مقدمه: انسداد سوند، اسهال و ریفلاکس بسته به نوع فورمولای مورد استفاده، از مشکلات معمول تغذیه‌ انترال در بیماران است. اهداف این مطالعه طراحی فورمولای انترال مناسب، بررسی و مقایسه‌ ویژگی‌های رئولوژیک آن با نوعی از فورمولای تجاری موجود تعیین شده بود. مواد وروش‌ها: دراین مطالعه‌ کاربردی فورمولای انترال از مواد غذایی موجود و طبیعی با چگالی انرژیkcal/mL 1، تهیه شد. سپس ویژگی‌های رئولوژیکی پایا و نوسانی آن و فورمولای آماده هر کدام در سه تکرار با استفاده از دستگاه رئومتر Physica Anton Paar مدل MCR 301 اندازه گیری شدند. اطلاعات بدست آمده با استفاده از نرم افزار MATLAB به منظور تعیین مدل ریاضی مناسب مورد برازش قرار گرفت. تحلیل داده ها به روش آزمون آنالیز واریانس یک طرفه (ANOVA) و آزمون مقایسه میانگین های دانکن در سطح 5% با نرم افزار آماری SPSS مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج نشان دادند که در فورمولای تهیه شده با استفاده از کازئینات سدیم و پوره مرغ ویسکوزیته وابسته به سرعت برشی بود و با افزایش سرعت برشی، ویسکوزیته‌ فورمولا کاهش یافت در حالی که در فورمولای آماده مستقل از سرعت برشی بود. اختلاف معنی‌دار بین ویسکوزیته‌ دو نوع فورمولا مشاهد نشد. ضریب تبیین R2 مدل هرشل بالکلی برای هر دو فورمولا، بالای 98% و بهترین مدل برای توصیف خصوصیات جریانی فورمولاها مدل هرشل بالکلی بود. مقادیر مدول‌های ویسکوالاستیک فورمولای طراحی شده بیشتر از نمونه‌ فورمولای تجاری بود. نتیجه‌گیری: با تغییر نوع پروتئین‌ فورمولا (استفاده از مخلوط کازئینات سدیم و پوره مرغ) ویژگی‌های رئولوژیکی آن در مقایسه با فرمولای آماده (حاوی مخلوط کازئینات سدیم و ایزوله سویا ) تغییر یافته و با توجه به ارزش تغذیه‌ای بالا و خصوصیات رئولوژیکی مناسب فورمولای تهیه شده، می‌توان استفاده از آن را در حمایت تغذیه‌ای بیماران بستری نیازمند تغذیه‌ انترال لوله‌ای توصیه کرد. پرونده مقاله