یکی از بهترین ابزارها برای ارزیابی عملکرد واحدهای تصمیم گیرنده، تحلیل پوششی داده ها است. تحلیل پوششی داده های سنتی در سنجش واحدهای کارا و ناکارا و ارزیابی عملکرد سیستمهای شبکه ای به درستی عمل نمی کنند و مدلهای سنتی تحلیل پوششی داده ها به ساختارهای درونی و مقادیر میانی توجهی ندارند. به همین علت در سالهای اخیر مدلهای تحلیل پوششی داده ها معروف به مدلهای تحلیل پوششی داده های شبکه ای معرفی شده اند، این مدلها با لحاظ نمودن مقادیر میانی، این نقص را برطرف کردند. در این مقاله برای شناسایی کارایی واحدها از تحلیل پوششی داده ها مبتنی بر متغیرهای کمکی شبکه ای بصورت دو مرحله ای و از داده های فازی شهودی مثلثی، استفاده شده است. به طوری که در ابتدا مدل تحلیل پوششی داده های دو مرحله ای معرفی می گردد و سپس مدل بر اساس ضرایب متغیرهای فازی شهودی تبدیل گردیده و سرانجام به کمک عملگرهای حسابی روی داده های فازی شهودی به ساختارهای دو مرحله ای قطعی تبدیل می شود. اهمیت این مدل اندازه گیری مقادیر متغیرهای کمبود و مازاد می باشد، که بر اساس مدل تون و تسوتسوی به بهینه سازی مقادیر میانی برای واحدهای ناکارا می پردازد و نهایتا ناکارایی را بهتر نشان می دهد. سرانجام مقادیر بهینه شده میانی در مدل مطرح شده لحاظ گردیده و بدین طریق منجر به بهبود مقدار کارایی کل سیستم می شوند . پرونده مقاله

اندازه‌گیری کارایی سازمان‌ها همواره مورد بحث محققان مختلف بوده است. تحلیل پوششی داده‌ها با در نظرگرفتن ورودی‌ها و خروجی‌های واحدهای تصمیم‌گیرنده امکان محاسبه کارایی نسبی را برای هر واحد فراهم می‌کند. بسیاری از سازمان‌ها دارای ساختار دومرحله‌ای می‌باشند و عملکرد آن‌ها در دوره‌های متوالی به یکدیگر وابسته است. در ارزیابی چنین ساختاری باید کارایی بخشی و کارایی دوره‌ای محاسبه شود. مدل‌های اولیه و مدل‌های شبکه‌ای و پویا به تنهایی قادر به محاسبه این کارایی‌ها نیستند. همچنین مدل‌های شبکه‌ای پویای موجود از ارائه الگو برای واحدهای ناکارا یا حل تمامی چالش‌ها ناتوان هستند. در این پژوهش با تعریف مجموعه امکانات تولید، یک مدل تحلیل پوششی داده‌های دومرحله‌ای پویای ورودی‌محور توسعه داده شد. در این مدل مقدار بهینه متغیرهای میانی و بین‌دوره‌ای توسط مرحله و دوره بعدی تعیین و مراحل و دوره‌ها، از آخرین مرحله آخرین دوره به صورت برگشتی (Backward) کارا می‌شوند. مدل علاوه بر کل ساختار، تک‌تک مراحل و دوره‌ها را نیز کارا می‌کند و تنها در صورتی یک واحد کارای کل می‌شود که در همه مراحل و دوره‌ها کارا باشد. همچنین اثبات شد که تصویر واحد موردارزیابی کارای بخشی، دوره‌ای و کارای کل می‌باشد. با یک مثال کاربردی سه دوره‌ای نحوه استفاده از مدل جهت محاسبه کارایی بخشی و پویا بیان شد. پرونده مقاله