Abundance

دسترسی آزاد مقاله

1 - شناسایی و بررسی فراوانی ماهیان رودخانه گدارخوش (استان ایلام)
علی پیرانی صابر وطن دوست سمیه ترابی دلشاد ابوالقاسم کمالی

مطالعه حاضر به منظور شناسایی و بررسی فراوانی ماهیان رودخانه گدارخوش واقع در استان ایلام به طور فصلی در سال های 1389 تا 1390 صورت گرفت. نمونه برداری از ماهیان با انتخاب 5 ایستگاه در رودخانه توسط دستگاه الکتروشوکر از نوع ژنراتور برق با ولتاژ 200 ولت در طول 100 متر از هر ا چکیده کامل

مطالعه حاضر به منظور شناسایی و بررسی فراوانی ماهیان رودخانه گدارخوش واقع در استان ایلام به طور فصلی در سال های 1389 تا 1390 صورت گرفت. نمونه برداری از ماهیان با انتخاب 5 ایستگاه در رودخانه توسط دستگاه الکتروشوکر از نوع ژنراتور برق با ولتاژ 200 ولت در طول 100 متر از هر ایستگاه انجام پذیرفت. صید در هر یک از ایستگاه ها سه بار با استفاده از روش زیپین و در شرایط بسته انجام شد. نمونه ها پس از تثبیت و انتقال به آزمایشگاه مورد زیست‌سنجی قرار گرفته و با استفاده از کلید شناسایی بر اساس ویژگی های مریستیک و مرفومتریک در حد گونه شناسایی شدند. نتایج این مطالعه وجود هشت گونه ماهی از سه خانواده را در رودخانه گدارخوش نشان داد. بیشترین فراوانی در میان خانواده های ماهیان با 4/92 درصد و شش گونه از شش جنس متفاوت به کپور ماهیان (Cyprinidae) تعلق داشت. خانواده های رفتگر ماهیان (Nemacheilidae) و مارماهیان خاردار آب شیرین (Mastacembelidae) نیز هر یک با یک گونه به ترتیب 28/6 و 31/1 درصد از فراوانی را در میان خانواده ها به خود اختصاص دادند. ماهیان صید شده شامل گار (Garra rufa)، لوتک دهان بزرگ (Cyprinion macrostomum)، سیاه ماهی منقوط (Capoeta trutta)، مروارید ماهی موصل (Alburnus mossulensis)، حمری (Carasobrbus luteus)، مارماهی خاردار آب شیرین (Mastacembelus mastacembelus)، شیربت (Tor grypus) و رفتگر ماهی (Oxynoemacheilus frenatus) بودند. بیشترین درصد فراوانی گونه ای در این مطالعه به ترتیب مربوط به لوتک دهان بزرگ (3/31 درصد)، مروارید ماهی موصل (4/29 درصد) و ماهی گار (4/24 درصد) بود، درحالی که کمترین فراوانی به مارماهی خاردار آب شیرین (05/1 درصد) تعلق داشت. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

2 - تعیین حقابه زیست محیطی تالاب میانکاله
سارا تقوی کلجاهی برهان ریاضی ریاضی لعبت تقوی

زمینه و هدف: تالاب بین المللی میانکاله واقع در استان مازندران، از نظر مدیریت منابع آب و نیز حفظ اکوسیستم های منحصربفرد و تنوع زیستی دارای اهمیت بالایی است. در این مطالعه به تعیین نیازآب زیست محیطی آن پرداخته شده است. روش بررسی: دو منبع مهم تغذیه تالاب میانکاله در حوض چکیده کامل

زمینه و هدف: تالاب بین المللی میانکاله واقع در استان مازندران، از نظر مدیریت منابع آب و نیز حفظ اکوسیستم های منحصربفرد و تنوع زیستی دارای اهمیت بالایی است. در این مطالعه به تعیین نیازآب زیست محیطی آن پرداخته شده است. روش بررسی: دو منبع مهم تغذیه تالاب میانکاله در حوضه بالادست آن شامل رودخانه های سیاه آب و غاز محله جهت تعیین نیاز آب زیست محیطی انتخاب شدند. در ابتدا با استفاده از روش منحنی تداوم جریان (روش هیدرولوژیکی)، جریان زیست محیطی رودخانه های مذکور تعیین گردید. سپس با استفاده از روش جامع به بررسی فراوانی جمعیت گونه های پرندگان آبزی و کنارآبزی و میزان وابستگی آنها به آب پرداخته شد. از تلفیق این دو روش نیاز آب زیست محیطی تالاب در محل ورودی رودخانه های تغذیه کننده آن برآورد شد. یافته ها: نتایج به دست آمده نشان می دهد حداقل دبی ورودی از رودخانه های سیاه آب و غاز محله به تالاب میانکاله با استفاده از روش منحنی تداوم جریان، به ترتیب 0.578 و 0.054 مترمکعب بر ثانیه باید باشد. همچنین با در نظر گرفتن پرندگان آبزی و کنارآبزی در روش جامع، حداقل دبی جریان ورودی به تالاب، از رودخانه سیاه آب 2.163 مترمکعب بر ثانیه و از رودخانه غاز محله 0.099 مترمکعب بر ثانیه می باشد. نتیجه گیری: با تامین حداقل دبی ورودی رودخانه های سیاه آب و غاز محله به تالاب میانکاله، می توان تالاب را در شرایط مناسب (Q75) نگه داشت. همچنین درمناطق مذکور با تامین حداقل دبی ورودی به ترتیب به میزان 0.325 و 0.015 مترمکعب بر ثانیه تالاب در شرایط نسبتاً مناسب (Q90) حفظ می شود. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

3 - توسعه کوثری و توسعه تکاثری؛ بررسی دو رویکرد توسعه اسلامی و نوسازی قدیم
علی شیرخانی فاطمه میرعباسی

پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

4 - تغییرات فصلی شپشک آردآلود Planococcus ficus (Hemiptera: Pseudococcidae) در تاکستان‌های منطقه جهرم
مجید فلاح زاده نازیلا سقایی هادی استوان

شپشک آردآلود انگور Planococcus ficus (Signoret) یکی از آفات مهم انگور در سراسر دنیا بوده و در سال های اخیر خسارت این آفت در برخی از تاکستان های استان فارس افزایش یافته است. در سالهای 1387 و 1388 برخی از خصوصیات زیستی این شپشک در تاکستان های منطقه جهرم با استفاده از روش چکیده کامل

شپشک آردآلود انگور Planococcus ficus (Signoret) یکی از آفات مهم انگور در سراسر دنیا بوده و در سال های اخیر خسارت این آفت در برخی از تاکستان های استان فارس افزایش یافته است. در سالهای 1387 و 1388 برخی از خصوصیات زیستی این شپشک در تاکستان های منطقه جهرم با استفاده از روش time-consuming examinationمورد مطالعه قرار گرفت. بررسی تغییرات انبوهی شپشک آردآلود انگور نشان داد که این آفت در شرایط تاکستان های منطقه جهرم از ابتدای فروردین تا اواخر آبان ماه 5 نسل در سال دارد و از آبان ماه تا بهار سال بعد در تمام حالات زیستی (تخم، پوره های سنین مختلف و حشره کامل ماده) بر روی ریشه ها زمستان گذرانی می کند. جمعیت حشرات کامل و پوره های شپشک انگور در شرایط طبیعی از اردیبهشت ماه شروع به افزایش نموده و بعد از برداشت انگور در مرداد ماه کاهش چشمگیری نشان داد. جمعیت آفت در بهار بیشتر روی تنه درخت متمرکز بود و در تابستان علاوه بر روی تنه، بیشتر روی برگ، جوانه و میوه دیده شد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

5 - شناسایی پارازیتوئیدها و پارازیتیسم فصلی شب‌پره مینوز برگ مرکبات Phyllocnistis citrella (Lep.: Gracillaridae) در شیراز
زهرا بی پروا مصطفی حقانی هادی استوان شهرام حسامی

به منظور بررسی پارازیتیسم فصلی شب‌پره مینوز برگ مرکبات Phyllocnisti scitrella Stainton در شیراز از دو باغ مرکبات به صورت هفتگی از خرداد ماه سال 1389 تا شهریور ماه1390 نمونه برداری انجام شد. در باغ اول پارازیتوئیدهای مراحل لاروی و شفیرگی مینوز برگ مرکبات عبارت بودند از P چکیده کامل

به منظور بررسی پارازیتیسم فصلی شب‌پره مینوز برگ مرکبات Phyllocnisti scitrella Stainton در شیراز از دو باغ مرکبات به صورت هفتگی از خرداد ماه سال 1389 تا شهریور ماه1390 نمونه برداری انجام شد. در باغ اول پارازیتوئیدهای مراحل لاروی و شفیرگی مینوز برگ مرکبات عبارت بودند از Pediobius pyrgo Walker، Pnigalio soemius Walker،Pediobius saulius Walker در باغ دوم علاوه بر این گونه‌ها Closteroceros formosa Westwood نیز مشاهده گردید. بیشترین درصد پارازیتیسم در باغ اول مربوط به گونه P. soemius با 69/1 درصد و در باغ دوم گونه C. formosa با 32/26 درصد محاسبه گردید. در باغ )1( و (2) بیشترین درصد پارازیتیسم شب پره مینوز برگ مرکبات به ترتیب در آبان ماه 1389 با 88/2 درصد و در دی ماه 1389 با 01/50 درصد محاسبه گردید. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

6 - مطالعه جوامع علف‏های هرز پارک خورشید مشهد
امید ترابینیا محمد بازوبندی سید حسین ترابی محمد حسن هادی زاده

در راستای زیبا‌سازی و بهبود فضای سبز کلان شهر مشهد وضعیت علف‌های هرز پارک خورشید مشهد مورد بررسی قرار گرفت. جوامع نسبتاً متنوع علف های هرز مستقر در دو بخش اراضی مسطح و دامنه های پارک خورشید مشهد از 30 گونه متعلق به 15 خانواده گیاهی تشکیل شده بود که بیشترین تعداد به‌ترتی چکیده کامل

در راستای زیبا‌سازی و بهبود فضای سبز کلان شهر مشهد وضعیت علف‌های هرز پارک خورشید مشهد مورد بررسی قرار گرفت. جوامع نسبتاً متنوع علف های هرز مستقر در دو بخش اراضی مسطح و دامنه های پارک خورشید مشهد از 30 گونه متعلق به 15 خانواده گیاهی تشکیل شده بود که بیشترین تعداد به‌ترتیب به سه خانواده آفتاب‌گردان، گندمیان و نخود تعلق داشتند. تعداد 16 گونه (53%) از آن ها یک ساله، 37% چند ساله و 10% دو ساله بودند. جامعه علف های هرز اراضی مسطح با 26 گونه نسبت به جامعه علف های هرز مستقر در دامنه ها با 20 گونه از غنای گونه ای بیشتری برخودار بود. جامعه دامنه ها یکنواخت‌ تر بود اما جامعه اراضی مسطح از یکنواختی کمتری نسبت به دامنه ها برخوردار بود و در اول فصل نشانه هایی از غالبیت در آن مشاهده شد. توزیع لگاریتمی وفور نسبی گونه ها در هر دو جامعه نشان داد که این زیستگاه ها نسبتاً کم تخریب باقی مانده اند. میزان تشابه جوامع علف های هرز دو زیستگاه کمتر از تشابه جوامع علف های هرز هر زیستگاه در زمان های مختلف بود که نشان دهنده تفاوت شرایط دو زیستگاه و تطبیق بیشتر گونه ها با شرایط زیستگاه ها تا شرایط اقلیمی بود. کمترین مشابهت بین علف های هرز بهاره دو زیستگاه و بیشترین تشابه هم بین جوامع علف های هرز تابستانه مشاهده شد. این تحقیق نشان داد که اراضی مسطح پارک خورشید توسط علف های هرز مهاجمی مثل تلخه(.Acroptilon repens L)، پنجه مرغی(.Cynodon dactylon L)، جوموشی(.Hordeum murinum L)، علف پشمکی(.Bromus tectorum L) و چسبک(.Setaria viridis L) و اراضی دامنه ها توسط تلخه، خارشتر (.Alhagi camelorum Fisch)، کنگر وحشی(.Cirsium arvense L) و توق(.Xanthium strumarium L) تهدید می شوند. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

7 - نقشه پراکنش علف‌های هرز مزارع نخود (Cicer arietinum L.) و پیش بینی حضور آنها در اراضی کشاورزی استان کرمانشاه با استفاده از سامانه اطلاعات جغرافیایی (GIS)
یونس چاله‌چاله مهدی مین‌باشی‌معینی امیرحسین شیرانی‌راد

شناخت ترکیب جامعه علف‌های هرز مزارع نخود به عنوان اساسی‌ترین اقدام در مدیریت علف‌های هرز این محصول محسوب می‌شود. بر اساس سطح زیر کشت نخود و مساحت مزارع در شهرستان‌های استان کرمانشاه طی سال زراعی 89 ـ 88 تعداد 52 مزرعه به عنوان نماینده مزارع نخود کل استان انتخاب شدند و ب چکیده کامل

شناخت ترکیب جامعه علف‌های هرز مزارع نخود به عنوان اساسی‌ترین اقدام در مدیریت علف‌های هرز این محصول محسوب می‌شود. بر اساس سطح زیر کشت نخود و مساحت مزارع در شهرستان‌های استان کرمانشاه طی سال زراعی 89 ـ 88 تعداد 52 مزرعه به عنوان نماینده مزارع نخود کل استان انتخاب شدند و با شمارش علف‌‌های هرز به تفکیک جنس و گونه در هر مزرعه در نقاط نمونه برداری، شاخص‌های جمعیتی آنها محاسبه شد. در هر مزرعه طول و عرض جغرافیایی و ارتفاع از سطح دریا مکان مورد اندازه گیری توسط دستگاه GPS تعیین شد. با استفاده از این اطلاعات نقشه پراکنش گونه‌های مختلف علف‌‌های هرز مزارع نخود استان کرمانشاه در محیط GIS تولید گردید. نتایج نشان داد که در مزارع نخود استان کرمانشاه 61 گونه علف‌های هرز وجود دارد. پهن برگ‌های مزارع نخود استان کرمانشاه به ترتیب غالبیت شامل کاسنی (Cichorium intybus)، پیچک (Convolvulus arvensis)، بی تی راخ (Galium tricornatum) و گلرنگ وحشی (Carthamus oxycantha) و جغجغک (Vaccaria pyramidata) بودند. باریک برگ‌های غالب مزارع نخود استان کرمانشاه به ترتیب غالبیت شامل: جو دره (Hordeum spontaneum)، یولاف وحشی (Avena fatua) و پنجه مرغی (Cynodon dactylon) بودند. براساس شاخص تنوع گونه ای شانون-وینر، شهرستان‌های مختلف در سه خوشه گروه بندی شدند. پایین بودن مقدار عددی شاخص غالبیت سیمپسون(D-1) در برخی از شهرستان‌ها با پایین بودن شاخص شانون- وینر هم خوانی داشته و حاکی از وجود جامعه‌ای غیریکنواخت با حضور گونه‌های غالب در مزارع نخود این شهرستان‌ها بود. بین علف‌های هرز مزارع نخود شهرستان‌های مختلف از نظر تنوع گونه‌ای تفاوت معنی داری وجود نداشت، تنها تفاوت موجود بین شهرستان کرمانشاه با شهرستان‌های دالاهو و روانسر بود که از نظر آماری معنی دار نشان داد. نقشه‌های پیش بینی گونه‌های مختلف علف‌های هرز بر اساس نیازهای اقلیمی و خاکی آنها نشان داد که این گونه‌ها در صورت انتقال به مناطقی با نیازهای اکولوژیکی مشابه در اراضی زراعی استان کرمانشاه قادر به آلوده کردن این مناطق هستند و از ورود آنها به مناطق جدید باید جلوگیری کرد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

8 - تنوع زیستی و ترکیب گونه ای علف های هرز باغات انار و پسته استان قم
مرجان دیانت

تنوع زیستی و ترکیب گونه ای علف های هرز باغات انار و پسته استان قم در 40 باغ (20 باغ انار و 20 باغ پسته) در سال 1390 مورد بررسی قرار گرفت. در باغات انار 35 گونه متعلق به 16 خانواده گیاهی و در باغات پسته 29 گونه متعلق به 11 خانواده گیاهی وجود داشت. مهمترین خانواده علف هرز چکیده کامل

تنوع زیستی و ترکیب گونه ای علف های هرز باغات انار و پسته استان قم در 40 باغ (20 باغ انار و 20 باغ پسته) در سال 1390 مورد بررسی قرار گرفت. در باغات انار 35 گونه متعلق به 16 خانواده گیاهی و در باغات پسته 29 گونه متعلق به 11 خانواده گیاهی وجود داشت. مهمترین خانواده علف هرزی باغات انار و پسته را خانواده های گرامینه (Poaceae)، کاسنی (Asteraceae) و بقولات (Fabaceae) تشکیل دادند. برای مقایسه تنوع گونه ای و یکنواختی باغات از شاخص تنوع شانون-وینر استفاده گردید. از نظر شاخص غالبیت مهمترین علف های هرز باغات انار پیچک (Convolvulus arvensis L)، چچم (Gaud. Lolium rigidum)، چسبک (Setaria viridis L.)، سلمه تره (Chenopodium album L.) و خونی واش (Phalaris minor Retz.) و مهمترین علف های هرز باغات پسته، جو وحشی (Hordeum murinum L.)، خونی واش(Phalaris minor Retz.)، خارشتر (Alhagi persarum Bioss.&Buhse.)، تلخه(Acroptilon repens (L.)DC.) و چچم (Lolium rigidum Gaud.) بودند. این نتایج نشان داد که به مدیریت علف های هرز در باغات انار و پسته استان توجه خاصی نمی شود. از آنجاییکه استان قم با مشکل کم آبی مواجه است مدیریت علف های هرز در این باغات ضروری تر به نظر می رسد. جهت مدیریت علف های هرز این دو باغ کشت گیاهان پوششی پیشنهاد می شود. این روش علاوه بر آنکه از ورود سموم شیمیایی به محیط زیست جلوگیری می کند باعث بهبود خصوصیات خاک نیز خواهد شد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

9 - تنوع گونه‌ای زنبورهای گرده‌افشان خانواده Megachilidae (Hymenoptera: Apoidea) در استان یزد
لیدا دهقان دهنوی علی اصغر طالبی شیلا گلدسته رضا وفایی شوشتری

خانواده Megachilidae با بیش از 4000 گونه توصیف شده در سرتاسر جهان، سومین خانواده بزرگ از زنبورهای گرده افشان است. تعداد گونه های سه شهرستان یزد، مهریز و تفت، درصد فراوانی هرگونه نسبت به کل گونه های جمع آوری شده مشخص گردید. شاخص های فراوانی، تنوع، یکنواختی و غنای گو چکیده کامل

خانواده Megachilidae با بیش از 4000 گونه توصیف شده در سرتاسر جهان، سومین خانواده بزرگ از زنبورهای گرده افشان است. تعداد گونه های سه شهرستان یزد، مهریز و تفت، درصد فراوانی هرگونه نسبت به کل گونه های جمع آوری شده مشخص گردید. شاخص های فراوانی، تنوع، یکنواختی و غنای گونه ای و همچنین شاخص شباهت زیستگاه ها برای 48 گونه جمع آوری شده در این سه شهرستان در طی سال های 1391 و 1392 محاسبه شد. در شهرستان یزد در سال 1391 گونه Megachile rubripes با فراوانی نسبی 48%، در سال 1392 گونه Anthidium florentinumبا فراوانی نسبی5/22%، در شهرستان مهریز در سال 1391 گونه M. pilicrus با فراوانی نسبی 3/26%، در سال 1392 گونه A. florentinumبا فراوانی 3/19%، در شهرستان تفت در سال 1391 گونهLithurgus chrysurus با فراوانی نسبی8/23% و در سال 1392 گونهOsmia caerulescens با فراوانی نسبی29% دارای بیشترین فراوانی در بین گونه ها بودند. بر اساس شاخص های تنوع گونه ای آلفا، مشخص شد که شهرستان های مهریز و تفت در سال 1392 تنوع گونه ای بیشتری دارند. بر اساس مقایسه آماری شاخص های یکنواختی گونه ‌های به دست آمده شهرستان های یزد، مهریز و همچنین تفت در دو سال 1391 و 1392 نیز از یکنواختی یکسان برخوردار بودند، اما یکنواختی فراوانی گونه ها در شهرستان های مهریز و تفت از شهرستان یزد بیشتر بود. یکنواختی گونه ها در شهرستان های مهریز و تفت در دو سال 1391 و 1392 مشابه بود. روش ریرفکشن نشان داد که شهرستان تفت در سال 1392 از غنای گونه ای بیشتری برخوردار بوده است. شاخص تنوع بتا نشان داد که در سال های 1391 و 1392 شهرستان های مهریز و تفت بیشترین شباهت را به یکدیگر داشته اند. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

10 - بررسی فراوانی و تنوع گونه‌‌ای زنبورهای خانواده Braconidae در جنگل‎‌های استان مازندران
نسرین کیان شیلا گلدسته سمیرا فراهانی

در این تحقیق تنوع گونه &lrm;ای زنبورهای پارازیتویید خانواده Braconidae در استان مازندران (سالاردره، شویلاشت، هفت خال، عالیکلا) در سال 1395 مورد بررسی قرار گرفت. نمونه‌ ها با استفاده از تله مالیز جمع‌ آوری شدند. برداشت و تخلیه بطری ‌های حاوی نمونه به صورت دو هفته در میان چکیده کامل

در این تحقیق تنوع گونه &lrm;ای زنبورهای پارازیتویید خانواده Braconidae در استان مازندران (سالاردره، شویلاشت، هفت خال، عالیکلا) در سال 1395 مورد بررسی قرار گرفت. نمونه‌ ها با استفاده از تله مالیز جمع‌ آوری شدند. برداشت و تخلیه بطری ‌های حاوی نمونه به صورت دو هفته در میان صورت گرفت. در مجموع 161 فرد شامل 33 گونه جمع آوری گردید. به منظور بررسی تنوع گونه ‌ای از نرم افزار SDR استفاده شد. فراوانی، شاخص &lrm;های تنوع گونه &lrm;ای و یکنواختی برای 33 گونه در 4 مکان مختلف محاسبه شد. بیشترین فراوانی گونه، مربوط به گونه &lrm;های Homolobus truncator (Say, 1829) و Disophrys initiator (Fonscolombe, 1846) به ترتیب با فراوانی نسبی 77/16 و 53/15 درصد بود که در همه مناطق نمونه برداری وجود داشتند. بر اساس شاخص &lrm;های تنوع گونه&lrm;ای آلفا، مشخص شد که که منطقه عالی کلا دارای بیشترین میزان تنوع گونه &lrm;ای می &lrm;باشد. بر اساس مقایسه آماری شاخص‌ های یکنواختی سالاردره و شویلاشت دارای بیشترین یکنواختی می ‌باشند. هدف از این مطالعه، بررسی فراوانی و تنوع گونه &lrm;ای زنبورهای خانواده Braconidae در 4 ایستگاه جنگلی در استان مازندران، واقع در شمال ایران، است. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

11 - فراوانی فصلی و کلید تشخیص سنک های Orius spp.(Hemiptera: Anthocoridae) در استان فارس
هادی استوان فاطمه همایون شهرام حسامی مجید فلاح زاده

سنکهای Anthocoridae از عوامل کنترل بیولوژیک در اگرواکوسیستم ها هستند. ضمن مطالعه ای، پراکنش و فراوانی فصلی گونه های جنس Orius روی محصولات زراعی، درختان، گلها و علفهای هرز در استان فارس، طی سالهای 1395- 1397 مورد بررسی قرارگرفت. گونه های Orius albidipennis (Reuter), Oriu چکیده کامل

سنکهای Anthocoridae از عوامل کنترل بیولوژیک در اگرواکوسیستم ها هستند. ضمن مطالعه ای، پراکنش و فراوانی فصلی گونه های جنس Orius روی محصولات زراعی، درختان، گلها و علفهای هرز در استان فارس، طی سالهای 1395- 1397 مورد بررسی قرارگرفت. گونه های Orius albidipennis (Reuter), Orius laticollis discolor (Reuter), Orius laticollis laticollis (Reuter), Orius horvathi (Reuter) , Orius minutus (Linnaeus), Orius vicinus (Ribaut), Orius retamae Noualhier, Orius laevigatus inaequalis*Wagner, Orius laevigatus laevigatus (Fieber), Orius laevigatus maderensis* (Reuter), Orius niger aegyptiacus Wagner, Orius niger niger (Wolff), Orius piceicollis* (Lindberg) ، از 50 منطقه و روی 63 میزبان گیاهی جمع شدند که گونه ها و زیرگونه های * دار، برای ایران جدید می باشند. شاخص تنوع سیمپسون در فصلهای بهار، تابستان، پاییز و زمستان به ترتیب 954/3، 082/4، 793/3 و 1 برآورد شد. تنوع فصلی گونه های جنس Oriusدر تابستان بالاتر بود. زیرگونه O. niger niger در تمام سال فعال بود. به استثنای گونه های O. piceicollis, O. retamae و زیرگونه O. laevigatus inaequalisکه فقط در تابستان فعال بودند، دیگر گونه ها در بهار، تابستان و پاییز فعالیت داشتند. زیرگونه O. niger niger وگونه O. albidipennis بیشترین سنکهای جمع شده بودند. بنابر نتایج O. niger niger و O. albidipennis به خوبی با شرایط آب و هوایی و تنوع زیستی در استان سازگارند و می توانند به عنوان عوامل کنترل بیولوژیک درمزارع مورد توجه قرار گیرند. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

12 - فراوانی جمعیت کنه Pronematus ubiquitus (McGregor, 1932) (Acari: Tydeidae) روی ارقام مختلف انجیر در منطقه ساوه
پراوانه برادران مسعود اربابی

کنه (Pronematus ubiquitus(McGregor از دشمنان طبیعی کنه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های آفت درختان انجیر در ایران و جهان است. فراوانی جمعیت این کنه روی 11 رقم انجیر طی سال های 1379 و 1380 در منطقه ساوه بررسی شد. در اجرای این تحقیق از طرح آماری بلوک‌های کامل تصادفی با 4 تکرار و هر تکرار شا چکیده کامل

کنه (Pronematus ubiquitus(McGregor از دشمنان طبیعی کنه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های آفت درختان انجیر در ایران و جهان است. فراوانی جمعیت این کنه روی 11 رقم انجیر طی سال های 1379 و 1380 در منطقه ساوه بررسی شد. در اجرای این تحقیق از طرح آماری بلوک‌های کامل تصادفی با 4 تکرار و هر تکرار شامل یک درخت برای نمونه‌برداری استفاده شد. شمارش جمعیت مراحل فعال کنه، با قرار دادن کادر چهار سانتی متر مربعی درطرفین رگبرگ اصلی در سطح زیرین برگ درختان انجیر و با استفاده از میکروسکوپ تشریحی انجام شد. نمونه‌برداری در هر دو سال از اردیبهشت تا آخر آبان ماه در فواصل 15 روز ادامه یافت. نتایج تجزیه واریانس میانگین داده‌های جمعیت کنه روی ارقام در سطح پنج درصد از نظر آماری تفاوت معنی داری نشان داد، به طوری که بیشترین تراکم جمعیت کنه روی رقم آمریکایی شماره 2 به تعداد 82/9 و 32/11 کنه به ترتیب در سال اول و دوم و کمترین برای رقم سیاه ورامین به تعداد 19/0 کنه در هر دو سال به ثبت رسید. افزایش تدریجی کنه شکارگر با کاهش دما در نوبت های نمونه‌برداری رابطه معنی داری داشت و بالاترین میانگین مرکب جمعیت کنه در دو سال در اوایل آبان ماه در گروه a آزمون دانکن به دست آمد و کاهش دما، طول روز و کاهش تحرک طعمه، شرایط مناسب تری برای تغذیه و فعالیت کنه شکارگر فراهم نمود. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

13 - مطالعه توزیع جغرافیایی و فراوانی جمعیت کنه‌های گیاهی روی اندام‌های هوایی و در سطح خاک باغات چای در شرق استان گیلان
مسعود اربابی نازنین نژادقنبر رضا وفایی شوشتری

تنوع و فراوانی جمعیت کنه ها روی اندام های هوایی و خاک باغات چای در15 منطقه شرق استان گیلان در سال های 1387 تا 1388 مورد بررسی قرار گرفت. از روش تکاندن اندام های هوایی و قیف برلز به ترتیب برای جمع آوری کنه های استفاده شد. در مجموع 36 گونه، از 33 جنس و 31 خانواده متعلقه ب چکیده کامل

تنوع و فراوانی جمعیت کنه ها روی اندام های هوایی و خاک باغات چای در15 منطقه شرق استان گیلان در سال های 1387 تا 1388 مورد بررسی قرار گرفت. از روش تکاندن اندام های هوایی و قیف برلز به ترتیب برای جمع آوری کنه های استفاده شد. در مجموع 36 گونه، از 33 جنس و 31 خانواده متعلقه به گروه Astigmata، دو زیرگروهProstigmata Crypotstigmata, و راسته Mesostigmataجمع آوری وشناسایی شدند. بیشترین وفور جمعیت روی اندام های هوایی برای کنه قرمز پاکوتاه چای Brevipalpus obovatusDonnadieu و در خاک برای گونهTyrophagus putrescentiae (Shrank)به ثبت رسید. علایم خسارت برای کنه هایMcdaniel And Morihara Tuckerella hypoterraوTetranychus urticaeKochروی برگ چای ملاحظه نشد. از کنه های شکارگر بیشترین جمعیت برای گونه های خانواده های Bdellidaeو Phytoseiidae و همچنین برای 15 خانواده اوریباتیده (Cryptostigmata) در مناطق به ثبت رسید. بیشترین تعداد کنه های اوریباتیده برای دو گونه ( Eupelops sp.وPergalumna sp.) و حداقل نیز برای گونه Metabelba sp. و خانواده Phthiracaridae و Euphthiracaridae به ثبت رسید. از مجموع فون جمع آوری شده بیش از 81 درصد ثبت جدید در باغات چای کشور می باشد. ترکیب کمی و کیفی کنه های اوریباتید با 15خانواده 41 درصد تنوع گونه ای و 59 درصد ترکیب جمعیتی را داشتند. جمعیت 4 گونه از خانواده اوریباتیده صرفا از اندام های هوایی بوته چای جمع آوری شد.گونه های شناسایی شده عبارتند از: Acaridae(Tyrophagus putrescentiae), Ameroseiidae (Ameroseius sp.), Digamasellidae (Dendrolaelaps sp.), Ologamasidae )Gamaseiphis sp.) Pachylaelapidae (Pachyseius sp.), Parasitidae (Vulgrogamasussp.), Phytoseiidae )Amblyseius largoensis, Iphiseius sp., Typhlodromips caspiansis) Achipteriidae (Parachipteria sp.) Cepheidae (Conoppia sp.) Camisiidae) Camisia sp.), Nothridae (not identified) Ceratozetidae (Trichoribates sp.), Humerobatidae (Humerobates sp.), Damaeidae (Metabelba sp.), Galumnidae (Pergalumna sp.), Liacaridae (Liacarus sp.), Oribatulidae (not identified), Scheloribatidae (Scheloribates sp.), Oppiidae (Oppia sp.), Phenopelopidae (Eupelops sp.), Phthiracaridae and Euphthiracaridae (not identified), Anystidae (Chaussieria warrengense, Chaussieria sp.), Bdellidae (Bdella sp., Cyta sp.), Camerobidiidae (Tycherobius sp.), Erythraeidae (Leptus sp.), Eupodidae (Cocceupodes sp.), Tenuipalpidae (Brevipalpus obovatus), Tetranychidae (Tetranychus urticae), Microtrombidiidae (Microtrombidinae), Trombidiidae (Dinothrombium sp.) Tuckerellidae (Tuckerella hypoterra) پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

14 - ‏ ارزیابی تنوع‌گونه‌ای و شاخص‌های جمعیتی علف‌های‌هرز مزارع دیم نخود (‏Cicer ‎arientinum L.‎‏) در استان کرمانشاه
ایرج نصرتی عادل دباغ محمدی نسب روح اله امینی محمدرضا شکیبا

شناسایی علف‌های هرز به عنوان اساسی‌ترین اقدام در مدیریت علف‌های هرز مزارع محسوب می‌شود. با اطلاع از وجود علف‌های هرز خاص در یک منطقه می‌توان در مورد روش‌های کنترل آنها تصمیم گرفت. به منظور ارزیابی تنوع گونه ای و شاخص های جمعیتی علف‌های هرز مزارع دیم نخود پاییزه تعداد 30 چکیده کامل

شناسایی علف‌های هرز به عنوان اساسی‌ترین اقدام در مدیریت علف‌های هرز مزارع محسوب می‌شود. با اطلاع از وجود علف‌های هرز خاص در یک منطقه می‌توان در مورد روش‌های کنترل آنها تصمیم گرفت. به منظور ارزیابی تنوع گونه ای و شاخص های جمعیتی علف‌های هرز مزارع دیم نخود پاییزه تعداد 30 مزرعه در چهار شهرستان استان کرمانشاه در سال 1394 مورد بررسی قرار گرفتند. عملیات نمونه‌برداری بر اساس روش W در بیست نقطه هر مزرعه صورت گرفت. در هر کادر، کلیه ی علف‌های هرز شناسایی و به تفکیک جنس و گونه شمارش گردیدند. با استفاده از معادلات موجود تراکم، فراوانی، یکنواختی، شاخص غالبیت، تنوع نسبی و تراکم نسبی هرگونه محاسبه شدند. تعداد 44 گونه علف هرز متعلق به 22 تیره مختلف گیاهی شناسایی گردیدند که تیره های کاسنی (Asteraceae) با 18 درصد، لگومینوز (Fabaceae) با 13 درصد، شب بو (Brassicaceae) با 11 درصد و گرامینه (Poaceae) با 9 درصد بیشترین تعداد گونه علف هرز را به خود اختصاص دادند. از این تعداد، حدود 89 درصد آنها را علف‌های هرز دولپه‌ای و 11 درصد آنها را تک‌لپه‌ای‌ها تشکیل می‌دهند. پهن برگ های مزارع دیم نخـود پاییزه در شهرستان روانسر به ترتیب غالبیت شامل کاسنی (L. Cichorium intybus)، پیچک صحرایی (L. Convolvulus arvensis)، جغجغک (Fish.exDc.jaub.&Spach Vaccaria pyramidata) و بی تیراخ (Dandy Galium tricornatum) بودند. در شهرستان کرمانشاه علف های هرز پیچک صحرایی، کاسنی، بی تیراخ) و شنگ (Tragopogon major DC.) و در شهرستان دالاهو، کاسنی، بی تیراخ، جغجغک و شیرین بیان (Glycyrrhiza glabra L. var. glabra) به ترتیب دارای غالبیت بودند. در شهرستان اسلام آباد غرب این گونه ها شامل، کاسنی، پیچک صحرایی، خردل وحشی (L. Sinapis arvensis) و شنگ می باشند. بیش ترین میزان غالبیت درشهرستان های روانسر، کاسنی (94/149)، کرمانشاه، پیچک صحرایی (48/92)، دالاهو، کاسنی (24/145) و اسلام آباد غرب، کاسنی (8/116) مشاهده شد. در مجموع نتایج نشان می دهد که گونه های علف های هرز پهن برگ و باریک برگ در مزارع دیم نخود را می توان با یک برنامه جامع مدیریتی کنترل نمود. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

15 - فقر و غنا از دیدگاه هجویری و خواجه عبدالله انصاری
سهیلا موسوی سیرجانی

فقر وغنا در ادبیات ایران و به خصوص در آثار عرفانی، سابقه‌ای کهن و جایگاهی والا دارد. فقر در لغت به معنای درویشی و نداری و غنا، نقطه مقابل آن و به معنی توانگری، بی‌نیازی و دولتمندی است.از دیدگاه هجویری و خواجه عبدالله انصاری، غنا در معنی توانگری و دولتمندی حقیقی، خاصّ حق چکیده کامل

فقر وغنا در ادبیات ایران و به خصوص در آثار عرفانی، سابقه‌ای کهن و جایگاهی والا دارد. فقر در لغت به معنای درویشی و نداری و غنا، نقطه مقابل آن و به معنی توانگری، بی‌نیازی و دولتمندی است.از دیدگاه هجویری و خواجه عبدالله انصاری، غنا در معنی توانگری و دولتمندی حقیقی، خاصّ حق است و غنای خاصّ خلق، غنای دل، در معنای توانگری قلب است. توانگری قلب مقامی است که بنده در آن، خود را از همة جهان و جهانیان بی‌نیاز می‌داند و چون حقّ را یافته، التفاتی به ماسوی‌الله نمی‌کند.از سوی دیگر، فقر نیز در معنای درویشی، همانا نیازمندی به خدای ـ تعالی ـ است. درویش در این نیازمندی به هیچ سببی از اسباب دنیایی تعلّق خاطر ندارد. وی با رسیدن به مرتبة حقیقت فقر یعنی از دنیا برهنه گردیدن و به فنا فی الله رسیدن، به توانگری راستین یعنی ایمن بودن به خدای ـ تعالی ـ می‌رسد.در این مقاله با استناد به سخنان بزرگان طریقت، غنای دل، یافتِ ولی‌نعمت و نفی نعمت، و فقر، نفی اسباب و اثبات مسبب ـ قادر متعال ـ است. بنابراین این مقاله با تفسیر و توضیح فقر و غنا و مراتب آن، کوششی است برای اثبات آنکه این دو واژه مرادف یکدیگر و گویای دو مقام و درجه در عرفان با یک معنا و مفهوم مشترک از دیدگاه عرفانی است. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

16 - بررسی ترکیب و فراوانی زئوپلانکتون آب‌های خلیج‌فارس محدوده خلیج نایبند و جزیره قشم
مریم شاپوری

در این مطالعه بررسی تنوع گروه های زئوپلانکتونی و تعیین تراکم آنها از بهار 1390 لغایت زمستان 1390 در آب‌های حد فاصل خلیج نایبند تا جزیره قشم در محدوده‌ای به طول 130 و عرض 30 مایل دریایی در 5 ترانسکت مشتمل بر 15 ایستگاه انجام شد. نمونه‌گیری توسط تور بونگو با چشمه 110 میکر چکیده کامل

در این مطالعه بررسی تنوع گروه های زئوپلانکتونی و تعیین تراکم آنها از بهار 1390 لغایت زمستان 1390 در آب‌های حد فاصل خلیج نایبند تا جزیره قشم در محدوده‌ای به طول 130 و عرض 30 مایل دریایی در 5 ترانسکت مشتمل بر 15 ایستگاه انجام شد. نمونه‌گیری توسط تور بونگو با چشمه 110 میکرون به صورت کشش مورب از نزدیک کف تا سطح آب انجام شد. علاوه بر آن فاکتورهای زیست محیطی از قبیل اکسیژن، شوری، دما و pH اندازه‌گیری شد. طی این تحقیق تراکم سالانه زئوپلانکتون برابر 270±1864عدد در متر مکعب محاسبه گردید. پاروپایان با 44 درصد، پروتوزوآ با 24 درصد و نرم‌تنان با 17 درصد به ترتیب بالاترین میانگین تراکم سالانه را به خود اختصاص دادند. حداقل تراکم زئوپلانکتونی مربوط به بهار با 3/285 ± 3/861 عدد در متر مکعب بود. فصل زمستان نیز با 1927± 5/3272 عدد در متر مکعب بیشترین تراکم را به خود اختصاص داد. ایستگاه 10 در نزدیکی بندر چیرو در بین ایستگاه‌ها حداکثر تراکم را داشت. بررسی‌های آماری نشان داد که بین ایستگاه و ترانسکت‌های مختلف از لحاظ میانگین تراکم زئوپلانکتون اختلاف معنی‌داری وجود ندارد ) 05/0 (P >. اما مقایسه میانگین تراکم بین فصول مختلف، تفاوت معنی‌داری در سطح اطمینان 95درصد را نشان داد ) 05/0.(P > پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

17 - شناسایی و فراوانی دوکفه ای های سواحل استان بوشهر (دیلم، بوشهر، دیر، کنگان) در دو فصل بهار و تابستان
محمد ولایت زاده هدی محاب محسن حسینی

این تحقیق در سال 1388 به منظور شناسایی و بررسی تنوع دوکفه ای ها در سواحل استان بوشهر (خلیج فارس) انجام شد. نمونه برداری در چهار ایستگاه بندر دیلم، بندر بوشهر، بندر دیر و بندر کنگان در دو فصل بهار و تابستان با سه تکرار انجام شد. نمونه برداری به وسیله کوادرات با مساحت 625 چکیده کامل

این تحقیق در سال 1388 به منظور شناسایی و بررسی تنوع دوکفه ای ها در سواحل استان بوشهر (خلیج فارس) انجام شد. نمونه برداری در چهار ایستگاه بندر دیلم، بندر بوشهر، بندر دیر و بندر کنگان در دو فصل بهار و تابستان با سه تکرار انجام شد. نمونه برداری به وسیله کوادرات با مساحت 625 سانتی متر مربع صورت گرفت. نمونه ها بر اساس منابع معتبر مورد شناسایی قرار گرفتند. جهت بررسی تنوع و گونه های غالب دوکفه ای ها از دو شاخص شانون و سیمپسون استفاده شد. در کل 7 گونه و 3 جنس از دوکفه ای ها شناسایی شد. تعداد دوکفه ای در فصل بهار 72/64±2973 عدد در سانتی متر مربع و در فصل تابستان 31/51±1584 عدد در سانتی متر مربع در محدوده مورد مطالعه ارزیابی شد. بیشترین فراوانی دوکفه ای ها به ترتیب 28/42±2008، 35±1792، 25/11±521 و 12/7±236 عدد در سانتی متر مربع در ایستگاه های دیر، دیلم، کنگان و بوشهر بود. تعداد دوکفه ای های شناسایی شده بین چهار ایستگاه مورد مطالعه اختلاف معنی داری داشت (05/0P<). بیشترین میزان شاخص شانون مربوط به ایستگاه کنگان در فصل بهار با 917/1H= و کمترین میزان آن 517/0H= در ایستگاه بندر بوشهر در فصل تابستان بود. بیشترین میزان شاخص سیمپسون مربوط به ایستگاه بوشهر در فصل تابستان با 665/0=λ و کمترین میزان آن مربوط به ایستگاه کنگان در فصل تابستان با 201/0=λ بود. در ایستگاه دیلم 3 گونه شناسایی گردید که بالاترین تعداد مربوط به گونه Tellina wallaceaeبا 95/38±1341 عدد در سانتی متر مربع بود. در ایستگاه بوشهر دو گونه شناسایی گردید که فراوانی آنها در فصل تابستان با 96/3±80 عدد در سانتی متر مربع نسبت به فصل بهار با تعداد 89/8±156 عدد در سانتی متر مربع کمتر بود (05/0P<). در این تحقیق فراوانی دوکفه ای ها با افزایش دما در فصل تابستان کاهش یافت. دوکفه ای های مورد مطالعه در فصل بهار نسبت به فصل تابستان فراوانی و تراکم بیشتری داشتند. گونه Tellina wallaceae در چهار ایستگاه مورد مطالعه شناسایی گردید. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

18 - بررسی فراوانی و تراکم جمعیت لاسرتای کوهستانی (Eremias montanus) در ارتفاعات میدان میشان استان همدان
عماد رهبر نصرالله رستگارپویانی محمود کرمی علیرضا محمدی

بسیاری از مطالعات زیستی جمعیت هامستلزم برآورد تراکم یا اندازه جمعیت است وجهت حفاظت و مدیریت صحیح گونه ها بویژه گونه هایبومی که دارای ارزش هایبسیار زیادی هستند نیازمند اطلاعات دقیق و صحیحی از فراوانی جمعیت ها والگوی پراکنش گونه هامی باشیم.هدف از این پژوهش که بر روی گونه چکیده کامل

بسیاری از مطالعات زیستی جمعیت هامستلزم برآورد تراکم یا اندازه جمعیت است وجهت حفاظت و مدیریت صحیح گونه ها بویژه گونه هایبومی که دارای ارزش هایبسیار زیادی هستند نیازمند اطلاعات دقیق و صحیحی از فراوانی جمعیت ها والگوی پراکنش گونه هامی باشیم.هدف از این پژوهش که بر روی گونه لاسرتای کوهستانی در ارتفاعات الوند استان همدان از فروردین تا مهر سال 1389 صورت پذیرفت، تعین تراکم و الگوی پراکنش این گونه می باشد. گونه لاسرتای کوهستانی جزء رده خزندگان، زیرراسته سوسماران وخانواده لاسرتاها می باشدوتنها در محدوده کوچکی از رشته کوه های زاگرس در استان های کرمانشاه و همدان گزارش شده است و یک گونه بومی ایران محسوب می شود.در این تحقیق منطقه مورد مطالعه با وسعت 60.5 هکتار به دو منطقه AوBتقسیم گشت و میزان تراکم این گونه به روشنمونه برداری باترانسکت خطی و استفاده از برآورد کننده یهایندر منطقهA 16.9 و در منطقهB 20.1 فرد در هکتار و فراوانی جمعیتاین گونه به ترتیب 725 و321 فرد محاسبه گردید. میزان تراکم این گونه بین مناطق مورد مطالعه دارای اختلاف معنی داربود ومهمترین عوامل مؤثر بر آن تراکم بوته ها، تراکم حفرات و شکاف سنگ ها، تراکم طعمه هایمورد نیاز، ارتفاع، شیب، حضور عشایـــر و چرای دام تعیین گردید، همچنین الگوی پراکنش این گونه به روش T- مربع تصادفی بدست آمد که با الگوی پراکنش حفرات و طعمه ها یکسان بود پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

19 - گزینش زیستگاه، برآورد تراکم و استراتژی تغذیه سلیم خرچنگ خوار (Dromas ardeola) در بسترهای گلی مصب رودخانه زهره (استان خوزستان)
مرتضی نادری

در راستای مطالعه رابطه پراکنش طعمه خوار و طعمه، گونه سلیم خرچنگ خوار (Dromas ardeola) به عنوان مدل انتخاب گردیده و در بسترهای گلی رودخانه زهره، واقع در اسکله سجافی هندیجان، ماهشهر این پژوهش انجام پذیرفت. همچنین در این مطالعه تلاش گردید تا فراوانی جمعیت این پرنده به عنوا چکیده کامل

در راستای مطالعه رابطه پراکنش طعمه خوار و طعمه، گونه سلیم خرچنگ خوار (Dromas ardeola) به عنوان مدل انتخاب گردیده و در بسترهای گلی رودخانه زهره، واقع در اسکله سجافی هندیجان، ماهشهر این پژوهش انجام پذیرفت. همچنین در این مطالعه تلاش گردید تا فراوانی جمعیت این پرنده به عنوان طعمه خوار و همچنین فراوانی جمعیت خرچنگ ها، الگوی توزیع این دو گونه و متغیرهای اثرگذار در انتخاب زیستگاه توسط سلیم خرچنگ خوار مورد بررسی قرار گیرد. در ادامه پژوهش صورت گرفته در سالهای گذشته، این بررسی، در یک دوره نه ماهه از اواخر بهار تا اواخر زمستان 1393، در مصب رودخانه زهره انجام پذیرفت. نتایج به دست آمده در خصوص متغیرهای تاثیرگذار بر گزینش زیستگاه توسط این پرنده حاکی از آن است که تراکم و فراوانی خرچنگ ساکن در بسترهای گلی (Eurycarcinus orientalis)، فاصله لکه زیستگاهی (پهنه گلی) تا اسکله (یا سازه انسان ساخت)، حضور یا عدم حضور سایر گونه های رقیب و بویژه عامل زمان از جمله مهمترین متغیرهای موثر محسوب می شوند. برآورد تراکم نسبی طعمه و طعمه خوار در لکه های زیستگاهی مورد بررسی نیز به تفسیر نتایج استفاده از زیستگاه کمک مینماید. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

20 - بررسی تنوع زیستی و فراوانی و پراکنش ماهیان رودخانه گاوه رود استان کرمانشاه
علی علیزاده لیدا شجاعی کاوان حسین تقیان رضا شهریاری

به منظور تعیین تنوع زیستی، فراوانی و پراکنش ماهیان اقدام به تعیین حداقل ۳ ایستگاه در مسیر رودخانه شد. جهت تعیین ایستگاه نمونه برداری پس از شناسایی مسیر رودخانه بر اساس عواملی از قبیل شیب و ارتفاع رودخانه، جنس بستر، سرعت متوسط آب، موانع موجود و امکان دسترسی به رودخانه نم چکیده کامل

به منظور تعیین تنوع زیستی، فراوانی و پراکنش ماهیان اقدام به تعیین حداقل ۳ ایستگاه در مسیر رودخانه شد. جهت تعیین ایستگاه نمونه برداری پس از شناسایی مسیر رودخانه بر اساس عواملی از قبیل شیب و ارتفاع رودخانه، جنس بستر، سرعت متوسط آب، موانع موجود و امکان دسترسی به رودخانه نمونه برداری صورت پذیرفت. خانواده کپور ماهیان از نظر ترکیب گونه ای در رتبه اول قرار داشتند. از خانواده Cypriniadae، ۹ جنس مختلف مورد شناسایی که ۶ جنس آن شامل Alburnus ،Squalius ، Barbus ، Capoeta ، Garra ، Cyprinion گونه های بومی و ۳ جنس آن شامل Pseudorasbora، Hemiculter و Carassius گونه های وارداتی می باشند که احتمالا این ۳ جنس به طور ناخواسنه و همراه با کپور ماهیان پرورشی به این رودخانه منتقل گردیده اند. ۲ جنس از خانواده Nemacheilidae به نام های Oxynoemacheilus و Turcinoemacheilus نیز مورد شناسایی قرار گرفت. بررسی فراوانی ماهیان در مناطق مطالعاتی نشان داد در ایستگاه کلگاه در تمامی فصول نمونه برداری شده، گونه Capoeta damascina، در ایستگاه آگاه گونه Capoeta trutta و در ایستگاه تپه اسماعل نیز گونه Oxynoemacheilus sp گونه غالب و دارای بالاترین فراوانی بوده است. پرونده مقاله

فهرست مقالات Abundance

سکوی نشر دانش

پیوندهای سایت

مراکز مرتبط

پشتیبانی

صفحات رسمی