هدف از پژوهش بررسی تأثیر به‌کارگیری الگوی گانیه بر ارتقاء سطوح نظریه ذهن و توان حل مسئله در دانش‌آموزان ناشنوا بود. پژوهش حاضر ازجمله پژوهش‌های کاربردی بود که در آن از طرح شبه آزمایشی استفاده شد. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانش‌آموزان ناشنوای شهر تهران تشکیل دادند که به شیوه در دسترس 40 نفر انتخاب‌شده و به دو گروه کنترل و تجربی که هر گروه 20 نفر بودند، تقسیم شدند. روش نمونه‌گیری تحقیق حاضر، در دسترس بوده است. در پژوهش حاضر از فرم 38 سؤالی آزمون نظریه ذهن استیممن (1994) و آزمون کارکرد اجرایی دستگاه عصبی مرکزی برج لندن استفاده شد. از شاخص-های آمار توصیفی (فراوانی، میانگین، انحراف معیار، رسم نمودارها) و همچنین آزمون کلموگروف- اسمیرنوف برای بررسی توزیع داده‌ها استفاده شد. برای آزمون فرضیه از آزمون کوواریانس استفاده شد. سطح معنی‌داری در این پژوهش 05/0 ≥ P تعیین شد. محاسبات آماری به‌وسیله نرم‌افزار آماری SPSS(نسخه 24) انجام گرفت. نتایج پژوهش نشان می‌دهند که تحلیل کواریانس‌های یکراهه در متغیر نظریه ذهن (05/0P < ) و توان حل مسئله (05/0P < ) معنی‌دار می‌باشند؛ بنابراین به‌کارگیری الگوی گانیه بر ارتقاء سطوح نظریه ذهن و توان حل مسئله در دانش‌آموزان ناشنوا اثرگذار است. لذا استفاده از این برنامه برای کودکان ناشنوا پیشنهاد می‌شود. پرونده مقاله