-
دسترسی آزاد مقاله
1 - اثربخشی روان درمانی پویشی فشرده و کوتاه مدت بر کاهش علائم و مکانیسم های دفاعی اختلالات شخصیت خوشه C
بهمن معظمی گودرزی نادر منیرپور حسن میرزاحسینیچکیده این پژوهش با هدف اثربخشی رواندرمانی پویشی فشرده و کوتاه-مدت (ISTDP) بر کاهش علایم و مکانیسمهای دفاعی اختلالات شخصیت خوشۀ C انجام شد. این پژوهش در زمرۀ پژوهشهای شبهآزمایشی با طرح تکآزمودنی (A-B-A) بود. جامعه آماری این پژوهش را تمامی افراد مبتلا به اختلالهای چکیده کاملچکیده این پژوهش با هدف اثربخشی رواندرمانی پویشی فشرده و کوتاه-مدت (ISTDP) بر کاهش علایم و مکانیسمهای دفاعی اختلالات شخصیت خوشۀ C انجام شد. این پژوهش در زمرۀ پژوهشهای شبهآزمایشی با طرح تکآزمودنی (A-B-A) بود. جامعه آماری این پژوهش را تمامی افراد مبتلا به اختلالهای شخصیت خوشۀ C در شهر تهران در سال 1398 تشکیل میدادند. از میان جامعه آماری فوق، 9 نفر که تشخیص سه اختلال شخصیت وابسته، وسواسی-جبری و اجتنابی را بر اساس سیاهۀ چند محوری بالینی میلون-3 (MCMI-III) و مصاحبۀ روانپزشکی بر اساس ملاکهای DSM-5 دریافت میکردند به روش نمونهگیری هدفمند انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش عبارت بودند از: سیاهۀ چند محوری بالینی میلون-3 (Millon, 1977)، پرسشنامۀ سبک دفاعی-40 (Andrews, Singh & Bond, 1993) و مصاحبۀ بالینی ساختاریافته برای اختلالات شخصیت DSM (First, Gibbon, Spitzer, Williams & Benjamin, 1997). همچنین، پروتکل ISTDP مطابق با رویکرد دوانلو (1995، 2000) هر هفته یکبار به مدت 15 جلسه و هر جلسه به مدت یک ساعت بر روی نمونۀ پژوهش اجرا شد. سنجش آزمودنیها پس از ارزیابی خط پایه، هر 3 جلسه یکبار صورت گرفت و پس از اتمام جلسات درمانی، 3 ارزیابی پیگیری با فواصل یکماهه انجام شد. دادهها با استفاده ازنسخه 24 نرمافزار SPSS تجزیه و تحلیل شدند. یافتههای به دست آمده نشان داد که ISTDP سبب کاهش نشانههای اختلالات شخصیت خوشۀ C می-شود. همچنین، اثر این درمان بر کاهش مکانیسمهای دفاعی ناپخته و نوروتیک و افزایش مکانیسمهای پخته در این اختلالات معنادار بود (05/0 > p). پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
2 - مقایسه رفتار درمانی دیالکتیک با درمان یکپارچهنگر در تنظیم هیجان و مکانیسمهای دفاعی در کاهش استفاده پاتولوژیک از اینترنت
مایده معین الدینی فرح لطفی کاشانی عبدااله شفیع ابادیهدف پژوهش حاضر، بررسی مقایسه رفتار درمانی دیالکتیک با درمان یکپارچهنگر در تنظیم هیجان و مکانیسمهای دفاعی در کاهش استفاده پاتولوژیک از اینترنت بود. این پژوهش به روش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه انجام شد. جامعه آماری شامل همه دانشآموزان مقطع دبی چکیده کاملهدف پژوهش حاضر، بررسی مقایسه رفتار درمانی دیالکتیک با درمان یکپارچهنگر در تنظیم هیجان و مکانیسمهای دفاعی در کاهش استفاده پاتولوژیک از اینترنت بود. این پژوهش به روش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه انجام شد. جامعه آماری شامل همه دانشآموزان مقطع دبیرستان منطقه یک شهر تهران بود که در سال 1397-1396 مشغول به تحصیل بودند که از بین آنها افرادی که در تست اعتیاد به اینترنت نمره بالایی کسب کرده بودند، 60 دانشآموز به صورت تصادفی در سه گروه آزمایش و گواه (هر گروه 20 نفر) قرار گرفتند. پرسشنامه اعتیاد به اینترنت (یانگ، 1999)، تنظیم هیجان گراس و جان (2003) و سبک های دفاعی (اندروز، سینگ و بوند ، 1993) به عنوان پیش آزمون و پس آزمون برای هر دو گروه به کار گرفته شد. سپس هر دو گروه آزمایش، 8 جلسه 90 دقیقهای (هفته ای یک جلسه) درمان یکپارچهنگر و رفتار درمانی دیالکتیک دریافت کردند ولی گروه گواه در لیست انتظار قرار گرفت. نتایج تحلیل آماری به روش مانکوا نشان داد که هر دو درمان دیالکتیک و درمان یکپارچهنگر در کاهش اعتیاد به اینترنت شرکت کنندگان پژوهش نسبت به گروه گواه اثربخش بوده ولی بین دو درمان تفاوت معناداری وجود ندارد. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
3 - بررسی مکانیسم دفاعی روانی گریز در رما ن های غزاله علیزاده با تکیه بر رمان خانه ادریسی ها" و "شبهای تهران" بر اساس نظریه زیگموند فروید
زهرا دوستی آرش مشفقی محمدعلی مجللمکانیسمهای دفاعی، واکنشهای روان آدمی در برابر تنشهایی است که روح و روان او را تحت تأثیر قرار میدهند و او را تا مرز از هم پاشیدگی پیش میبرند. از نگاه فروید، مکانیسمهای دفاعی، به طور ناخودآگاه، منجر به بروز تمایلات و رفتارهایی میشوند که فرد را در برابر تنیدگیها مح چکیده کاملمکانیسمهای دفاعی، واکنشهای روان آدمی در برابر تنشهایی است که روح و روان او را تحت تأثیر قرار میدهند و او را تا مرز از هم پاشیدگی پیش میبرند. از نگاه فروید، مکانیسمهای دفاعی، به طور ناخودآگاه، منجر به بروز تمایلات و رفتارهایی میشوند که فرد را در برابر تنیدگیها محافظت میکنند. مکانیسم "گریز" از زمرة سازوکارهاییست که به هنگام فشار روحی فراوان، در رفتار فرد بروز میکند و او را از صحنههای آزاردهنده دور میکند. افراد برای فراموشی اضطراب، خشم و ناکامی، به شیوة ناخودآگاه از مشکل پیش آمده میگریزند و در این گریز، تا حدودی آرامش و تعادل از دست دادة خود را باز مییابند. هر چند در این گریز، میتوان انتظار پیامدهای منفی را نیز داشت اما روان آدمی، گاه ناگزیر، از این انتخاب است. تأمل در آثار داستانی غزاله علیزاده نشان میدهد که او نسبت به رفتارها و واکنشهای افراد در مواجهه با مشکلات، توجه خاصی دارد و مکانیسمهای دفاعی را در بروز برخی از رفتارهای قهرمانان آثارش دخیل میداند. این نوشتار با بررسی رفتارهایی از جنس "گریز" با تکیه بر دانش روانشناسی، به تحلیل این رفتارها پرداخته و به ریشهیابی "گریز"هایی اقدام کرده که به گونهایی، واکنش به اضطرابی بودهاند که بر روان شخصیتها در طول زندگی وارد شدهاند. نتایج حاصل از این بررسی نشان میدهد که بیشتر زنان آثار غزاله علیزاده و گاه برخی از مردان، در مواجهه با ناکامیها و اضطرابها، به دنبال پناهگاهی هستند که تلخی اضطراب را به فراموشی سپارند. پرونده مقاله