یکی از بهترین ابزارها برای ارزیابی عملکرد واحدهای تصمیم گیرنده، تحلیل پوششی داده ها است. تحلیل پوششی داده های سنتی در سنجش واحدهای کارا و ناکارا و ارزیابی عملکرد سیستمهای شبکه ای به درستی عمل نمی کنند و مدلهای سنتی تحلیل پوششی داده ها به ساختارهای درونی و مقادیر میانی توجهی ندارند. به همین علت در سالهای اخیر مدلهای تحلیل پوششی داده ها معروف به مدلهای تحلیل پوششی داده های شبکه ای معرفی شده اند، این مدلها با لحاظ نمودن مقادیر میانی، این نقص را برطرف کردند. در این مقاله برای شناسایی کارایی واحدها از تحلیل پوششی داده ها مبتنی بر متغیرهای کمکی شبکه ای بصورت دو مرحله ای و از داده های فازی شهودی مثلثی، استفاده شده است. به طوری که در ابتدا مدل تحلیل پوششی داده های دو مرحله ای معرفی می گردد و سپس مدل بر اساس ضرایب متغیرهای فازی شهودی تبدیل گردیده و سرانجام به کمک عملگرهای حسابی روی داده های فازی شهودی به ساختارهای دو مرحله ای قطعی تبدیل می شود. اهمیت این مدل اندازه گیری مقادیر متغیرهای کمبود و مازاد می باشد، که بر اساس مدل تون و تسوتسوی به بهینه سازی مقادیر میانی برای واحدهای ناکارا می پردازد و نهایتا ناکارایی را بهتر نشان می دهد. سرانجام مقادیر بهینه شده میانی در مدل مطرح شده لحاظ گردیده و بدین طریق منجر به بهبود مقدار کارایی کل سیستم می شوند . پرونده مقاله

در جهان امروز پیچیدگی ذاتی بسیاری از محیط های تصمیم گیری، ضرورت استفاده از روش های تصمیم گیری را بیش از پیش مشخص می کند. از طرفی سازمان های مدرن امروزی چنان وسیع و پیچیده شده اند که یک نفر از عهده مدیریت آنها بر نمی آید. لذا موضوع تصمیم گیری گروهی چند شاخصه به عنوان یک مسأله سازمانی مورد بررسی قرار می گیرد. در مدل های تصمیم گیری گروهی چند شاخصه با توجه به اینکه ماتریس تصمیم دارای شاخص های مختلفی می باشد، دانستن ضریب اهمیت یا وزن هر یک از شاخص ها در تصمیم گیری ضروری است. به طوریکه وزن هر شاخص اهمیت نسبی آن را نسبت به شاخص های دیگر بیان می کند و انتخاب آگاهانه و صحیح وزن ها کمک بزرگی در جهت رسیدن به هدف مورد نظر است. هدف از ارائه این مقاله، معرفی یک مدل برنامه ریزی خطی جهت تعیین وزن هر یک از شاخص ها در مسائل تصمیم گیری گروهی چند شاخصه با داده های فازی شهودی می باشد. لذا از خطای احتمالی تصمیم گیرندگان در تعیین وزن شاخص ها جلوگیری به عمل می آید در نهایت با استفاده از وزن های بدست آمده، یک روش جدید جهت رتبه بندی گزینه ها بر اساس روش تسلط تقریبی (الکتره3) معرفی شده است و یک مثال کاربردی عددی برای نشان دادن جزئیات روش پیشنهادی در نظر گرفته شده است. پرونده مقاله