لرنئا سیپریناسهآ معمولاً به نام کرم قلابدار شناخته میشود. نکروز عضلات، خونریزی، التهاب، و چرکی شدن جراحات ایجادشده معمول آن است. جراحات حاد معمولا در صورت وجود چندین لرنئا با هم در یک ماهی بوجود میآید. نکروز بافتی باعث بوجود آمدن صدمات جدی شده و میتواند به طور ثانوی چکیده کامل
لرنئا سیپریناسهآ معمولاً به نام کرم قلابدار شناخته میشود. نکروز عضلات، خونریزی، التهاب، و چرکی شدن جراحات ایجادشده معمول آن است. جراحات حاد معمولا در صورت وجود چندین لرنئا با هم در یک ماهی بوجود میآید. نکروز بافتی باعث بوجود آمدن صدمات جدی شده و میتواند به طور ثانویه بوسیله باکتریها یا قارچها مورد تهاجم قرار گیرد. التهاب و التیام بعد از آن در اطراف محل ورود انگل، بدن انگل را کپسوله میکند. این تحقیق به منظور بررسی جراحات آسیبشناسی انگل لرنئا بر روی ماهی فیتوفاگ و آمور انجام گرفت. بدین منظور 80 ماهی از چهار مزرعه و به روش تصادفی خوشهای (از هر مزرعه 20 نمونه) که وزن ماهی های آن بالای 150 گرم باشد با استفاده از تور دست افشان (ماشک) صید گردید. ماهیها در فصل تابستان و از شهرستان شوشتر صید گردیدند. نمونه گیری از پوست و عضله در محل اتصال انگل انجام و در فرمالین 10 % بافر نگهداری شد. مقاطع آسیبشناسی به روش استاندارد تهیه و سپس مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان دهنده واکنش التهابی به صورت نفوذ سلولهای تک هسته ای، هیپرپلازی بافت پوششی پوست، تزاید فیبروبلاست، افزایش رنگدانه ملانین، نکروز عضلانی، پرخونی، رگ زایی و خونریزی بود که نشان دهنده پاسخ دفاعی ماهی از طریق سلول های دفاعی خون و تشکیل بافت التیامی بود. بیشترین جداسازی انگل از ناحیه پوست ماهیها صورت گرفت ضمن اینکه درصد کل آلودگی به انگل لرنه آ 30 درصد بود.
پرونده مقاله
ویروس آنفلوانزا به تنهایی به عنوان عامل اولیه قادر به ایجاد ضایعات آسیب شناسی در پرندگان عفونی می باشد. با این وجود تاکنون، مطالعه ای کامل در خصوص تاثیر اورنیتوباکتریوم رینوتراکئال (ORT) بر جراحات بافتی ناشی از ویروس آنفلوانزا صورت نگرفته است. لذا هدف از این تحقیق، برر چکیده کامل
ویروس آنفلوانزا به تنهایی به عنوان عامل اولیه قادر به ایجاد ضایعات آسیب شناسی در پرندگان عفونی می باشد. با این وجود تاکنون، مطالعه ای کامل در خصوص تاثیر اورنیتوباکتریوم رینوتراکئال (ORT) بر جراحات بافتی ناشی از ویروس آنفلوانزا صورت نگرفته است. لذا هدف از این تحقیق، بررسی نوع، شدت و میزان جراحات بافتی عفونت ثانویه با ORT در جوجههای عاری از عوامل بیماریزای خاص (SPF) متعاقب تلقیح با ویروس آنفلوانزا است. بدین منظور، تعداد 60 قطعه جوجه SPF نژاد لگهورن یک روزه به صورت تصادفی در سه گروه بیست تایی تقسیم شدند. سپس در سن 21 روزگی جوجه های گروه 1 با تحت تیپ H9N2 ویروس آنفلوانزا و گروه 2 ابتدا با ویروس H9N2 و سه روز بعد با باکتری ORT آلوده شدند و گروه 3 بعنوان کنترل صرفا PBS دریافت کردند. در روزهای 2، 4، 6، 8، 10، 12، 14 و 16 سه پرنده از هر گروه به صورت تصادفی انتخاب و به منظور نمونه برداری برای بررسی آسیبشناسی، مورد کالبدگشایی قرار گرفتند. جراحات آسیبشناسی مشخصی از قبیل پرخونی و هیپرپلازی مخاط در نای، پنومونی، خونریزی و نکروز لولههای ادراری، پرخونی سینوزوئیدها و سیاهرگ مرکزی در کبد، تخلیه لنفوسیتی در بورس فابریسیوس، افزایش تعداد فولیکول های لنفاوی در طحال، پرخونی و ارتشاح هتروفیلی در تیموس و افزایش فولیکول های لنفاوی در لوزه های سکومی در گروه های تیمار نسبت به گروه کنترل مشاهده گردید. نتایج این مطالعه نشان داد که در جوجه های عفونی با تحت تیپ H9N2 ویروس آنفلوانزا در صورت ابتلا به آلودگی ثانویه با باکتری ORT جراحات آسیبشناسی ناشی از ویروس آنفلوانزا افزایش می یابد.
پرونده مقاله
علیرغم کاربرد روز افزون گیاه صبرزرد در آبزیان، تاکنون سمیت احتمالی آن در قزلآلای رنگین کمان بررسی نشده است. هدف این تحقیق بررسی احتمال بروز برخی جراحات بافتی درماهیان قزل آلای رنگین کمان تغذیه شده با غذای حاوی پودر عصاره آبی ـ الکلی 1% ازگیاه دارویی صبرزرد بود. تعداد 6 چکیده کامل
علیرغم کاربرد روز افزون گیاه صبرزرد در آبزیان، تاکنون سمیت احتمالی آن در قزلآلای رنگین کمان بررسی نشده است. هدف این تحقیق بررسی احتمال بروز برخی جراحات بافتی درماهیان قزل آلای رنگین کمان تغذیه شده با غذای حاوی پودر عصاره آبی ـ الکلی 1% ازگیاه دارویی صبرزرد بود. تعداد 600 قطعه بچه ماهی سالم در محدوده وزنی 13 گرم، بطور تصادفی در 2 گروه مساوی وهر گروه شامل3 تکرار قرار گرفتند. گروها شامل گروه تیمار با صبرزرد(1%) وگروه کنترل (دارونما1%) میشدند که قبلا تدارک غذا برای آنها انجام شده بود. در پایان هفته دهم آزمایش از هر تکرار تعداد 2 قطعه ماهی صید و نمونه برداری از کبد، روده، کلیه و آبشش آنها انجام شد. نمونهها در فرمالین 10% ثابت شده، سپس با هماتوکسیلین و ائوزین رنگ آمیزی گردیدند. نهایتا توسط میکروسکوپ نوری ارزیابی شدند. در نتایج بافتشناسی روده هیچ تغییری در گروه صبرزرد مشاهده نشد. برخی بافتهای کبد و کلیه ماهیان تیمار با صبرزرد درجاتی از توسعه مراکز ملانوماکروفاژی را نشان داد که این تغییرات محدود بافتی، عکسالعمل طبیعی بافتهای مورد مطالعه نسبت به ماده خارجی بوده و ضایعه جدی محسوب نمیشدند. برخی بافتهای آبشش در هر دو گروه هیپرپلازی سلولهای پوششی تیغه اولیه را نشان داد که ارتباطی با تیمار دارویی نداشته و مربوط به شرایط محیطی و کیفیت آب بود. بر اساس یافتههای فوق ظاهرا دز انتخابی ماده محرک ایمنی صبرزرد برای اندامهای حیاتی مطالعه شده این تحقیق اثرات تخریبی نداشته است.
پرونده مقاله
بیماری برونشیت عفونی از عوامل بیماریزای مهم در صنعت طیور بوده و غالبا منجربه بیماری تنفسی همراه با گرایش به سایر بافتها براساس نوع سویه، میگردد. هدف از این مطالعه بررسی تجربی جراحات آسیبشناسی و گرایش بافتی سروتیپ B/793 ویروس برونشیت عفونی در جوجههای گوشتی میباشد.د چکیده کامل
بیماری برونشیت عفونی از عوامل بیماریزای مهم در صنعت طیور بوده و غالبا منجربه بیماری تنفسی همراه با گرایش به سایر بافتها براساس نوع سویه، میگردد. هدف از این مطالعه بررسی تجربی جراحات آسیبشناسی و گرایش بافتی سروتیپ B/793 ویروس برونشیت عفونی در جوجههای گوشتی میباشد.در این مطالعه، جراحات بافتی و گرایش سروتیپ B/793 در اندامهای مختلف جوجههای گوشتی مورد بررسی قرار گرفت. تعداد 90 قطعه جوجه یکروزه گوشتی بطور تصادفی به دو گروه 45 قطعهای تقسیم گردیدند. در سن 10 روزگی جوجههای گروه یک با EID50103 ویروس برونشیت عفونی به روش قطره چشمی آلوده و گروه دو بعنوان گروه کنترل درنظر گرفته شد. نمونهبرداری از اندامهای مختلف از روز دوم تا روز شانزدهم پس از تلقیح بصورت یک روز در میان جهت ردیابی ویروس و بررسی آسیبشناسی بافتی انجام گردید.جوجههای گروه عفونی شده با ویروس مذکور از روز دوم تا هشتم دچار کزکردگی بودند. ویروس از کلوآک و کلیهها روزهای 16-2، و در نای نیز ویروس در روزهای 2 تا 8 و در ریه نیز نمونههای مثبت در روز 2تا 6 پس از تلقیح ردیابی شدند. ویروس در بافت نای موجب ریزش مژکها، هیپرپلازی بافت پوششی و ارتشاح سلولهای تک هستهای و هتروفیل شده بود. در ریه، پرخونی و خونریزی، ادم و اکسودای فیبرینی و ارتشاح سلولهای تک هستهای مشاهده گردید. در کلیه، پرخونی، خونریزی و نکروز لولههای ادراری مشاهده شد. نتایج مطالعه حاضر نشان دادکه سروتیپ B/793 ویروس برونشیت عفونی در جوجههای گوشتی منجربه بروز تلفات، علائم بالینی و جراحات بافتی میگردد.
پرونده مقاله
تعیین معیارهای آسیبشناسی بافتی پروستاتیت مزمن غیرباکتریایی، در شناخت بهتر پاتوفیزیولوژی و یافتن راهکارهای درمانی این بیماری بسیار مؤثر است. بدلیل پتانسیل ضدالتهابی و آنتی اکسیدانی پنتوکسی فیلین علاقه به آن از سرگرفته شده است. هدف از انجام این مطالعه بررسی شاخصهای آسیب چکیده کامل
تعیین معیارهای آسیبشناسی بافتی پروستاتیت مزمن غیرباکتریایی، در شناخت بهتر پاتوفیزیولوژی و یافتن راهکارهای درمانی این بیماری بسیار مؤثر است. بدلیل پتانسیل ضدالتهابی و آنتی اکسیدانی پنتوکسی فیلین علاقه به آن از سرگرفته شده است. هدف از انجام این مطالعه بررسی شاخصهای آسیب شناسی بافتی پروستاتیت مزمن غیرباکتریایی در موش صحرایی و بررسی اثر بخشی پنتوکسی فیلین بر این شاخصها بود. ۳۰ سر موش صحرایی نر نژاد ویستار بطور تصادفی به پنج گروه برابر شامل گروههای کنترل منفی، کنترل پروستاتیت مزمن غیرباکتریایی، استاندارد و درمانی تقسیم شدند. گروه کنترل منفی 1 میلی لیتر نرمال سالین را بصورت خوراکی روزانه برای 21 روز دریافت کردند. پروستاتیت مزمن غیرباکتریایی از طریق تزریق داخل پروستاتی ۱% کاراجینان (lµ۱۰۰) در گروههای کنترل پروستاتیت مزمن، استاندارد و درمانی القا گردید. هفت روز پس از القاء پروستاتیت، گروههای کنترل پروستاتیت مزمن غیرباکتریایی، استاندارد و درمانی برای مدت ۲۱ روز بصورت خوراکی از طریق گاواژ به ترتیب 1 میلی لیتر نرمال سالین، سرنیلتون mg/kg۱۰۰ و پنتوکسی فیلین با دو دز ۵۰ و mg/kg ۱۰۰ دریافت کردند. نتایج نشان داد شاخص پروستاتیت در گروه کنترل پروستاتیت مزمن غیرباکتریایی نسبت به کنترل منفی افزایش و در گروههای استاندارد و درمانی (مخصوصاً دز mg/kg ۵۰ پنتوکسی فیلین) در مقایسه با گروه کنترل پروستاتیت مزمن غیرباکتریایی کاهش معنی داری یافته بود (01/0p< ). مطالعات آسیب شناسی بافتی بهبود قابل توجهی را در ساختار بافتشناسی پروستات در گروههای استاندارد و درمان شده با پنتوکسی فیلین مخصوصاً دز mg/kg۵۰ در مقایسه با گروه کنترل پروستاتیت مزمن غیرباکتریایی نشان دادند.
پرونده مقاله
هدف از انجام تحقیق حاضر مطالعه قابلیت تشخیصی دو روش رادیوگرافی آنالوگ و کامپیوتری در بررسی الگوی بینابینی ریوی و مقایسه این دو روش با آسیب شناسی بافتی بود. 20 قلاده گربه اهلی مو کوتاه، بدون در نظر گرفتن وزن، سن و جنسیت پس از انجام معاینات بالینی در حالت گماریهای جانبی چکیده کامل
هدف از انجام تحقیق حاضر مطالعه قابلیت تشخیصی دو روش رادیوگرافی آنالوگ و کامپیوتری در بررسی الگوی بینابینی ریوی و مقایسه این دو روش با آسیب شناسی بافتی بود. 20 قلاده گربه اهلی مو کوتاه، بدون در نظر گرفتن وزن، سن و جنسیت پس از انجام معاینات بالینی در حالت گماریهای جانبی و شکمی ـ پشتی قفسه سینه توسط رادیوگرافی آنالوگ و کامپیوتری مورد مطالعه قرار گرفتند. سپس سه رادیولوژیست به طور جداگانه رادیوگرافها را مطالعه کردند. در این مطالعه روش استاندارد طلایی آسیب شناسی بافتی جهت تایید تشخیص الگوی ریوی بینابینی استفاده گردید. نتایج آماری این تحقیق توسط آزمونهای کاپا کوهن، حساسیت و ویژگی بررسی گردید. توافق الگوی ریوی بینابینی بر اساس شاخص کاپا برای هر دو سیستم بیطرفانه بود، اما رادیوگرافی کامپیوتری در مقایسه با رادیوگرافی آنالوگ از حساسیت بیشتری بر خوردار بود. نتایج تحقیق حاضر نشان داد، رادیوگرافی کامپیوتری در بررسی الگوی ریوی بینابینی به خوبی رادیوگرافی آنالوگ بوده و در نمایش جزئیات نسبت به روش آنالوگ برتر است. همچنین، با در نظر گرفتن سایر مزایای روش کامپیوتری از جمله حذف تاریک خانه، محدوده دینامیک وسیع، کنتراست رزولوشن بالا و بهبود کیفیت تصاویر، این سیستم میتواند جایگزین مناسبی برای روش سنتی باشد.
پرونده مقاله
زمینه و هدف: در عصر حاضر به دلیل کاربرد گسترده نانو ذرات مس، ورود آنها به محیطزیست افزایش یافته است. در این راستا ورود این نانو مواد به محیطزیست قابلیت تأثیر بر موجودات زنده ازجمله ماهیها را خواهد داشت. از اینرو هدف از این مطالعه، بررسی آسیبشناسی بافتی ناشی از نان چکیده کامل
زمینه و هدف: در عصر حاضر به دلیل کاربرد گسترده نانو ذرات مس، ورود آنها به محیطزیست افزایش یافته است. در این راستا ورود این نانو مواد به محیطزیست قابلیت تأثیر بر موجودات زنده ازجمله ماهیها را خواهد داشت. از اینرو هدف از این مطالعه، بررسی آسیبشناسی بافتی ناشی از نانو ذرات مس بر بافت آبشش ماهی کپور معمولی می باشد.
روش بررسی: بهمنظور بررسی اثرات هیستوپاتولوژی نانو اکسید مس بر آبشش بچه ماهیان کپور، تعداد60 قطعه کپور معمولی جوان با میانگین وزنی2±42 گرم تهیه و در 3 گروه با سه تکرار در مواجهه با نانو اکسید مس و یک گروه شاهد در سه تکرار ماهی در نظر گرفته شد. ماهیان به مدت6 هفته با غلظتهای40،10 و80 میلیگرم بر لیتر نانو اکسید مس مواجهه داده شدند.
یافته ها: عوارض مشاهده شده در بافت آبشش شامل تورم سلولهای سنگ فرشی، آئوریسم، ادم، اتصال تیغههای ثانویه مجاور،کوتاه شدن تیغههای ثانویه و هایپرپلازی بودند. بررسیهای آسیبشناسی بافت آبشش نشان داد که در غلظتهای بالا (80 میلیگرم بر لیتر)، آسیبها بیشتر به شکل جداشدگی، هایپرپلازی و به هم چسبیدگی لاملاها بود، در مقابل آسیبها در غلظتهای پایین (10و40میلیگرم بر لیتر) به شکل آئوریسم، تورم سلولهای سنگ فرشی و کوتاه شدن تیغههای ثانویه بروز نمود.
بحث و نتیجه گیری: با توجه به تغییرات ایجاد شده در بافت آبشش ماهی کپور معمولی در غلظتهای مختلف نانو ذرات مس در مقایسه با گروه کنترل میتوان نتیجه گرفت که نانو ذرات مس میتواند اثرات قابلتوجهی بر بافت آبشش ماهیان داشته باشد. از اینرو مطالعات آسیبشناسی میتواند به عنوان ابزار ساده و مناسبی جهت ارزیابی تأثیر این آلایندههای نوظهور انسانی بر ماهی استفاده شود.
پرونده مقاله
ماهی شوریده (Otolithes ruber) از خانواده شوریده ماهیان (Sciaenidae) یکی از گونههای مهم تجاری در حوضه دریای عمان محسوب میشود. در تحقیق حاضر، آسیبهای بافتی چشم در این ماهی مورد بررسی قرار گرفته است. جهت این امر، تعداد 12 قطعه ماهی شوریده از چهار ایستگاه آبشیرینکن کنا چکیده کامل
ماهی شوریده (Otolithes ruber) از خانواده شوریده ماهیان (Sciaenidae) یکی از گونههای مهم تجاری در حوضه دریای عمان محسوب میشود. در تحقیق حاضر، آسیبهای بافتی چشم در این ماهی مورد بررسی قرار گرفته است. جهت این امر، تعداد 12 قطعه ماهی شوریده از چهار ایستگاه آبشیرینکن کنارک، بریس، پسابندر و گواتر توسط قلاب صید گردید. بافت چشم جداسازی و در محلول بوئن فیکس شد. پس از آبگیری در سریهای اتانول، داخل پارافین قرار گرفت. سپس، برشهایی به ضخامت 5 میکرون از آنها تهیه و با هماتوکسیلین و ائوزین رنگآمیزی گردید. مطالعات میکروسکوپی عوارضی چون ادم یا تورم، لکه خونی و واکوئوله شدن را در لایههای مختلف چشم نشان داد. با توجه به نتایج حاصل از این پژوهش، میتوان بیان کرد که ماهیهای صید شده از ایستگاه آب شیرینکن کنارک دارای کمترین عوارض بافتی نسبت به سه ایستگاه دیگر بودهاند.
پرونده مقاله
زمینه و هدف: بررسی ضایعات بافتی یکی از نشان گرهای زیستی قابل اطمینان حضور آلایندههای موجود در محیطهای آبی و بدن آبزیان است. هدف مطالعه حاضر بررسی آسیبشناسی بافت روده بهعنوان نشانگر آلودگی محیطی در ماهی سنگسر معمولی(Pomadasys kaakan) و سرخوی معمولی(Lutjanus johnii) د چکیده کامل
زمینه و هدف: بررسی ضایعات بافتی یکی از نشان گرهای زیستی قابل اطمینان حضور آلایندههای موجود در محیطهای آبی و بدن آبزیان است. هدف مطالعه حاضر بررسی آسیبشناسی بافت روده بهعنوان نشانگر آلودگی محیطی در ماهی سنگسر معمولی(Pomadasys kaakan) و سرخوی معمولی(Lutjanus johnii) دریای عمان بود.
روش کار: تعداد 9 قطعه ماهی سنگسر معمولی(میانگین طول کل 35/4 ± 5/35 سانتی متر و میانگین وزن کل 5/58 ± 6/512 گرم)و 9 قطعه ماهی سرخو معمولی(میانگین طول کل 41/3 ± 5/22 سانتی متر و میانگین وزن کل22± 6/205 گرم) از سه ایستگاه کنارک، هفتتیر و رمین با استفاده از تور گوشگیر در زمستان 1395 صید گردید. بافت روده ماهیان بهمنظور مشاهده نوع و شدت ضایعات بافتی، جداسازی و در محلول بوئن تثبیت گردید. پس از انجام مراحل روتین بافتشناسی، با استفاده از دستگاه میکروتوم مقاطع بافتی با ضخامت 5 میکرون از بافت روده تهیه و با روش هماتوکسیلین-ائوزین رنگآمیزی شد. سپس ضایعات بافتی با استفاده از میکروسکوپ نوری مجهز به دوربین عکسبرداری دیجیتال مورد ارزیابی قرار گرفت.
یافته ها: ضایعاتی چون نکروز، تشکیل هستههای پیکنوتیک، خون ریزی، واکوئوله شدن، هیپرپلازی و تورم سلولی در بافت روده ماهیان در ایستگاههای مورد مطالعه مشاهده شد. کمترین ضایعات بافتی در ماهیان صید شده از ایستگاه کنارک و رمین و بیشترین میزان آن در ایستگاه هفت تیربود.
نتیجه گیری: دلیل این امر میتواند بیشتر بودن میزان تردد و پهلوگیری لنجهای صیادی، کشتیهای باری و تجاری در آبهای نیمه بسته این اسکلهها باشد.
پرونده مقاله
التیام سوختگی ها همواره به دلیل اختلال در روند ترمیم که منجر به طولانی شدن دوره بهبودی می گردد، مورد توجه بوده است. بنابراین، تلاش برای یافتن روش های موثر بر بهبود روند التیام سوختگی بسیار مهم است. مطالعه حاضر به منظور بررسی مورفومتری و هیستوپاتولوژی اثرات ترمیمی لیزردر چکیده کامل
التیام سوختگی ها همواره به دلیل اختلال در روند ترمیم که منجر به طولانی شدن دوره بهبودی می گردد، مورد توجه بوده است. بنابراین، تلاش برای یافتن روش های موثر بر بهبود روند التیام سوختگی بسیار مهم است. مطالعه حاضر به منظور بررسی مورفومتری و هیستوپاتولوژی اثرات ترمیمی لیزردرمانی بر سوختگی درجه ۳ پوست در موش صحرایی انجام گردید. برای انجام این مطالعه، ۶۴ سر موش صحرایی نر نژاد ویستار موش ها به طور تصادفی به 4 گروه مساوی شاملِ گروه اول: تیمار با لیزر با انرژی کمتر (۷/۱۱ انرژی بر سانتی مترمربع)، گروه دوم: تیمار با لیزر با انرژی بیشتر (5/17 انرژی بر سانتی مترمربع)، گروه سوم: تیمار با پماد نیتروفورازون و گروه چهارم: شاهد، تقسیم شدند. اقدامات اولیه برای ایجاد سوختگی پوست در هر 4 گروه انجام گردید. برای ایجاد سوختگی، پوست ناحیه مورد نظر در مجاورت سیلندری به قطر ۲۲ میلی متر که متصل به منبع آب جوش(کتری) با ظرفیت ۵ لیتر بود، به مدت ۳ ثانیه قرار گرفت. همه سوختگی ها با توجه به علایم ریزبینی، از نوع درجه ۳ تشخیص داده شدند. لیزر مورد استفاده در این مطالعه از نوع گالیم-آرسناید بود. نمونه های بافتی در روزهای 3، 7، 14 و 21 جدا و برای انجام آسیب شناسی بافتی به آزمایشگاه ارسال شدند. ارزیابی های مورفولوژی نشان دهنده افزایش معنی دار میزان انقباض زخم در حیوانات تحت درمان با لیزر به خصوص گروه اول در مقایسه با گروه شاهد بود. همچنین، در حیوانات تحت درمان با لیزر در هر دو گروه میزان نفوذ سلول های التهابی کاهش یافته و نوزایش عروقی، انتشار فیبروبلاست ها و ضخامت بافت پوششی افزایش نشان می داد. نتایج به دست آمده نشان داد که بهبود در روند ترمیم در گروه های تیمار با لیزر در تمام روزهای مورد مطالعه نسبت به گروه تیمار با پماد نیتروفورازون و شاهد معنی دار بوده است، که این امر نشان میدهد لیزر کم توان، اثرات ترمیمی بر سوختگی درجه ۳ پوست در موش صحرایی را دارد.
پرونده مقاله
طاعون نشخوارکنندگان کوچک (peste des petits ruminants; PPR) بیماری ویروسی واگیردار مهم گوسفند و بز می باشد. با توجه به اهمیت PPR در سیستان، مضرات اقتصادی ناشی از تلفات و هزینه های درمانی، مصرف بالای گوشت دام به شیوه ذبح سنتی و عدم نظارت کافی بر سلامت دامها، مطالعه حاضر چکیده کامل
طاعون نشخوارکنندگان کوچک (peste des petits ruminants; PPR) بیماری ویروسی واگیردار مهم گوسفند و بز می باشد. با توجه به اهمیت PPR در سیستان، مضرات اقتصادی ناشی از تلفات و هزینه های درمانی، مصرف بالای گوشت دام به شیوه ذبح سنتی و عدم نظارت کافی بر سلامت دامها، مطالعه حاضر با هدف آسیب شناسی بافتی بیماری مذکور در جمعیت گوسفند و بز منطقه سیستان صورت گرفت. از 30 رأس گوسفند و بز گله های مشکوک به بیماری، نمونه های بافتی از دهان، ریه، رودهها و غدد لنفاوی جمعآوری و پس از تهیه مقطع مورد مطالعه میکروسکوپی قرار گرفتند. تعداد 9 نمونه دارای آسیب های بافتی بودند.داده ها با نرمافزار SPSS و آزمون کاپا مورد تحلیل آماری قرار گرفت. میزان آلودگی در گوسفند و بز به ترتیب 25/33 و 88/38 درصد بود که ارتباط آماری معنی داری بین گونه دامی و آسیب های بافتی همچون تجمع سلولهای آماسی چندهستهای و تشکیل سلولهای سینسیتیا مشاهده شد (05/0>p ). همچنینمیزان عفونت در سنین زیر دو سال و بالای دو سال به ترتیب 18/35و 8/22 درصدبود و ارتباط آماری معنی داری از نظر سن دام و شدت تجمع سلول های آماسی تک هستهای هم وجود داشت (05/0>p ). میزان آلودگی در جنس نر و ماده هم به ترتیب 98/49و 5/12 درصدبود و ارتباط آماریمعنی داری از نظر جنسیت دام و میزان بروز آسیب هایی چون تجمع سلول های آماسی چندهستهای، تشکیل سلول های سینسیتیا وگنجیدگیهای درون سیتوپلاسمی نیز مشاهده شد (05/0>p ). این مطالعه نشان داد که PPRدر منطقه سیستان در بزهای زیر دو سال با احتمال وقوع بیشتر و ضایعات پاتولوژیک شدیدتری همراه است.
پرونده مقاله
ویتامین E یکی از مهم ترین آنتی اکسیدانهایی است که نقش مهمی را در مهار آسیب های ناشی از رادیکال های آزاد بازی می کند. هرگونه اختلال در جریان طبیعی ادرار تحت عنوان نفروپاتی انسدادی خوانده میشود. انسداد در نهایت میتواند به هیدرونفروز، آتروفی و حتی تخریب کامل عملکرد کلیه چکیده کامل
ویتامین E یکی از مهم ترین آنتی اکسیدانهایی است که نقش مهمی را در مهار آسیب های ناشی از رادیکال های آزاد بازی می کند. هرگونه اختلال در جریان طبیعی ادرار تحت عنوان نفروپاتی انسدادی خوانده میشود. انسداد در نهایت میتواند به هیدرونفروز، آتروفی و حتی تخریب کامل عملکرد کلیه منجر شود. هدف از این مطالعه تعیین اثر ویتامین E بر بافت کلیه متعاقب انسداد کامل یک طرفه حالب در موش صحرایی می باشد. در این مطالعه تجربی، 30 سر موش صحرایی نر نژاد SD به صورت تصادفی به سه گروه ده تائی تقسیم شدند. گروه اول به عنوان شاهد در نظر گرفته شد. گروه دوم (گروه UUO) که بعد از انسداد یک طرفه حالب، روغن زیتون را به مدت پانزده روز (شروع یک روز قبل از جراحی) به صورت داخل صفاقی دریافت کرد. گروه سوم (گروه UUO-Vit E) که بعد از انسداد یک طرفه حالب ویتامین E را با دز Iu/kg 50 یک بار در روز به مدت پانزده روز (شروع یک روز قبل از جراحی) به صورت داخل صفاقی دریافت کرد. برای تشخیص تغییرات بافتی در روز چهارده بعد از جراحی، کلیه چپ بعد از تثبیت در فرمالین و انجام مراحل مختلف پاساژ بافتی با روش های هماتوکسیلین- ائوزین، تری کروم ماسون و پاس رنگ آمیزی شد.در مطالعات هیستوپاتولوژی در گروه UUO، اتساع فضای ادراری کپسول بومن، آتروفی شدید گلومرولی و توبولی، اسکلروز پیرامون گلومرول، تجمع سلولهای تکهستهای در بافت بینابینی کلیه، دژنراسیون منتشر و شدید سلولهای توبولی، افزایش ضخامت لایه اپیتلیالی کپسول بومن، ادم پیرامون عروقی، فیبروز بافت بینابینی کلیه، خونریزی و فیبروز تحت کپسولی مشاهده گردید. تجویز ویتامین E حین انسداد حالب در گروه UUO-Vit E توانست ضایعات و فیبروز ناشی از انسداد حالب را در بافت کلیه به طور معنی داری کاهش دهد. نتایج مطالعه نشان داد که انسداد حالب باعث فیبروز کلیه و آسیب شدید بافت کلیه می شود و تجویز همزمان ویتامین Eباعث کاهش آسیب های بافتی و فیبروز ناشی از انسداد حالب می گردد.
پرونده مقاله
هدف از مطالعه حاضر ارزیابی آسیب کبد در دیابت ملیتوس و بررسی اثرات محافظتی عصاره چای سبز در موش های صحرایی دیابتی شده توسط استرپتوزوتوسین می باشد. برای این منظور، 40 سر مو ش صحرایی نر به 4 گروه 10 تایی تقسیم شدند: 1) گروه شاهد سالم، 2) گروه سالم تیمار با عصاره چای سبز، 3 چکیده کامل
هدف از مطالعه حاضر ارزیابی آسیب کبد در دیابت ملیتوس و بررسی اثرات محافظتی عصاره چای سبز در موش های صحرایی دیابتی شده توسط استرپتوزوتوسین می باشد. برای این منظور، 40 سر مو ش صحرایی نر به 4 گروه 10 تایی تقسیم شدند: 1) گروه شاهد سالم، 2) گروه سالم تیمار با عصاره چای سبز، 3) گروه دیابتی و 4) گروه دیابتی تیمار با عصاره چای سبز. برای دیابتی کردن موشها، استرپتوزوتوسین با تک دز mg/kg 65 به صورت داخل صفاقی تزریق شد. از زمان شروع آزمایش، موش های تیمار با عصاره، عصاره چای سبز (w/v ،5/1%) را در آب آشامیدنی به مدت 8 هفته دریافت کردند. در انتهای آزمایش سطوح سرمی آلانین آمینوترانسفراز (ALT)، آسپارتات آمینوترانسفراز(AST)، آلکالین فسفاتاز (AP)، آلبومین و بیلی روبین تام اندازه گیری شدند. برای آسیب شناسی بافت کبد نیز برش هایی با رنگ آمیزی هماتوکسیلین-ائوزین، طبق روش های معمول تهیه مقاطع هیستوپاتولوژی تهیه گردید. موش های صحرایی دیابتی افزایش معنی دار شاخص های سرمی آسیب بافت کبد را در مقایسه با گروه شاهد نشان دادند (05/0p<)، در حالی که در گروه دیابتی تیمار با عصاره چای سبز، این شاخص ها در مقایسه با گروه دیابتی به طور معنی داری کاهش نشان داد (05/0p<). یافته های آسیب شناسی بافت کبد در توافق با نتایج بیوشیمیایی سرم نشانگر بهبود ساختار بافت آسیب دیده کبد در موش های دیابتی بود. نتایجاینمطالعهنشانداد عصاره چای سبز دارایاثراتمحافظتاز بافت کبد در دیابت القاء شده با استرپتوزوتوسین می باشد.
پرونده مقاله
سکوی نشر دانش
سند یا سکوی نشر دانش ،سامانه ای جهت مدیریت حوزه علمی و پژوهشی نشریات دانشگاه آزاد می باشد