برجاماندگی اختلال واکنشی دلبستگی در نوجوانی
محورهای موضوعی : روان درمانگری
1 - دانشگاه شهید بهشتی
کلید واژه: نوجوانی, اختلال واکنشی دلبستگی, برجاماندگی اختلال واکنشی دلبستگی,
چکیده مقاله :
هدف از پژوهش حاضر تعیین میزان شیوع اختلال دلبستگی یا برجاماندگی اختلال واکنشی دلبستگی در نوجوانی بود. بدین منظور براساس یک پژوهش زمینهیابی، نمونهای متشکل از 280 نوجوان (140 دختر و 140 پسر) دبیرستانی مدارس دولتی شهر تهران انتخاب و با پرسشنامه دلبستگی بزرگسال (AAQ)، مقیاس بازنگری شده دلبستگی بزرگسال (RAAS) مصاحبه سازمان یافته تشخیصی اختلال واکنشی دلبستگی (RAD) و مصاحبه بالینی برجاماندگی اختلال واکنشی دلبستگی در نوجوانی ارزشیابی شدند. نتایج به دست آمده وجود نشانههای برجاماندگی اختلال واکنشی دلبستگی را در 5/10% از آزمودنیهای هر دو ریخت نشان داد: ریخت بازداری شده (5/3%) و بازداری نشده (8/6%). پژوهش حاضر افزون بر تعیین میزان شیوع برجاماندگی اختلال واکنشی دلبستگی در نوجوانان ایرانی، در سطح کاربردی نیز الگوها و ابزارهای جدید را برای ردیابی این اختلال در اختیار متخصصان بالینی قرار داد.
The goal of this study was to determine the prevalence of Reactive Attachment Disorder (RAD) or Residual Reactive Attachment Disorder in adolescents. The Adult Attachment Questionnaire (AAQ), Revised Attachment Scale (RAAS), diagnostic systematic interview of Attachment Disorder, and clinical interview about Residual Reactive Attachment Disorder in adolescence were administered to 280 randomly selected public high school students, half male and half female. Results indicated symptoms of either type of the Residual Reactive Attachment Disorder in 10.5% of participants: inhibited (3.5%) and disinhibited (6.8%). Aside from indicating the prevalence of RAD amongst Iranian adolescents, this study also provides new patterns and instruments for clinicians to detect this disorder