هدف از پژوهش حاضر تعیین اثر بخشی آموزش گروهی مبتنی بر رویکرد معنوی – مذهبی اسلام محور بر آشفتگی روانشناختی، احساس گناه و کیفیت رابطه زناشویی ادراک شده مادران دانش‌آموزان کم توان ذهنی آموزشپذیر بود. این پژوهش، مطالعه‌ای نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون، پس آزمون و چکیده کامل
هدف از پژوهش حاضر تعیین اثر بخشی آموزش گروهی مبتنی بر رویکرد معنوی – مذهبی اسلام محور بر آشفتگی روانشناختی، احساس گناه و کیفیت رابطه زناشویی ادراک شده مادران دانش‌آموزان کم توان ذهنی آموزشپذیر بود. این پژوهش، مطالعه‌ای نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون، پس آزمون و گروه کنترل بود؛ جامعه آماری کلیه مادران دانش‌آموزان کم توان ذهنی آموزشپذیر که در سال تحصیلی 1399-1400 در مدارس ابتدایی استثنایی شهر تبریز پرونده داشته و مشغول تحصیل بودند، شامل می‌شد. از این بین 24 نفر نمونه بصورت جایگذین تصادفی در 2 گروه 12 نفری گروه آزمایش و گروه کنترل انتخاب شدند. با توجه به ساخت و اهداف تحقیق، از روش نمونه‌گیری هدفمند برای انتخاب نمونه استفاده شد. ابزار‌های مورد استفاده، پرسشنامه آشفتگی روانشناختی داس (1995) و مقیاس کیفیت رابطه ادراک شده فلچر (2002) بود. گروه آزمایش برنامه آموزش رویکرد معنوی – مذهبی (11 جلسه) و گروه کنترل برنامه آموزشی دریافت نکردند. نتایج تحلیل کوواریانس چند متغیری نشان داد آموزش گروهی مبتنی بر رویکرد معنوی – مذهبی اسلام محور بر آشفتگی روانشناختی، احساس گناه و کیفیت رابطه زناشویی ادراک شده مادران دانش‌آموزان کم توان ذهنی آموزشپذیر اثر بخش است. براساس نتایج بدست آمده از این پژوهش می‌توان بیان کرد،آموزش گروهی مبتنی بر رویکرد معنوی - مذهبی اسلام محور می‌تواند به عنوان مداخله تکمیلی جهت کاهش و بهبود مشکلات روانشناختی مادران دانش‌آموزان کم توان ذهنی به کار رود.
پرونده مقاله
پژوهش حاضر، به منظور تعیین اثر بخشی برنامه مهارت آموزی حرفه‌ای بر کارآمدی دانش‌آموزان کم توان ذهنی دوره متوسطه تحصیلی ازدیدگاه دبیران مدارس استثنایی انجام گرفت. در این پژوهش 100 نفر دبیر به عنوان افراد مورد مطالعه در پژوهش به روش تصادفی ساده از میان 135 دبیرشاغل در مدار چکیده کامل
پژوهش حاضر، به منظور تعیین اثر بخشی برنامه مهارت آموزی حرفه‌ای بر کارآمدی دانش‌آموزان کم توان ذهنی دوره متوسطه تحصیلی ازدیدگاه دبیران مدارس استثنایی انجام گرفت. در این پژوهش 100 نفر دبیر به عنوان افراد مورد مطالعه در پژوهش به روش تصادفی ساده از میان 135 دبیرشاغل در مدارس استثنایی در شهر تهران انتخاب شدند. روش شناسی: با استفاده از روش تحقیق پیمایشی و بوسیله پرسشنامه محقق ساخته، تاثیر برنامه‌های حرفه آموزی بر کارآمدی دانش‌آموزان کم توان ذهنی از دیدگاه دبیران اندازه گیری شد. بدین صورت اطلاعات و داده‌های مورد نیاز مربوط به متغیرهای پژوهش جمع آوری گردید و بوسیله شاخص‌های آمارتوصیفی و روش‌های آماری خی دو مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها: یافته‌های پژوهش نشان دادند که برنامه‌های حرفه آموزی و مهارت آموزی از دیدگاه دبیران در ابعاد ارتقای مهارت‌های زندگی، خودکفایی فردی، اجتماعی و اقتصادی و ایجاد انگیزش تاثیر کمی دارد و تنها در بعد افزایش نگرش مثبت دانش‌آموزان کم توان ذهنی تاثیر زیادی دارد. نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش نشان داد که برنامه‌های مهارت آموزی حرفه‌ای در ابعاد ارتقای مهارت‌های زندگی، خودکفایی فردی، اجتماعی و اقتصادی و ایجاد انگیزش در حد کمی می‌تواند کارآمدی دانش‌آموزان کم توان ذهنی را تحت تاثیر قرار دهد. ولی بعد نگرش مثبت را می‌تواند به مقدار زیادی افزایش دهد. همچنین یافته‌های پژوهش شواهدی را پیشنهاد می کنند که برنامه‌های مهارت آموزی حرفه‌ای که توسط مدارس استثنایی برای دانش‌آموزان کم توان ذهنی اجرا می‌شود بنا به روش اجرا، عوامل اجرایی، ماهیت و اهدافی که دارند نمی‌توانند تمام ابعاد کارآمدی دانش‌آموزان را تحت تاثیر قرار دهند.
پرونده مقاله
هدف از پژوهش حاضر تعیین اثر بخشی آموزش گروهی مبتنی بر رویکرد معنوی – مذهبی اسلام محور بر آشفتگی روانشناختی، احساس گناه و کیفیت رابطه زناشویی ادراک شده مادران دانش‌آموزان کم توان ذهنی آموزشپذیر بود. این پژوهش، مطالعه‌ای نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون، پس آزمون و گروه ک چکیده کامل
هدف از پژوهش حاضر تعیین اثر بخشی آموزش گروهی مبتنی بر رویکرد معنوی – مذهبی اسلام محور بر آشفتگی روانشناختی، احساس گناه و کیفیت رابطه زناشویی ادراک شده مادران دانش‌آموزان کم توان ذهنی آموزشپذیر بود. این پژوهش، مطالعه‌ای نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون، پس آزمون و گروه کنترل بود؛ جامعه آماری کلیه مادران دانش‌آموزان کم توان ذهنی آموزشپذیر که در سال تحصیلی 1399-1400 در مدارس ابتدایی استثنایی شهر تبریز پرونده داشته و مشغول تحصیل بودند، شامل می‌شد. از این بین 24 نفر نمونه بصورت جایگذین تصادفی در 2 گروه 12 نفری گروه آزمایش و گروه کنترل انتخاب شدند. با توجه به ساخت و اهداف تحقیق، از روش نمونه‌گیری هدفمند برای انتخاب نمونه استفاده شد. ابزار‌های مورد استفاده، پرسشنامه آشفتگی روانشناختی داس (1995) و مقیاس کیفیت رابطه ادراک شده فلچر (2002) بود. گروه آزمایش برنامه آموزش رویکرد معنوی – مذهبی (11 جلسه) و گروه کنترل برنامه آموزشی دریافت نکردند. نتایج تحلیل کوواریانس چند متغیری نشان داد آموزش گروهی مبتنی بر رویکرد معنوی – مذهبی اسلام محور بر آشفتگی روانشناختی، احساس گناه و کیفیت رابطه زناشویی ادراک شده مادران دانش‌آموزان کم توان ذهنی آموزشپذیر اثر بخش است. براساس نتایج بدست آمده از این پژوهش می‌توان بیان کرد،آموزش گروهی مبتنی بر رویکرد معنوی - مذهبی اسلام محور می‌تواند به عنوان مداخله تکمیلی جهت کاهش و بهبود مشکلات روانشناختی مادران دانش‌آموزان کم توان ذهنی به کار رود.
پرونده مقاله
سکوی نشر دانش
سند یا سکوی نشر دانش ،سامانه ای جهت مدیریت حوزه علمی و پژوهشی نشریات دانشگاه آزاد می باشد
