بررسی آراء سید احمد خمینی و متن رنجنامه براساس تحلیل انتقادی گفتمان
محورهای موضوعی : تاریخِ اندیشه سیاسی در ایران
منصور عنبرمو
1
,
فاطمه طباطبایی
2
1 - دانشجوی دکتر ی علوم سیاسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران
2 - عضو هیأت علمی و مدیر گروه عرفان اسلامی، پژوهشکده امام خمینی و انقلاب اسلامی، تهران
کلید واژه: ", سید احمد خمینی", خط سوم", , ", تحلیل گفتمان انتقادی", ", رنجنامه", نورمن فرکلاف", ,
چکیده مقاله :
سید احمد مصطفوی خمینی (1373- 1324) فرزند آیت الله خمینی از کنش گران مهم سیاسی در زمان پیش و پس از انقلاب اسلامی است. اگرچه ایشان بواسطه حضور و فعالیت در دوران مبارزه، تبعید و رهبری امام ، از منابع دست اول تاریخ نگاری سیاسی معاصر محسوب می شود، اما در پژوهش های صورت پذیرفته، کمتر به آرا و کیفیت حیات سیاسی وی اشاره شده است.مقاطع سیاسی برجسته شامل اداره بیت امام در زمانه تبعید، مبارزات و استقرار انقلاب اسلامی ، تحولات مربوط به جنگ تحمیلی، مباحث مربوط به عزل قائم مقام رهبری، نگارش رنجنامه و ابراز نقدهای سیاسی و اقتصادی در اواخر دهه 1360 از جمله نقاط عطف حیات سیداحمد محسوب می شوند.مساله اصلی این پژوهش فهم چرایی نگارش متن رنجنامه از سوی سیداحمد خمینی است.در پژوهش حاضر سعی بر این است که متن رنجنامه به عنوان یکی از نامه های سیاسی مهم در تاریخ ایران معاصر، با استفاده از رهیافت تحلیل گفتمان انتقادی نورمن فرکلاف مورد تحلیل و ناز این مجرا نقش سید احمد در تحولات دهه نخست انقلاب اسلامی تبیین گردد. یافته های پژوهش نشان می دهد سید احمد خمینی با توجه به وضعیت بیماری امام ، مناسبات قدرت در دهه شصت، مسائل جنگ و سایر تحولات سیاسی و اجتماعی، با تدوین رنجنامه سعی در ایجاد یک معنای نوین سیاسی و اعتقادی در ساحت سیاسی جامعه ایران در راستای هویت سازی ، بازتولید باورهای ایدئولوژیک انقلاب اسلامی و اقناع افکار عمومی در جهت تثبیت و سازماندهی رضایت عمومی برای انتخاب جانشین رهبری را داشت.
Seyyed Ahmad Mostafavi Khomeini (1946-1995) is the son of Imam Khomeini, as one of the important political activists before and after the Islamic Revolution. Although he is well known as one of the first-hand sources of contemporary political historiography due his presence and activity during the struggle and exile and Imam's leadership, in research,, his opinions and political life are rarely mentioned. Administration Imam's Beit (house) during the exile, struggles, and establishment of the Islamic revolution, developments related to the imposed war, issues related to the dismissal of the deputy leadership and the writing of the Ranjnameh are among the turning points of his life. The issue of this research is why Ahmad Khomeini wrote the Ranjnameh. In the present study, an attempt is made to explain the text of Ranjnameh as one of the most important political letters in the history of contemporary Iran, using the approach of analyzing the critical discourse of Norman Fairclough and the role of Ahmad in the developments of the first decade of the Islamic Revolution. Using this approach, the base is processed and checked in the index. The findings of the research show Ahmad Khomeini, considering the political and social situation of Iran in the 1980s and variables such as Imam Khomeini's illness and the changes in power relations in the 1960s, tried to create a new political and religious meaning in the field by compiling the manifesto. In line with political identification, the reproduction of the ideological beliefs of the Islamic Revolution, the consolidation and organization of the public consent for the selection of the new successor of the leadership and the persuasion of the public opinion.
_||_