مقایسه تأثیر مشاوره¬ی فردی تلفنی، فردی مجازی و گروهی مجازی با رویکرد مبتنی بر پذیرش و تعهد غنی شده با شفقت بر علائم وسواس و افسردگی مراجعین مبتلا به اختلال وسواس فکری و عملی

محورهای موضوعی : بالینی

بتول تدین چهارسوقی ¹ , راضیه ایزدی ² , اعظم نقوی ³

1 - دانشجو دکتري مشاوره، دانشکده علوم انساني، واحد خميني شهر، دانشگاه آزاد اسلامي، خميني شهر اصفهان، ایران
2 - استادیار، گروه روانشناسی، موسسه آموزش عالی غیر انتفاعی صفاهان، اصفهان، ایران
3 - دانشیار، گروه مشاوره، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران

تاریخ دریافت : 1401/09/26 تاریخ پذیرش : 1401/12/08 تاریخ انتشار : 1403/07/04

کلید واژه: افسردگی, مشاوره تلفنی, مشاوره فردی مجازی, مشاوره گروهی مجازی, وسواس فکری-عملی,

چکیده مقاله :

هدف از این پژوهش مقایسه تأثیر مشاوره­ی فردی تلفنی، فردی مجازی و گروهی مجازی بر علایم وسواس و افسردگی مراجعان مبتلا به OCD شهر اصفهان بود. این پژوهش از نوع شبه­آزمایشی با طرح پیش­آزمون، پس­آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه را بیماران مبتلا به OCD شهر اصفهان تشکیل می­دادند که به مراکز مشاوره مراجعه نموده بودند. نمونه شامل 40 فرد مبتلا به اختلال وسواس فکری عملی بود که به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و در 4 گروه (کنترل، مشاوره های تلفنی، فردی مجازی و گروهی مجازی) به صورت تصادفی گمارش شدند. جهت جمع­آوری داده­ها از پرسشنامه­های افسردگی بک (II, 1996) ومقیاس وسواس فکري و عملي (Yale- Brown, 1989) استفاده شد . جلسات درمانی فردی و گروهی 12 جلسه، به صورت هفتگی با یک جلسه پیگیری یکماهه بود. تحلیل کوواریانس نشان داد که تفاوت معناداری میان میانگین نمرات علائم وسواس و افسردگی در سه گروه پژوهش با گروه کنترل هم در مرحله پس آزمون و هم در مرحله پیگیری وجود دارد (05/0>P). ولی در متغیر علائم وسواس در مرحله پس آزمون بين دو گروه مشاوره  تلفنی و مشاوره فردی مجازی با يكديگر تفاوت معنادار نیست. این در حالی بود که در مرحله پیگیری بین سه گروه مشاوره در علایم وسواس تفاوت معنادار نبود.05/0<P). همچنین در متغیر علائم افسردگی   بين سه گروه مشاوره با يكديگر تفاوت معنادار و با گروه كنترل تفاوت معناداري وجود ندارد (05/0<P). در نتیجه مشاوره­های مجازی دارای کارآمدی مناسبی جهت کاهش علائم وسواس و افسردگی هستند و در زمانهایی که امکان مشاوره حضوری وجود ندارد و یا زمانی که مراجعین تمایل به مشاوره مجازی دارند نیز قابل استفاده است.

چکیده انگلیسی:

The aim of this study was to compare the effects of telephone, virtual individual and virtual group counseling packages on the symptoms of obsession and depression in clients suffering from OCD in Isfahan city. This research was a semi-experimental study with a pre-test, post-test and follow-up design with a control group. The population consisted of patients with OCD in Isfahan who had referred to counseling centers. The sample consisted of 40 Patients who were selected by available sampling and randomly assigned to 4 groups (control, telephone, individual and virtual group). In order to collect data, Beck's depression questionnaires (BDI-II) and obsessive-compulsive disorder (Yale- Brown, 1989). There were 12 individual and group therapy sessions, weekly with one follow-up session. Multivariate covariance analysis (MANCOVA) showed that there is a significant difference between the mean scores of obsessive and depressive symptoms in the three research groups and the control group (p<0.01). As a result, counselors and clients have a great desire for virtual counseling so that they can solve problems and improve mental disorders. Also, non-attendance consultations are effective in reducing the symptoms of obsession and depression, which is a desirable treatment option by combining act and compassion therapies with non-attendance methods.

منابع و مأخذ:

Abramowitz, J. S., Lackey, G. R., & Wheaton, M. G. (2009). Obsessive– compulsive symptoms: The contribution of obsessional beliefs and experiential avoidance. Journal of Anxiety Disorders, 23(2): 160-166.
Akbari, M; & Hosseini, Z. (2017). Meta-analysis comparing the effectiveness of exposure therapy and response prevention, cognitive-behavioral therapy and third wave behavioral therapies in obsessive-compulsive disorder. Applied Psychology Quarterly, 12(4), 473-490. [in persian]
AlHusseini, N., Sajid, M., Altayeb, A., Alyousof, S., Alsheikh, H., Alqahtani, A., & Alsomali, A. (2021). Depression and obsessive-compulsive disorders amid the COVID-19 pandemic in Saudi Arabia. Cureus, 13(1).
American Psychiatric Association. (2022). Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, Text Revision Dsm-5-tr 5th Edition. Washington DC: American Psychiatric Association.
Beck, A. T., Ward, C. H., Mendelson, M., Mock, J., & Erbaugh, J. (1961). An inventory for measuring depression. Archives of general psychiatry, 4(6), 561-571.
Benatti, B., Albert, U., Maina, G., Fiorillo, A., Celebre, L., Girone, N., ... & Dell’Osso, B. (2020). What happened to patients with obsessive compulsive disorder during the COVID-19 pandemic? A multicentre report from tertiary clinics in northern Italy. Frontiers in Psychiatry, 11, 720.
Choi, S., Wilcock, A. D., Busch, A. B., Huskamp, H. A., Uscher-Pines, L., Shi, Z., & Mehrotra, A. (2019). Association of characteristics of psychiatrists with use of telemental health visits in the Medicare population. JAMA Psychiatry, 76(6), 654-657.
Daneshmandi, S., Izadi, R. & Abedi, M. R. (2016). Concentrated compassion therapy for acupuncturists (psychological flexibility reinforcement methods). Isfahan: Kavoshiar, jangal.
Enea, V., Eisenbeck, N., Petrescu, T. C., & Carreno, D. F. (2021). Perceived impact of quarantine on loneliness, death obsession, and preoccupation with God: Predictors of increased fear of COVID-19. Frontiers in psychology, 12, 643977.
Ergenc, H., Ergenc, Z., Usanmaz, M., Tor, I. H., Usanmaz, H., & Akcay, E. U. (2020). Investigating Anxiety, Depression and Obsessive-Compulsive Disorders (OCD) among healthcare workersin COVID-19 unit and the control group. Medicine, 9(4), 1072-5.
Glass, V. Q., & Bickler, A. (2021). Cultivating the therapeutic alliance in a telemental health setting. Contemporary Family Therapy, 43(2), 189-198.
Goodman, W.K., Price, L.H., Rassmussen, S.A., Mazure, C., Fleischman, R., Hill, C.L., & et al. (1989).Yale-Brown Obsessive-Compulsive Scale: Development, use and reliability. Archive of General Psychiatry, 4(6): 1006-1011.
Keeley, M. L., Storch, E. A., Merlo, L. J., & Geffken, G. R. (2008). Clinical predictors of response to cognitive-behavioral therapy for obsessive–compulsive disorder. Clinical psychology review, 28(1), 118-130.
Loosen, A. M., Skvortsova, V., & Hauser, T. U. (2021). Obsessive–compulsive symptoms and information seeking during the Covid-19 pandemic. Translational psychiatry, 11(1), 1-10.
Lopez, A., Schwenk, S., Schneck, C. D., Griffin, R. J., & Mishkind, M. C. (2019). Technology-based mental health treatment and the impact on the therapeutic alliance. Current psychiatry reports, 21(8), 1-7.
Maher, M., Huppert, J., Chen, H., Duan, N., Foa, E., Liebowitz, M., & Simpson, H.B. (2010). Moderators and predictors of response to Cognitive-Behavioral Therapy augmentation of pharmacotherapy in obsessive-compulsive disorder. Psychological Medicine, 40(12): 2013-2023.
Makris, T., & Dorstyn, D. S. (2022). Third-wave psychotherapies to promote mental health in epilepsy: An updated systematic review. Epilepsy & Behavior, 134, 108766.
Nakagawa, A., Marks, I. M., Takei, N., de Araujo, L. A., & Ito, L. M. (1996). Comparisons among the Yale–Brown Obsessive–Compulsive Scale, Compulsion Checklist, and other measures of obsessive–compulsive disorder. The British Journal of Psychiatry, 169(1), 108-112.
Philip, J., & Cherian, V. (2022). Acceptance and Commitment Therapy in Obsessive–Compulsive Disorder: A Case Study. Indian Journal of Psychological Medicine, 44(1), 78-82.
Pierce, B. S., Perrin, P. B., & McDonald, S. D. (2020). Demographic, organizational, and clinical practice predictors of US psychologists’ use of telepsychology. Professional Psychology: Research and Practice, 51(2), 184.
Podea, D., Suciu, R., Suciu, C., & Ardelean, M. (2009). An update on the Cognitive-Behavior Therapy of Obsessive-Compulsive Disorder in adults. Journal of Cognitive and Behavioral Psychotherapies, 9(2): 221-233.
Rajabi, G., Molavi, S., & Sudani, M. (2018). Effect of Cognitive-Behavioral Therapy in Reducing Postpartum Depression and Increasing Marital Satisfication in Women with Postpartum Depression Disorder: A Single Case Study. Iranian Journal of Nursing Research, 13(4), 79-89. [in persian]
Rajkumar, R. P. (2020). COVID-19 and mental health: A review of the existing literature. Asian journal of psychiatry, 52, 102066.
Richards, P., Simpson, S., Bastiampillai, T., Pietrabissa, G., & Castelnuovo, G. (2018). The impact of technology on therapeutic alliance and engagement in psychotherapy: The therapist's perspective. Clinical Psychologist, 22(2), 171-181.
Sakoman, A. J., Jendricko, T., Zegura, I., Skelin, M., & Brecic, P. (2021). Online psychotherapy in times of COVID-19: professional’s experience. European Psychiatry, 64(S1), S344-S344.
Steketee, G., Frost, R., & Bogart, K. (1996). The Yale-Brown obsessive compulsive scale: Interview versus self-report. Behaviour research and therapy, 34(8), 675-684.
Stephen Dobson, K; Mohammad Khani, P; & Masah Cholabi, O. (2006). Psychometric coordinates of Beck-2 depression questionnaire in a large sample of patients with major depressive disorder. Journal of rehabilitation. 8(2), 0-82. [in persian]
Twohig, M. P., Vilardaga, J. C. P., Levin, M. E., & Hayes, S. C. (2015). Changes in psychological flexibility during acceptance and commitment therapy for obsessive compulsive disorder. Journal of Contextual Behavioral Science, 4(3), 196-202.
Woody, S. R., Steketee, G., & Chambless, D. L. (1995). Reliability and validity of the Yale-Brown obsessive-compulsive scale. Behaviour research and therapy, 33(5), 597-605.
Zemestani, M., Hosseini, M., Petersen, J. M., & Twohig, M. P. (2022). A pilot randomized controlled trial of culturally-adapted, telehealth group acceptance and commitment therapy for Iranian adolescent females reporting symptoms of anxiety. Journal of Contextual Behavioral Science, 25, 145-152.