مطالعه حاضر، در چارچوب توسعه پایدار سکونتگاههای محلی، نگاهی کلگرا و نظاممند به ارتقای مشارکت زنان در توسعه فعالیتهای اجتماعیـ اقتصادی در ناحیه طارم دارد؛ و بر آن است عوامل مؤثر بر مشارکت زنان و توسعه سکونتگاههای محلی (روستایی و شهری) و درجه اهمیت هر یک از این عوام چکیده کامل
مطالعه حاضر، در چارچوب توسعه پایدار سکونتگاههای محلی، نگاهی کلگرا و نظاممند به ارتقای مشارکت زنان در توسعه فعالیتهای اجتماعیـ اقتصادی در ناحیه طارم دارد؛ و بر آن است عوامل مؤثر بر مشارکت زنان و توسعه سکونتگاههای محلی (روستایی و شهری) و درجه اهمیت هر یک از این عوامل را مشخص سازد. این مطالعه توصیفی- تحلیلی، دیدگاه 391 خانوار بهرهبردار نمونه در 24 سکونتگاه نمونه را به طور تصادفی بررسی کرد. تحلیل نتایج آزمونهای آماری و مطالعه کیفی نشان میدهد که توانایی فردی و خانواری زنان، و توانمندی کشاورزی و غیرکشاورزی خانوارهای بهرهبردار بیشاز سیاستهای حمایتی و هدایتی نظام سیاسی، زمینه مشارکت مؤثر زنان در فعالیتهای اجتماعیـ اقتصادی را در ناحیه مورد مطالعه فراهم میسازد. بدین ترتیب، توجه به آموزشهای فنی و حرفهای زنان و ارایه مدارک رسمی برای دریافت مجوز تأسیس کارگاه صنایع تبدیلی کشاورزی و اخذ وام خوداشتغالی و توجه به نقش برابر زنان در فرآیند برنامهریزی توسعه سکونتگاههای شهری و روستایی پیشنهاد میگردد.
پرونده مقاله
خزش و گسترش ناموزون کلان شهر تهران به نواحی پیرامونی منجر به بروز نابسامانی و عدم تعادل در عرصههای طبیعی، اجتماعی، اقتصادی و سازمان فضایی روستاهای پیرامونی آن شده است. پیامد روابط نامتعادل تهران با سکونتگاههای پیرامون خود در سه دهه اخیر سبب بروز مسائل عدیده زیستمحیطی چکیده کامل
خزش و گسترش ناموزون کلان شهر تهران به نواحی پیرامونی منجر به بروز نابسامانی و عدم تعادل در عرصههای طبیعی، اجتماعی، اقتصادی و سازمان فضایی روستاهای پیرامونی آن شده است. پیامد روابط نامتعادل تهران با سکونتگاههای پیرامون خود در سه دهه اخیر سبب بروز مسائل عدیده زیستمحیطی و تغییرات سریع در عملکرد اقتصادی روستاها و تبدیل اراضی ارزشمند کشاورزی از شکل تولیدی و ناپایداری کشاورزی روستاها در پیرامون این کلان شهر شده است. ازاینرو، این تحقیق به منظور تبیین نحوه و میزان تغییر کاربری اراضی کشاورزی و درنتیجه ناپایداری فعالیت کشاورزی، و ارتباط آن با توانمندیهای محیط روستا و سیاستهای تمرکزگرایانه سکونتگاهی در روستاهای پیرامون کلان شهر تهران انجام شد. یافتههای این تحقیق نشان میدهد، میان متغیرهای مربوط به توانمندی محیط روستا( تعداد خدمات و زیرساخت)، سیاستهای تمرکزگرایانه ( میزان وام توزیع شده و تعداد فعالیتهای عمرانی اجرا شده) و میزان تبدیل اراضی کشاورزی رابطه خطی مستقیم و معنیدار وجود دارد. همچنین، رابطه خطی معکوس میان فاصله از کلان شهر تهران و شهرهای پیرامون آن و میزان تغییرکاربری اراضی کشاورزی مشاهده شده است. بر این مبنا، با توجه به مقادیر ضرایب همبستگی، توسعه ناموزون و خزش کلان شهری بیش ترین تأثیر را در تغییر کاربری اراضی کشاورزی و ناپایداری کشاورزی داشته است.
پرونده مقاله