تاثیر فلاوباکتریوم، ورمی‌کمپوست و هیومیک‌اسید بر فتوسنتز جاری، انتقال ماده خشک و سهم آن‌ها در عملکرد دانه تریتیکاله (Triticosecale Wittma L.) تحت شرایط تنش شوری
محورهای موضوعی : ژنتیکسارا محمدی کله سرلو 1 * , رئوف سید شریفی 2 , حامد نریمانی 3 , ژیلا نظری 4
1 - گروه مهندسی تولید وژنتیک گیاهی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران.
2 - گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی،دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران.
3 - گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران.
4 - گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران.
کلید واژه:
چکیده مقاله :
آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه محقق اردبیلی در سال 1398 بر روی گیاه Triticosecale Wittma L. اجرا شد. فاکتورهای مورد بررسی شامل سطوح شوری (عدم اعمال شوری به عنوان شاهد، شوری 50 و 100 میلی مولار با NaCl) و کاربرد کودهای زیستی (عدم کاربرد کودهای زیستی به عنوان شاهد، کاربرد ورمی کمپوست، فلاوباکتریوم، کاربرد توام ورمی کمپوست و فلاوباکتریوم) و محلول پاشی هیومیک اسید (محلول پاشی با آب به عنوان شاهد و محلول پاشی دو گرم درلیتر هیومیک اسید) بود. نتایج نشان داد بیش ترین شاخص سطح برگ، وزن و حجم ریشه، پروتئین برگ در کاربرد توام ورمی کمپوست، فلاوباکتریوم و محلول پاشی هیومیک اسید تحت شرایط عدم اعمال شوری مشاهده شد. همچنین، کاربرد توام ورمی کمپوست، فلاوباکتریوم و محلول پاشی هیومیک اسید تحت شرایط عدم اعمال شوری درصد انتقال ماده خشک از ساقه و اندام هوایی و سهم این فرآیند در عملکرد دانه را به ترتیب 97/31، 8/40 و 84/138 درصد کاهش داد ولی عملکرد دانه، فتوسنتز جاری، سهم فتوسنتز جاری در عملکرد دانه را به ترتیب 56/69، 44/151 و 3/48 درصد نسبت به عدم کاربرد کودهای زیستی و هیومیک اسید تحت شرایط شوری 100 میلی مولار خاک افزایش داد. بر اساس نتایج این بررسی، به نظر می رسد کاربرد کودهای زیستی و هیومیک اسید می تواند با بهبود شاخص سطح برگ، وزن و حجم ریشه موجب افزایش فتوسنتز جاری و سهم این فرآیند در عملکرد دانه تریتیکاله در شرایط شوری خاک شود.
A factorial experiment was conducted on Triticosecale Wittma L. based on a randomized complete block design with three replications in Research Greenhouse of the Faculty of Agriculture and Natural Resources, University of Mohaghegh Ardabil during 2020. Experimental factors included salinity levels (non-application of salinity as control and soil salinity of 50 and 100 mM NaCl), and bio-fertilizers (no application of bio-fertilizers as control, application of vermicompost, flavobacterium, vermicompost + flavobacterium + humic acid (foliar application with water as control and foliar application of 2 g.L-1 humic acid). Results showed that the highest leaf area index, root weight and volume, and leaf protein content were recorded in combined applications of vermicompost + flavobacterium + foliar application of humic acid under non-salinity conditions. Also, combined application of vermicompost + flavobacterium + foliar humic acid under non-salinity conditions decreased dry matter translocation from stem, shoot, and its contribution to grain yield by 31.97, 40.8, and 138.84% respectively while increasing grain yield, current photosynthesis, and contribution of current photosynthesis in grain yield by 69.56, 151.44, and 48.3%, respectively compared to no application of bio-fertilizers and humic acid under 100 mM soil salinity. Based on the results, it seems that the application of bio-fertilizers and humic acid can increase current photosynthesis and its contribution in grain yield of triticale by improving leaf area index, root weight, and volume.