با افزایش سن برخی عملکردهای سیستم عصبی از جمله حافظه اجتنابی تضعیف می شود. اثرات مفید ورزش بر نوروژنز، افزایش سیناپس های نورونی، درمان اختلالات روانی، کمک به بهبود جراحات مغزی و پیشگیری از بیماری های نورودژنراتیو به اثبات رسیده است. از گیاهانی که در طب سنتی به اثرات ضد چکیده کامل
با افزایش سن برخی عملکردهای سیستم عصبی از جمله حافظه اجتنابی تضعیف می شود. اثرات مفید ورزش بر نوروژنز، افزایش سیناپس های نورونی، درمان اختلالات روانی، کمک به بهبود جراحات مغزی و پیشگیری از بیماری های نورودژنراتیو به اثبات رسیده است. از گیاهانی که در طب سنتی به اثرات ضد دردی آن اشاره شده لیموترش است؛ بنابراین در تحقیق حاضر تأثیر چهار هفته مصرف اسانس لیمو و تمرین شنا بر میزان حافظه و درد در موش سوری نر بررسی گردید. بدین منظور 40 سر موش سوری نر با وزن 5 ± 40 گرم مورد مطالعه قرار گرفت. موش ها به طور تصادفی به 4 گروه شامل کنترل، گروه شنا، گروه دریافت کننده اسانس لیموترش و گروه تمرین شنا + مصرف اسانس لیموترش تقسیم شدند. تمرین شنا شامل چهار هفته شنا در آب به مدت 30 دقیقه در هر جلسه و پنج جلسه در هفته بود و اسانس لیمو 50 میلی گرم بر کیلوگرم به روش گاواژ تجویز گردید. جهت ارزیابی حافظه اجتنابی از دستگاه شاتل باکس و با استفاده از تست تیل فیلک، میزان آستانه درد مورد سنجش قرار گرفت. نتایج نشان داد اسانس لیموترش و تمرین شنا باعث کاهش معنادار احساس درد شده است (001/0p <). همچنین مصرف توأم اسانس لیمو و تمرین شنا سبب افزایش میزان حافظه در موش سوری نر می شود (001/0p <). تمرین هوازی، به ویژه شنا، اثر مثبت بر تثبیت حافظه و کاهش آستانه درد داشته است. احتمالاً مصرف اسانس لیمو بهدلیل وجود آنتی اکسیدان های قوی میتواند احساس درد را کاهش دهد و حافظه اجتنابی را بهبود ببخشد.
پرونده مقاله
بیماری دیابت اختلال در سوخت و ساز قندها، چربیها و پروتئینهای بدن میباشد که منجر به هیپرگلیسمی و هیپرلیپیدمی میشود. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر آلفاپینن بر میزان گلوکز و چربی خون در موشهای صحرایی دیابتی نر میباشد. 40 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به پنج گروه هشت تا چکیده کامل
بیماری دیابت اختلال در سوخت و ساز قندها، چربیها و پروتئینهای بدن میباشد که منجر به هیپرگلیسمی و هیپرلیپیدمی میشود. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر آلفاپینن بر میزان گلوکز و چربی خون در موشهای صحرایی دیابتی نر میباشد. 40 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به پنج گروه هشت تایی تقسیم شدند: گروه کنترل، گروه دیابتی، گروه دیابتی شاهد (دریافت کننده توئین (80 درصد حلال آلفاپینن) و گروههای تجربی که علاوه بر دیابتی شدن به ترتیب روزانه مقادیر100 و 200 میلیگرم بر کیلوگرم آلفاپینن را به صورت خوراکی و به مدت 14 روز دریافت کردند. در پایان، از همه گروهها نمونه خونی تهیه و میزان گلوکز و چربیهای خون آنها اندازهگیری شد. نتایج با استفاده از آزمون آنالیز واریانس و نرم افزار SPSS 21مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. میزان گلوکز، تری گلیسرید (TG)و کلسترول تام و لیپوپروتئین با چگالی بسیارکم (VLDL) و لیپوپروتئین با چگالی کم (LDL) در گروههای دریافت کننده دوزهای 100 و 200 میلی گرم بر کیلوگرم آلفاپینن نسبت به گروه دیابتی کاهش معنیداری را نشان داد. لیپوپروتئین باچگالی بالا (HDL) در گروههای دریافت کننده دوزهای مختلف آلفاپینن نسبت به گروه دیابتی افزایش معنیداری را نشان داد. این نتایج نشان میدهند که آلفاپینن میتواند در درمان دیابت موثر باشد. تأثیر این ماده موثره احتمالاً به دلیل وجود خواص آنتی اکسیدانی آن است.
پرونده مقاله
صرع، شایع ترین بیماری سیستم عصبی است. عوارض جانبی برخی داروها و مقاوم بودن نسبت به آنها، گیاهان را با هدف شناخت داروهایی با حداقل عوارض مورد توجه قرار داده است. این تحقیق به بررسی اثر عصاره هیدروالکلی بوقناق (Eryngium campestre) بر تشنج ناشی از پنتلین تترازول در موش سور چکیده کامل
صرع، شایع ترین بیماری سیستم عصبی است. عوارض جانبی برخی داروها و مقاوم بودن نسبت به آنها، گیاهان را با هدف شناخت داروهایی با حداقل عوارض مورد توجه قرار داده است. این تحقیق به بررسی اثر عصاره هیدروالکلی بوقناق (Eryngium campestre) بر تشنج ناشی از پنتلین تترازول در موش سوری نر می پردازد. در مطالعه تجربی حاضر 40 سر موش سوری نر نژاد ویستار با وزن 30-25 گرم به طور تصادفی به 5 گروه 8 تایی شامل: سالین، 3 گروه صرعی درمان شده با دوزهای 50، 100 و 200 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره بوقناق و گروه کنترل مثبت (صرعی درمان شده با 1 میلی گرم برکیلوگرم دیازپام) تقسیم شدند. جهت ایجاد مدل صرع، 85 میلی گرم بر کیلوگرم پنتیلن تترازول (PTZ) تزریق گردید. تجویز عصاره و یا دارو30 دقیقه قبل از تجویز پنتیلن تترازول صورت گرفت. میزان تأثیر دوزهای مختلف عصاره و دارو بر شدت تشنج با اندازه گیری مدت زمان بروز حالت های مختلف رفتاری ناشی از تشنج در حیوان ارزیابی گردید. همه تجویزها به صورت درون صفاقی انجام گرفت. گروه های درمان شده با دوزهای مختلف عصاره بوقناق و همچنین گروه درمان شده با دیازپام، افزایش معنی دار را در زمان تأخیر در شروع تشنج، مدت زمان تونیک، مدت زمان کلونیک، مدت زمان تونیک-کلونیک، طول زمان تشنج و میزان زنده ماندن در مقایسه با گروه سالین نشان می دهند. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد عصاره بوقناق سبب افزایش تأخیر در شروع تشنج و کاهش مرگ ومیر ناشی از تشنج در موشهای سوری می شود.
پرونده مقاله
ﺑﻴﻤﺎری ﭘﺎرﻛﻴﻨﺴﻮن ﻳﻚ اﺧﺘﻼل ﻧﻮروﭘﺎﺗﻮﻟﻮژﻳﻚ ﺷﺎﻳﻊ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑـﻪ ﻋﻠﺖ دژﻧﺮاﺳﻴﻮن ﻧﻮرون ﻫﺎی دوﭘﺎﻣینرژﻳﻚ ﺑﺨﺶ ﻣﺘﺮاﻛﻢ ﺟﺴﻢ ﺳﻴﺎه اﻳﺠﺎد ﻣﻲ ﺷﻮد. استرس اکسیداتیو به عنوان یک عامل اصلی ایجاد این بیماری محسوب می شود که موجب مرگ نورون ها می شود. ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﺻﻴﺖ آنتی اکسیدانی الاژیک اسید، هد چکیده کامل
ﺑﻴﻤﺎری ﭘﺎرﻛﻴﻨﺴﻮن ﻳﻚ اﺧﺘﻼل ﻧﻮروﭘﺎﺗﻮﻟﻮژﻳﻚ ﺷﺎﻳﻊ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑـﻪ ﻋﻠﺖ دژﻧﺮاﺳﻴﻮن ﻧﻮرون ﻫﺎی دوﭘﺎﻣینرژﻳﻚ ﺑﺨﺶ ﻣﺘﺮاﻛﻢ ﺟﺴﻢ ﺳﻴﺎه اﻳﺠﺎد ﻣﻲ ﺷﻮد. استرس اکسیداتیو به عنوان یک عامل اصلی ایجاد این بیماری محسوب می شود که موجب مرگ نورون ها می شود. ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﺻﻴﺖ آنتی اکسیدانی الاژیک اسید، هدف مطالعه حاضر بررسی اﺛﺮ الاژیک اسید بر اختلالات حرکتی و شناختی در ﻣﺪل حیوانی ﺑﻴﻤﺎری ﭘﺎرﻛﻴﻨﺴﻮن است. چهل سر موش صحرایی نر به پنج گروه هشت تایی تقسیم شدند. به منظور ایجاد مدل حیوانی پارکینسون موش ها، سم عصبی 6- هیدروکسی دوپامین (6-OHDA) را با دوز 8 میکروگرم در 2 میکرولیتر سالین نرمال دارای 01/0 درصد اسید آسکوربیک را درون هسته میانی- قدامی (MFB) سمت چپ مغز دریافت کردند. گروه های درمان الاژیک اسید با دوزهای 10، 25 و 50 میلی گرم بر کیلوگرم را به مدت 14 روز به صورت گاواژ داخل معدی دریافت کردند. یک روز بعد از آخرین گاواژ تست های حرکتی و حافظه از موش ها به عمل آمد. الاژیک اسید باعث بهبود اختلالات حرکتی و حافظه ناشی از پارکینسون بویژه در دوز 50 میلی گرم بر کیلوگرم شد. با توجه به یافته های حاضر در این پژوهش می توان پیشنهاد نمود که الاژیک اسید دارای اﺛـﺮ ﺣﻔﺎﻇﺘﻲ در ﺑﺮاﺑـﺮ 6- ﻫﻴﺪروﻛﺴﻲ دوﭘﺎﻣﻴﻦ در ﻣﺪل ﺗﺠﺮﺑﻲ ﺑﻴﻤﺎری ﭘﺎرﻛﻴﻨﺴﻮن اﺳﺖ.
پرونده مقاله