امروزه با رشد روزافزون جمعیت و همچنین عواملی مانند افزایش افراد سالمند، افزایش تعداد بیمارانی که ازبیماریهای مزمن رنج می برند، تقاضا برای دریافت مراقبتهای پزشکی در منزل (HHC) در حال افزایش است. مراکز ارائه دهنده خدمات مراقبتی پزشکی همواره به دنبال راهکارهایی جهت برنامه ریزی و زمانبندی دقیق ارائه خدمات مراقبتی - درمانی هستند تا علاوه برکمینه کردن هزینه های خود، میزان رضایت بیماران و پرستاران را بیشینه نمایند. در این راستا، ازیک سو بیمار تمایل دارد تا با در نظر گرفتن مهارت پرستار اختصاص داده شده، در پنجره زمانی مورد ترجیحش ملاقات شود. از سوی دیگر، پرستار نیز ترجیح می دهد که در پنجره زمانی مورد مطلوب خود به ارائه خدمات بپردازد. علاوه بر این موارد، حفظ قوانین ساعت کاری در قرارداد، رعایت بازه های زمانی نرم و سخت ارائه خدمات و استراحت های الزامی از محدودیت هایی هستند که ضروری است در این نوع مسائل در نظر گرفته شوند. اهداف این مقاله کمینه کردن زمان رفت و آمد پرستاران و بیشینه نمودن همزمان سطح رضایت بیماران و پرستاران و همچنین کاهش ساعات اضافه کاری پرستاران می باشد که با در نظر گرفتن ترجیحات پرستاران و بیماران و اختصاص استراحت های اجباری به پرستاران بعد از مدت زمان کاری مشخص،در قالب یک مدل برنامه ریزی ریاضی چندهدفه ارائه می گردد. در ادامه به منظوربررسی و تحلیل عملکرد مدل پیشنهادی، با در نظر گرفتن معیار توقف بر روی زمان حل مسئله، مدل پیشنهادی را بر روی مجموعه ای از مسائل تصادفی متفاوت مورد آزمون قرار می دهیم. پرونده مقاله