تعامل سنت و نص در اندیشه سیاسی سید جواد طباطبایی

محورهای موضوعی : ایران

سید رسول قهاری ¹ , سید فرشید جعفری پابندی ² , اصغر پرتوی ³

1 - دانشجوی دکترای علوم سیاسی، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، واحد زنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، زنجان، ایران
2 - استادیارگروه روابط بین الملل. دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، واحد زنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، زنجان، ایران (نویسنده مسئول)
3 - استادیار گروه روابط بین الملل، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، واحد زنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، زنجان، ایران

تاریخ دریافت : 1402/04/13 تاریخ پذیرش : 1402/04/27 تاریخ انتشار : 1401/05/01

کلید واژه: توسعه, ایران, سنت, تجدد, طباطبایی,

چکیده مقاله :

سنت را می‌توان چالش برانگیزترین مفهوم تاریخ معاصر ایران تلقی کرد. در واقع سایر مفاهیم و اندیشه‌های نوین از جمله تجدد و دموکراسی با توجه به سنت معنا شدند. به همین دلیل ارای سیاسی متفکران معاصر ایران از جمله سید جواد طباطبایی پیرامون سنت و تجدد شکل گرفته‌اند. سوال و هدف محوری این پژوهش معنا و شاخص‌های سنت در اندیشه سیاسی طباطبایی است. با بهره‌گیری از روش تبیینی می‌توان گفت که طباطبایی همانند سایر متفکران ایرانی، پیش از بررسی مدرنیته، تجدد و همچنین ترسیم اندیشه سیاسی خود به ارایه مفهوم سنت و ارتباط آن با تاریخ، سیاست، دین اسلام و زندگی ایرانیان پرداخته است و سپس آن را با تجدد تطبیق داده است. نگرش طباطبایی به سنت نگرشی پارادوکسیکال است، چرا که از یک نگرشی میراث‌وار به سنت دارد که باید به آن بصورت هویت تاریخی نگریست که کارکردی در دوره تجدد، توسعه و سیاست‌گذاری ندارند. از سوی دیگر سنت ایرانی را با اقتدارگرایی، انسجام و همگرایی ایران، فقدان شکل-گیری دموکراسی غربی در ایران همگام می‌کند.

چکیده انگلیسی:

Tradition can be considered the most challenging concept of Iran's contemporary history. In fact, other new concepts and ideas, including modernity and democracy, were understood according to the tradition. For this reason, the political views of contemporary Iranian thinkers, including Seyed Javad Tabatabaie, have been formed around tradition and modernity. The central question and purpose of this research is the meaning and indicators of tradition in Tabatabaie's political thought. By using the explanatory method, it can be said that Tabatabaei, like other Iranian thinkers, before examining modernity, modernity and also drawing his political thought, presented the concept of tradition and its relationship with history, politics, Islamic religion and the life of Iranians. Then he adapted it to modernity. Tabatabaie's attitude towards tradition is a paradoxical one, because he has an inherited attitude towards tradition that should be viewed as a historical identity that has no function in the period of modernity, development and policy making. On the other hand, it synchronizes the Iranian tradition with the authoritarianism, coherence and convergence of Iran, the lack of formation of western democracy in Iran