تبیین اثربخشی قصهگویی دیجیتال بر فرهنگ آموزشی و یادگیری درس ریاضی؛ مطالعۀ موردی پایۀ ششم ابتدایی
محورهای موضوعی : خانوادهلیلا مهرانیان 1 , فریده گودرزی 2 *
1 - گروه علومتربیتی، واحد ملایر، دانشگاه آزاداسلامی، ملایر، ایران.
2 - گروه علوم تربیتی، واحد ملایر، دانشگاه آزاداسلامی، ملایر، ایران.
کلید واژه: قصهگویی دیجیتال, تجربۀ یادگیری, فرهنگسراهای آموزشی, توسعه, مهارتهای اجتماعی.,
چکیده مقاله :
قصهگویی دیجیتال بهعنوان روشی نُوین در آموزش، با تلفیق فناوری و روایت، میتواند تجربۀ یادگیری فعال و تعامل اجتماعی را تقویت کند. هدف این پژوهش بررسی تأثیر قصهگویی دیجیتال در فرهنگسراهای آموزشی بر توسعۀ مهارتهای اجتماعی و یادگیری شرکتکنندگان بود. روشتحقیق نیمهتجربی با طرح گروه کنترل نابرابر بهکار گرفته شده است. جامعۀ آماری شامل شرکتکنندگان دختر بهصورت تصادفی بود و نمونه 34نفر (17نفر گروه آزمایش و 17نفر گروه کنترل)، به روش نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای انتخاب شدند. ابزار گردآوری دادهها شامل آزمونهای تشریحی معلمساخته و مقیاسهای سنجش عملکرد یادگیری و مشارکت اجتماعی بود. روایی ابزارها توسط متخصصان و پایایی آنها با آلفای کرونباخ 85/0 تأیید شد. دادهها بااستفادهاز نرمافزار SPSS و آزمون t مستقل و تحلیل کوواریانس چندمتغیری تحلیل شدند. نتایج نشاندادکه قصهگویی دیجیتال بهطور معناداری (001/0P<)، عملکرد تحصیلی (میانگین پسآزمون: 51/3)، مهارتهای اجتماعی و یادگیری فعال (میانگین پسآزمون: 88/3)، گروه آزمایش را بهبود بخشید و انگیزه، تعامل و یادگیری پایدار را تقویت کرد. یافتهها حاکی از آن استکه قصهگویی دیجیتال در محیطهای آموزشی، ازجمله فرهنگسراها، میتواند بهعنوان راهکاری مؤثر برای تقویت مهارتهای اجتماعی و یادگیری فعال مورداستفاده قرار گیرد
Digital storytelling, as an innovative pedagogical approach, integrates technology and narrative to enhance active learning experiences and social interaction. This study aimed to investigate the impact of digital storytelling conducted in educational cultural centers on the development of participants’ social skills and learning outcomes. A quasi-experimental design with a nonequivalent control group was employed. The statistical population consisted of female participants selected randomly, and a sample of 34 individuals (17 in the experimental group and 17 in the control group) was chosen using a multistage cluster sampling method. Data collection instruments included teacher-constructed descriptive tests and scales measuring learning performance and social participation. The validity of the instruments was confirmed by experts, and their reliability was established with a Cronbach's alpha of 0.85. Data were analyzed using SPSS software through independent t-tests and multivariate analysis of covariance (MANCOVA). Results indicated that digital storytelling significantly improved academic performance (post-test mean: 3.51), social skills, and active learning (post-test mean: 3.88) in the experimental group (p < 0.001), enhancing motivation, engagement, and sustainable learning. The findings suggest that digital storytelling in educational settings, including cultural centers, can serve as an effective strategy for promoting social skills and active learning.