بررسی رابطه بین نگرش مذهبی و خودکارآمدی با سازگاری تحصیلی دانشجویان
محورهای موضوعی : علوم تربیتیمحمدعلی سپهوندی 1 * , لیلا منصوری 2
1 - هیئت علمی/دانشگاه لرستان
2 - کارشناس ارشد روانشناسی تربیتی/دانشگاه لرستان
کلید واژه:
چکیده مقاله :
سازگاری تحصیلی از مباحث بنیادی و بسیار گسترده در روانشناسی محسوب می‌شود. به همین جهت شناسایی عوامل مرتبط با آن، ضمن افزایش دانش، می‌تواند کاربردهای زیادی در کاهش مشکلات فردی و بین‌فردی داشته باشد. در همین راستا، هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه نگرش مذهبی و خودکارآمدی با سازگاری تحصیلی دانشجویان می‌باشد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان دختر و پسر مقطع کارشناسی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ایذه بود که در سال تحصیلی 95-1394 مشغول به تحصیل بودند. پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بود. به منظور انجام پژوهش، نمونه‌ای به حجم 274 نفر (130 پسر و 144 دختر) با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای انتخاب شد. ابزار مورد استفاده دراین پژوهش پرسشنامه نگرش مذهبی (گلریز و براهنی، 1353)، پرسشنامه خودکارآمدی (شرر و همکاران، 1982) و پرسشنامه سازگاری تحصیلی (بیکر و سریاک، 1984) بود. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از آمار توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج حاصل از تحلیل همبستگی پیرسون نشان داد که بین نگرش مذهبی و خودکارآمدی و سازگاری تحصیلی رابطه مثبت و معنی‌داری وجود دارد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که خودکارآمدی و نگرش مذهبی نقش معناداری در پیش‌بینی سازگاری تحصیلی داشتند.
Adjustment and its dimensions are fundamental and widespread issues in psychology. Therefore identify of factors associated with it, can increase the knowledge, and reduce personal and interpersonal problems. The present study aimed to investigate the relationship between religious attitude and self-efficacy with academic adjustment. This was descriptive and correlational study. The popultion of this study includs all undergraduate students in the faculty of Literature Human sciences of Islamic Azad University of Izeh in 2015-2016 academic year that among them 274 individuals (130 male and 144 female) were selected using stratified random sampling as research sample. The instrument used in this study were religious attitude questionnaire (Golriz & Baraheni, 1974), self-efficacy questionnaire (sherer & et al, 1982) and academic adjustment questionnaire (baker & siryc, 1984). In order to analyze the data Descriptive Statistics, Pearson correlation coefficient and Multiple regression analysis were used. The results showed that there was a positive significant relationship between religious attitudes and self-efficacy with academic adjustment. Also Multiple regression analysis showed that both religious attitudes and self-efficacy had a significant role in predicting academic adjustment.