-
دسترسی آزاد مقاله
1 - مطالعه استریولوژیک اثر هیدروژل آلژینات – کیتوزان حاوی اریتروپویتین بر ضایع نخاع سینه ای T9 در موش صحرایی
مهدی .غلامی حسن گیلانپور جواد صادقی نژادآسیب طناب نخاعی (SCI) یک وضعیت عصبی ناتوان کننده است. در ابتدا با روش استریولوژی، حجم کلی نخاع سینه ای موش صحرایی سالم محاسبه شد. سپس حجم نخاع سینه ای در ناحیه T9 ، حجم ماده خاکستری، ماده سفید، واکوئل، اسکار و عملکرد حرکتی حیوان با تست BBB در موش ضایعه دیده، ارزیابی گرد چکیده کاملآسیب طناب نخاعی (SCI) یک وضعیت عصبی ناتوان کننده است. در ابتدا با روش استریولوژی، حجم کلی نخاع سینه ای موش صحرایی سالم محاسبه شد. سپس حجم نخاع سینه ای در ناحیه T9 ، حجم ماده خاکستری، ماده سفید، واکوئل، اسکار و عملکرد حرکتی حیوان با تست BBB در موش ضایعه دیده، ارزیابی گردید. اریتروپویتین (EPO) از طریق فعال کردن مسیرهای پیامرسانی باعث محافظت از سلول ها در انواع بافت ها از جمله نخاع می شود. هدف از این مطالعه بررسی نقش هیدروژل کیتوزان آلژینات حاوی EPO بر آسیب طناب نخاعی می باشد. یافته های حاصل از تست BBB نشان داد استفاده از هیدروژل حاوی EPO پس از 20 روز می تواند عملکرد حرکتی حیوان را به شکل معناداری بهبود بخشد. تخمین های ناشی از مطالعات استریولوژیک ناحیه سینه ای نشان می دهد که حجم کل ماده خاکستری درناحیه سینه ای موش صحرایی میانگین 126.2886 میلی متر مکعب (mm3) و همچنین حجم کل ماده سفید در ناحیه سینه ای میانگین mm3 295.1914 می باشد. میانگین بدست آمده از شاخ پشتی در ناحیه سینه ای mm3 52.35028 و شاخ شکمی mm3 60.79638 می باشد و یا به عبارتی میانگین حجم کل نخاع سینه ای در موش صحرایی mm3 514.06 محاسبه گردید. در گروه های درمان شده با هیدروژل حاوی EPO ، میزان واکوئول و اسکار در بافت نخاع نسبت به گروه کنترل منفی به طور معناداری کاهش پیدا کرده است. هیدروژل حاوی 1000 واحد اریتروپویتین می تواند به طور قابل توجهی ترمیم بافت و ظاهر بافت شناسی نخاع را در محل آسیب بهبود بخشد. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
2 - استفاده از صمغ آلژینات و آنزیم ترانس گلوتامیناز در کفیر صنعتی و بررسی خصوصیات فیزیکوشیمیایی و حسی آن
محمد کاظم دستغیب بهشتی نجمه افرا سعید سخاوتی زادهمقدمه: کفیر از جمله نوشیدنی های تخمیری پروبیوتیکی است که از گذشته مد نظر مردم بوده است. اثرات سلامت بخشی این محصول شامل کاهش کلسترول خون، بهبود عمل گوارش، ممانعت از بیماری های معده ای و روده ای و... می باشد. مطالعه حاضر سعی بر بهبود کیفیت این محصول با استفاده از صمغ آ چکیده کاملمقدمه: کفیر از جمله نوشیدنی های تخمیری پروبیوتیکی است که از گذشته مد نظر مردم بوده است. اثرات سلامت بخشی این محصول شامل کاهش کلسترول خون، بهبود عمل گوارش، ممانعت از بیماری های معده ای و روده ای و... می باشد. مطالعه حاضر سعی بر بهبود کیفیت این محصول با استفاده از صمغ آلژینات و آنزیم ترانس گلوتامیناز و بررسی خصوصیات فیزیکو شیمیایی محصول تولید شده، داشته است. مواد و روشها: ابتدا غلظت های 0 ، 033/0 ، 066/0، 1/0 درصد از آلژینات و ترانس گلوتامیناز به قسمی انتخاب گردید که مجموع هر دو پایدارکننده 1/0 درصد فرمولاسیون گردد. یک نمونه هم به عنوان شاهد انتخاب شد. بر روی نمونه ها آزمایش های pH ، اسیدیته، ویسکوزیته، آزمون های حسی، رنگ در روزهای اول، هفتم، چهاردهم و بیست و یکم و اندازه گیری پروفایل اسید چرب آزاد در پایان مرحله نگهداری انجام شد. یافته ها: نتایج این تحقیق نشان داد که آنزیم ترانس گلوتامیناز باعث بهبود بافت محصول می گردد. ولی تاثیری بر pH محصول ندارد و نمونه حاوی 1/0 درصد آلژینات از کمترین میزان pH برخوردار بود. نتایج آزمون های ویژه حسی نشان داد که مصرف همزمان آلژینات به همراه آنزیم ترانس گلوتامیناز در ایجاد و نگهداری طعم موثر است. همچنین بیشترین اسید چرب پالمتیک اسید بوده و غلظت های مختلف آلژینات و ترانس گلوتامیناز تاثیر چندانی بر پروفایل اسید چرب آزاد ندارد. نتیجه گیری: ترکیب ترانس گلوتامیناز به همراه صمغ آلژینات به نسبت 033/0 و066/0 درصد می تواند در بهبود خصوصیات حسی کفیر موثر باشد. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
3 - کاربرد عصاره پوست انار به همراه پوشش آلژینات بر کنترل پوسیدگی و خصوصیات کیفی پس از برداشت میوه لیموشیرین ) limetta Citrus ) رقم محلی
لیلا طاهرپور مهدی حسینی فرهی محسن رادیمقدمه: امروزه جایگزین کردن آفت کش ها و ترکیبات ضدقارچی با مواد طبیعی برای کاهش پوسیدگی در محصولات کشاورزی یک چالشبرای صنعت پس از برداشت می باشد.مواد و روشها: به منظور بررسی تاثیر آلژینات سدیم و عصاره پوست انار بر کاهش پوسیدگی و خصوصیات کیفی پس از برداشت میوهلیموشیرین، آ چکیده کاملمقدمه: امروزه جایگزین کردن آفت کش ها و ترکیبات ضدقارچی با مواد طبیعی برای کاهش پوسیدگی در محصولات کشاورزی یک چالشبرای صنعت پس از برداشت می باشد.مواد و روشها: به منظور بررسی تاثیر آلژینات سدیم و عصاره پوست انار بر کاهش پوسیدگی و خصوصیات کیفی پس از برداشت میوهلیموشیرین، آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با شش تیمار و سه تکرار انجام گرفت. تیمارها شامل کنترل، آلژینات سدیم یک درصد،عصاره پوست انار ) 100 درصد و بهصورت رقیق شده با آب به نسبتهای ) 1 به 2 و 2 به 1 ( همراه با پوشش آلژینات بود. میوهها پس از تیماربه مدت 35 روز در انبار معمولی نگهداری و هر هفت روز یکبار نمونهبرداری از صفات مورد نظر صورت گرفت. صفاتی شامل درصد کاهشوزن، سفتی بافت، اسیدیته، pH ، درصد مواد جامد محلول، ویتامین C ، شمارش کپکها، شدت رنگ پوست میوه و خواص حسی میوهاندازهگیری گردید.یافته ها: نتایج نشان داد که عصاره پوست انار و آلژینات سدیم تاثیر معنیداری بر خصوصیات کیفی میوه لیموشیرین در مقایسه با میوه هایتیمار نشده دارد. میوه های تیمار شده با پوشش آلژینات سدیم و عصاره پوست انار کمترین میزان کپک زدگی را در طی دوره نگهداری نشاندادند. میوه های تیمار شده با عصاره پوست انار و آلژینات سدیم کمترین میزان کاهش وزن ) 15% ( را در مقایسه با میوه های تیمار نشده ) 47%( را داشتند. بیشترین میزان ویتامین C آب میوه در پایان دوره نگهداری در میوه های تیمار شده با عصاره پوست انار و آلژینات سدیم مشاهدهگردید. همچنین نتایج حاصل از رنگ سنجی نشان داد که با افزایش غلظت عصاره پوست انار شاخص a* کاهش ولی شاخصهای b* و l*افزایش یافتند. نتایج آزمونهای حسی نشان داد که با افزایش غلظت عصاره پوست انار تا 100 درصد به همراه پوشش آلژینات سدیم مقبولیتمصرف کنندهگان به طور معنیداری افزایش یافته است.نتیجهگیری: نتایج نهایی نشان داد که استفاده از عصاره پوست انار به همراه پوشش آلژینات سدیم برای نگهداری بهتر و عمر انبارداریمیوه لیموشیرین مناسب میباشد. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
4 - جذب فلز منگنز(II) و حذف رنگزای Reactive Black B با تلفیق فرایندهای جذب بیولوژیکی و UV/H2O2 در راکتور واحد از پساب
رعنا خلیل نژاد رضا مرندی مرتضی خسرویزمینه و هدف: فلزات سنگین و رنگزاها به وسیله فعالیت های صنعتی و توسعه فن آوری بیشتر از میزان طبیعی در محیط زیست منتشر شده اند. این آلاینده ها به دلیل سمی بودن، اثرات نابهنجاری بر محیط زیست و سلامتی موجودات به ویژه انسان ها دارند. بنابراین توسه روش هایی نوین که بتواند این چکیده کاملزمینه و هدف: فلزات سنگین و رنگزاها به وسیله فعالیت های صنعتی و توسعه فن آوری بیشتر از میزان طبیعی در محیط زیست منتشر شده اند. این آلاینده ها به دلیل سمی بودن، اثرات نابهنجاری بر محیط زیست و سلامتی موجودات به ویژه انسان ها دارند. بنابراین توسه روش هایی نوین که بتواند این آلاینده ها را از محیط زیست به طور همزمان حذف کند بسیار مهم است. روش بررسی: در این تحقیق دو روش اکسیداسیون پیشرفته و جذب بیولوژیکی در راکتور واحد تلفیق گردیده و آلاینده ها را وارد راکتور کرده و در صد حذف آن ها بررسی گردید، آلاینده هایی که در این راکتور حذف می شوند رنگزَای Reactive Black B(RBB) و یون منگنز می باشد . برای حذف رنگزای RBB از فرایند UV/H2O2 و برای حذف یون منگنز از جاذب بیولوژیکی که در سدیم آلزینات تثبیت شده بود، استفاده گردید. بعد از انجام دو فرایند مذکور در سیستم batch و با توجه به شرایط بهینه در راکتور واحد این دو فرایند با هم تلفیق شده وگرانول ها را در فیلتر پلی اتیلنی ریخته و در داخل راکتوری که در مرکز آنلامپUVتعبیه شده، قرار گرفت. یافته ها: با توجه به نتایج TOC و COD مشخص گردید که در حالتی که فقط از فرایند UV/H2O2 استفاده شده در صد حذف TOC و COD به ترتیب 35% و 5/79% بوده ولی در حالت تلفیقی درصد کاهش TOC به 56% و COD به 22/90 % می رسد. بحث و نتیجه گیری: به طور همزمان یون منگنز فقط به وسیله گرانول و رنگزا توسط فرایندUV/H2O2و مقدار جزئی توسط گرانول جذب و حذف گردید. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
5 - حذف رنگ کاتیونی مالاشیت سبز از محلولهای آبی توسط مخلوط بیوپلیمر کاراگینان و سدیم آلژینات در حضور نانورس مونت موریلونیت
بهجت فرخی نسیم ضیایی فر حسین شیخلوییزمینه و هدف: رنگ کاتیونی مالاشیت سبز از جمله ترکیبات سمی مهم و حائز اهمیت در فاضلابهای صنعتی محسوب میشود. بهطور معمول از روشهای فیزیکوشیمیائی یا بیولوژیکی به منظور تصفیه آبهای حاوی غلظتهای بالای مالاشیت سبز استفاده میشود. در مطالعه حاضر ابتدا هیدروژل نانو کامپوزی چکیده کاملزمینه و هدف: رنگ کاتیونی مالاشیت سبز از جمله ترکیبات سمی مهم و حائز اهمیت در فاضلابهای صنعتی محسوب میشود. بهطور معمول از روشهای فیزیکوشیمیائی یا بیولوژیکی به منظور تصفیه آبهای حاوی غلظتهای بالای مالاشیت سبز استفاده میشود. در مطالعه حاضر ابتدا هیدروژل نانو کامپوزیتی بر پایه کاراگینان و سدیم آلژینات در حضور سدیم مونتموریلونیت به عنوان نانورس سنتز سپس برای مطالعه جذب مالاشیت سبز از نمونه های آبی مورد استفاده قرار گرفت. روش بررسی: آکریل آمید[1] به عنوان مونومر، متیلن بیس آکریل آمید[2] به عنوان شبکه ساز آلی و پتاسیم پر سولفات[3] به عنوان آغازگر مورد استفاده قرار گرفتند. برای بررسی خصوصیات هیدروژل بدست آمده از پراش اشعه ایکس[4]، میکروسکوپ الکترونی روبشی[5] و مادون قرمز تبدیل فوریه[6] استفاده گردید. در این مطالعه اثر پارامترهای تجزیهای مختلف نظیر pH، زمان تماس در حذف ماده رنگزا توسط هیدروژلهای نانو کامپوزیتی سنتز شده بررسی و شرایط بهینه حاصل گردید. یافته ها: با توجه به نتایج حاصل هیدروژلهای نانو کامپوزیتی سنتز شده به pH و تغییر مقدار کاراگینان و سدیم آلژینات حساس میباشند. زمان جذب تعادلی تعادلی 3 ساعت بدست آمد. ایزوترم جذب با مدل لانگمویر و سینتیک جذب با مدل سینتیک شبه درجه دوم مناسبتر تشخیص داده شد. بحث و نتیجه گیری: سرعت حذف رنگ مالاشیت با افزایش مقدار نانورس در محیط اسیدی افزایش می یابد. در نهایت می توان نتیجه گرفت که مخلوط پلیمر زیستی کاراگینان و سدیم آلژینات در حضور نانورس مونتموریلونیت جاذب مناسبی جهت حذف رنگ مالاشیت سبز از محلول های آبی است. 4- AAM 5- MBA 6- KPS 7- XRD 8- SEM 9- FTIR پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
6 - بررسی رهایش داروی لووتیروکسین بر روی نانوکامپوزیت سنتز شده حاوی هستههای مغناطیسی پوشیده با پلیمر آلژینات و چارچوب فلز- آلی
زینب مددی منوچهر فداییان محمدعلی قاسم زادههدف: داروی لووتیروکسین برای درمان بیماریهای تیروئیدی که یکی از شایعترین بیماریهای مزمن در سطح جهان میباشد، کاربرد دارد و با توجه به اینکه لووتیروکسین از داروهای آبگریز با انحلالپذیری پایین و پایداری کم است، نیازمند یک سیستم دارورسانی پیشرفته است. از بین سیستمهای د چکیده کاملهدف: داروی لووتیروکسین برای درمان بیماریهای تیروئیدی که یکی از شایعترین بیماریهای مزمن در سطح جهان میباشد، کاربرد دارد و با توجه به اینکه لووتیروکسین از داروهای آبگریز با انحلالپذیری پایین و پایداری کم است، نیازمند یک سیستم دارورسانی پیشرفته است. از بین سیستمهای دارورسان هدفمند حاملهای متخلخل اصلاح شده مغناطیسی به علت دارا بودن گروههای جانبی، قابلیت تطبیقپذیری تخلخلهای آن، ظرفیت بالایی برای ذخیره دارو دارند و طی زمان طولانی آن را آزاد و به جای پخش شدن در سراسر بدن، تنها بر سلول مورد نظر اثر میکند.مواد و روشها: پژوهش حاضر به تهیه و شناسایی چارچوب فلز-آلی و بررسی عملکرد آن در بارگیریو رهش داروی لووتیروکسین میپردازد. ابتدا نانوذره MnCuFe2O4 سنتز و توسط پلی ساکارید آلژینات پوشش داده شد. پس از آن چارچوب فلز- آلی 66-UiO روی آن قرار گرفت و کامپوزیت سه لایه MnCuFe2O4@Alginate@UiO-66 ساخته شد.یافتهها: داروی لووتیروکسین بر روی نانوحامل سنتزشده بارگیری و رهایش این دارو در4/7 :pH بررسی شد. نانو کامپوزیت ساخته شده توسط روشهای مختلفی از قبیل SEM, EDX, FT-IR BET مورد بررسی قرار گرفت. نانوکامپوزیت با مواد اولیه ارزان و زیست تخریبپذیر مانند آلژینات و با استفاده از یک روش آسان و با خاصیت دارورسانی هدفمند و قدرت مغناطیسی ساخته شد.نتیجهگیری: این نانو کامپوزیت با ظرفیت بارگیری 87% و رهایش 73% داروی لووتیروکسین، میتواند به عنوان سیستم دارورسانی نوین و هدفمند مورد استفاده قرار گیرد. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
7 - بررسی رهایش داروی ضد سرطان دوکسوروبیسن از هیدروژل نانوکامپوزیت حاوی نانولوله کربنی چند دیواره مغناطیسی
قاسم رضانژاد بردجی محمدرضا رضائیدر این پژوهش، سنتز و کاربرد هیدروژل نانوکامپوزیت حاوی نانولوله کربنی دیواره مغناطیسی شده به عنوان یک سیستم نوین رهایش طولانی مدت دارو مورد پژوهش قرار گرفت. تکپارهای (2-دی متیل آمینو) اتیلمتاآکریلات بر روی اسکلت سدیم آلژینات پیوند زده میشوند و هم زمان با آن، اتصالات ع چکیده کاملدر این پژوهش، سنتز و کاربرد هیدروژل نانوکامپوزیت حاوی نانولوله کربنی دیواره مغناطیسی شده به عنوان یک سیستم نوین رهایش طولانی مدت دارو مورد پژوهش قرار گرفت. تکپارهای (2-دی متیل آمینو) اتیلمتاآکریلات بر روی اسکلت سدیم آلژینات پیوند زده میشوند و هم زمان با آن، اتصالات عرضی نیز ایجاد میشوند. نمونه سنتز شده با استفاده از طیفسنج مادون قرمز (FT-IR)، میکروسکوپ الکترونی روبشی با طیفسنج پراش اشعه ایکس (FESEM-EDA-X)، میکروسکوپ الکترونی عبوری (TEM)، گرماوزنسنجی (TGA) شناسایی شد. در بررسی ریختشناسی نانوکامپوزیت میانگین قطر نانولولههای کربنی حدود nm 11/13 تخمین زده شد. برای مطالعه خاصیت دارورسانی و رهایش کنترل شده دارو، رهایش داروی دوکسوروبیسین هیدروکلرید به عنوان یک داروی ضد سرطان در محیطهای بافری با pHها و دماهای متفاوت بررسی شد. نتایج نشان داد که رهایش دوکسوروبیسین از این هیدروژل نانوکامپوزیت به pH محیط حساس است و در محیط شبیه به سلولهای سرطانی (4/5=pH) بیشترین رهایش دارو دیده میشود. بررسیهای رهایش دارو نشان داد که بازده کپسوله کردن روی این سامانه حدود 90% است. با توجه به نتایج، انتظار میرود که بتوان از هیدروژل نانوکامپوزیت سنتز شده به عنوان نانوحامل جدید برای تحویل داروهای ضد سرطان در صنایع دارویی و پزشکی استفاده کرد. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
8 - تهیه و مشخصهیابی کامپوزیت تزریقپذیر ژلاتین/آلژینات/کندروئیتین سولفات/β-TCP/n-CDHA برای کاربردهای ترمیم استخوان
علیرضا چمنسرا علیاصغر علیاصغر بهنامقادر علی زمانیاندر این مطالعه، خمیرهای کامپوزیتی با مواد معدنی β-TCP و n-CDHA و اجزای پلیمری ژلاتین، آلژینات و کندروئیتین سولفات آمادهسازی و مشخصهیابی شدند. آزمونهای تزریقپذیری، مقاومت به آبشویی و جریانیابی در دو حالت چرخشی و نوسانی بر روی نمونهها انجام شد. نتایج آزمون جریان چکیده کاملدر این مطالعه، خمیرهای کامپوزیتی با مواد معدنی β-TCP و n-CDHA و اجزای پلیمری ژلاتین، آلژینات و کندروئیتین سولفات آمادهسازی و مشخصهیابی شدند. آزمونهای تزریقپذیری، مقاومت به آبشویی و جریانیابی در دو حالت چرخشی و نوسانی بر روی نمونهها انجام شد. نتایج آزمون جریانیابی نشان داد که نمونهها دارای ویژگیهای سیالات غیرنیوتنی، رقیقگردانی برش و تیکسوتروپی هستند. طیف FTIR، نشان از تشکیل پیوندهای الکترواستاتیک میان COO−- و یونهای Ca در ترکیب خمیر داشت. زیستفعالی با تشکیل یک لایه نانوساختار هیدروکسیآپاتیتی بر روی نمونه پس از قرارگیری آن در محیط SBF به مدت 14 روز با تصاویر FESEM و آزمونهای XRD و FTIR بررسی و تأیید شد. پاسخ سلولهای MG-63 در MTT، عدم سمیت و افزایش تکثیر سلولی را پس از 7 روز در حضور نمونه کامپوزیتی نشان داد (چگالی نوری 79/1). همچنین سطح فعالیت آنزیم ALP نیز در همین مدت در حضور نمونه افزایش یافت (μg/min/mg protein 25/1). چسبندگی سلولهای MG-63 بر سطح کامپوزیت نیز با تصاویر SEM بررسی و تأیید گردید. بر طبق نتایج بدست آمده، کندروئیتین سولفات، باعث بهبود درصد وزنی حمل فاز معدنی (1 تا 3%)، تزریقپذیری (1 تا 7%)، عملکرد مقاومت به آبشویی (1 تا 6% پس از یک ماه) و پاسخ سلولی به نمونهها شده است. با در نظر گرفتن این ویژگیها، بیومواد کامپوزیتی تهیه شده در این تحقیق، میتواند به عنوان یک ماده زیستفعال تزریقپذیر برای کاربردهای ترمیم استخوان در ناحیه نزدیک به بافت غضروفی و مهندسی بافت استخوان استفاده شود. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
9 - بررسی ایمنی زایی کونژوگه آلژینات تیپ 6 استرپتوکوکوس پنومونیه و توکسوئید دیفتری در مدل موش BALB/C
بهرام صنعتی منفرد رضا شاپوریزمینه و هدف: استرپتوکوکوس پنومونیه یکی از باکتری های پاتوژن عفونی در انسان می باشدکه عامل اصلی بیماری پنومونی است و عفونت های دیگری مانند سینوزیت، اووتیت، آندوکاردیت، باکتریمی، سپتی سمی و مننژیت را موجب می شود. در دستگاه تنفسی افراد مستعد مانند بیماران دچار نقص ایمنی و چکیده کاملزمینه و هدف: استرپتوکوکوس پنومونیه یکی از باکتری های پاتوژن عفونی در انسان می باشدکه عامل اصلی بیماری پنومونی است و عفونت های دیگری مانند سینوزیت، اووتیت، آندوکاردیت، باکتریمی، سپتی سمی و مننژیت را موجب می شود. در دستگاه تنفسی افراد مستعد مانند بیماران دچار نقص ایمنی و ایدز کلونیزه شده و عفونت های مزمن و مقاوم به درمان ایجاد می کند. هدف مطالعه حاضر، تهیه واکسنی با ترکیب آنتی ژنی کونژوگه و با قابلیت القاء آنتی بادی و ایمنی خاطره ای به صورت تجربی بر روی تیپ 6 استرپتوکوکوس پنومونیه در مدل موش BALB/C است.مواد و روش ها: سویه استرپتوکوکوس پنومونیه تیپ 6 در مولر هینتون آگار کشت شده و در انتهای فاز لگاریتمی رشد، توسط NaOH یک نرمال استخراج و تغلیظ گردید. کپسول پلی ساکاریدی با استفاده از (ADH) آدپیـک اسیـد دی هیدرازید و EDAC به توکسوئید دیفتری متصل شد. پس از کروماتوگرافی با مخلوط کردن کونژوگه (CPS-DT) کپسول پلی ساکاریدی با توکسوئید دیفتری و محلول آلژینات آنتی ژن موردنظر آماده گردید. آنتی ژن های آماده شده به 4 گروه 15 تایی از موش های BALB/c به صورت داخل صفاقی با فواصل دوهفته ای تزریق شد. در نمونه های سرمی پاسخ های آنتی بادی به روش الایزا اندازه گیری شد.نتایج: طبق نتایج تست الایزا تیتر IgG تام از 315 به 1680 رسید. هم چنین تیتر آنتی بادی IgM و IgA به ترتیب از 90 به 610 و 18 به 28 افزایش یافت. آنتی بادی های سرمی گروه واکسینه شده با(ALG-DT) آلژینات توکسوئید دیفتری پس از هر بار تزریق افزایش معنی داری از لحاظ آماری داشتندو میزان تیتر IgG تام، IgM و IgA تولید شده علیه آلژینات در گروه های واکسینه با کونژوگه نسبت به آلژینات خاص در سه تزریق افزایش نشان داد.نتیجه گیری: نتایج به دست آمده برای آنتی بادی های فوق به صورتCPS-DT > CPS > DT بود که تیتر آنتی بادی بر علیه DT-CPS در IgG بیشتر از بقیه آنتی بادی ها بود که این نتایج نشان می دهد میکروپارتیکل آلژیناتی کپسول پلی ساکاریدی استرپتوکوکوس پنومونیه در فرم کونژوگه با توکسوئید دیفتری موجب افزایش آنتی بادی ها می شود. افزایش تیتر آنتی بادی در گروه های واکسینه احتمالا موجب فعال شدن سلول های T و ایجاد خاطره ایمنی شود. بنابراین کونژوگه آلژینات و توکسوئید دیفتری می تواند کاندید مناسبی به منظور تهیه واکسن باشد. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
10 - تأثیر پوشش خوراکی بر پایه کربوکسی متیل سلولز، آلژینات سدیم و عصاره سیر کوهی (Allium ursinum L) بر ماندگاری پنیر لاکتیکی
سیده مریم موسوی لیلا نجفیان محمد فارسیﭘﻮﺷﺶ دﻫﯽ ﺑﺎ ﺗﺮﮐﯿﺒﺎت ﻃﺒﯿﻌﯽ ﯾﮑﯽ از روشﻫﺎی ﻧﻮﯾﻦ ﻧﮕﻬﺪاری ﻣﻮاد ﻏﺬاﯾﯽ محسوب میشود ﮐﻪ اﻣﺮوزه ﮐﺎرﺑﺮد ﮔﺴﺘﺮدهای ﯾﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ. پنیر جزء محصولات غذایی محبوبی است که بهدلیل نگهداری در آبنمک، مصرف روزانه آن میتواند سلامت مصرفکنندگان را تهدید کند. در این پژوهش بهجای نگهداری پنیر د چکیده کاملﭘﻮﺷﺶ دﻫﯽ ﺑﺎ ﺗﺮﮐﯿﺒﺎت ﻃﺒﯿﻌﯽ ﯾﮑﯽ از روشﻫﺎی ﻧﻮﯾﻦ ﻧﮕﻬﺪاری ﻣﻮاد ﻏﺬاﯾﯽ محسوب میشود ﮐﻪ اﻣﺮوزه ﮐﺎرﺑﺮد ﮔﺴﺘﺮدهای ﯾﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ. پنیر جزء محصولات غذایی محبوبی است که بهدلیل نگهداری در آبنمک، مصرف روزانه آن میتواند سلامت مصرفکنندگان را تهدید کند. در این پژوهش بهجای نگهداری پنیر در آبنمک، از روش نوین پوششدهی با ترکیب 2 درصد آلژیناتسدیم و 3 درصد کربوکسی متیل سلولز بههمراه عصاره سیر کوهی در سه سطح 5/0، 1 و 5/1 درصد استفاده شد. دو تیمار بدون پوشش بدون آبنمک و بدون پوشش غوطهور در آبنمک، بهعنوان شاهد در نظر گرفته شدند. ویژگیهای فیزیکوشیمیایی (pH، اسیدیته و افت وزن)، میکروبی (شمارش باکتریهای گرمادوست و سرمادوست، کپک و مخمر) و حسی نمونهها طی نگهداری بهمدت 21 روز در دمای 4 درجه سلسیوس مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که طی نگهداری، مقدار pH بهطور معنیداری کاهش یافت (05/0p <)؛ در حالیکه اسیدیته، افت وزن و بار میکروبی نمونهها افزایش یافت. پوششدهی با نسبتهای مختلف در ارزیابی حسی، کلیه ویژگیهای حسی نمونهها را تحت تأثیر قرار داد. بهطوریکه بالاترین امتیاز پذیرش کلی مربوط به پوشش بههمراه 5/1 درصد عصاره سیرکوهی بود. بر اساس نتایج تحقیق، میتوان از پوششهای خوراکی بر پایه آلژینات سدیم و کربوکسی متیل سلولز حاوی عصاره سیر کوهی برای افزایش ماندگاری پنیر استفاده نمود. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
11 - بررسی اثر ریزپوشانی با آلژینات سوکسینیله شده بر زندهمانی لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس و ویژگیهای کیفی و حسی ماست حاوی آن طی دوره نگهداری
محمود فروزان تبار سعید حسین زاده حمیدرضا قیصری سید شهرام شکرفروشاستفاده از تکنیک ریزپوشانی میتواند منجر به افزایش قابلیت زندهمانی پروبیوتیک ها در فرآوردههای لبنی طی دوره نگه داری گردد. یکی از راهکارهای پیشنهاد شده برای بهبود توانایی حفاظتی آلژینات مورد استفاده در ریزپوشانی، اصلاح شیمیایی آن است. در این پژوهش تأثیر سوکسینیله کر چکیده کاملاستفاده از تکنیک ریزپوشانی میتواند منجر به افزایش قابلیت زندهمانی پروبیوتیک ها در فرآوردههای لبنی طی دوره نگه داری گردد. یکی از راهکارهای پیشنهاد شده برای بهبود توانایی حفاظتی آلژینات مورد استفاده در ریزپوشانی، اصلاح شیمیایی آن است. در این پژوهش تأثیر سوکسینیله کردن آلژینات و کاربرد آن بهعنوان ماده ریزپوشانی کننده در تهیه ریزپوشینههای لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس بر ویژگیهای کیفی (pH، اسیدیته، آب اندازی و ظرفیت نگهداری آب)، خصوصیات حسی و قابلیت زندهمانی این باکتری در ماست طی 21 روز نگهداری در دمای 4 درجه سلسیوس مورد ارزیابی قرار گرفت. بدین منظور چهار نمونه ماست شامل ماست فاقد لاکتویاسیلوس اسیدوفیلوس، ماست حاوی لاکتویاسیلوس اسیدوفیلوس آزاد، ماست حاوی لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس ریزپوشانی شده با آلژینات طبیعی و ماست حاوی لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس ریزپوشانی شده با آلژینات سوکسینیله شده تهیه گردید. نتایج آزمونهای کیفی نشان داد که اسیدیته و آب اندازی ماست حاوی ریزپوشینههای آلژینات سوکسینیله شده در مقایسه با سایر نمونهها کمتر و در مقابل pH و ظرفیت نگه داری آب آن نسبت به دیگر نمونهها بیشتر بود. هم چنین نتایج حاصل از آزمون شمارش میکروبی و ارزیابی حسی نشان داد که ریزپوشانی لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس با استفاده از آلژینات سوکسینیله شده به طور معنیداری منجر به افزایش زندهمانی آن طی دوره نگه داری ماست گردید (05/0>p) بدون آن که اثر منفی معنیداری بر ویژگی های حسی ماست داشته باشد، لذا میتوان ریزپوشانی با آلژینات سوکسینیله شده را بهعنوان روشی موثر برای بهبود زندهمانی پروبیوتیک ها در ماست پیشنهاد نمود. TRANSLATE with x English Arabic Hebrew Polish Bulgarian Hindi Portuguese Catalan Hmong Daw Romanian Chinese Simplified Hungarian Russian Chinese Traditional Indonesian Slovak Czech Italian Slovenian Danish Japanese Spanish Dutch Klingon Swedish English Korean Thai Estonian Latvian Turkish Finnish Lithuanian Ukrainian French Malay Urdu German Maltese Vietnamese Greek Norwegian Welsh Haitian Creole Persian // TRANSLATE with COPY THE URL BELOW Back EMBED THE SNIPPET BELOW IN YOUR SITE Enable collaborative features and customize widget: Bing Webmaster Portal Back // TRANSLATE with x English Arabic Hebrew Polish Bulgarian Hindi Portuguese Catalan Hmong Daw Romanian Chinese Simplified Hungarian Russian Chinese Traditional Indonesian Slovak Czech Italian Slovenian Danish Japanese Spanish Dutch Klingon Swedish English Korean Thai Estonian Latvian Turkish Finnish Lithuanian Ukrainian French Malay Urdu German Maltese Vietnamese Greek Norwegian Welsh Haitian Creole Persian // TRANSLATE with COPY THE URL BELOW Back EMBED THE SNIPPET BELOW IN YOUR SITE Enable collaborative features and customize widget: Bing Webmaster Portal Back // پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
12 - تهیه و ارزیابی نانوذرات آلژینات سدیم حاوی پروتئین CRM197 به روش ژلی شدن یونی
سمیرا آقامیری مجتبی نوفلی حمید رضا گودرزی پروانه صفاریان زهرا صالحی نجف آبادیتوسعه واکسن های نوترکیب بر علیه بیماری های عفونی وابسته به شناسایی آنتی ژن های ایمنی زا و سیستم های انتقال واکسن مانند نانوذرات پلیمری است که قادر به تحریک پاسخ های ایمنی مشابه یا بیشتر از واکسن های معمولی و کاهش عوارض مرتبط با واکسن سنتی هستند. در پژوهش حاضر به ارزیابی چکیده کاملتوسعه واکسن های نوترکیب بر علیه بیماری های عفونی وابسته به شناسایی آنتی ژن های ایمنی زا و سیستم های انتقال واکسن مانند نانوذرات پلیمری است که قادر به تحریک پاسخ های ایمنی مشابه یا بیشتر از واکسن های معمولی و کاهش عوارض مرتبط با واکسن سنتی هستند. در پژوهش حاضر به ارزیابی سنتز و بررسی خصوصیات نانوذرات آلژینات سدیم حامل پروتئین CRM197 بهعنوان سیستم انتقال آنتیژن پرداخته شد. سنتز نانوذرات بلانک بهینه شده بدون بارگذاری پروتئین و نانوذرات حاوی پروتئین انجام شد. پس از طراحی آزمایش و تعیین فاکتورهای فیزیکو شیمیایی موثر در سنتز نانوذرات بهینه، اندازه، پتانسیل زتا، مورفولوژی، راندمان کپسوله سازی، الگوی رهایش، طیفسنجی FTIR بررسی شد. نانوذرات بهینه شده در غلظت آلژینات سدیم w/v 2/0%، کلرید کلسیم w/v 1/0%، پلی ال- لایزین w/v 04/0% طی 45 دقیقه هم زدن با دور 2000 دور در دقیقه و 5/6 pH تهیه شدند. متوسط اندازه نانوذرات و پتانسیل زتا برای نانوذرات بلانک و بارگذاری شده با CRM197 به ترتیب 88 و 245 نانومتر وپتانسیل زتا 21- و 2/24- میلی ولت بود. LE و LC به ترتیب بیش از 80% و 20% و رهایش پروتئین از نانوذرات پایدار و طولانی مدت بود. عدم ایجاد علائم موضعی و سیستمیک و همچنین افزایش وزن در گروه موشی مورد مطالعه، نشان دهنده بی ضرر بودن ترکیب نانوذره و پروتئین بود. نانوذرات آلژینات بهعنوان سیستم انتقال آنتیژن جهت انتقال هدفمند همراه با آزادسازی کنترل شده، آهسته و بهبود پایداری آنتیژن نوترکیب دیفتری (CRM197) جهت ایمن سازی در برابر بیماری دیفتری استفاده کرد. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
13 - اثر کاربرد صمغ کتیرا و آلژینات سدیم بر خواص فیزیکوشیمیایی و حسی نان بروتچن
لیلا ناطقیهدف از این پژوهش، بررسی اثرات جایگزین کردن آرد گندم با صمغ کتیرا و آلژینات سدیم بر خواص کیفی نان بروتچن بود. در این پژوهش، اثر غلظتهای مختلف صمغ کتیرا ( 25/0 و 75/0 درصد) و غلظتهای مختلف صمغ آلژینات سدیم (25/0 و 75/0 درصد) به صورت جداگانه و به صورت توام (5/0 و 5/0 درص چکیده کاملهدف از این پژوهش، بررسی اثرات جایگزین کردن آرد گندم با صمغ کتیرا و آلژینات سدیم بر خواص کیفی نان بروتچن بود. در این پژوهش، اثر غلظتهای مختلف صمغ کتیرا ( 25/0 و 75/0 درصد) و غلظتهای مختلف صمغ آلژینات سدیم (25/0 و 75/0 درصد) به صورت جداگانه و به صورت توام (5/0 و 5/0 درصد) به فرمولاسیون نان بروتچن مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بررسی خصوصیات فیزیکوشیمیایی نشان داد که افزودن غلظتهای مختلف صمغهای کتیرا و آلژینات سدیم اثر معنیداری بر میزان چربی، شاخص قرمزی، درصد پروتئین و pH در مقایسه با تیمار شاهد نداشت. با افزایش درصد صمغ کتیرا و آلژینات سدیم در فرمولاسیون نان بروتچن درصد رطوبت، حجم نان، درصد خاکستر، شاخص زردی و شاخص روشنایی به صورت معنیداری (05/0≥p) افزایش یافت. نتایج آزمون بافت سنجی نشان داد با افزودن 5/0 درصد کتیرا و 5/0 درصد آلژینات سدیم بیاتی نان بروتچن به صورت معنیداری کاهش یافت. نتایج ارزیابی حسی نشان داد، تیمار حاوی 5/0 درصد آلژینات سدیم و 5/0 درصد صمغ کتیرا بدلیل داشتن بالاترین امتیاز حسی و کمترین میزان بیاتی به عنوان تیمار بهینه معرفی گردید. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
14 - تاثیر آلژینات سدیم و اسانس دارچین بر ماندگاری فیله ماهی کپور نقرهای (Hypophthalmichthys molitrix) در دمای یخچال
الهام آل طیب لاله رومیانی منصوره قائنیاین پژوهش به منظور بررسی تاثیر آلژینات سدیم و اسانس دارچین بر ماندگاری فیله ماهی کپور نقرهای (Hypophthalmichthys molitrix) در دمای یخچال صورت پذیرفت. تیمارهای مورد استفاده شامل تیمار کنترل (فقط آلژینات سدیم) و تیمارهای آلژینات سدیم حاوی 5/0، 1 و 5/1 درصد اسانس دارچین چکیده کاملاین پژوهش به منظور بررسی تاثیر آلژینات سدیم و اسانس دارچین بر ماندگاری فیله ماهی کپور نقرهای (Hypophthalmichthys molitrix) در دمای یخچال صورت پذیرفت. تیمارهای مورد استفاده شامل تیمار کنترل (فقط آلژینات سدیم) و تیمارهای آلژینات سدیم حاوی 5/0، 1 و 5/1 درصد اسانس دارچین به منظور دستیابی به بهترین درصد موثر اسانس و هر کدام با 3 تکرار تهیه شدند. فاکتورهای شیمیایی (TVB-N ,TBA ,pH ,PV)، میکروبی (TVC) و ویژگیهای حسی طی 20 روز مورد ارزیابی قرار گرفتند. بر اساس نتایج آماری با افزایش زمان نگهداری میزان pH در تیمارهای مورد مطالعه اختلاف معنیداری نداشت (P> 0.05). در تمامی تیمارها میزان پراکسید (PV) از سطح مجاز (20-10 میلیاکیوالان در کیلوگرم) بالاتر نرفت. کمترین تغییرات تیوباربیتیوریک اسید (TBA) به تیمار آلژینات سدیم حاوی 5/1 درصد اسانس دارچین مربوط بود که با سایر تیمارها تفاوت معنیدار آماری داشت (P< 0.05). میزان مواد ازته فرار در تمام تیمارها در روزهای دهم، پانزدهم و بیستم اختلاف معنیداری داشتند (P<0.05). میزان باکتری های هوازی (TVC) در تیمار آلژینات سدیم حاوی 1 و 5/1 درصد اسانس دارچین از (log CFU/g7) بالاتر نرفت. ارزیابی حسی تیمارها در روز بیستم از حدود استاندارد تعیین شده خارج شد. نتایج این تحقیق نشان داد که پوشش آلژینات سدیم حاوی اسانس دارچین در فیله ماهی کپور نقرهای در طی نگهداری در دمای یخچال در تیمار 5/1 درصد اسانس دارچین 15 روز میباشد. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
15 - خاصیت ضد کپکی پوشش آلژینات حاوی اسانس بنه (Pistacia atlantica subsp. kurdica) روی نان
الهام احمدی پور سمیرا بهرامیانترکیبات بازدارنده رشد میکروارگانیزم ها را می توان همراه با فیلم ها و پوشش های خوراکی به منظور کاهش رشد میکروارگانیزم ها در سطح مواد غذایی مورد استفاده قرار داد. از مزایای این روش استفاده از غلظت های پایین تر ترکیبات ضد میکروب و کاهش سرعت انتشار آن ها می باشد. لذا این مط چکیده کاملترکیبات بازدارنده رشد میکروارگانیزم ها را می توان همراه با فیلم ها و پوشش های خوراکی به منظور کاهش رشد میکروارگانیزم ها در سطح مواد غذایی مورد استفاده قرار داد. از مزایای این روش استفاده از غلظت های پایین تر ترکیبات ضد میکروب و کاهش سرعت انتشار آن ها می باشد. لذا این مطالعه با هدف تعیین میزان تاثیر اسانس بنه زیرگونه ی کوردیکا در قالب پوشش خوراکی آلژینات سدیم بر مهار رشد کپک پنی سیلیوم کریسوژنوم در نان انجام شد. بدین منظور ابتدا حداقل غلظت بازدارندگی اسانس بر کپک به روش رقیق سازی در محیط کشت تعیین شد. سپس اسانس با و بدون پوشش آلژینات در سطح نان مورد استفاده قرار گرفت و درصد مهار رشد کپک ارزیابی گردید. نتایج نشان داد که اسانس بنه در شرایط محیط کشت در غلظت mL/L 25 مانع از رشد کپک می گردد. اسانس بنه در غلظت mL/L 125 در سطح نان، بدون پوشش آلژینات 28/71% و همراه پوشش آلژینات 45/74% مهار رشد کپک را در پی داشت. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
16 - کپسوله کردن آلیسین در نانوذرات پلیمری زیست تخریب پذیر و بررسی ویژگیهای نانوکپسولها
مهین فکور یزدان آباد قدیر رجب زاده سعید تقوایی گنجعلیدر این مطالعه آلیسین در نانوذرات پلیمری زیستتخریبپذیر، به روش پیش ژل شدن یونوتروپیک کپسوله شد. میانگین اندازه نانوکپسولها و بازده کپسولی آنها با توجه به عاملهای فرایند ساخت از جمله غلظت زیست پلیمر کیتوسان، غلظت زیست پلیمر آلژیناتو pH محلول کمپلکس پلی الکترولیت، مور چکیده کاملدر این مطالعه آلیسین در نانوذرات پلیمری زیستتخریبپذیر، به روش پیش ژل شدن یونوتروپیک کپسوله شد. میانگین اندازه نانوکپسولها و بازده کپسولی آنها با توجه به عاملهای فرایند ساخت از جمله غلظت زیست پلیمر کیتوسان، غلظت زیست پلیمر آلژیناتو pH محلول کمپلکس پلی الکترولیت، مورد بررسی قرار گرفت. نتیجهها نشان داد که افزایش غلظت کیتوسان و آلژینات و همچنین کاهش pH، سبب افزایش اندازه ذرات و کاهش میزان بازده کپسولی میشود. گستره مناسب برای غلظت کیتوسان 75/0 تا 5/1 میلیگرم بر میلیلیتر و برای غلظت آلژینات 6/2 تا 3 میلیگرم بر میلیلیتر بود و pH مناسب برای بهدست آمدن اندازه ذرات کوچکتر با بازده کپسولی بیشتر بین 7/4 تا 7/5 بود. سپس نانوکپسولهای بهدست آمده به کمک میکروسکوپ الکترونی روبشی گسیل میدانی (FE-SEM) شناسایی شدند. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
17 - وانادیم شبکهایشده با هیدروژل نانوچندسازه برپایه (CMC-PEG-PLGA) با پوشش سدیم آلژینات به عنوان سامانه انسولین رسانی حساس به pH
سید نبی الله حسینی آسیه عباسی‎دلویی سید جواد ضیائ الحق ایوب سعیدیدرسال‎هایاخیر،پیشرفت‎هایقابل‎توجهیدربه‎کارگیریبسپارهایزیست‎پزشکیبه عنوانحامل‎هایهدفمندبرایرهایشدارو،پروتئینوعواملرشدانجام‎گرفتهاست. در اینپژوهش، هیدروژل های نانوچندسازه به‎دلیل تشکیل نانوذرات وانادیم (V) در داخل هیدروژل های کربوکسی‎مت چکیده کاملدرسال‎هایاخیر،پیشرفت‎هایقابل‎توجهیدربه‎کارگیریبسپارهایزیست‎پزشکیبه عنوانحامل‎هایهدفمندبرایرهایشدارو،پروتئینوعواملرشدانجام‎گرفتهاست. در اینپژوهش، هیدروژل های نانوچندسازه به‎دلیل تشکیل نانوذرات وانادیم (V) در داخل هیدروژل های کربوکسی‎متیل سلولز (CMC) متورم تهیه شده است. تشکیل نانوذرات وانادیمدر هیدروژل ها با طیف‎سنجی فروسرخ تبدیل فوریه (FT‎IR)، پراش پرتو ایکس (XRD) و میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) بررسی شد. الگوهای XRD تشکیل نانوذرات وانادیم در بستر هیدروژل را تایید کردند. همچنین،تصاویر SEM نشان دادند که اندازه نانوذرات از 22 تا 74 نانومتر در بستر هیدروژل است. رفتار تورمی هیدروژل نانوچندسازه ها در pHهای 1/2 و 4/7 بررسی شد. هیدروژل ها در pH کمتر، جذب آب بهتری از خود نشان دادند. طیف‎های نمونه های بارگیری‎شده با دارو، بیانگر آن است که بارگذاری مناسب دارو انجام‎شده است. با بررسی رهایش دارو، مشاهده شد که مقدار رهایش در هیدروژل های نانوچندسازه کمتر و با افزایش درصد نانوذرات مقدار رهایش کاهش یافته است. در آزمون سمیت سلولی پس از 24 ساعت، زنده‎ماندن سلول ها در گستره 3/74 تا 05/96 % در مقایسه با نمونه کنترل (به عنوان 100 %) بود. در نمونه هیدروژل نانوچندسازه حاوی انسولین پس از 24 ساعت، پایین ترین زنده‎ماندن سلولی مربوط به غلظت μg/ml 25/31 انسولین و بیشترین زنده‎ماندن سلولی مربوط به غلظت μg/ml 1000 انسولین با 7/25 % سمیت سلولی نسبت به گروه کنترل بود. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
18 - تولید بیواتانول توسط ساکارومایسس سرویزیه بومی تثبیت شده در حامل ترکیبی آلژینات-کیتوزان در شرایط تنش فورفورال
مهرو آهوی سیمین آزاده توفیقی محمد حسین-آرش اسدی رادسابقه و هدف: یکی از مشکلات مهم در تولید بیواتانول، تشکیل ترکیبات سمی مانند فورفورال و هیدروکسی متیل فورفورال از آبکافت اسیدی مواد لیگنوسلولزی است. تثبیت سلولی، یکی از روش های مناسب استفاده مجدد و حفاظت میکروارگانیسم ها در شرایط تنش های فیزیکی-شیمیایی محیطی می باشد. در ا چکیده کاملسابقه و هدف: یکی از مشکلات مهم در تولید بیواتانول، تشکیل ترکیبات سمی مانند فورفورال و هیدروکسی متیل فورفورال از آبکافت اسیدی مواد لیگنوسلولزی است. تثبیت سلولی، یکی از روش های مناسب استفاده مجدد و حفاظت میکروارگانیسم ها در شرایط تنش های فیزیکی-شیمیایی محیطی می باشد. در این مطالعه اثر حامل ترکیبی آلژینات-کیتوزان با هدف تثبیت مخمر ساکارومایسس سرویزیه برای افزایش بازده تولید اتانول در حضور فورفورال مورد ارزیابی قرار گرفت. مواد و روش ها: در این پژوهش سلول های مخمر ساکارومایسس سرویزیه AT-1350 در حامل ترکیبی آلژینات-کیتوزان تثبیت شد. سپس فورفورال به میزان 3 گرم بر لیتر به عنوان عامل تنش زا به محیط کشت تخمیر اضافه گردید. میزان قند مصرفی به وسیله کیت سنجش گلوکز و میزان اتانول تولید شده با استفاده از دستگاه کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا (HPLC) اندازه گیری شد. یافته ها: نتایج نشان داد که بازده تولید اتانول توسط مخمر بومی تثبیت نشده در محیط کشت حاوی 3 گرم بر لیتر فورفورال نسبت به محیط فاقد فورفورال (شاهد)، به میزان 21 درصد کاهش داشته است. از سویی دیگر استفاده از مخمر تثبیت شده در آلژینات-کیتوزان در حضور فورفورال موجب افزایش راندمان تولید به میزان 6.9 درصد و 14.4 درصد به ترتیب در مقایسه با مخمر تثبیت شده در آلژینات و مخمر آزاد می گردد. نتیجه گیری: حامل ترکیبی آلژینات-کیتوزان می تواند به عنوان یک حامل مناسب به منظور تثبیت و حفاظت سلول مخمر در برابر تنش های موجود در محیط و در نتیجه افزایش بازده تولید اتانول از ضایعات لیگنوسلولزی مورد استفاده قرار گیرد. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
19 - اثر هم افزایی مهاری آنزیم آلژینات لیاز نوترکیب باکتریایی و آنتی بیوتیک های رایج درمانی بر رشد سلول های پلانکتونی سودوموناس آئروجینوسا
حدیث طوافی احیا عبدی عالی پریناز قدم سارا غرویسابقه و هدف: آلژینات، یکی از مهمترین عوامل بیماری زایی سودوموناس آئروجینوسا است. این مطالعه با هدف سنجش اثر هم افزایی آلژینات لیاز نوترکیب باکتریایی و آنتی بیوتیک های رایج در درمان عفونت های سودوموناسی بر رشد سلول های پلانکتونی سودوموناس آئروجینوسا انجام شد.مواد و روشه چکیده کاملسابقه و هدف: آلژینات، یکی از مهمترین عوامل بیماری زایی سودوموناس آئروجینوسا است. این مطالعه با هدف سنجش اثر هم افزایی آلژینات لیاز نوترکیب باکتریایی و آنتی بیوتیک های رایج در درمان عفونت های سودوموناسی بر رشد سلول های پلانکتونی سودوموناس آئروجینوسا انجام شد.مواد و روشها: در مطالعه حاضر سودوموناس آئروجینوسا TAG48 از نمونه بالینی جدا سازی و شناسایی شد. به منظور تخلیص آنزیم آلژینات لیاز و اثر آن بر سلول های پلانکتونی، ژن آلژینات لیاز (algL) جداسازی، همسانه سازی، تعیین توالی و بیان شد و با استفاده از ستون کروماتوگرافی تمایلی تخلیص گردید. اثر آنزیم خالص شده و آنتی بیوتیک های سیپروفلوکساسین، توبرامایسین و سفکسیم بر سلول های پلانکتونی سودوموناس آئروجینوسا بررسی شد و آزمون های حداقل غلظت مهاری، حداقل غلظت کشندگی و همچنین بررسی اثر توام آنتی بیوتیک ها و آنزیم بر سلول های یاد شده ارزیابی شد.یافتهها: بررسی آنتی بیوتیک ها و آنزیم نشان دادند که MIC مربوط به سیپروفلوکساسین، توبرامایسین، سفکسیم و آنزیم آلژینات لیاز در باکتریTAG48 به ترتیب 4، 16، 128 و 9.37 میکروگرم بر میلی لیتر می باشد. میزان MBC نیز برابر با MIC محاسبه گردید. همچنین نتایج نشان داد که آلژینات لیاز با توبرامایسین و سفکسیم بر رشد سلول های پلانکتونی سودوموناس آئروجینوسا TAG48 اثرهم افزایی مهاری دارند، اما این اثر هم افزایی با سیپروفلوکساسین دیده نشد.نتیجه گیری: با توجه به اهمیت آلژینات در بیماری زایی سودوموناس آئروجینوسا، تخریب آن می تواند در کاهش بیماری زایی موثر باشد. شناسایی ژن های جدید algL در جوامع میکروبی می تواند رویکرد جدیدی برای مطالعه و تحقیق آلژینات لیاز هایی با فعالیت های ویژه علیه آلژینات های باکتریایی در نمونه های میکروبی بالینی باشد. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
20 - مقایسه عملکرد سلول های آزاد و تثبیت شده باسیلوس لیکنی فورمیس در تولید پروتئاز قلیایی
محمد مشهدی کریم مهرداد آذین سید لطیف موسوی گرگری میثم سرشارسابقه و هدف: پروتئازها گروه مهمی از آنزیم‌های صنعتی هستند که امروزه به طور گسترده‌ای در صنایع مختلف مانند صنایع شوینده، چرم، دارویی و غذایی مورد استفاده قرار می‌گیرند. این مطالعه با هدف تثبیت سلول‌های باسیلوس لیکنی‌فرمیس در گویچه‌های آلژینا چکیده کاملسابقه و هدف: پروتئازها گروه مهمی از آنزیم‌های صنعتی هستند که امروزه به طور گسترده‌ای در صنایع مختلف مانند صنایع شوینده، چرم، دارویی و غذایی مورد استفاده قرار می‌گیرند. این مطالعه با هدف تثبیت سلول‌های باسیلوس لیکنی‌فرمیس در گویچه‌های آلژینات کلسیم ، بررسی اثر آن بر میزان تولید پروتئاز قلیایی و تأثیر عوامل مختلف بر پایداری گویچه‌های انجام شد. مواد و روش‌ها: در ابتدا سلول‌های زنده باسیلوس لیکنی‌فرمیس در داخل گویچه‌های آلژینات کلسیم تثبیت شدند. بیوکاتالیست‌های تثبیت شده به منظور تولید پروتئاز قلیایی مورد استفاده قرار گرفتند. میزان تولید پروتئاز قلیایی در دو حالت تخمیر توسط سلول‌های تثبیت شده و غوطه‌ور با یکدیگر مقایسه شدند. تاثیر میزان پرشدگی سلولی در گویچه‌ها بر میزان تولید آنزیم مورد مطالعه قرار گرفت. pH و دمای اپتیمم فعالیت آنزیمی نیز تعیین گردید. علاوه بر این تأثیر عواملی مانند pH، زمان عمل آوری بیدها و تیمار با گلوتارآلدئید بر پایداری گویچه‌ها نیز بررسی گردید. یافته‌ها: در این مطالعه میزان تولید و بهره‌وری پروتئاز قلیایی در سلول‌های تثبیت شده نسبت به حالت آزاد به ترتیب 74 و 54 درصد افزایش نشان داد. در مورد میزان پرشدگی گویچه‌ها نیز بهترین تولید در میزان پرشدگی 5 درصد به دست آمد. pH و دمای اپتیمم فعالیت آنزیمی به ترتیب 8 و 65 درجه سانتی‌گراد تعیین گردید. بیشترین پایداری گویچه‌ها توسط عمل آوری در pH 4/7 و زمان ماند یک ساعت در کلرور کلسیم مشاهده شد. تیمار گویچه‌ها با گلوتارآلدئید نه تنها تأثیری بر افزایش پایداری شان نداشت بلکه کاهش پایداری را به دنبال داشت. نتیجه گیری: استفاده از سلول‌های تثبیت شده باسیلوس لیکنی‌فرمیس در بیدهای آلژینات کلسیم می‌تواند موجب افزایش بهره‌وری تولید پروتئاز قلیایی نسبت به روش سلول‌های آزاد شود. از طرفی عدم نیاز به تهیه مکرر مایه تلقیح برای شروع هر تخمیر بسته می‌تواند منجر به کاهش هزینه‌های تولید آنزیم نیز گردد. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
21 - ایمنی زایی کونژوگه آلژینات سودوموناس آئروژینوزا و توکسوئید دیفتری در موش
غزاله جابری رضا شاپوری اشرف کریمی نیکسابقه و هدف: : سودوموناس آئروژینوزا از مهم ترین پاتوژن های عفونی در پزشکی به شمار می آید. این باکتری عفونت های مختلفی به ویژه در بیماران دچار سوختگی های شدید و افراد دارای نقص سیستم ایمنی ایجاد می نماید. این پژوهش با هدف تهیه ترکیب آنتی ژنی کونژوگه با قابلیت القای تولید چکیده کاملسابقه و هدف: : سودوموناس آئروژینوزا از مهم ترین پاتوژن های عفونی در پزشکی به شمار می آید. این باکتری عفونت های مختلفی به ویژه در بیماران دچار سوختگی های شدید و افراد دارای نقص سیستم ایمنی ایجاد می نماید. این پژوهش با هدف تهیه ترکیب آنتی ژنی کونژوگه با قابلیت القای تولید آنتی بادی و ایمنی خاطره ای علیه سودوموناس آئروژینوزا در مدل موش انجام شد. مواد و روش ها: این پژوهش به صورت تجربی بر روی سویه PAO1 باکتری سودوموناس آئروژینوزا انجام شد. در ابتدا باکتری در محیط اختصاصی کشت و آلژینات آن استخراج و تغلیظ گردید. سپس توکسوئید دیفتری، ADH و EDAC به عنوان مولکول فاصله گذار و مولکول اتصال دهنده اضافه شدند. محلول کونژوگه آلژینات و توکسوئید دیفتری از ستون کروماتوگرافی (CL-2B) عبور و آزمون های کنترل کیفی بر روی آن انجام شد. آنتی ژن تهیه شده به موش های نژاد BALB/c با میزان 10 میکروگرم تزریق گردید. واکسیناسیون در سه دوز به صورت داخل صفاقی با فواصل دو هفته ای انجام و خون گیری دو هفته پس از هر تزریق صورت گرفت. سپس میزان آنتی بادی های سرمی برای IgG ، IgA و IgM با روش الایزا اندازه گیری شد. یافته ها: آنتی بادی های سرمی گروه واکسینه شده با ALG-DT پس از هر تزریق افزایش معنی داری از لحاظ آماری داشتند. به طوری که میزان تیتر IgG تام، IgM و IgA تولید شده علیه آلژینات در گروه های واکسینه با کونژوگه نسبت به آلژینات خالص در سه تزریق به ترتیب به طور متوسط 3/5، 1/7 و 1/2 برابر افزایش نشان داد. نتیجه گیری: افزایش تیتر آنتی بادی در گروه های واکسینه با کونژوگه آلژینات نشان دهنده فعال شدن سلول های T و ایجاد خاطره ایمنی می باشد. بنابراین کونژوگه آلژینات و توکسوئید دیفتری می تواند کاندید مناسبی به منظور تهیه واکسن باشد. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
22 - اثرات ضداکسیداسیونی و ضدباکتریایی پوشش آلژینات سدیم با عصاره جلبک Entromorpha sp.) ( بر افزایش زمان ماندگاری فیله ماهی کپور معمولی نگهداری شده در یخچال
سید روح الله جوادیان فاطمه غریبی سعید سلطانی سمیه بهراممطالعه حاضر جهت بررسی پوشش های آلژینات سدیم غنی شده با عصاره جلبک آنترومورفا( Entromorpha sp. )به عنوان آنتی اکسیدان طبیعی برعمر ماندگاری فیله کپور معمولی صید شده از دریای خزر (سال 1391) در یخچال (C°1±4) انجام شد. فیله ماهی کپور شامل تیمارهای آلژینات سدیم (3 چکیده کاملمطالعه حاضر جهت بررسی پوشش های آلژینات سدیم غنی شده با عصاره جلبک آنترومورفا( Entromorpha sp. )به عنوان آنتی اکسیدان طبیعی برعمر ماندگاری فیله کپور معمولی صید شده از دریای خزر (سال 1391) در یخچال (C°1±4) انجام شد. فیله ماهی کپور شامل تیمارهای آلژینات سدیم (3 درصد)، تیمار آلژینات سدیم ترکیب شده با 5/1 درصد عصاره جلبک آنترومورفا و تیمار شاهد (بدون هیچ افزودنی) بودند. تیمار ها در فواصل زمانی معین (4 روز یک بار ) به مدت 16 روز تحت آزمایشهای میکروبی (تعداد باکتری کل و باکتری سرمادوست)، آزمایشهای شیمیایی شامل پراکسید، اسیدهای چرب آزاد، تیوباربیتوریک اسید، مجموع بازهای نیتروژنی فرار و pH قرار گرفتند. بر اساس نتایج، شاخص های اکسیداسیون، اسیدهای چرب آزاد، تیوباربیتوریک اسید، مجموع بازهای نیتروژنی فرار، در تیمار آلژینات سدیم حاوی 5/1 درصد عصاره جلبک آنترومورفا دارای تغییر کمتری نسبت به بقیه تیمارها بود (05/0P<). نتایج این تحقیق نشان داد که پوشش آلژینات سدیم حاوی عصاره جلبک آنترومورفا در کاهش نرخ فساد شیمیایی و میکروبی فیله ماهی کپور معمولی در طی نگهداری در یخچال موثر است. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
23 - تاثیر استفاده از پوشش ترکیبی پروتئین آب پنیر و سدیم آلژینات بر تغییرات کیفی ماهی کیلکا(Clupeonella delicatula) در زمان نگهداری سردخانه ای
مینا سیف زاده عباسعلی مطلبیاین تحقیق جهت بررسی امکان استفاده از فیلم خوراکی برای بسته بندی ماهی کیلکای سر زده شکم خالی و ارزیابی کیفی آن انجام شد. بدین ترتیب ماهی کیلکای مورد نظر با ترکیبی از پروتئین آب پنیر و سدیم آلژینات در غلظت های 12 و 5/0 درصد در دو زمان 2 و 4 ساعت تیمار سازی گردید. تیمار ها چکیده کاملاین تحقیق جهت بررسی امکان استفاده از فیلم خوراکی برای بسته بندی ماهی کیلکای سر زده شکم خالی و ارزیابی کیفی آن انجام شد. بدین ترتیب ماهی کیلکای مورد نظر با ترکیبی از پروتئین آب پنیر و سدیم آلژینات در غلظت های 12 و 5/0 درصد در دو زمان 2 و 4 ساعت تیمار سازی گردید. تیمار ها در سرد خانه 18 – درجه سلسیوس نگهداری شدند. تیمارها در حضور شاهد (نمونه کیلکا بدون استفاده از فیلم خوراکی) در زمان های یک روز، یک ماه تا پایان ماه ششم بصورت ماهیانه از نظر ارزش غذایی، باکتریایی، شیمیایی و حسی مورد ارزیابی قرار گرفتند. بر اساس نتایج شمارش کلی باکتری های مزوفیل و گرمادوست و باکتری استافیلوکوک در نمونه های پوشش دار زمان 4 ساعت نسبت به زمان 2 ساعت از کاهش بیشتری برخوردار بود. آلودگی به باکتری های کلی فرم، اشرشیا کلی و سودوموناس در نمونه ها مشاهده نشد. ارزش غذایی در نمونه های پوشش شده در مقایسه با شاهد افزایش معنی داری نشان نداد(05/0<P). این فاکتور در نمونه های پوشش دار زمان 4 ساعت در قیاس با زمان 2 ساعت نیزافزایش معنی دار نداشتند(05/0<P). تغییرات پراکسید، اسید چرب آزاد، تیوباربیتوریک اسید، نیتروژن ازت دار و pH در تیمار 2 ساعت نسبت به تیمار 4 ساعت روند افزایشی بیشتری داشته اما در هر دو تیمار نسبت به شاهد از سرعت افزایش کمتری برخوردار بوده است. آزمایشات حسی به روش رتبه بندی انجام شد. فاکتورهای باکتریایی، شیمیایی و شاخص پذیرش کلی در تیمارهای پوشش دار در مقایسه با شاهد تفاوت معنی دار آماری داشتند (05/0> P). نمونه های آزمایشی تا پایان مدت زمان سردخانه گذاری از کیفیت خوبی برخوردار بودند، اما نمونه شاهد پس از سه ماه کیفیت خود را از دست داده بودند. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
24 - اثر تمایزی اگزوزوم های مشتق شده از مونوسیت ها و ماکروفاژها در داربست های قطره ای کیتوزان آلژینات
نسرین حسینی جواد بهارآرا خدیجه نژاد شاهرخ آبادی سعیده ظفر بالانژادآسیب های استخوانی یکی از چالش های علم پزشکی محسوب می شود که هر ساله هزینه ی زیادی را در دنیا برای درمان به خود اختصاص می دهد. اگزوزوم ها، نانووزیکول هایی هستند که پروتئین ها و ماده ی ژنتیک به سلول هدف وارد می کنند و به دنبال آن، تکثیر، بقای سلولی و تمایز را در سلول گیرن چکیده کاملآسیب های استخوانی یکی از چالش های علم پزشکی محسوب می شود که هر ساله هزینه ی زیادی را در دنیا برای درمان به خود اختصاص می دهد. اگزوزوم ها، نانووزیکول هایی هستند که پروتئین ها و ماده ی ژنتیک به سلول هدف وارد می کنند و به دنبال آن، تکثیر، بقای سلولی و تمایز را در سلول گیرنده القا می نمایند. این ویژگی ها، می تواند اگزوزوم ها را به عامل تمایزی مناسب تبدیل کند. هدف از انجام این مطالعه، بررسی اثر تمایزی اگزوزوم های مشتق شده از مونوسیت ها و ماکروفاژها در داربست های قطره ای کیتوزان آلژینات. داربست های کیتوزانی- آلژیناتی به روش قطره ای به همراه سلول های بنیادی چربی ساخته شد. سپس سلول های مونوسیتی کشت و مایع رویی جمع آوری شد و اگزوزوم ها به روش اولتراسانتریفوژ جمع شدند و توسط روش DLS وSEM شناسایی شدند. نمونه ها تیمار و سپس تستMTT و DAPI و برای بررسی فرآیند تمایز تست آلکالین فسفاتاز و Real-time PCR انجام شد. بررسی یافته های آزمون MTT نشان داد میزان بقای سلول های تمایزیافته با اگزوزوم ها در روزهای 7، 14 و 21 نسبت به کنترل تفاوت معناداری داشت. نتایج DAPI نشان دهنده عدم مرگ سلولی در گروهای تیماری بود و نتایج تست آلکالین فسفاتاز تفاوت معناداری با گروه کنترل نشان داد و همچنین نتایج Real-time PCR افزایش بیان ژن هایBMP 2/6، SMAD4، ژن های تمایزی استئوکلسین (Osc) و استئوپونتین(Opn) نسبت به نمونه کنترل را به همراه داشت. این مطالعه، نشان داد اگزوزوم مشتق از سلول های مونوسیتی و ماکروفاژی، می توانند سبب بقا و تمایز استئوژنیک سلول های مزانشیمی چربی در درابست های کیتوزان آلژینات شوند. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
25 - بررسی زندهمانی سلولهای بنیادی مزانشیمی ژله وارتون انسان در کپسولهای آلژیناتی
زهرا پورصفوی سعید آب رون سعید کاویانی جبلی نسیم حیاتی رودباریسلولهای بنیادی با توان تکثیر بالا را میتوان از بافتهای مختلف بدن جدا کرد. این سلولها از مزودرم جنین منشاء گرفته و در بافتهایی مانند مغز استخوان، بافت چربی، مایع آمنیون و ژله وارتون یافت میشوند. در این مطالعه، به بررسی زندهمانی سلولهای بنیادی مزانشیمی ژلهی وارتو چکیده کاملسلولهای بنیادی با توان تکثیر بالا را میتوان از بافتهای مختلف بدن جدا کرد. این سلولها از مزودرم جنین منشاء گرفته و در بافتهایی مانند مغز استخوان، بافت چربی، مایع آمنیون و ژله وارتون یافت میشوند. در این مطالعه، به بررسی زندهمانی سلولهای بنیادی مزانشیمی ژلهی وارتون انسان درون کپسولهای آلژیناتی پس از گذشت 7، 14و 21 روز پرداختهشده است. در این مطالعهی تجربی، 10 نمونه بند ناف از مادران باردار طی سزارین تهیه و رگهای نمونه بند ناف جداسازی گردید. سپس در محیط DMEM-HG حاوی 10 درصد سرم FBS به مدت 5 روز کشت داده شد. برای نشان دادن خاصیت بنیادینگی این سلولها مارکرهای CD73، CD34 وCD45 را توسط تکنیک فلوسیتومتری مورد ارزیابی قرار گرفت. پس از تأیید سلولها درون هیدروژلهای آلژینات کپسوله شدند. زندهمانی سلولهای کپسوله شده توسط تریپان بلو و MTT مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که کپسولها به شکل کروی و دارای حاشیه یکنواخت بوده بهصورت هموژن در سرتاسر کپسول پراکنده شدهاند. کپسوله کردن سلولهای بنیادی مزانشیمی ژله وارتون سبب تغییر مورفولوژی و زیست پذیری آنها نشد. پس از گذشت21 روز زندهمانی سلولهای کپسوله شده حفظ شده بود. آلژینات بهعنوان یک داربست سهبعدی زیست تجزیهپذیر با خاصیت زندهمانی مناسب سلولی میتواند گزینهی مناسبی جهت سلول درمانی و مهندسی بافت با خاصیت عدم رد پیوند مورد استفاده قرار بگیرد. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
26 - طراحی، ساخت، مشخصهیابی و ارزیابی زیستی نانوذرات مغناطیسی آهن پوشش داده شده با پلیمر کیتوزان/آلژینات
الهام رستمی الهام هویزیدر سال های اخیر، استفاده از نانوذرات در تشخیص، تحویل دارو و درمان به دلیل کوچک بودن این ذرات و افزایش نسبت سطح به حجم بسیار مورد توجه قرار گرفته است. مهم ترین مشکل زمان درمان سرطان به وسیله ی شیمی درمانی، عدم دسترسی به قسمت های مرکزی توده به علت خون رسانی کمتر آن است. ه چکیده کاملدر سال های اخیر، استفاده از نانوذرات در تشخیص، تحویل دارو و درمان به دلیل کوچک بودن این ذرات و افزایش نسبت سطح به حجم بسیار مورد توجه قرار گرفته است. مهم ترین مشکل زمان درمان سرطان به وسیله ی شیمی درمانی، عدم دسترسی به قسمت های مرکزی توده به علت خون رسانی کمتر آن است. هدف از انجام این پژوهش، بررسی میزان سمیت نانوذره ی اکسید آهن با پوشش بیو پلیمر کیتوزان/آلژینات بر روی سلول های سرطانی ملانوما سلولهای Hep G2 بود. در این پژوهش نانوذرات مغناطیسی آهن با دو بیوپلیمر کیتوسان و آلژینات پوشش داده شد. اندازه و مورفولوژی سطح این نانوذرات توسط دستگاه اندازه گیری سایز و میکروسکوپ الکترونی روبشی بررسی شد همچنین اتصال گروههای عاملی کیتوسان و آلژینات به نانوذرات مغناطیسی آهن توسط دستگاه طیف سنجی مادون قرمز بررسی شد. با استفاده از نانوذرات مغناطیسی آهن و نانوذرات اصلاح شده به مدت 24 ساعت تیمار شده و غلظت IC50 ترکیبات تخمین زده شد. خاصیت توکسیک این نانوذرات با تست MTT و رنگ آمیزی های آکریدین اورنج/ اتیدیوم بروماید مورد ارزیابی قرار گرفت. بررسی عکس های میکروسکوپ الکترونی روبشی و دستگاه اندازه گیری سایز، اندازه ی 50 نانومتر را برای نانوذرات آهن اصلاح شده نشان داد. شکل این نانوذرات کاملاً گرد و کروی مشاهده شد. بررسی های زیستی نانوذرات، قطعاً تاییدکننده ی پوشش دهی موثر نانوذرات بوسیله بیوپلیمرهای کیتوسان و آلژینات بود. بر اساس یافته ها، نانوذرات مغناطیسی آهن به طور وابسته به غلظت اثرات توکسیک بالاتری داشته و غلظت IC50 آنها حدود 134 میکرومولار بر میلی لیتر بود در حالیکه نانوذرات پوشش دار شده به طور معنی داری اثرات توکسیک پایین تری داشته و در غلظت های 25 میکرومولار/میلی لیتر به پایین توکسیسیته معنی داری بر سلولهای Hep G2 نداشتند. پرونده مقاله