تحقیق در سایه استعمار: رویکرد زیگموند کوئل در معرفی پیامبر اسلام (ص)
محورهای موضوعی : تاریخ و تمدن اسلامی
1 - استادیار گروه آموزش معارف اسلامی، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران
کلید واژه: زیگموند کوئل, اسلام¬شناسی در غرب, اسلام¬شناسی تبشیری-استعماری, محمد(ص) در اروپا.,
چکیده مقاله :
زیگموند کوئل، یکی از نمایندگان برجسته رویکرد تبشیری و استعماری در مطالعات اسلامی در غرب است که با همین رویکرد، حضرت محمد(ص) را با حضرت عیسی(ع) مقایسه کرد تا اسلام را دینی دروغین، خشن و برگرفته از مسیحیت نشان دهد. این مقاله به دنبال پاسخ‌گویی بدین پرسش است که کوئل با تکیه بر چه مبنا و منابعی حضرت محمد(ص) را ضد مسیح خوانده است؟ کوئل با نگارش کتاب محمد و محمدیانیزم ضمن اثبات برتری مسیحیت بر اسلام بر آن بود که به نظریه ضد مسیح خواندن پیامبر اسلام(ص) جامه عمل بپوشاند. او به¬رغم بهره¬گیری از شماری منابع اسلامی، با گزینش¬های سلیقه¬ای و جهت¬دار از روایات تاریخی و ارائۀ تفسیری دگرگونه از آنها نخست با تکیه بر نظریه تکامل اجتماعی مدعی می¬شود که ظهور دین اسلام، محصول شرایط زیست‌محیطی و سیاسی عربستان بوده؛ و سپس در بازنمایی چهرۀ حضرت محمد(ص) به عنوان پیام‌آور اسلام، همان ادعاها و انگاره¬های شرق¬شناسان پیشین، مانند تأثیرپذیری اسلام از آیین یهود و مسیح، جنگ‌طلبی، افسانه‌سازی و انتساب اختلالات روانی به پیامبر را تکرار می‌کند.
After the nineteenth century, missionary and colonial motivations created a new trend in Islamic studies. At this time, a new spectrum of writers focused on studying the face of The Prophet Muhammad (PBUH), who, despite being equipped with the weapon of knowledge and full familiarity with Islamic sources, were considered representatives of biased and unscientific views, as many of them were writing at the behest of the government and the church of the time. Writers who wrote within the hegemony of colonialism, despite their mastery of Islamic sources, engaged in searching for narratives that could be nurtured in the direction of their own goals through mental storytelling. Sigismund Koelle, as one of the prominent representatives of such an approach, juxtaposed Prophet Muhammad (PBUH) with Prophet Jesus (PBUH) to portray Islam as a deceitful, violent, and derived religion from Christianity. This research, using a descriptive-analytical method, seeks to answer the question on what basis Koelle called Prophet Muhammad (PBUH) anti-Christ. The results showed that Koelle, in what seemed to be a scientific framework, followed a pattern of calling the Prophet (PBUH) anti-Christ based on mental assumptions influenced by environmental conditions, bellicosity, conservatism, and myth-making.
ابن‌اثیر، علی‌بن محمد(1965). الکامل فی التاریخ. بیروت: دار صادر.
ابن‌سعد(1410). الطبقات الكبرى. به¬کوشش محمد عبد القادر عطا. بيروت: دارالكتب العلمية.
ابن‌هشام(1985). السیرة النبویة. به¬کوشش مصطفی السقا. بیروت: داراحیاء التراث العربی.
اسدی، علی(1396). «بررسي و نقد نظريه اقتباس قرآن از عهدين». معرفت ادیان، 31(3) ، 4-29.
انجمن روان پزشکی آمریکا، راهنمای تشخیصی و آماری اختلال¬های روانی(1393). ترجمه فرزین رضایی. تهران: کتاب ارجمند.
بیهقی، ابوبکر احمدبن حسین(1405). دلائل النبوة و معرفة احوال صاحب الشریعة. تحقیق عبدالمعطی قلعجی. بیروت: دارالکتب العلمیه.
الدمشقی، ابن کثیر(1407). البدایة و النهایه. بیروت: دارالفکر.
زرگری‌نژاد، غلامحسین(1384). تاریخ صدر اسلام(صدر نبوت). تهران: سمت.
زمخشری، محمود بن عمر(1407). الکشاف عن حقایق غوامض التنزیل. بیروت: دارالکتب العربی.
الزیادی، فتح الله، و حسین‌زاده شانه‌چی، حسن(1383). نگاهی به مکاتب شرق‌شناسی در اروپا. تاریخ اسلام، 20(4)، 152-159.
طبرسی، ابوعلی فضل بن حسن(بی‌تا). مجمع‌البیان فی تفسیرالقران. به¬کوشش ابوالحسن شعرانی، تهران: کتابفروشی اسلامیه.
طبری، محمد بن جریر(1387). تاريخ الامم و الملوک. به¬کوشش محمد ابوالفضل ابراهيم. بيروت: دارالتراث.
عرب احمدی، امیر بهرام (1396). جامعه و فرهنگ سیرالئون. تهران: الهدی.
ابن¬حجر عسقلانی، احمد بن علی (1415). الاصابه. به¬کوشش عادل احمد عبدالموجود و علی محمد معوض، بیروت: دارالکتب العلمیه.
القرطبی، محمد بن احمد ( 1405). التفسیر. بیروت: دار احياء التراث العربی.
كرمانی، محمدفهيم (1386). ترجمه انجيل برنابا. تهران: صحيفه خرد
واقدی، محمد بن عمر(1409). المغازی. بیروت: موسسه الاعلمی للمطبوعات.
هیکل، محمدحسین (1354ق). حیاة محمد. قاهره: مطبعه مصر.
یاری، یاسمن، و ولوی، علی‌محمد (1398). تأثیر تبشیر بر انگاره سازی اسلام شناسان انگلیسی زبان از پیامبر اسلام(ص). تاریخ‌نگری و تاریخ‌نگاری. 109(24)، 281-306.
Bennett, Clinton (1992). Victorian Images of Islam. London: Gorgias Press.
Carlyle, Thomas (1840). On Heroes, Hero-worship and the Heroic in History, London: Chapman and Hall.
Davenport, John (1869). An apology for Mohammed and the Koran, London: J. Davy and Sons.
De Boulainvilliers, Henri (1752). The life of Mahomet, London: T. Longman.
Di Cesare, Michelina (2012). The Pseudo-Historical Image of the Prophet Muhammad. Berlin: Walter de Gruyter.
Forster, Charles (1829). Mahometanism Unveiled. Duncan: Cochran.
Gibbon, Edward (1881). Life of Mahomet. Houghton: Mifflin.
Gilmour, Rachael (2007). Missionaries, Colonialism and Language in Nineteenth-Century South Africa.History compass. University of Toronto, London: wiley-blackwell
Gunny, Ahmad (2015). Prophet Muhammad in French and English Literature: 1650 to the Present. New York: Islamic Foundation.
Higgins, Godfrey (1829). An apology for the life and character of the prophet Mohamed. London: Oxford University.
Hourani, Albert (1992). Islam in European Thought. Cambridge: Cambridge University Press,
Irving, Washington (1989). Life of Mohammed. Ipswich Press, Ipswich Press.
Johnston, harry, 1923, The Story of my life, Indiana: Bobbs-Merrill.
Kecia, Ali (2014). The Lives of Muhammad, Harvard University Press.
Koelle, Sigismund Wilhelm (1889). Mohammed and Mohammedanism. London: Rivingtons.
Koelle, Sigismund Wilhelm (1854). African native literature, or Proverbs, tales, fables, and historical fragments in the Kanuri or Bornu language. London: Alpha.
McGrath, Alister (2016). “Protestantism”, the Wiley Blackwell Companion to World Christianity, John Wiley & Sons Ltd.
Muir, William (1878). The life of Mahomet: from originalsources. Smith: Elder.
Phipps, William (1999). Muhammad and Jesus, a Comparison of the Prophets and Their Teachings, London: Bloomsbury Academic.
Reeland, Adrianus (1712). Four Treatises Concerning the Doctrine, Discipline and Worship of the Mahometanism. London: J. Darby.
Smith, Andrew; Walls, F (2004). “Sigismund Wilhelm Kölle", Encyclopedia of Protestantism. v4. Hans J. Hillerbrand. 1016-1017.
Stock, Eugene (1899). The history of the Church Missionary Society: its environment, its men and its work. London: Church Missionary Society
Stubbe, Henry (1911). An Account of the Rise and Progress of Mahometanism: With the Life of Mahomet, and a Vindication of Him and His Religion from the Calumnies of the Christians. London: Luzac and Company.
Theophanes, Anastasius (1885). Theophanis Chronographia. Lipsiae: B.G. Teubnneri.
Thomas, David (2020). Christian-Muslim Relations. A Bibliographical History. Leiden: Brill.
Tupper, Henry Allen, Dwight, Henry Otis & Bliss, Edwin Munsell (1904). The Encyclopedia of missions: Descriptive, historical, biographical, statistical, Michigan: Gale Research.
Watt, William Montgomery (1956). Muhammad at Medina, London: Clarendon Press.
Zwemer, Samuel Marinus (2010). The Moslem World. Whitefish: Kessinger Publishing.