فهرست مقالات

• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  1 - بررسی تنوع­ گونه­ ای پرندگان آبزی و کنارآبچر مهاجر زمستان­گذران در زیستگاه­های تالابی سواحل بوشهر
  امید طبیعی رکسانا شریفی
  تحقیق حاضر به منظور بررسی تنوع گونه­ای پرندگان آبزی و کنارآبچر مهاجر زمستان­گذران در زیستگاه­های تالابی سواحل بوشهر(سایت بوشهر) و بر اساس یک دوره 10 سالهاز سال 1380(2002) لغایت 1389(2011) انجام پذیرفته است. بر اساس یافته­های این پژوهش در طول دوره 10 ساله مورد مطالعه، تع چکیده کامل

  تحقیق حاضر به منظور بررسی تنوع گونه­ای پرندگان آبزی و کنارآبچر مهاجر زمستان­گذران در زیستگاه­های تالابی سواحل بوشهر(سایت بوشهر) و بر اساس یک دوره 10 سالهاز سال 1380(2002) لغایت 1389(2011) انجام پذیرفته است. بر اساس یافته­های این پژوهش در طول دوره 10 ساله مورد مطالعه، تعداد 113606 پرنده آبزی مرکب از 78 گونه، 15 تیره و 6 راسته در سایت بوشهر زمستان­گذرانی نموده­اند.در این مدت بیشترین تعداد پرندگان زمستان­گذران متعلق به گونه کاکایی سر سیاه (Larus ridibundus) با 57087 قطعه سرشماری شده بوده است.بر اساس نتایج این تحقیقدر بین تیره­های مهاجر زمستان­گذران بزرگترین و کوچکترینآن به ترتیب متعلق به تیره کاکائیان (Laridae) و تیره پلیکانیان (Pelecanidae) با 96/59 و 02/0 درصدفراوانی بوده است. در دوره 10 ساله مورد مطالعه سال 1385 (2007) با تعداد 28043 قطعه پرنده بیشترین و سال 1386 (2008) با تعداد 1112 قطعه پرنده کمترین تعداد پرنده سرشماری شده را به خود اختصاص داده­اند. از سویی دیگر از نظر غنای گونه­ای سال 1389(2011) با تعداد 56 گونه بیشترین و سال 1386(2008) با تعداد 23 گونه کمترین غنا را شامل شده­اند. نتایج نشان داد بیشترین فراوانی پرندگان زمستان­گذران متعلق به تیره­های کنارآبچر با 30/88 درصد فراوانی و کمترین فراوانی مربوط به تیره­های آبزی با 70/11 درصد فراوانی بوده است. با توجه به مقادیر محاسبه شده شاخص­های تنوع­ و یکنواختی گونه­ای بیشترین میزان تنوع زیستی پرندگان آبزی و کنارآبچر زمستان­گذران در سایت بوشهر مربوط به سال 1389(2011) و کمترین تنوع زیستی مربوط به سال 1384(2006)بوده است (05/0>P پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  2 - شناسایی کرم­های انگلی کپورماهیان منابع ­آبی مهم استان سمنان
  مهدی ابراهیمیان هومن شجیعی شهرام شرفی
  استان سمنان در جنوب رشته کوه البرز و شمال دشت کویر ایران واقع شده که دارای آب و هوای خشک، معتدل، کم­آب بوده و غالبیت اصلی ماهیان این استان را خانواده بزرگ کپورماهیان نظیر کپور معمولی، خیاطه، کولی، سیاه­ماهی تشکیل داده است. نمونه­برداری انگلی ماهیان استان در 6 ایستگاه تح چکیده کامل

  استان سمنان در جنوب رشته کوه البرز و شمال دشت کویر ایران واقع شده که دارای آب و هوای خشک، معتدل، کم­آب بوده و غالبیت اصلی ماهیان این استان را خانواده بزرگ کپورماهیان نظیر کپور معمولی، خیاطه، کولی، سیاه­ماهی تشکیل داده است. نمونه­برداری انگلی ماهیان استان در 6 ایستگاه تحقیقاتی از قسمت­های بالا و پایین­دست رودخانه­های­ حبله­رود، چشمه­علی و سد شهید شاه­چراغی طی شش ماه از بهمن­ماه 1392 الی تیرماه 1393 با صید 150 قطعه ماهی توسط تورهای صیادی انجام پذیرفت. از بررسی ضایعات میکروسکوپی پوست، آبشش، باله‌ها و چشم ماهیان 8 جنس از دو رده مختلف انگلی نظیر: یک جنس Ligula intestinalisاز رده Cestodaو هفت جنس از رده Monogeneaشامل دو جنس Gyrodactylus .sp، یک جنس Dactylogyrus .sp، یک جنس Dactylogyrus lenkorani، دو جنس Paradiplozoon .spو یک جنس Diplozoon meganشناسایی گردید. ماهیان کپور و کولی به ترتیب با 3 و1 جنس بالاترین و پایین­ترین تنوع و تراکم انگلی و رده Monogeneaبا هفت جنس و Cestodaبا یک جنس به ترتیب بیشترین و کمترین حضور را در ماهیان منابع­آبی استان ­سمنان داشتند همچنین دو جنسParadiplozoon .spو Gyrodactylus .spاز اندام ماهیان­کپور و خیاطه به صورت مشترک گزارش گردید. آنالیز واریانس طول- وزن و ضریب همبستگی 2 دامنه­ای پیرسون (0.05P)  ماهیان نشان از همبستگی ناقص و مستقیم ماهیان کپور و خیاطه و همبستگی ناقص و معکوس سیاه­ماهیان دارد. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  3 - بررسی تنوعات درونگونه ­ای آگامای سرتخت Trapelus lessonaeدر ایران
  اسرا بانی مهجور اسکندر رستگارپویانی ویدا حجتی
  آگامای سرتخت (Trapelus lessonae) متعلق به خانوادهAgamidae ،مارمولکی روزفعال است که زیستگاه درمحدوده وسیعی ازشمال غرب تاجنوب شرق کشورپراکندگی دارداین تحقیق، به منظوربررسی تنوعات درونگونه ای،روابط خویشاوندی ووضعیت تاکسونومیکی جمعیت­های گونه تراپلوس لسونهکه گونه­ ای نسبتا چکیده کامل

  آگامای سرتخت (Trapelus lessonae) متعلق به خانوادهAgamidae ،مارمولکی روزفعال است که زیستگاه درمحدوده وسیعی ازشمال غرب تاجنوب شرق کشورپراکندگی دارداین تحقیق، به منظوربررسی تنوعات درونگونه ای،روابط خویشاوندی ووضعیت تاکسونومیکی جمعیت­های گونه تراپلوس لسونهکه گونه­ ای نسبتا کمیاب ومنزوی است ازقسمت­های شمال غرب تانواحی مرکزی کشورازاستان آذربایجانشهرستا نمرند،استان کردستان (شهرستان مریوان)،شمال کرمانشاهمنطقه شمال کرمانشاه)،شرق کرمانشاه(قصرشیرین)،غرب کرمانشاهشهرستان کنگاور)، مرزاستان­ه ایایلام،کرمانشاه،استان مرکزیشازند) واستان اصفهان (شهرستان شهرضا) از اردیبهشت تاشهریورماه سال1391انجام شدو بیش از  99نمونه بدست آمدنتایج مطالعات فیلوژنی مولکولی جمعیت­های جمع­ آوری شده درمحدوده مطالعاتی بااستفاده ازتوالی­های بدستآمده ازژن میتوکندریاییND2،نشان دادکه جمعیت­های مختلف این گونه درنواحی آذربایجان،کردستان، کرمانشاه،استان مرکزی واصفهان تفاوت­های قابل توجهی بایکدیگردارندوفاصله ژنتیکی معناداراست.نمونه ­های کردستان وآذربایجان بیشتربا همخویشاوندهستندودرجاهایی که جمعیت­های گونه شبیه هم نیستند ایزوله بوده و ارتباط ژنتیکی باهم نداشتندکه احتمالاًوجود رشته­ کوه زاگرس مانع انتشاربوده است پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  4 - تعیین تنوع مولکولی و بررسی جمعیتی ماهی سفید Rutilus frisiikutumمهاجر به تالاب انزلی و رودخانه شیرود با روش ژنتیک مولکولی
  فریدون چکمه دوز قاسمی شهرام بهمنش مهتاب یارمحمدی محمد حسن زاده صابر
  با توجه به اهمیت اقتصادی این ماهی، ساختار ژنتیکی و جمعیتی آن در این دو منطقه با استفاده از نشانگرهای ریزماهواره مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور تعداد 50 نمونه ماهی سفید از هر منطقه صید (جمعا 100 نمونه) و بافت باله دمی آنها پس از برش داخل الکل 96 درجه جمع­آوری و DNAژنوم چکیده کامل

  با توجه به اهمیت اقتصادی این ماهی، ساختار ژنتیکی و جمعیتی آن در این دو منطقه با استفاده از نشانگرهای ریزماهواره مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور تعداد 50 نمونه ماهی سفید از هر منطقه صید (جمعا 100 نمونه) و بافت باله دمی آنها پس از برش داخل الکل 96 درجه جمع­آوری و DNAژنومی آنها استخراج شد. جهت انجام واکنش­های زنجیره­ای پلیمراز (PCR) از 10 جفت آغازگر استفاده شد که همگی تولید باندهای چندشکلی نمودند. در نتایج حاصله 191 الل بدست آمد که بیشترین تعداد الل (18) متعلق به جایگاه­های ژنی Ca1و Ca3و کمترین تعداد الل (2) در جایگاه ژنی MFW1بود. بر اساس میانگین تعداد الل در هر جایگاه ژنی و هتروزایگوسیتی مشاهده شده بین نمونه­های دو منطقه، تفاوت آماری معنی­دار نبود (05/0 p). شاخص Fstکه تفاوت جمعیتی را نشان می­دهد بین نمونه­های دو منطقه 056/0 محاسبه شده و معنی دار بود (01/0 >p). نمونه­های دو منطقه در اکثر جایگاه­های ژنی با آزمون هاردی واینبرگ (HW) در تعادل نبودند. فاصله ژنتیکی محاسبه شده بین دو جمعیت در حد بالایی بود (407/0). نتایج بدست آمده از این بررسی نشان داد که ماهی سفید تالاب انزلی و رودخانه شیرود هر یک جمعیت مستقلی می­باشند. بنابر این حفظ تنوع ژنی و اجرای برنامه های مدیریتی شیلاتی مبنی بر ازدیاد ذخایر هر یک از این جمعیت­ها بایستی مد نظر قرار گیرد. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  5 - غنای گونه ­ای و وضعیت زیستی پرندگان شهرستان سرخس در شمال شرق ایران
  علی خانی محمد کابلی مسعود یوسفی صیاد شیخی ییلانلو الهام نورانی محمود کرمی
  سرخس یکی از غنی­ترین نواحی از نقطه نظر غنای گونه­ای در ایران است که دارای مساحتی برابر با5400 کیلومتر مربع می­باشد. این منطقه دارای تنوع بالای زیستگاهی بوده، به نحوی که تغییرات ارتفاعی آن از 250 متر تا 2500 متر می­باشد. دشت سرخس از نظر ژئومورفولوژیکی نیز تا حد زیادی از چکیده کامل

  سرخس یکی از غنی­ترین نواحی از نقطه نظر غنای گونه­ای در ایران است که دارای مساحتی برابر با5400 کیلومتر مربع می­باشد. این منطقه دارای تنوع بالای زیستگاهی بوده، به نحوی که تغییرات ارتفاعی آن از 250 متر تا 2500 متر می­باشد. دشت سرخس از نظر ژئومورفولوژیکی نیز تا حد زیادی از فلات مرکزی به خاطر رشته کوه­های هزار مسجد و مزدوران جدا است و شهرستان سرخس در محل تماس فون پالئارکتیک شرقی و غربی قرار دارد. در طی مطالعات میدانی به مدت 13 سال فون پرندگان منطقه پایش و فهرست آن ارائه گردید. نتایج حاصل نشان می­دهد بالغ بر 225 گونه پرنده در منطقه مورد مطالعه زیست می­نماید. یعنی در محدوده­ای برابر با 5400 کیلومتر مربع یعنی 3/0 درصد  از خاک ایران نزدیک به 43 درصد از پرندگان ایران حضور دارد. از میان 225 گونه ثبت شده 64 گونه آنها دارای ارزش حفاظتی هستند و نیاز به مدیریت برای جلوگیری از انقراض دارند. ناگفته اهمیت منطقه برای حفظ پرندگان آشکار است بنابراین پیشنهاد می­شود مطالعات صحرایی بیشتری بر روی فون پرندگان شهرستان اجرا شود. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  6 - پراکنش زئوپلانکتون­ها در حوضه جنوبی دریای خزر (سال 1389)
  مژگان روشن طبری رحیمه رحمتی نوربخش خداپرست فرشته اسلامی متین شکور محمدتقی رستمیان
  این بررسی در سال 1389 در 4 فصل سال با کشتی گیلان توسط تور مخروطی زئوپلانکتون 100 میکرون و به صورت کشش عمودی، درایستگاه­های مختلف و اعماق 5، 10، 20، 50 و 100 متر انجام شد. در این بررسی جمعیت زئوپلانکتون از 16 گونه تشکیل شده که از گروه هولوپلانکتون 4 گونه از Copepoda ، 4 چکیده کامل

  این بررسی در سال 1389 در 4 فصل سال با کشتی گیلان توسط تور مخروطی زئوپلانکتون 100 میکرون و به صورت کشش عمودی، درایستگاه­های مختلف و اعماق 5، 10، 20، 50 و 100 متر انجام شد. در این بررسی جمعیت زئوپلانکتون از 16 گونه تشکیل شده که از گروه هولوپلانکتون 4 گونه از Copepoda ، 4 گونه از Rotatoria ، 2 گونه از Protozoa  و 4 گونه از Cladocera  بوده است. دو گونه نوزاد و لارو spBalanusو لارو دو کفه­ای­ها نیز در گروه مروپلانکتون قرار داشتند. نتایج سالیانه نشان می­دهند که بیشترین میزان تراکم زوپلانکتون در بهار 5815 ±5477 (انحراف معیار±میانگین) عدد در مترمکعب و زی­توده 61/124 ±58/64 میلی­گرم در مترمکعب در فصل زمستان (تحت تاثیر Rotatoria) بوده است. تراکم Copepodaدر تابستان به بیشترین میانگین تراکم2342±2830 عدد در مترمکعب و زی توده 78/21 ±52/22 میلی­گرم در مترمکعب رسید و از پاییز تراکم به تدریج کاهش داشت. Cladoceraدر بهار بیشترین میانگین تراکم142 ±115 نمونه در مترمکعب را داشته و به تدریج تراکم آن کاهش داشت. Protozoaاز نظر فراوانی و زی­توده کمترین میزان جمعیت زئوپلانکتون دریای خزررا تشکیل دادنددر فصل بهار جمعیت زئوپلانکتون تحت تأثیر مروپلانکتون Cirripediaو Lamellibranchiate larvaeنیز قرار داشته است و در فصل زمستان Rotatoriaبه بیشترین میانگین تراکم5876±2604 عدد در مترمکعب و زی­توده 33/115 ±71/50 میلی­گرم در مترمکعب رسید و سهم بیشتری در جمعیت زئوپلانکتون داشتند. به طور کلی در همه فصول یک روند کاهشی از ایستگاه­های با عمق 5 متر به سمت اعماق مشاهده می­شود. در بهار 75 درصد جمعیت زئوپلانکتون در ایستگاه­های با عمق 5 تا 20 متر و 25 درصد در ایستگاه­های 50 و100 متر، در تابستان 74 درصد جمعیت زئوپلانکتون در ایستگاه­های با عمق 5 تا 20 متر و 26 درصد در ایستگاه­های 50 و 100 متر، در پاییز 73 درصد جمعیت زئوپلانکتون در ایستگاه­های با عمق 5 تا 20 متر و 27 درصد در ایستگاه­های 50 و 100 متر و در زمستان 85 درصد جمعیت زئوپلانکتون در ایستگاه­های با عمق 5 تا 20 متر و 15 درصد در ایستگاه­های 50 و100 متر وجود داشته­اند. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  7 - بررسی تنوع ژنتیکی در میان جمعیت‌های مختلف افعی زنجانی (Montivipera albicornuta) در حوزه پراکنش آن با استفاده ازتوالی‌یابی ژن‌ DNAمیتوکندری
  زینب فخارمنش اسکندر رستگار پویانی حاجی قلی کمی
  افعی زنجانی (Montivipera albicornuta) اولین بار در سال 1985 توسط نیلسون و آندرن توصیف و شناسایی گردید و از گونه‌های اندمیک ایران می‌باشد.انتشار جغرافیائی آن محدود به ایران در ارتفاع 2500 متری از سطح دریا و پراکندگی آن در استان‌های گیلان، زنجان، آذربایجان شرقی و قزوین می چکیده کامل

  افعی زنجانی (Montivipera albicornuta) اولین بار در سال 1985 توسط نیلسون و آندرن توصیف و شناسایی گردید و از گونه‌های اندمیک ایران می‌باشد.انتشار جغرافیائی آن محدود به ایران در ارتفاع 2500 متری از سطح دریا و پراکندگی آن در استان‌های گیلان، زنجان، آذربایجان شرقی و قزوین می‌باشد.به منظور بررسی وجود یا عدم وجود اختلاف ژنتیکی در بین جمعیت‌های مختلفاین گونه، 35 نمونه از بافت انتهای دم افعی زنجانی در 3 استان گیلان، زنجان و آذربایجان شرقی جمع‌آوری گردید. پس از استخراج DNA، ژن ‍CO1ژنوم میتوکندریایی توسط PCRتکثیر و پس از توالی‌یابی، توالی‌ها با نرم‌افزار Mega5و PAUPآنالیز شدند و روابط خویشاوندی میان جمعیت­های گونه در درخت­های  فیلوژنتیک پیوند همجواری (Neighbor-joining)، محتمل‌ترین درخت (Maximum Likelihood)و میانبرترین درخت (Maximum parsimony) ترسیم گردید. یافته‌های این تحقیق نشان می‌دهد که جمعیت‌های مختلف این گونه در ایران از نظر ژن CO1کاملا همگن و یک‌نواخت هستند و تقریبا هیچ تفاوت ژنتیکی با هم نشان نمی‌دهند طوری که میانگین تفاوت در بین گروه‌ها ناچیز و 005/0  محاسبه گردید. این نتایج  به احتمال زیاد حاکی از آن است که جمعیت‌های مختلف آن در ایران به تازگی از هم جدا شده‌اند و زمان کافی برای واگرایی ژنتیکی نداشته‌اند. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  8 - پیش­بینی اثر تغییرات اقلیمی بر سوسمار دم تیغی بین­النهرین (Saara loricata) با استفاده از مدل حداکثر بینظمی (MAXENT) و بایوکلایمBIOCLIM
  انوشه کفاش محمد کابلی گونتا کهلر
  تغییر اقلیم به­واسطه تاثیر بر پراکنش بسیاری از گونه­های جانوری به یک نگرانی عمده برای مدیریت و حفاظت از تنوع زیستی تبدیل شده است.در سال­های اخیر شواهد متعددی از اثرات تغییراقلیم بر جنبه­های مختلف زیستی گونه­های گیاهی و جانوری ارائه شده استاما دانش اندکی در ارتباط با تاث چکیده کامل

  تغییر اقلیم به­واسطه تاثیر بر پراکنش بسیاری از گونه­های جانوری به یک نگرانی عمده برای مدیریت و حفاظت از تنوع زیستی تبدیل شده است.در سال­های اخیر شواهد متعددی از اثرات تغییراقلیم بر جنبه­های مختلف زیستی گونه­های گیاهی و جانوری ارائه شده استاما دانش اندکی در ارتباط با تاثیر تغییر اقلیم آینده بر گونه­های جانوری در ایران وجود دارددر این مطالعه مدل مطلوبیت زیستگاه سوسمار دم تیغی بین­النهرین به عنوان یک گونه ساکن مناطق بیابانی ایران در شرایط کنونی و تحت سناریوهای تغییر اقلیم آینده (سال­2080) با استفاده از 19 پارامتر اقلیمی به طور جداگانه با استفاده از روش حداکثر آنتروپی (Maxent) و با استفاده از مدل Bioclimتهیه گردید. به منظور ارزیابی عملکرد مدل، از سطح زیر نمودار (AUC) بدست آمده از منحنی ROCاستفاده شد. سپس وسعت زیستگاه مطلوب گونه در فضایArcGIS 9.3  برای اقلیم حاضر و اقلیم آینده به طور جداگانه محاسبه گردید. مقایسه وسعت مناطق مطلوب در شرایط کنونی (82/2 درصد کل ایران) و  تحت سناریوی تغیر اقلیم آینده (15/3 درصد کل ایران) حاصل از مدل حداکثر آنتروپی نشان داد که وسعت مناطق مطلوب برای زیست گونه مورد مطالعه افزایش خواهد یافت. نتایج حاصل از مدل Bioclimنشان داد سطح مناطق مطلوب برای زیست­گونه نسبت به سطح کشور برای زیست­گونه تحت شرایط تغییر اقلیمی کاهش خواهد یافت. به عبارت دیگر وسعت زیستگاه­های مطلوب گونه  از 55/1 به 35/1 درصد از سطح کشور کاهش خواهد یافت. نتایج حاصل از مدل حداکثر بی­نظمی نشان می­دهد زیستگاه­های مطلوب گونه تحت تاثیر تغییر اقلیم افزایش خواهد یافت و مدل بایوکلایم نشان می­دهد مناطق مطلوب کاهش خواهد یافت بنابراین این نتایج متفاوت بر این واقعیت تاکید دارد که در مطالعات بررسی اثرات تغییر اقلیم بر گونه­های جانوری جهت اطمینان از نتایج و استفاده از آن در مدیریت و حفاظت حیات وحش از چندین روش استفاده شده و به نتایج یک مدل اکتفا نگردد. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  9 - شناسایی فون ماهیان بومی و غیربومی دریاچه پریشان در استان فارس
  علیرضا گلچین منشادی حسین نغمه سنج رضا صادقی لیمنجوب
  در این بررسی به منظور شناسایی فون ماهیان دریاچه پریشان نمونه گیری طی چهار فصل در سال 1388 انجام گرفت. ماهیان بوسیله تور ثابت صید گردیده وجهت شناسایی به آزمایشگاه دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کازرون منتقل شدند. نتایج بدست آمده نشان داد 9 گونهماهی در دریاچه پ چکیده کامل

  در این بررسی به منظور شناسایی فون ماهیان دریاچه پریشان نمونه گیری طی چهار فصل در سال 1388 انجام گرفت. ماهیان بوسیله تور ثابت صید گردیده وجهت شناسایی به آزمایشگاه دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کازرون منتقل شدند. نتایج بدست آمده نشان داد 9 گونهماهی در دریاچه پریشان زیست می­نمایند کهبه ترتیبمیانگین فراوانی عبارتند از ماهی دشت ارژنی Capoeta barroisi persica(45/130/25)،  ماهی برگ بیدیsellalChalcalburnus(03/290/17)، حمری Barbus luteus(76/004/16)، کپور معمولی Cyprinus carpio(45/089/17)، ماهی لجن خوار Garra rufa obtusa(04/119/14)، ماهی کاراس Carassius carassius(77/264/8)، مارماهی آب شیرین mastacembelusMastacebelus(07/123/1)، ماهی بیاح Liza abu(22/161/0) و ماهی شیربت Barbus grypus(22/161/0) است. همچنین بررسی درصد فراوانی ماهی­ها به تفکیک فصول نشان داد که در فصل بهار ماهی دشت ارژنی، در فصل تابستان ماهی برگ بیدی، در فصل پاییز ماهی دشت ارژنی و در فصل زمستان کپور معمولی بالاترین درصد فراوانیرا دارا بودند. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  10 - شناسایی فون پرندگان پارک ملی ساریگل در شمال شرق ایران
  علیرضا محمدی انوشه کفاش مسعود یوسفی محمد تقدیسی
  پرندگان بخش عمده مهرهداران ایران را تشکیل می­دهند و در سطح وسیعی از مناطق خشک و بیابانی، نواحی جنگلی، سواحل، جزایر، دریاچه­ها و سایر نقاط کشور پراکندهاند. با توجه به اینکه پرندگان از عناصر عمده اغلب اکوسیستم­های دنیا به شمار می­روند، هدف این مطالعه شناسایی پرندگان پارک چکیده کامل

  پرندگان بخش عمده مهرهداران ایران را تشکیل می­دهند و در سطح وسیعی از مناطق خشک و بیابانی، نواحی جنگلی، سواحل، جزایر، دریاچه­ها و سایر نقاط کشور پراکندهاند. با توجه به اینکه پرندگان از عناصر عمده اغلب اکوسیستم­های دنیا به شمار می­روند، هدف این مطالعه شناسایی پرندگان پارک ملی ساریگل می­باشد که به عنوان یکی از مهمترین مناطق حفاظت شده در شمال شرق ایران است. این پژوهش به مدت 1 سال از اردیبهشت ماه 1390 تا اردیبهشت ماه 1391 در  این منطقه صورت گرفت. پارک ملی ساریگل با مساحتی حدود 7200 هکتار در شرق شهرستان اسفراین و در استان خراسان شمالی واقع شده است. شناسایی پرندگان براساس پرواز، رنگ، اندازه، رفتار و صدا با استفاده از دوربین­های  دوچشمی 40 *10 انجام شد. براساس نتایج بدست آمده 57 گونه پرنده (5،10 درصد از پرندگان ایران) شناسایی شد که  که سی و شش گونه متعلق به راسته گنجشک­سانان (Passeriformes)،چهارگونه متعلق به راسته کبوتر سانان (Columbiformes)،سه گونه متعلق به راسته سبزقبا سانان (Coraciiformes)، دو گونه متعلق به راسته ماکیان­سانان (Galliformes)، دو گونه متعلق به راسته پرستوسانان(Apodiformes)، دو گونه متعلق به راسته جغدسانان(strigiformes)، شش گونه متعلق به راسته عقاب­سانان(Falconiformes)، یک گونه متعلق به راسته شبگردسانان(Caprimulgiformes) و  یک گونه هم متعلق به راسته کوکوسانان((Cuculiformesمی باشد. پرونده مقاله