معرفی و تحلیل دست‌نویس نویافته دیوان قصاب کاشانی
محورهای موضوعی : پژوهشنامه نسخه شناسی متون نظم و نثر فارسی
الهام غلام کلیسانی
1
(دانشجوی دکتری گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران)
مهرداد چترایی عزیز آبادی
2
(استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران(نویسنده مسؤول))
مرتضی رشیدی
3
(استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران)
کلید واژه: نسخه خطی, سبک هندی, تصحیح, دیوان اشعار, قصاب کاشانی,
چکیده مقاله :
نسخه‌های خطی، میراث مکتوب و معرف هویّت علمی، فرهنگی و اجتماعی ملّت‌هاست. از قدیم و به گواه تاریخ، ادبا و شعرای فارسی‌زبان، آثار فراوانی خلق کرده‌اند که حفظ و احیای آنها رسالت علمی و فرهنگی پژوهشگران است. هرچند پژوهشگران حوزة زبان و ادبیات فارسی، از دیرباز به تصحیح متون کهن ادب فارسی توجّه ویژه‌ای داشته‌اند، اما برخی از این متون با گذشت قرن‌ها، هنوز احیا و تصحیح نشده‌اند. با این وجود، نسخة دیوان قصاب کاشانی، پنج مرتبه توسط پرتو بیضایی، عباسی، جواهری، کرمی و عاطفی تصحیح شده و نگارندگان در پژوهش پیش روی، با روش توصیفی- تحلیلی و با کمک منابع کتابخانه‌ای درصددند تا به معرّفی نسخه و مؤلف و بررسی و عناصر و مؤلفه‌های سبکی، بیان ویژگی‌های زبانی، ارزش ادبی، دینی و عرفانی و تاریخی آن بپردازد. همچنین به تصحیح‌هایی که از این دست‌نوشته صورت گرفته است، بپردازند و در بیان هر تصحیح، انگیزه‌های مصحّحان برای احیای دیوان قصاب و شیوه‌های تصحیح و اضافات و پیوست‌های موجود در تصحیحات را به‌صورت مختصر مورد بررسی قرار دهند. نتایج پژوهش نشان میدهد که تاکنون دست نوشتة کتابخانة نورعثمانیه در تصحیح‌های پیشین، مورد استفاده قرار نگرفته است.
Manuscripts are written heritage and represent the scientific, cultural and social identity of nations. Since ancient times and as evidenced by history, Persian-language writers and poets have created many works, whose preservation and revival is the scientific and cultural mission of researchers. Although researchers in the field of Persian language and literature have long paid special attention to the correction of ancient Persian literary texts, some of these texts have not been revived and corrected after centuries. Nevertheless, the copy of Diwan Kasab Kashani has been corrected five times by Parto Beizai, Abbasi, Javaheri, Karmi and Atefi, and the authors are trying to identify the copy and the author with the descriptive-analytical method and with the help of library sources. and examine the stylistic elements and components, express its linguistic features, its literary, religious, mystical and historical value. Also, address the corrections that have been made from this manuscript, and in each correction, briefly mention the motivations of the correctors for reviving Diwan Kasab, the methods of correction, and the additions and appendices in the corrections. review The results of the research show that the manuscript of Noor Osmaniyeh Library has not been used in the previous corrections
_||_