بررسی اثر پوشش دار کردن بذر بر وزن خشک گونه مرتعی گون گزی تحت شرایط مختلف رطوبتی وعمق کاشت در منطقه بروجرد
محورهای موضوعی : مجله علمی- پژوهشی اکوفیزیولوژی گیاهی
ماندانا رضایی
1
(دانشجوی کارشناسی ارشد، داتشگاه آزاد اسلامی واحد بروجرد)
حمیدرضا محرابی
2
(استادیار علوم مرتع دانشگاه آزاد اسلامی واحد بروجرد)
مهدی فرحپور
3
(دانشیار موسسه تحقیقات جنگل ها و مراتع کشور)
کلید واژه: تنش خشکی, وزن خشک, پوشش بذر, تیمار, کشت سطحی,
چکیده مقاله :
روش پوشش‌دار کردن بذر از روش‌های تقویت کننده‌ای است که در آن مواد مختلفی را به سطح خارجی بذر می‌چسبانند، که باعث افزایش کارایی بذر می‌شود. این تحقیق به منظور بررسی اثر پوشش‌دار کردن بذر بر وزن خشک گونه مرتعی گون گزی ((Astragalus adscendens در شرایط مختلف تنش خشکی و عمق کاشت انجام شد که به صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار به اجرا در آمد. تیمار ماده پوشش‌دهنده در چهار سطح بدون پوشش (NC) ، ماده با پایه معدنی (CC)، ماده با پایه آلی (OC) و ماده با پایه هیدروژل (HC)، تیمار درصد رطوبت خاک در سه سطح 9%، 14% و 21% وزن خاک خشک، تیمار عمق کاشت در دو سطح کشت سطحی و سه برابر قطر بزرگ بذر استفاده شد. نتایج تیمارهای اصلی نشان داد که تیمار رطوبت و عمق کاشت معنی‌دار بوده و تیمار مواد پوششی اثر معنی‌داری(P<0.01) نداشت. در بررسی اثر متقابل دوگانه نیز اختلاف معنی‌داری به لحاظ وزن خشک بین تیمارهای پوشش دهنده و شاهد مشاهده نشد. در بررسی اثرهای متقابل سه‌گانه با افزایش رطوبت و عمق کاشت اگرچه وزن خشک روند افزایشی داشت، اما از لحاظ آماری معنی‌دار نشد، ولی از لحاظ توصیفی تفاوت نسبتاٌ زیادی ایجاد کرد. در سطح رطوبت 9% و کشت سطحی (تنش بالا) تیمار شاهد نسبت به تیمار مواد پوششی، رشدی نداشته، که میتوان نقش مواد پوششی را در بالا بردن عملکرد گیاه موثر دانست.
Coating the seed is one of the amplifying methods that stock different materials on the outer surface of the seeds and increases seed efficiency. This study investigated the effect of coating seed on dry weight of pasture species of Astragalus adscendens under different conditions of drought and planting depth and was completely applied in randomized plan and factorial with four replications. Treatment of covering material was used in four uncoateded surfaces (NC), mineral-based material (CC), organic- based material (OC) hydrogel -based material (HC), treatment of soil moisture percentage was applied at three levels 9%, 14% and 21% in weight of dry soil, planting depth treatment in two plant surfaces and three times of the seed diameter. The main treatment results indicated that moisture treatment and planting depth (P <0.01) levels were significant and also treatment of coating materials had no significant effect. In examining of the interaction of dual no significant differences in weight between treatment covers and control group was observed, but it made descriptively main differences because there was not any growth in the moisture level of 9% and shallow cultivation (high stress) compared with coating materials treatment so that it can be effective in enhancing plant performance. 'font-s� 1.HӀ �]� family:"Times New Roman","serif";mso-fareast-font-family: "Times New Roman";mso-bidi-font-family:"B Lotus";mso-ansi-language:EN-US; mso-fareast-language:EN-US;mso-bidi-language:FA'>OC) و ماده با پایه هیدروژل (HC)، تیمار درصد رطوبت خاک در سه سطح 9%، 14% و 21% وزن خاک خشک، تیمار عمق کاشت در دو سطح کشت سطحی و سه برابر قطر بزرگ بذر استفاده شد. نتایج تیمارهای اصلی نشان داد که تیمار رطوبت و عمق کاشت معنی‌دار بوده و تیمار مواد پوششی اثر معنی‌داری(P<0.01) نداشت. در بررسی اثر متقابل دوگانه نیز اختلاف معنی‌داری به لحاظ وزن خشک بین تیمارهای پوشش دهنده و شاهد مشاهده نشد. در بررسی اثرهای متقابل سه‌گانه با افزایش رطوبت و عمق کاشت اگرچه وزن خشک روند افزایشی داشت، اما از لحاظ آماری معنی‌دار نشد، ولی از لحاظ توصیفی تفاوت نسبتاٌ زیادی ایجاد کرد. در سطح رطوبت 9% و کشت سطحی (تنش بالا) تیمار شاهد نسبت به تیمار مواد پوششی، رشدی نداشته، که می­توان نقش مواد پوششی را در بالا بردن عملکرد گیاه موثر دانست.