطی رضایت-مندی در میان شهروندان مشاهده نشده و نتایج حاصل از تحلیل دادههای جمع آوری شده مقادیر منفی بوده است.همچنین نتایج حاصل از تحلیل همبستگی نیز موید مقدار بالای آن میان متغیرهای مسکن و سایر متغیر های امنیت و رضایت اجتماعی است. بهگونهای ارزیابیهای به عمل آمده میان شاخص مسکن و نا امنی مقدار 154/0 - (هرچه وضعیت مسکن مطلوب باشد وضعیت ناامنی کاهش و بلعکس)و میان مولفههای مسکن و رضایت محله ای 354/0 (هرچه وضعیت مسکن بهتر باشد ، رضایت محله ای هم بیشتر است و بلعکس) میباشد. در انتهای این پژوهش نیز به منظور تعمیق دستاورد های پژوهش شاخص هال ین و تن مورد محاسبه قرار گرفته است که نتایج در اکثر شاخصها منفی و حاکی از عدم رضایت شهروندان در شاخص های مختلف بوده است.
پرونده مقاله
بکارگیری روشهاى علمی بهمنظور بررسی و سطح-بندی مناطق از حیث توسعهیافتگى در جنبههاى فرهنگی، منجر به شناخت میزان نابرابریها گردیده است و معیاری برای تلاش در حوزه کاهش و رفع نابرابریهاى موجود میان آنها محسوب میشود. به همین دلیل در این پژوهش سعی شده به بررسی تفاوتها چکیده کامل
بکارگیری روشهاى علمی بهمنظور بررسی و سطح-بندی مناطق از حیث توسعهیافتگى در جنبههاى فرهنگی، منجر به شناخت میزان نابرابریها گردیده است و معیاری برای تلاش در حوزه کاهش و رفع نابرابریهاى موجود میان آنها محسوب میشود. به همین دلیل در این پژوهش سعی شده به بررسی تفاوتها و نابرابریها بین شهرستانهای استان آذربایجانشرقی از نظر وضعیت و سطوح برخورداری از شاخصهای فرهنگی پرداخته شود، تا در قالب برنامهریزی توسعهی ناحیهای و از طریق تعیین درجهی توسعهنیافتگی، تصویر روشن و شفافی از امکانات و خدمات فرهنگی در این استان ارائه گردد. پژوهش حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی و کمی بوده، جامعةآماری شامل کلیه شهرستانهای استان آذربایجانشرقی میباشد. آمار واطلاعات لازم از آمارنامههای سازمان برنامه و بودجه استانداری آذربایجانشرقی تهیه و با استفاده از دادههای 10 شاخص فرهنگی سال 1394، انجام گرفته است. جهت بدست آوردن ضریب اهمیت شاخصها از روش آنتروپیشانون و برای تجزیه و تحلیل، از مدل-های تصمیمگیری چندمعیاره TOPSIS و SAW استفاده شده است. شاخصهای بکار رفته در این پژوهش عبارتند از؛ X1 تعداد اعضای کانون پرورش فکری کودکان، X2 تعداد سینما، X3 تعداد کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، X4 تعداد کتابخانههای عمومی، X5 تعداد چاپخانه، X6 سالن نمایش، X7 تعداد تماشاگران، X8 تعداد صندلی سینماها، X9 تعداد سالن نمایش سینما، X10 تعداد اعضای کتابخانههایعمومی. نتایج حاصل بیانگر عدم تعادل در توزیع شاخصهای فرهنگی در سطح استان میباشد. لذا انتظار میرود با توجه خاص مسئولینفرهنگی استان، سیاستگزاریهای مؤثرتر، هماهنگی بیشتر بین ارگانهای فرهنگی و اقدامات مناسب جهت بهبود وضعیتفرهنگی استان آذربایجان شرقی تحقق پیدا کند.
پرونده مقاله