-
دسترسی آزاد مقاله
1 - مشاهده اثرات ضد سرطانی آفلاتوکسین B1 در تومور پستانی رده 4T1 موش با تزریق اطراف توموری
رویا موسی زاده سعید حصارکی منصور بیات علیرضا جهاندیده جمال هاشمیدرمان سرطان پستان به دلیل اثرات سیستمیک شیمی درمانی دارای مشکلات زیادی است. استفاده از برخی مولکول ها با اثرات سلول کشی مثل آفلاتوکسین B1، می تواند اثرات مهلک روی سلول های سرطان پستان داشته باشد. در این مطالعه، اثر مهاری استفاده موضعی آفلاتوکسین B1 برروی سرطان پستان را چکیده کاملدرمان سرطان پستان به دلیل اثرات سیستمیک شیمی درمانی دارای مشکلات زیادی است. استفاده از برخی مولکول ها با اثرات سلول کشی مثل آفلاتوکسین B1، می تواند اثرات مهلک روی سلول های سرطان پستان داشته باشد. در این مطالعه، اثر مهاری استفاده موضعی آفلاتوکسین B1 برروی سرطان پستان را بررسی کردیم. سلول های سرطانی رده 4T1 به صورت زیر جلدی در موش های ماده تلقیح شدند. سپس دوز های 50 و 500 میکروگرم بر میلی لیتر از آفلاتوکسین B1 در مقایسه با دوکسوروبیسین در اطراف تومورها تزریق گردید. ارزیابی نسبت اندازه تومور به وزن حیوان در گروه های مختلف همراه با انجام هیستوپاتولوژی به روش ایمنوفلورسانس روی شاخص Ki-67 و VEGF صورت گرفت. آفلاتوکسین B1 به طور معنی داری باعث کوچک شدن حجم، نکروز و سرکوب رگزایی در تومور می شود. با این وجود، متاستاز کبدی در همه گروه ها اتفاق افتاد. آفلاتوکسین B1 در تزریق موضعی 50 و 500 میکروگرم بر میلی لیتر در اطراف تومور دارای اثرات ضد سرطانی پستان است. ولی نمی تواند مانع وقوع متاستاز شود.همچنین هپاتوتوکسیسیتی ناشی از سم آفلاتوکسین نیز مشاهده گردید.اثرات و بررسی اثرات در یک مطالعه تجربی صورت می گیرد. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
2 - تأثیر 4 هفته تمرین هوازی بر عملکرد شناختی و میزان بیان ژن‌های PGC1α و VEGF در هیپوکمپ رت‌های پیر
انسیه احمدپور مقصود پیری محمدعلی آذربایجانیهدف پژوهش حاضر بررسی اثر 4 هفته تمرین هوازی تناوبی با شدت متوسط بر عملکرد شناختی و میزان بیان ژن های PGC1α و VEGF در هیپوکمپ رت های پیر بود. به این منظور، رت های نر نژاد ویستار 20 ماهه به 2 گروه تمرین ورزشی (تعداد = 8 سر) و کنترل (تعداد = 8 سر) تقسیم شدند. حیوا چکیده کاملهدف پژوهش حاضر بررسی اثر 4 هفته تمرین هوازی تناوبی با شدت متوسط بر عملکرد شناختی و میزان بیان ژن های PGC1α و VEGF در هیپوکمپ رت های پیر بود. به این منظور، رت های نر نژاد ویستار 20 ماهه به 2 گروه تمرین ورزشی (تعداد = 8 سر) و کنترل (تعداد = 8 سر) تقسیم شدند. حیوانات گروه ورزشی، تمرین هوازی تناوبی با شدت متوسط را به مدت 4 هفته، 5 روز در هفته انجام دادند. جهت بررسی یادگیری و حافظه فضایی، حیوانات 48 ساعت بدنبال آخرین جلسه تمرینی تحت آزمون ماز آبی موریس قرار گرفتند. سپس، حیوانات کشته شدند و بافت هیپوکمپ استخراج شد. برای اندازه گیری بیان ژن از روش Real time-PCR استفاده شد. تحلیل آماری با استفاده از آزمون t مستقل و ضریب همبستگی پیرسون در سطح معنی داری 05/0P£ انجام گرفت. نتایج نشان داد که تمرین هوازی باعث بهبود در عملکرد یادگیری (05/0 ≥ P) و حافظه فضایی (001/0 ≥ P) شده و میزان بیان PGC1α (01/0 ≥ P) و VEGF (001/0 ≥ P) را افزایش می دهد. همچنین، ارتباط مثبت معنی داری بین بیان ژن PGC1α با بیان ژن VEGF در هیپوکمپ مشاهده شد (001/0≥p، 894/0=r). به‌علاوه، بین بیان ژن VEGF با میانگین زمان سپری شده برای یافتن سکو، ارتباط معکوس معنی دار (05/0≥p، 578/0-=r)، و با مدت زمان سپری شده در ربع دایره هدف، ارتباط مثبت معنی داری وجود داشت (01/0≥p، 713/0=r). به طور کلی، تمرین هوازی موجب بهبود عملکرد یادگیری و حافظه فضایی در حیوانات پیر می شود؛ به نظر می رسد که تنظیم مثبت مسیر پیام رسانی /VEGF PGC1α ناشی از ورزش در مغز، حداقل تا بخشی، در این سازگاری نقش دارد. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
3 - Molecular simulation of polyketides isolated from the endophyte <i>Phialophora verrucosa</i>
Reda Ahmed Abdelhamid Alaa Mohamed Nafady Mohamed Ezzat Abouelela Hiroyuki Konno Ehab Saad El-KhayatEndophytic fungi are a wealth of new bioactive metabolites with vast applications in drug discovery. The methyl alcohol extract obtained from the culture of the Phialophora verrucosa Medlar., the endophytic fungus of Senecio flavus (Asteraceae), was found to be cytotoxi چکیده کاملEndophytic fungi are a wealth of new bioactive metabolites with vast applications in drug discovery. The methyl alcohol extract obtained from the culture of the Phialophora verrucosa Medlar., the endophytic fungus of Senecio flavus (Asteraceae), was found to be cytotoxic to HepG2 and MCF-7 cell lines (IC50 of 20.01 and 28.44 μg/mL), respectively, compared to 5-flurouracil (IC50, 11.05 and 12.46). A chromatographic study led to the isolation of five polyketides; 3,6,7-trihydroxy-α-tetralone 1, 6-hydroxyisosclerone 2, 2,3-dihydro-8-hydroxy-2-methyl-benzopyran-1-one 3, altechromone A 4 and aloesol 5. Compounds 2, 4 and 5, are isolated for the first time from the genus Phialophora. Molecular docking analysis simulation was applied to evaluate the inhibitory activities of the isolated compounds against vascular endothelial growth factor receptor (VEGFR2), and cyclin-dependent kinases (CDKs), to illuminate the compounds responsible for the extract cytotoxic activity. Compounds 1 and 5 showed promising results and binding affinities to the examined enzymes. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
4 - مطالعه همراهی چندشکلیهای rs3024998و rs699947 در ژن VEGF با خطر بروز سقط مکرر جنین
شهره زارع کاریزی رضا میرفخراییسقط مکرر به وقوع دو یا تعداد بیشتر سقط پشت سر هم قبل از هفته ی 20 بارداری اطلاق می شود. برخی از دلایل عمده ی RPL نقایص آناتومیک رحمی، فاکتورهای ژنتیکی، عفونت ها، دلایل ایمونولوژیک، محیطی و... می باشند. در مواردی که علت RPL مشخص نباشد از آن به عنوان ایدیوپاتیک نامبرده می چکیده کاملسقط مکرر به وقوع دو یا تعداد بیشتر سقط پشت سر هم قبل از هفته ی 20 بارداری اطلاق می شود. برخی از دلایل عمده ی RPL نقایص آناتومیک رحمی، فاکتورهای ژنتیکی، عفونت ها، دلایل ایمونولوژیک، محیطی و... می باشند. در مواردی که علت RPL مشخص نباشد از آن به عنوان ایدیوپاتیک نامبرده می شود. پلی مورفیسم های ژن های مختلفی در بروز سقط جنین موثر می باشند که یکی از این ژن ها، ژن فاکتور رشد اندوتلیالی عروقی (VEGF) می باشد. در این تحقیق به بررسی ارتباط پلی مورفیسم های ژن VEGF با سقط مکرر جنین پرداخته شده است. در این مطالعه ی موردی شاهدی 200 خانم شامل 100 خانم با سابقه حداقل دو سقط پشت سر هم با علت نامشخص و 100 فرد کنترل سالم با حداقل سابقه دو تولد زنده و بدون هیچ گونه سابقه ی سقط مورد بررسی قرار گرفتند. DNA ژنومی هر فرد از لوکوسیت های خون استخراج شد. جهت شناسایی پلی مورفیسم rs3024998و rs699947 ژن VEGF ازتکنیک PCR-RFLP استفاده شد. آنزیم محدودالاثر MaeI و BglII به ترتیب برای هضم آنزیمی استفاده شد. محصولات حاصل از هضم آنزیمی روی ژل آکریلامید 12% برده شد. آنالیز توصیفی ژنوتیپ های هر جایگاه، فراوانی هموزیگوت و هتروزیگوت در دو گروه بیمار و شاهد مطالعه گردید. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
5 - تأثیر هشت هفته تمرین مقاومتی دایره‌ای بر عامل رشد اندوتلیال (VEGF) و شاخص‌های آتروژنیک در مردان چاق
مرضیه اشکانی فر سید محمود حجازی رامبد خواجه ای امیر رشیدلمیرمقدمه: چاقی و اضافه‌وزن، عمومی‌ترین بیماری متابولیک در جهان و عامل ایجادکننده یا تشدیدکننده بسیاری از بیماری‌هاست؛ که با کاهش کیفیت زندگی همراه است. تمرینات ورزشی باعث افزایش چگالی مویرگی عضله اسکلتی میشود؛ اما مکانیسم مولکولی این فرایند هنوز به‌طور کامل مشخص نیست، ازا چکیده کاملمقدمه: چاقی و اضافه‌وزن، عمومی‌ترین بیماری متابولیک در جهان و عامل ایجادکننده یا تشدیدکننده بسیاری از بیماری‌هاست؛ که با کاهش کیفیت زندگی همراه است. تمرینات ورزشی باعث افزایش چگالی مویرگی عضله اسکلتی میشود؛ اما مکانیسم مولکولی این فرایند هنوز به‌طور کامل مشخص نیست، ازاین‌رو هدف پژوهش حاضر تعیین تأثیر هشت هفته مقاومتی دایره‌ای بر VEGF و شاخص‌های آتروژنیک در مردان چاق بود. مواد و روش‌ها: در این مطالعه شبه تجربی، 22 مرد با 3 BMI=30±کیلوگرم بر مترمربع به‌طور داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند که به‌طور تصادفی به دو گروه کنترل و تمرین مقاومتی دایره‌ای (11 نفر) تقسیم شدند. برنامه‌ی تمرین مقاومتی شامل ۳ جلسه در هفته و به مدت هشت هفته با شدت تمرین بین 60 تا 80 درصد یک تکرار بیشینه بود. نمونه‌های خون سیاهرگی که در مراحل پیش‌آزمون و پس‌آزمون گرفته‌شده بودند برای سنجش VEGF و شاخص‌های آتروژنیک مورداستفاده قرار گرفت. تحلیل داده‌ها توسط آزمون ANOVA با اندازه‌گیری مکرر و با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 23 انجام شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که سطوح سرمی VEGF از 75/1628 به 93/1762 (pg/ml) افزایش یافت که این افزایش در گروه تمرین نسبت به گروه کنترل معنی‌دار بود (001/0p<). همچنین نسبت LDL/HDL، TC/HDL و TG/HDL نیز در گروه تمرین نسبت به گروه کنترل به‌طور معنی‌داری کاهش یافت (001/0p<). نتیجه‌گیری: با توجه به اثرات مطلوب تمرین مقاومتی دایره‌ای بر سطح سرمی VEGF همچنین نسبت LDL/HDL، TC/HDL و TG/HDL ممکن است، شرایط متابولیکی افراد دارای اضافه‌وزن و چاق را بهبود ببخشد. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
6 - القاء تمایز سلول های بنیادی مزانشیمی امنتوم موش نژاد NMRI به سلول های اجدادی اندوتلیالی توسط عصاره جفت
مریم السادات نژادفاضل کاظم پریور نسیم حیاتی رودباری میترا حیدری نصرآبادیسلولهای بنیادی سلولهای تمایز نیافته پرتوانی هستند که میتوانند بعد از تمایز، سلول ها، بافت ها و اندام های مختلفبدن را تولید کنند. سلولهای بنیادی، دارای دو ویژگی خود نوزایی و تمایز می باشند و توانایی ازدیاد و تکثیر و القا شدندر مجاورت با انواع فاکتورهای رشد را دارا می باش چکیده کاملسلولهای بنیادی سلولهای تمایز نیافته پرتوانی هستند که میتوانند بعد از تمایز، سلول ها، بافت ها و اندام های مختلفبدن را تولید کنند. سلولهای بنیادی، دارای دو ویژگی خود نوزایی و تمایز می باشند و توانایی ازدیاد و تکثیر و القا شدندر مجاورت با انواع فاکتورهای رشد را دارا می باشند. از آنجایی که عصاره جفت، حاوی مقدار زیادی VEGF میباشد، ازآن برای القاء تمایز سلولهای مرانشیمی امنتوم استفاده شد. از مهمترین سلولهای بنیادی، سلولهای بنیادی مزانشیمیهستند . سلولهای بنیادی مزانشیمی امنتوم استخراج گردید و بنیادی بودن آنها توسط فلوسایتومتری و با مارکرهایمخصوص سلولهای مزانشیمی یعنی مارکرهای CD90 CD44, CD73, CD105 و CD34 مورد اطمینان قرار گرفت. عصارهجفت نیز تهیه شد و پس از انجام تست MTT ، درصد زنده مانی 20 درصدی را برای آن انتخاب کردیم. پس از 21 روزمجاورت سلولهای بنیادی مزانشیمی امنتوم با محیط کشت و 20 درصد عصاره جفت، سلولهای مزانشیمی به سلولهایاجدادی اندوتلیالی تمایز پیدا کردند. بیان مارکرهای CD90 ، CD73 و CD105 منفی و بیان CD31 ، FLK1 و CD34مثبت بود. نمودار چرخه سلولی و طولانی شدن فاز G1 در هفته دوم تمایزی نسبت به گروه کنترل، نشان داد که سلولهااز مرحله تکثیر خارج شده و در مرحله تمایز قرار داشتند. سلولهای مزانشیمی امنتوم در مجاورت با عصاره جفت، بهسلولهای اجدادی اندوتلیالی تمایز پیدا میکنند. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
7 - An Overview of Angiogenesis and Chemical and Physiological Angiogenic Factors: Short Review
Mehrnoosh Sedighi Mehrdad Namdari Payam Mahmoudi Afshin Khani Aliasghar Manouchehri Milad AnvariAngiogenesis refers to the formation of new blood vessels from existing ones, which can occur in both physiologic and pathologic conditions. Lack of tissue oxygen is the main stimulator of angiogenesis accompanied by increasing in HIF-1α-(hypoxia-inducible factor- چکیده کاملAngiogenesis refers to the formation of new blood vessels from existing ones, which can occur in both physiologic and pathologic conditions. Lack of tissue oxygen is the main stimulator of angiogenesis accompanied by increasing in HIF-1α-(hypoxia-inducible factor-1α) expression as a nuclear transcription factor. Other factors such as VEGF (vascular endothelial growth factor), FGF2 (fibroblast growth factor2), and TGF (transforming growth factor) are involved in angiogenesis, too. To control diabetes and tumoral disease, abnormal angiogenesis inhibition can be useful besides stimulation that can be helpful in cardiovascular disease. In this study, we have reviewed the mechanisms and stimulators of angiogenesis and its influential factors. The most important angiogenic factors are MMP, Ang, FGF, and VEGF. Ang is not directly involved in the process of angiogenesis but sometimes destabilize the arteries. In contrast to angiostatin, endostatin TIMP and TSP1 act as the most important angiostatic factors. Many attempts have been made to identify the mechanisms and factors involved in this process but angiogenic inhibitors that inhibit the growth of cancerous masses or tumors in the body have not yet been adequately investigated پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
8 - Effect of 12-week Aerobic Exercise on the Tumor Size and Expression of HIF-1α, BCL-2, Mir-15a, and VEGF Genes in BALB/C Female Mice with Breast Cancer
Shaima Banoon Saade Abdalkareem Jasim Abdolmajid GhasemianAngiogenesis and mortality are associated with breast cancer, one of the most common tumors in women. Tumor angiogenesis is affected by exercise. This study examined the effects of 12 weeks of exercise on HIF-1α, mir-15a, BCL-2, and VEGF gene expression in BALB/c چکیده کاملAngiogenesis and mortality are associated with breast cancer, one of the most common tumors in women. Tumor angiogenesis is affected by exercise. This study examined the effects of 12 weeks of exercise on HIF-1α, mir-15a, BCL-2, and VEGF gene expression in BALB/c female mice. Forty BALB/c (two week’s age) female mice with a mean weight of 17±0.21g were separated into control and treadmill aerobic training groups. Mice developed malignant after receiving 200μL of MC4-L2 cells subcutaneously. Running at 15-20m min-1 for 10 weeks was the aerobic activity. Afterward, mice were killed and tumor tissue RNA was extracted. HIF-1α, mir-15a, and VEGF gene expression in BALB/c female mice were measured using quantitative real-time PCR (RT-qPCR). After 12 weeks of exercise, miR-15a expression rose 2.6 fold, whereas HIF-1α, Bcl-2, and VEGF gene expression dropped 3.1, 2.6, and 2.4 fold, respectively (p<0.05). Exercise can activate pathways that slow breast cancer progression. More research is needed to confirm these findings and other molecular pathways. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
9 - تأثیر هشت هفته تمرین هوازی بر ژنوتیپ های AT و TT پلی مورفیسم rs1870377 ژن VEGFR و تغییرات عملکرد هوازی زنان تمرین نکرده
حدیث رحیمی مانیا روزبیانی عباس صارمیپژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر هشت هفته تمرین هوازی بر ژنوتیپ های AT و TT پلی مورفیسم rs1870377 ژن VEGFR و تغییرات عملکرد هوازی زنان تمرین نکرده انجام شد. بدین منظور، تعداد 29 زن غیرفعال 30 تا 45 ساله به صورت تصادفی از زنان داوطلب شهرستان شهریار در استان تهران انتخاب شد چکیده کاملپژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر هشت هفته تمرین هوازی بر ژنوتیپ های AT و TT پلی مورفیسم rs1870377 ژن VEGFR و تغییرات عملکرد هوازی زنان تمرین نکرده انجام شد. بدین منظور، تعداد 29 زن غیرفعال 30 تا 45 ساله به صورت تصادفی از زنان داوطلب شهرستان شهریار در استان تهران انتخاب شدند. آزمودنی ها 8 هفته تمرین هوازی بصورت 5 جلسه در هفته و هر جلسه 30 دقیقه با شدت 55 تا 75 درصد ضربان قلب ذخیره انجام دادند. در دو هفته اول با 55 تا 65 درصد ضربان قلب بیشینه، در دو هفته دوم با 60 تا 65 درصد ضربان قلب بیشینه و در 4 هفته پایانی با 65 تا 75 درصد ضربان قلب بیشینه به تمرین پرداختند. 10 دقیقه برای گرم کردن و 10 دقیقه برای سرد کردن در هر جلسه تمرینی در نظر گرفته شد. برای تعیین میزان VO2max از آزمون هفت مرحله ای بروس، پیش و پس از تمرینات استفاده شد. آزمون با شیبی معادل 10 درصد و سرعت 7/2 کیلومتر بر دقیقه روی نوار گردان شروع شده و هر مرحله در مدت سه دقیقه انجام شد به طوری که در مرحله هفتم شیب 22 درصد و سرعت 6/9 بود. سپس از بین آزمودنی هایی که توانستند آزمون مورد نظر را بر اساس انتظار محقق اجرا کنند، نمونه گیری بزاقی برای توالی یابی DNA برای تعیین ژنوتیپ ها انجام شد. جهت تعیین ژنوتیپ ژن از روش RFLP استفاده شد. هضم آنزیمی در دمای 65 درجه سانتیگراد و به صورت Overnight شامل یک میکرولیتر آنزیم، 3 میکرولیتر محصول PCR، 2 میکرولیتر بافر مخصوص و 15 میکرولیتر آب دیونیزه استفاده شد. نتایج حاصل از بررسی داده ها با استفاده از آزمون t وابسته آنالیز شد. نتایج نشان داد که میزان VO2max در زنانی که دارای ژنوتیپ AT بودند به طور میانگین قبل و بعد از مداخله ورزشی، معنی دار نبوده است (840/0 p =). میزان VO2max در زنانی که دارای ژنوتیپ AT بودند به طور میانگین قبل و پس از مداخله ورزشی، معنی دار نبوده است (633/0 p =). همچنین، میزان VO2max در زنانی که دارای ژنوتیپ AT بودند، پس از مداخله ورزشی، نسبت به ژنوتیپ TT معنی دار نبود. در این تحقیق نشان داده شد که بهبود معنی دار Vo2max به تفاوت های ژنوتیپی آن ها بستگی نداشت و بین ژنوتیپ های AT و TT پلی مورفیسم rs1870377 ژن VEGFR و تغییرات عملکرد هوازی زنان تمرین نکرده چاق بعد از هشت هفته تمرین هوازی رابطه معنی داری مشاهده نشد. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
10 - بررسی اثر یک دوره بازتوانی قلبی مبتنی بر تمرین ترکیبی بر بیان ژن VEGF در بیماران قلبی با سابقه عمل جراحی بای پس کرونری
سید عماد علوی نیا امیر رشید لمیر رامبد خواجه ای امنه برجسته یزدیبیماریهای قلبی عروقی از علل اصلی مرگ و میر در تمام کشورهای جهان به‌جز قاره افریقا است. هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر هشت هفته تمرین ترکیبی بر بیان ژن‌های اندوستاتین و VEGF بیماران CABG بود. این پژوهش از نوع تحقیقات کاربردی و به روش نیمه تجربی با دو گروه (مداخله و کنتر چکیده کاملبیماریهای قلبی عروقی از علل اصلی مرگ و میر در تمام کشورهای جهان به‌جز قاره افریقا است. هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر هشت هفته تمرین ترکیبی بر بیان ژن‌های اندوستاتین و VEGF بیماران CABG بود. این پژوهش از نوع تحقیقات کاربردی و به روش نیمه تجربی با دو گروه (مداخله و کنترل) است که به صورت پیش آزمون و پس آزمون اجرا شد. تعداد 30 نفر مرد میان‌سال CABG شده به‌صورت نمونه هدفمند و بر اساس معیارهای ورود به پژوهش انتخاب شدند و به‌صورت تصادفی به دو گروه 15 نفری کنترل و تمرین ترکیبی تقسیم شدند. برنامه تمرین ترکیبی برای مدت هشت هفته با تواتر سه جلسه انجام شد. برای اندازه‌گیری سطوح بیان ژن‌های اندوستاتین و VEGF از روش Real time-PCR انجام شد. از آزمون t وابسته و مستقل برای تجزیه و تحلیل داده‌ها استفاده گردید. تمرین ترکیبی به‌طور معنی‌دار بیان ژن VEGF را افزایش داد (001/0≥ p). اما این تغییرات در مورد بیان ژن اندوستاتین (38/0p = ) معنادار نیست. بررسی نتایج این پژوهش نشان می‌دهد یک دوره تمرین ترکیبی بازتوانی قلب با پروتکل مورداستفاده در پژوهش حاضر، توانست بر شاخص بیان ژن VEGF تغییر معناداری ایجاد کند. اما تمرین ترکیبی نتوانست بر بیان ژن اندوستاتین تأثیرگذار باشد. بنابراین می‌توان بیان کرد که افزایش ژن VEGF از نتایج سازگاری با فعالیت ورزش ترکیبی مورد استفاده در این پژوهش بوده، و به‌احتمال‌زیاد فعالیت بدنی یک عامل مهم و اثرگذار در فرایند آنژیوژنز محسوب میشود و می‌تواند نقش مهمی در پیشگیری از مشکلات قلبی داشته باشد پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
11 - بررسی پلی مورفیسم ژن VEGF405CG در جمعیت مبتلایان دیابت نوع دوم در استان مازندران
زینب نوروزی عباسعلی دهپور جویباریدیابت نوع 2 شایع ترین نوع دیابت بوده و 90 درصد موارد این بیماری را به خود اختصاص داده است. رایج ترین پلی مورفیسم ژن (VEGF405CG) درناحیه غیر قابل ترجمه 5UTR است که پلی مورفیسم 405CG احتمالا در سطح بیان پس از ترجمه ی ژن تاثیر داشته و سبب افزایش محصول ژنی میشود .VEGF یک فا چکیده کاملدیابت نوع 2 شایع ترین نوع دیابت بوده و 90 درصد موارد این بیماری را به خود اختصاص داده است. رایج ترین پلی مورفیسم ژن (VEGF405CG) درناحیه غیر قابل ترجمه 5UTR است که پلی مورفیسم 405CG احتمالا در سطح بیان پس از ترجمه ی ژن تاثیر داشته و سبب افزایش محصول ژنی میشود .VEGF یک فاکتور آندوتلیوم رگی است که به عنوان یک فاکتور قوی آنژیونیک و نفوذپذیری مویرگی ،نقش مهمی را در بیماری زایی DR بازی میکند. لذا ممکن است VEGF405CGکاندید مناسبی برای استعداد به دیابت تیپ 2 باشد. هدف از این پژوهش، تعیین ارتباط بین این ژن با بیماری هایی چون دیابت نوع 2 در جمعیت استان مازندران می باشد. نمونه های مورد آزمایش، شامل 50 فرد مبتلا و50 فرد سالم مراجعه کننده به آزمایشگاه های تخصصی آتیه و شهید بابایی می باشند. که حدود 1 سی سی خون حاوی پلاسمای EDTA (CBC) از 50 فرد مبتلا و 50 فرد سالم به عنوان کنترل پس از کسب رضایت آگاهانه گرفته شد. برای تعیین مقدار و کیفیت DNA، که مرحله بسیار مهمی در روش RFLP می باشد، از دو روش ارزیابی کمی به روش اسپکترفتومتری و ارزیابی کیفی به روش الکتروفورز استفاده شد. جهت تخمین غلظت DNA، 4 میکرولیتر از محلول پایه DNA با یک میکرولیتر بافر نمونه گذاری مخلوط و در چاهک ژل آگارز 5/1 درصد در بافر TAE یک برابر تخلیه گردید. برای ارزیابی محصول PCR روی ژل آگارز 2 درصد انجام شد. 5 میکرولیتر از محصول هر یک از واکنش ها به همراه 1 میلی لیتر رنگ به چاهک های ژل منتقل و الکتروفورز در ولتاژ 100 ولت به مدت 5/1 ساعت انجام شد. ژل در محلول اتیدیوم برماید (5/0 میلی گرم بر میلی لیتر) به مدت 20 دقیقه رنگ آمیزی شد و پس از انتقال به آب مقطر، با دستگاه ژل داک عکس‌برداری شد. این مطالعه ارتباط چندانی بین پلی مورفیسم VEGF405CGدر بین مبتلایان دیابت نوع دو نشان نمی دهد و نیاز به مطالعه بیشتر در جمعیت های مختلف برای شناخت بهتر نقشVEGF405CGمی باشد. پرونده مقاله
سکوی نشر دانش
سند یا سکوی نشر دانش ،سامانه ای جهت مدیریت حوزه علمی و پژوهشی نشریات دانشگاه آزاد می باشد
پیوندهای سایت
مراکز مرتبط
پشتیبانی
صفحات رسمی
حقوق این وب‌سایت متعلق به سامانه مدیریت نشریات دانشگاه آزاد اسلامی است.
حق نشر © 1403-1400