ﺗﺸﻨﺞ

دسترسی آزاد مقاله

1 - مقایسه اثر آیورمکتین بر آستانه تشنجات کلونیک ناشی از پنتیلن تترازول در موش های سوری نرمال و کلستاتیک
میر هادی خیاط نوری مرتضی ثمینی

آیورمکتین یک لاکتون حلقوی بزرگ با کاربرد وسیع به عنوان ضد انگل در حیوانات خانگی و نیز داروی انتخابی برای درمان فیلاریازیس لنفاوی وکوری رودخانه (اونکوسرکیازیس) در انسان می باشد. حیوانات نرمال وکلاستاتیک دوزهای مختلف آیورمکتین (40,60,80MG/KG) را به صورت داخل صفافی قبل از چکیده کامل

آیورمکتین یک لاکتون حلقوی بزرگ با کاربرد وسیع به عنوان ضد انگل در حیوانات خانگی و نیز داروی انتخابی برای درمان فیلاریازیس لنفاوی وکوری رودخانه (اونکوسرکیازیس) در انسان می باشد. حیوانات نرمال وکلاستاتیک دوزهای مختلف آیورمکتین (40,60,80MG/KG) را به صورت داخل صفافی قبل از تعیین آستانه تشنجات دریافت کردند. نتایج مطالعات نشان داد که آستانه تشنجات کلونیک در حیوانات نرمال و کلستائیک به ترتیب برابر با 0/97±35/58 و 1/8±54/1 میلی گرم بر کیلوگرم بوده است.در حیوانات نرمال کلستائیک که قبلا آیورمکتین تجویز شده بود ،آستانه تشنجات به طور معنی دار و وابسته به دوز افزایش یافت (P<0.01) . نتایج بدست آمده نشان میدهد که:کلستاز باعث افزایش آستانه تشنجات کلونیک ناشی از PTZ می شود، از طرف دیگر آیورمکتین آستانه تشنجات را رد هر دو حیوانات نرمال و کلستاتیک افزایش می دهد. این افزایش آستانه تشنجات توسط آیورمکتین ، احتمالا از طریق گیرنده GABAa است. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

2 - مطالعه اثر لیندان بر آستانه تشنجات کلونیک ناشی از پنتیلن تترازول در موش های سوری نرمال و کلستاتیک
میرهادی خیاط نوری مرتضی ثمینی وهاب بابا پور

لیندان یک هیدروکربن کلرینه با خاصیت حشره کشی است. این دارو در انسان وحیوانات برای از بین بردن انگل های خارجی استفاده می شود. نشان داه شده است که این دارو با اثر مهاری بر روی سیستم گاباارژیک ، باعث بروز تشنج می شود. این مطالعه به ارزیابی اثر لیندان روی تشنجات ناشی از پنت چکیده کامل

لیندان یک هیدروکربن کلرینه با خاصیت حشره کشی است. این دارو در انسان وحیوانات برای از بین بردن انگل های خارجی استفاده می شود. نشان داه شده است که این دارو با اثر مهاری بر روی سیستم گاباارژیک ، باعث بروز تشنج می شود. این مطالعه به ارزیابی اثر لیندان روی تشنجات ناشی از پنتیلن تترازول (PTZ) و مقایسه اثر آن در تشنجات کلونیک موش های سوری نرمال و کلستاتیک می پردازد.نتایج نشان می دهد که آستانه تشنجات کلونیک ناشی از کلستاتیک به ترتیت برابر با 0/97±35/58 و 1/8±54/1 میلی گرم بر کیلوگرم است. در موش های دریافت کننده لیندان (10 mg/kg) ، آستانه تشنجات ناشی از PTZ در حیوانات نرمال و کلستاتیک به ترتیب برابر با 0/74±28/85 و 1/36±35/63 میلی گرم بر کیلوگرم PTZ بود. نتایج بدست آمده نشان می دهد که:1-کلستاز باعث افزایش آستانه تشنجات کلونیک ناشی از PTZ می شود،2- لیندان آستانه تشنجات رادر حیوانات کنترول و کلستاتیک کاهش می دهد، این کاهش احتمالا به علت اثرات مهاری بر روی سیتم گاباارژیک می باشد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

3 - اثر عصاره ریشه سنبل‌الطیب بر آستانه تشنج ناشی از پنتیلن تترازول در موش سوری
میرهادی خیاط نوری علی ناموران

مطالعات مختلف نشان داده است که ریشه گیاه سنبل‌الطیب حاوی مقدار قابل تـوجهـی از اسیـدهـای آمینـه آزاد همچون گابا و مواد دیگر مثل والریک اسید و ایـزووالـرات است. همچنین آثار ضدتشنجی برای این مواد در مدلهای حیوانی تشنج ذکر شده و در طب سنتی نیز ریشه این گیاه بعنوان داروی ضد چکیده کامل

مطالعات مختلف نشان داده است که ریشه گیاه سنبل‌الطیب حاوی مقدار قابل تـوجهـی از اسیـدهـای آمینـه آزاد همچون گابا و مواد دیگر مثل والریک اسید و ایـزووالـرات است. همچنین آثار ضدتشنجی برای این مواد در مدلهای حیوانی تشنج ذکر شده و در طب سنتی نیز ریشه این گیاه بعنوان داروی ضدتشنج مطرح گردیده است. در این مطالعه اثر ضدتشنجی عصاره آبی ریشه گیاه سنبل‌الطیب، با استفاده از روش استاندارد ایجاد تشنج شیمیایی، توسط پنتیلن تترازول ‌(PTZ)‌ در موش سوری بررسی شد. پس از تعیین آستانه تشنج در گروه کنترل، دوزهای مختلف سنبل‌الطیب ( g/kg 1 و 5/0 و 25/0) بصورت خوراکی تجویز و اثر آنها بر روی آستانه تشنجات ناشی از PTZ بررسی گردید. نتایج بدست آمده نشان داد که آستانه تشنج ناشی از PTZ در موش‌های سوری گروه کنترل 87/052/35 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن بود و سنبل‌الطیب به صورت وابسته به دوز باعث افزایش معنی دار (05/0‌)p< ‌ آستانه تشنجات ناشی از PTZ شد. افزایش آستانه تشنج در ایـن مـطـالعـه توسط سنبل‌الطیب احتمالاً مربوط به درگیری سیستم مهاری گاباارژیک است. البته اثر ضدتشنجی این ماده در انسان و مکانیسم‌های دخیل در آن نیـاز بـه بررسی بیشتر دارد پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

4 - مطالعه اثر نیمودیپین بر تشنجات ناشی از پرمترین در موش سوری
میرهادی خیاط نوری میثم مقدم راد

رمترین یک سم پیرتروئید سنتتیک با خاصیت حشره‌کشی است. این دارو در کشاورزی به عنوان حشره کش و در حیوانات و انسان برای از بین بردن انگل‌های خـارجـی استفـاده مـی‌شـود. مطالعات نشان داده‌اند که پرمترین دارای اثرات تشنج‌زایی در مدل‌های حیوانی مختلف است. نشان داده اند که این د چکیده کامل

رمترین یک سم پیرتروئید سنتتیک با خاصیت حشره‌کشی است. این دارو در کشاورزی به عنوان حشره کش و در حیوانات و انسان برای از بین بردن انگل‌های خـارجـی استفـاده مـی‌شـود. مطالعات نشان داده‌اند که پرمترین دارای اثرات تشنج‌زایی در مدل‌های حیوانی مختلف است. نشان داده اند که این دارو، با اثر روی کـانال‌های سدیمی و کلسیمی و مهار سیستم گاباارژیک، باعث بروز تشنج مـی‌شود. نیمودیپین، مسدود کننده کانال‌های کلسیمی دی هیدرو پیریدینی با کـاربـرد وسیع برای درمان بیماری‌های قلبی– عروقی می‌باشد. مطالعات نشان داده‌اند که مسددهای کانال‌های کلسیمی اثرات ضدتشنجی در مدل‌های مختلف حیـوانـی دارند. هدف از این مطالعه تعیین اثر نیمودیپین بر تشنجات ناشی از پرمترین در موش سوری می‌باشد. در این مطالعه تجربی حیوانات دوزهای مختلف نیمودیپین (5/2، 5، 10، 20 و 40 میلی‌گرم بر کیلوگرم) را به صورت داخل صفاقی، 30 دقیقـه قبل از تزریق داخل صفاقی پرمترین (200 میلی گرم بر کیلوگرم) دریافت کردند. بعد از تزریق پرمترین، تشنجات کلونیک و تونیک مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که نیمودیپین به صورت وابسته به دوز باعث کاهش شدت تشنجات ناشی از پرمترین می‌شود، به طوری که نیمودیپین با دوز 5 میلی گرم بر کیلوگرم و 40 میلـی‌گرم بر کیلوگرم به ترتیب کمترین (05/0(p<‌ و بیشترین (001/0(p<‌ اثر ضدتشنجی را داشتند. نتایج بدست ‌آمده، فعالیت ضدتشنجی برای نیمودیپین پیشنهاد می‌کند که احتمالاً به دلیل اثر آنتاگونیستی بر کانال‌های کلسیمی وابسته بـه ولتاژ است. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

5 - مطالعه اثر آیورمکتین بر تشنجات ناشی از لیندان در موش سوری
میرهادی خیاط نوری مهرداد نشاط قراملکی عادل بصیری

پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

6 - اثر تمرین شنا و ترانس سینامیک اسید بر میزان اضطراب، حافظه کاری و دانسیته دارک نورونی هیپوکامپ نوزادان موش صحرایی در مدل تشنج پریناتال
محمد علی زارعی سید ابراهیم حسینی محمد امین عدالت منش

10.30495/varzesh.2021.1923356.1010

مقدمه و هدف: تشنج مادری با القاء استرس اکسیداتیو در سیستم عصبی جنین، سبب آپوپتوز نورون‌های هیپوکامپ می‌گردد. این مطالعه به ارزیابی اثر تمرین شنا (ST) و تجویز ترانس سینامیک اسید (CIN) در دوران بارداری بر میزان اضطراب، آسیب سلولی و دانسیته نورون‌های آپوپتیک در هیپوکامپ نو چکیده کامل

مقدمه و هدف: تشنج مادری با القاء استرس اکسیداتیو در سیستم عصبی جنین، سبب آپوپتوز نورون‌های هیپوکامپ می‌گردد. این مطالعه به ارزیابی اثر تمرین شنا (ST) و تجویز ترانس سینامیک اسید (CIN) در دوران بارداری بر میزان اضطراب، آسیب سلولی و دانسیته نورون‌های آپوپتیک در هیپوکامپ نوزادان موش‌های صحرایی متعاقب تشنج پریناتال ناشی از پنتیلن تترازول (PTZ) می پردازد. مواد و روش ها: در این تحقیق تجربی نوزادان حاصل از 25 سر موش صحرایی باردار نژاد ویستار که به صورت تصادفی در 5 گروه کنترل سالم، نرمال سالین (NS) + PTZ، PTZ+CIN،PTZ+ST و PTZ+CIN+ST قرار گرفتند، استفاده شد. از روز 14 بارداری، حیوانات به مدت 5 روز متوالی در معرض تجویز مکررPTZ (50 میلی گرم بر کیلوگرم، درون صفاقی) قرار گرفتند. در طول بارداری، تمرین شنا با شدت متوسط (20 دقیقه، 3 جلسه در هفته) و گاواژ سینامیک اسید (100 میلی‌گرم/کیلوگرم) روزانه و تا قبل از زایمان انجام شد. رفتارهای شبه اضطرابی و حافظه کاری به ترتیب با ماز صلیبی مرتفع و ماز Y و دانیسته دارک نورونی هیپوکامپ نوزادان نر در 30 روزگی سنجیده شد. یافته ها: کاهش معنی‌دار رفتارهای تناوبی، افزایش میزان اضطراب با تراکم بالای دارک نورونی در نواحی مختلف هیپوکامپ در گروه PTZ+NS نسبت به گروه کنترل دیده شد (05/0≥P) از طرفی، در گروه PTZ+CIN+ST در مقایسه با گروه PTZ+NS کاهش میزان اضطراب، بهبود اختلال حافظه کاری و کاهش دانسیته دارک نورونی هیپوکامپ مشاهده شد (05/0≥P). بحث و نتیجه گیری: به نظر می رسد تعامل تمرین شنا و تجویز ترانس سینامیک اسید سبب کاهش اختلالات شناختی- رفتاری و آسیب سلولی در هیپوکامپ نوزادان موش‌های صحرایی در معرض تشنجات مادری می‌گردد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

7 - تأثیر تزریق هم زمان درون صفاقی هارمالین و PTZ بر مسیرهای سروتونرژیک و گاباارژیک و آستانه تشنج در موش سوری نر نژاد NMRI
غلامحسن واعظی فاطمه نصیرزاده

صرع یکی از اختلالات عصبی مزمن در انسان می باشد. این بیماری در مجموع از روی حملات متناوب حرکتی، حسی، اتونومیک و یا روانی مشخص می گردد. در این بیماری عمل مغز دچار اختلال شده و با علایمی مختلف، ناگهانی، زودگذر و عودکننده همراه است که معمولاً سطح هوشیاری دچار اختلال می شود. چکیده کامل

صرع یکی از اختلالات عصبی مزمن در انسان می باشد. این بیماری در مجموع از روی حملات متناوب حرکتی، حسی، اتونومیک و یا روانی مشخص می گردد. در این بیماری عمل مغز دچار اختلال شده و با علایمی مختلف، ناگهانی، زودگذر و عودکننده همراه است که معمولاً سطح هوشیاری دچار اختلال می شود. هدف از این مطالعه بررسی تداخل عمل ترزیق درون صفاقی هارمالین وPTZبر آستانه تشنج و تأثیر آن بر مسیرهای سروتونرژیک وگاباارژیک می باشد. آزمایش ها روی موش های سفید آزمایشگاهی نژادNMRI از جنس نر با محدوده وزنی25 الی30 گرم انجام گرفت. دراین مطالعه موش ها به پنج گروه هشت تایی گروه بندی شدند. دو گروه از موش ها به عنوان گروه های شاهد به تفکیک مورد تزریق درون صفاقی mg/kg5 از داروی هارمالین وmg/kg45 از داروی PTZقرارگرفتند. سه گروه از موش ها نیز به عنوان گروه های تیمار مورد تزریق همزمان mg/kg45 ازPTZو مقادیرmg/kg20,10,5 از هارمالین قرارگرفتند. پس ازتزریق دارو پاسخ های تشنجی به صورت مشاهده مستقیم و به مدت 20 دقیقه ثبت شد. بعد از انجام آزمایشات اطلاعات بدست آمده با استفاده از آزمون های آماری TukeyوANOVA آنالیز گردید. نتایج مطالعه نشان داد آستانه تشنج PTZبرابرباmg/kg45 وآستانه تشنج هارمالین دوزmg/kg5 بود. به طوری که در پیش آزمون استفاده از دوزهای پایین تر هیچگونه علائم لرزشی و تشنجی را نشان نداد. همچنین هارمالین به صورت وابسته به دوز و به طور معنی داری باعث کاهش آستانه تشنجات گردید. نتایج این مطالعه نشان داد تزریق درون صفاقی و همزمان هارمالین و PTZباعث کاهش آستانه تشنجات شد وعلائم تشنجی زودتر بروز پیدا کرد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

8 - تعیین آستانه تشنج ناشی از تزریق درون صفاقی هارمالین در موشهای سوری نر نژاد NMRI
غلامحسن واعظی مهسا ترابی عبدالحسین شیروی

هارمالین، یکی از آلکالوئیدهایی است که در گیاهان مختلف مانند گیاه اسپند وجود دارد. این آلکالوئید اثر تحریکی برآزادسازی سروتونین و کاتکول آمینها درنقاط مختلف مغزی دارد.هم چنین اثر هالوسینوژن یا توهم زا نیز دارد.یکی از مهمترین اثرات فارماکولوژیک مشخص شده هارمالین،اثر مهاری چکیده کامل

هارمالین، یکی از آلکالوئیدهایی است که در گیاهان مختلف مانند گیاه اسپند وجود دارد. این آلکالوئید اثر تحریکی برآزادسازی سروتونین و کاتکول آمینها درنقاط مختلف مغزی دارد.هم چنین اثر هالوسینوژن یا توهم زا نیز دارد.یکی از مهمترین اثرات فارماکولوژیک مشخص شده هارمالین،اثر مهاری آن بر آنزیم مونوآمین اکسیداز (MAO)می باشد.همچنین آلکالوئید هارمالین با اتصال به جایگاه آگونیست معکوس رسپتورهای گابا Aطیف وسیعی از اثرات آنتاگونیستی بر علیه بنزودیازپینها ایجاد می کند و دخالت این گیرنده ها در ایجاد لرزش و تشنج مشخص شده است. این تحقیق به منظور ارزیابی آستانه تشنج ناشی از تزریق درون صفاقی هارمالین و مقایسه آن با آستانه تشنج PTZدر موش سوری نر نژاد NMRIصورت گرفته است. در این تحقیق گروه کنترل مثبت مورد تزریق ip،mg/kg45 از پنتیلن تترازول (PTZ) و گروه های دیگر تحت تزریق مقادیر ip، mg/kg5،10،20 از داروی هارمالین قرار گرفتند.پس از تزریقات فوق، علائم تشنجی مورد ارزیابی قرارگرفت. نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد که آستانه تشنج درگروه کنترل مثبت برابر با mg/kg45 است وآستانه تشنج هارمالین مقدار mg/kg5 می باشد.به طوریکه دوز mg/kg5/2 از داروی هارمالین باعث بروز رفتار ترس شد و هیچگونه علامت لرزشی و تشنجی در این دوز مشاهده نگردید. بر مبنای نتایج حاصل از این تحقیق می توان نتیجه گیری کرد که هارمالین با اتصال به جایگاه آگونیست معکوس رسپتورهای GABA_Aطیف وسیعی از اثرات آنتاگونیستی بر علیه بنزودیازپین ها ایجاد می کند و نشان داده شده که سیستم سروتونرژیک وگابا ارژیک CNSو نوروترانس میتر سروتونین نیزدرفعالیت تشنجی و لرزشی ناشی ازهارمالین درگیرهستند.در حالی که در تشنج ناشی از PTZجایگاه پیکروتوکسین گیرنده گابا دخالت دارد و جایگاه بنزودیازپین نقش ناچیزی دراثرات آن دارد.نتایج این تحقیق نشان می دهد که هارمالین به شکل وابسته به دوز و به طور معنی داری باعث کاهش آستانه تشنجات می شود.(pandlt;0.01**وpandlt;0.001***) پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

9 - بررسیاثر عصاره الکلی درمنه کوهی بر تشنج ناشی از پنتیلن تترازول درموشهای سوری نر
معصومه کشاورزیان غلامحسن واعظی نسرین حیدریه

گونه های مختلف جنس درمنه به عنوان دارو در درمان برخی از بیماری ها در بررسی های فیزیولوژیک و فارماکولوژیک به کار می رود. با توجه به این که گونه درمنه کوهی دارای مقادیر زیادی اسانس از گروه ترپنوئید خصوصاً لاکتون های سزکویی ترپن و کتون های مونوترپن با طیف وسیعی از ف چکیده کامل

گونه های مختلف جنس درمنه به عنوان دارو در درمان برخی از بیماری ها در بررسی های فیزیولوژیک و فارماکولوژیک به کار می رود. با توجه به این که گونه درمنه کوهی دارای مقادیر زیادی اسانس از گروه ترپنوئید خصوصاً لاکتون های سزکویی ترپن و کتون های مونوترپن با طیف وسیعی از فعالیت های بیولوژیک می باشد، می تواند برخی از عملکردهای فیزیولوژیک بدن را تحت اثرقراردهد. در این تحقیق اثر عصاره الکلی درمنه کوهی بر تشنج ناشی از پنتیلن تترازول (PTZ) مورد بررسی قرار گرفته است. در این مطالعه از موش های سوری نر نژاد NMRIبا وزن 28-22 گرم استفاده شد. حیوانات به سه گروه کنترل (دریافت کننده سالین)، شم (دریافت کننده سالین و کمک حلال تویین20 یک درصد) و تجربی تقسیم شدند. گروه تجربی شامل سه زیرگروه بود که موش ها دوز های 5، 25/6 و 5/7 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره گیاه را به همراه کمک حلال تویین 20 (1 درصد) و سالین دریافت کردند. روش القاء صرع به این ترتیب بود که 20 دقیقه پس از تزریق درون صفاقی مقادیر فوق، کلیه گروه ها به میزان 80 میلی گرم بر کیلوگرم پنتیلن تترازول نیز به همین روش دریافت کردند. نشانه های تشنجی طی مدت 20 دقیقه مورد ارزیابی قرارگرفتند. داده ها توسط ANOVAیک طرفه مورد تجزیه و تحلیل آماری قرارگرفتند. مقایسه آماری نشان داد که عصاره درمنه کوهی در دوز 5/7 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن بطور معنی داری زمان لازم برای شروع مرحله 2 و 5 را با (05/0P ) تسریع کرد و در همین دوز امتیاز تشنجی را بطور معنی داری در مقایسه با گروه شم (01/0P ) و گروه دریافت کننده عصاره با دوز5 میلی گرم (05/0P ) افزایش داد. همچنین دوز های 25/6 (05/0P ) و 5/7 (01/0P ) بطور معنی داری ورود به مرحله 5 را افزایش دادند. از طرفی میزان مرگ و میر بطور وابسته به دوز افزایش پیدا کرد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که عصاره الکلی درمنه کوهی در فصل رویشی گیاه تشنج ناشی از پنتیلن تترازول را بطور وابسته به دوزوزمان افزایش می دهد. به نظر می رسد وجود برخی مواد مثل سانتونین که جزو لاکتون های سزکویی ترپن می باشد و یا وجود برخی مونوترپن های کتونی مثل کامفور و سینئول با کاهش آزادی کاتکولامین ها از طریق مهار غیررقابتی گیرنده های استیل کولینی موجب این امر می شوند. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

10 - اثر عصاره هیدروالکلی بوقناق (Eryngium campestre) بر تشنج ناشی از تزریق پنتیلن تترازول در موش‌های سوری نر بالغ
سارا زندی سعید ولی پور چریک مریم رفیعی راد

10.22034/ascij.2021.684758

صرع، شایع ترین بیماری سیستم عصبی است. عوارض جانبی برخی داروها و مقاوم بودن نسبت به آنها، گیاهان را با هدف شناخت داروهایی با حداقل عوارض مورد توجه قرار داده است. این تحقیق به بررسی اثر عصاره هیدروالکلی بوقناق (Eryngium campestre) بر تشنج ناشی از پنتلین تترازول در موش سور چکیده کامل

صرع، شایع ترین بیماری سیستم عصبی است. عوارض جانبی برخی داروها و مقاوم بودن نسبت به آنها، گیاهان را با هدف شناخت داروهایی با حداقل عوارض مورد توجه قرار داده است. این تحقیق به بررسی اثر عصاره هیدروالکلی بوقناق (Eryngium campestre) بر تشنج ناشی از پنتلین تترازول در موش سوری نر می پردازد. در مطالعه تجربی حاضر 40 سر موش سوری نر نژاد ویستار با وزن 30-25 گرم به طور تصادفی به 5 گروه 8 تایی شامل: سالین، 3 گروه صرعی درمان شده با دوزهای 50، 100 و 200 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره بوقناق و گروه کنترل مثبت (صرعی درمان شده با 1 میلی گرم برکیلوگرم دیازپام) تقسیم شدند. جهت ایجاد مدل صرع، 85 میلی گرم بر کیلوگرم پنتیلن تترازول (PTZ) تزریق گردید. تجویز عصاره و یا دارو30 دقیقه قبل از تجویز پنتیلن تترازول صورت گرفت. میزان تأثیر دوزهای مختلف عصاره و دارو بر شدت تشنج با اندازه گیری مدت زمان بروز حالت های مختلف رفتاری ناشی از تشنج در حیوان ارزیابی گردید. همه تجویزها به صورت درون صفاقی انجام گرفت. گروه های درمان شده با دوزهای مختلف عصاره بوقناق و همچنین گروه درمان شده با دیازپام، افزایش معنی دار را در زمان تأخیر در شروع تشنج، مدت زمان تونیک، مدت زمان کلونیک، مدت زمان تونیک-کلونیک، طول زمان تشنج و میزان زنده ماندن در مقایسه با گروه سالین نشان می دهند. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد عصاره بوقناق سبب افزایش تأخیر در شروع تشنج و کاهش مرگ ومیر ناشی از تشنج در موش‌های سوری می شود. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

11 - اﻧﻮاع ﺗﺸﻨﺞ و درﻣﺎن آن
ﻋﻠﻲ اﺻﻐﺮ ﺳﺮﭼﺎﻫﻲ

ﺧﻼﺻﻪ :ﻧﻮرون ﻳﻚ ﺑﺎﻓﺖ ﺗﺤﺮﻳﻚﭘﺬﻳﺮ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺻﻮرت داﺋﻢ ﺗﺤﺖ ﻛﻨﺘﺮل ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ. وﻗﺘﻲ ﻛﻪ اﻳﻦ ﻣﻬﺎر داﺋﻤﻲ از روی ﻧﻮرون ﺑﺮداﺷﺘﻪ ﺷﻮد، ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﺗﺸﻨﺞ ﮔﺮدد. از ﻧﻈﺮ ﻛﻠﻴﻨﻴﻜﻲ ﺗﺸﻨﺞ ﺑﻪ 2 ﻧﻮع ﻋﻤﻮﻣﻴﻮ ﻣﻮﺿﻌﻲ (ﺟﺰﺋﻲ) ﺗﻘﺴﻴﻢ ﻣﻲﺷﻮد. ﺗﺸﻨﺞ ﻋﻤﻮﻣﻲ ﻣﺘﺪاوﻟﺘﺮﻳﻦ ﺷﻜﻞ ﺗﺸﻨﺞ اﺳﺖ ﻛﻪ در ﺣﻴﻮاﻧﺎت رخ ﻣﻲدﻫﺪ و ﻣﻐﺰ چکیده کامل

ﺧﻼﺻﻪ :ﻧﻮرون ﻳﻚ ﺑﺎﻓﺖ ﺗﺤﺮﻳﻚﭘﺬﻳﺮ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺻﻮرت داﺋﻢ ﺗﺤﺖ ﻛﻨﺘﺮل ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ. وﻗﺘﻲ ﻛﻪ اﻳﻦ ﻣﻬﺎر داﺋﻤﻲ از روی ﻧﻮرون ﺑﺮداﺷﺘﻪ ﺷﻮد، ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﺗﺸﻨﺞ ﮔﺮدد. از ﻧﻈﺮ ﻛﻠﻴﻨﻴﻜﻲ ﺗﺸﻨﺞ ﺑﻪ 2 ﻧﻮع ﻋﻤﻮﻣﻴﻮ ﻣﻮﺿﻌﻲ (ﺟﺰﺋﻲ) ﺗﻘﺴﻴﻢ ﻣﻲﺷﻮد. ﺗﺸﻨﺞ ﻋﻤﻮﻣﻲ ﻣﺘﺪاوﻟﺘﺮﻳﻦ ﺷﻜﻞ ﺗﺸﻨﺞ اﺳﺖ ﻛﻪ در ﺣﻴﻮاﻧﺎت رخ ﻣﻲدﻫﺪ و ﻣﻐﺰ را ﺑﻪ ﻃﻮر ﮔﺴﺘﺮده درﮔﻴﺮ ﻣﻲﻛﻨﺪ و ﺑﺎﻋﺚ از دﺳﺖ رﻓﺘﻦ ﻫﻮﺷﻴﺎری ﺣﻴﻮان، اﻧﻘﺒﺎض ﺗﻮﻧﻴﻚ و ﻛﻠﻮﻧﻴﻚ ﻋﻀﻼت ﻛﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﺣﺮﻛﺎت ﺷﺒﻴﻪ دﺳﺖ و ﭘﺎ زدن ﻣﻲﮔﺮدد، ﻣﻲﺷﻮد. اﻳﻦ ﺷﻜﻞ از ﺗﺸﻨﺞ ﻣﻌﻤﻮﻻً ﺑﻴﻦ 30 ﺛﺎﻧﻴﻪ ﺗﺎ 3 دﻗﻴﻘﻪ ﻃﻮل ﻛﺸﻴﺪه و ﺑﺎ ﻳﻚ دوره ﻣﺘﻐﻴﺮ از ﻋﻼﺋﻢ ﻛﻠﻴﻨﻴﻜﻲ ﭘﺲ از ﺗﺸﻨﺞ اداﻣﻪ ﻳﺎﻓﺘﻪ و ﺳﭙﺲ ﺑﻬﺒﻮدی ﻛﺎﻣﻞ اﻳﺠﺎد ﻣﻲﺷﻮد. ﺗﺸﻨﺞ ﻣﻮﺿﻌﻲ از ﻧﻈﺮ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﺑﻪ ﺗﺸﻨﺞ ﻏﻴﺮﻋﻤﻮﻣﻲ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﻲﺷﻮد. در اﻳﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﺣﻴﻮان ﻗﺎدر ﺑﻪ ﺣﺮﻛﺖ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ و ﻫﻮﺷﻴﺎری ﺣﻴﻮان از ﺑﻴﻦ ﻧﻤﻲرود. ﺗﺸﻨﺞ ﻣﻮﺿﻌﻲ (ﺟﺰﺋﻲ) ﺧﻮد ﺑﻪ دو ﮔﺮوه ﺗﻘﺴﻴﻢ ﻣﻲﺷﻮد: ﺗﺸﻨﺞ ﻣﻮﺿﻌﻲ (ﺟﺰﺋﻲ) ﺳﺎده و ﺗﺸﻨﺞ ﻣﻮﺿﻌﻲ (ﺟﺰﺋﻲ) ﭘﻴﭽﻴﺪه. ﻧﺤﻮه ﻋﻼﺋﻢ ﻛﻠﻴﻨﻴﻜﻲ در ﺗﺸﻨﺞ ﻣﻮﺿﻌﻲ ﺑﻪ ﻣﺤﻞ درﮔﻴﺮی ﻣﺮﻛﺰ ﺗﺸﻨﺞ در ﭘﺮوزنﺳﻔﺎل ﻣﻐﺰ ﺑﺴﺘﮕﻲ دارد و ﺷﺎﻣﻞ درﺟﺎت ﻣﺨﺘﻠﻔﻲ از رﻓﺘﺎرﻫﺎی ﻏﻴﺮ ﻃﺒﻴﻌﻲ ﺣﺴﻲ ﻳﺎ ﺣﺮﻛﺘﻲ ﺑﺪون از دﺳﺖ رﻓﺘﻦ ﻫﻮﺷﻴﺎری ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ. پرونده مقاله

فهرست مقالات ﺗﺸﻨﺞ

سکوی نشر دانش

پیوندهای سایت

مراکز مرتبط

پشتیبانی

صفحات رسمی