<p>پارادیم شهرسازی انسان محور در دهه 1990 میلادی، محصول نقد وضعیت کالبدی و فیزیکی شهرهایی بود که توسط مهندسان شهرسازی با انگاره هایی مانند طرح های جامع و تفصیلی ایجاد شده بود. برندسازی شهری بازنمایی این نقد در پهنه کنشگران اقتصاد فرهنگی شهر است که پیامد جمعی و ضرورتِ برخاسته از پیچیدگی های ناشی از میدانِ جهانی شدن و سرمایه داری مالی و سینمای هالیوود است. اهداف عبارتند از تبیین کلی و فهم نظری شهرسازی انسان محور و برندسازی شهری، تبیین و استدلال نقش شاخص های شهرسازی انسان محور در ظرفیت سازی تولید برند شهری، روش تحقیق توصیفی &ndash; تحلیلی است. قلمرو جغرافیایی تحقیق شهر نظر آباد است. نظر آباد شهر سلجوقی و بازمانده از اعماق تاریخی است که در سایه تهران بزرگ برند خود را از دست داده است. بازنمایی روح جمعی در ادبیات شعر شهری و عاشقانه شاعران و نویسندگان ، پیشا- برندسازی شهری نظرآباد است. این مقاله به دنبال آفرینش های شهری و ظرفیت سازی همانند تجارت و برند از رهگذر شهرسازی انسان محور در پهنه شهری نطرآباد است. حاکی از آن است "بازتولید ساختاری و ظرفیت سازی برند نظرآباد " در بستر تعاملی با نهادهای شهرسازی انسان محور قرار دارد.</p>

<p>اداراک ذهنی هر فردی که در فضای جغرافیایی قرار می گیرد مسبوق به نگرش ها، ارزش ها، عواطف، امیال و انگیزه ها می باشد به عبارت دیگر فرایندهای روان شناختی روح به نوعی به بازنمایی ذهنی جهان بیرون منجر می شوند که پایه ای برای گزینشگری فضایی است. کیفیت اداراک ذهنی از فضاهای عمومی متاثر از عوامل اقتصادی &ndash; اجتماعی،&zwnj; فرهنگی و کالبدی است. حضور در فضاهای عمومی شهر می تواند متأثر از بازنمایی متقابل اداراک ذهنی و تعلق مکانی باشد. این مقاله به روش پیمایشی و با استفاده از ابزار پرسشنامة بسته به دنبال تحلیل رابطه متقابل اداراک ذهنی از محلات شهری و تعلق مکانی در فضاهای عمومی در شهر سراب دارد. شهروندان نقشه های ذهنی و ادراک متفاوتی از محلات مختلف شهر سراب دارند که تاثیر مستقیمی در تعلق مکانی در فضاهای عمومی دارد. ادراک ذهنی فضاهای متعلق به گروه های فقیر شهر تصویر مطلوبی از تعلق مکانی در فضاهای عمومی به دست نمی دهد. تعلق مکانی در فضاهای عمومی شهر سراب مسبوق به گزینشگری فضایی و ادراک ذهنی است.</p>

<p>آنچه به عنوان اسناد راهبردی توسعه شهری تهیه می شود با هدف حل معضلات شهری، خصوصا" در مواجهه با بحران ها ست.گسترش شهر ها نتیجه ی افزایش جمعیت شهر نشین بوده و به تناسب آن استفاده از وسایل نقلیه موتوری افزایش یافته و پدیده ی ترافیک به یکی از معضلات شهری تبدیل شده است. احداث پارکینگهای عمومی در مجاورت معابر شهری با هدف تامین فضای پارک برای وسایل نقلیه یکی از شیوه های مدیریت ترافیک شهری است.از سوی دیگر انتخاب مکان مناسب جهت اسکان موقت در زمان وقوع بحران، همواره از دغدغه های مدیران شهری بوده است.یکی از فضاهایی که در اختیار مدیریت شهری قراردارد ومی تواند بصورت چند منظوره استفاده شود،فضای زیر سطحی بوستان های شهری است. در این مقاله از بین بوستان های منطقه یک، مناسب ترین بوستان برای احداث ساختمان چندمنظوره زیرسطحی (جهت استفاده پارکینگ وهمچنین استفاده در مواقع بحرانی) در منطقه یک شهر مشهد مورد ارزیابی قرار می گیرد،تا ضمن کاهش هزینه پروژه های شهری، بهینه ترین روش استفاده از فضای شهری،دراین منطقه،بدست آید. بدین منظورانتخاب مکان مناسب با هدف تامین معیارهایی مشترک (در پارکینگ و فضای پناهگاهی) و با استفاده از سیستم GIS و مدل AHP صورت گرفته است. نتایج حاصل از این مقاله پس از تعیین معیارهای لازم،مناسب ترین مکان از بین بوستان های واقع در منطقه یک شهرمشهد را جهت احداث ساختمان چند منظوره زیرسطحی، مشخص می کند. همچنین،کاربری فضای روسطحی، بوستان در نظر گرفته شده است،تا نه تنها به ترکیب کالبدی فضای شهرسازی آسیبی نرسد،بلکه با طراحی و اجرای مجدد آن از روش های نوین بهره گرفت. نتایج حاصل از این مقاله نشان می دهد که با احداث ساختمان چندمنظوره زیرسطحی در زیر یکی از پارک های این منطقه،می توان شاخص فضای پناهگاهی منطقه را حدود 11 درصد و شاخص فضای پارکینگ را 5 درصد افزایش داد.</p>

<p>هدف این پژوهش تعیین ميزان توجه به حقوق شهروندي در پروژه&zwnj;هاي عمران شهري(مورد مطالعه:ساكنان محله&zwnj;هاي داماهي و پيامبر اعظم شهر بندرعباس) است. این پژوهش از نظر هدف کاربردی، از نظر روش توصیفی-پیمایشی و از نظر جمع&zwnj;آوری داده&zwnj;ها میدانی است. جامعه&zwnj;آماری پژوهش ساکنان دو محله داماهی و پیامبر اعظم شهر بندرعباس(دامنه سنی 15 تا 50سال) بودند که از بین آنها با استفاده از فرمول حجم نمونه کوکران برای جامعه نامحدود تعداد 384 نفر(192 نفر محله داماهی و 192 نفر محله پیامبر اعظم) به عنوان نمونه تعیین و به شیوه طبقه&not;ای&zwnj; تصادفی انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده پرسشنامه محقق ساخته بود که روايي آن با استفاده از روش وابسته به محتوا تایید و ضریب پایایی آن با استفاده از فرمول آلفاي كرونباخ 83/0 برآورد شد. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از آمار توصیفی و استنباطی(آزمون t تک نمونه&not;ای و آزمونt مستقل) استفاده شد. یافته&zwnj;های پژوهش نشان داده که میزان توجه به حقوق شهروندی در محله داماهی بالاتر از حد متوسط و در محله پیامبر اعظم کمتر از حد متوسط بوده که تفاوت این دو معنادار بوده است(01/0&gt;P). میزان توجه به حقوق زیستی در محله داماهی در حد متوسط ولی در محله پیامبر اعظم بیش از حد متوسط بوده که تفاوت بین آنها نیز معنادار است(01/0&gt;p). توجه به حقوق اجتماعی و فرهنگی، حقوق اقتصادی و حق دسترسی به خدمات شهری در محله داماهی بیش از حد متوسط و در محله پیامبر اعظم کمتر از حد متوسط بوده که تفاوت بین این دو محله معنادار بوده است(01/0&gt;p). نتیجه آنکه هر دو محله مورد مطالعه بویژه محله پیامبر اعظم از نظر میزان توجه به حقوق شهروندی بایستی مورد توجه و بازنگری قرار گرفته و اقدامات مناسبی در راستای تحقق هر چه بیشتر حقوق شهروندی صورت گیرد.</p>

<p>شهرسازی به عنوان یک علم و هنر، نقش حیاتی در بهبود کیفیت زندگی و ارتقای پایداری محیط زیست ایفا می&zwnj;کند. با افزایش جمعیت و توسعه سریع شهرها، تفکیک اراضی و تعیین کاربری&zwnj;های عمومی به اصول کلیدی در برنامه&zwnj;ریزی شهری تبدیل شده&zwnj;اند. این مقاله به تحلیل تطبیقی نظام&zwnj;های شهرسازی ایران و ایالات متحده می&zwnj;پردازد و سعی دارد نقاط قوت و ضعف هر نظام را شناسایی کند و انتخاب آمریکا به عنوان یک نمونه شاخص و مورد مطالعه در این پژوهش به دلیل تجربه گسترده و متنوع این کشور در زمینه شهرسازی، مدل&zwnj;های موفق در تأمین خدمات عمومی، توجه به توسعه پایدار، تحولات قانونی و سیاست&zwnj;گذاری مؤثر، و وجود منابع علمی و پژوهش&zwnj;های تجربی غنی است. نظام شهرسازی ایران با چالش&zwnj;های متعددی مواجه است که شامل عدم هماهنگی بین سیاست&zwnj;های شهری و نیازهای واقعی جامعه، کمبود فضاهای عمومی و ناکارآمدی در مدیریت منابع می&zwnj;شود. این مسائل می&zwnj;توانند به بحران&zwnj;های اجتماعی و زیست&zwnj;محیطی منجر شوند. از سوی دیگر، ایالات متحده با تجربیات متنوع و رویکردهای نوآورانه&zwnj;ای مانند مشارکت فعال جامعه در فرآیند برنامه&zwnj;ریزی و تأکید بر پایداری محیط زیست، می&zwnj;تواند الگوهای مفیدی برای ایران ارائه دهد. نتایج این تحلیل نشان می&zwnj;دهد که نظام شهرسازی ایران، با تاریخچه غنی و توجه به هویت فرهنگی، نقاط قوتی دارد که می&zwnj;تواند به توسعه شهری کمک کند. با این حال، چالش&zwnj;هایی نظیر عدم هماهنگی بین نهادهای مختلف و کمبود فضاهای عمومی نیاز به اصلاحات بنیادین را ضروری می&zwnj;سازد. در مقابل، نظام شهرسازی ایالات متحده با تأکید بر برنامه&zwnj;ریزی مشارکتی و استفاده از فناوری&zwnj;های نوین، به عنوان یک الگوی موفق برای ایران در نظر گرفته می&zwnj;شود. این تحلیل نه تنها به شناسایی چالش&zwnj;ها و فرصت&zwnj;های موجود در نظام&zwnj;های شهرسازی دو کشور کمک می&zwnj;کند، بلکه می&zwnj;تواند به سیاست&zwnj;گذاران و برنامه&zwnj;ریزان شهری این امکان را بدهد که با بهره&zwnj;گیری از تجربیات موفق دیگر کشورها، به طراحی و اجرای سیاست&zwnj;های مؤثرتر و کارآمدتر در راستای توسعه پایدار شهری بپردازند.</p>