هدف این پژوهش بررسی تأثیر آموزش به شیوه رویکرد هیجان‌مدار بر صمیمیت زوجین بود. این پژوهش به روش نیمه‌تجربی و با طرح پیش‌آزمون ـ پس‌آزمون و گروه آزمایش و کنترل اجرا شد. جامعۀ آماری پژوهش، کلیۀ والدین دانش‌آموزان مقطع ابتدایی و متوسطه شهر بندرعباس در سال تحصیلی 93ـ1392 بودند. از میان 185 زوج متقاضی شرکت‌کننده، تعداد 97 زوج که نمره پایینی در پرسشنامه مؤلفه‌های عشق اخذ کرده بودند، با روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب گردیدند. سپس، 40 زوج به‌صورت تصادفی انتخاب شدند که در دو گروه آزمایش (20 زوج) و گروه گواه(20 زوج) قرار گرفتند. ابزار این پژوهش، پرسشنامه عشق مثلثی یا مؤلفه‌های عشق (استرنبرگ، 1997) به همراه اطلاعات جامعه‌شناختی آزمودنی‌ها بود. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های آماری تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که آموزش به شیوه رویکرد هیجان‌مدار بر میزان صمیمیت زوج‌ها اثر مثبت و معناداری دارد (05/0>P). نتیجه آنکه آموزش به شیوه رویکرد هیجان‌مدار می‌تواند در افزایش میزان صمیمیت زوج‌ها مورد استفاده قرار گیرد. پرونده مقاله

مقدمه: هدف این پژوهش، بررسی اثربخشی بهزیستی زناشویی بر میزان دلزدگی زناشویی زوجین بود. روش کار: این پژوهش به روش نیمه تجربی از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه آزمایش و کنترل است. جامعه‌ی آماری کلیه‌ی زوجین شهر شیراز در سال 97 می‌باشد. نمونه‌ی پژوهش شامل 20 زوج درگروه آزمایش و 20 زوج در گروه کنترل است که از بین 65 زوجی که از میان 112 زوج ثبت نام کننده، نمره بالایی در پرسشنامه دلزدگی زناشویی اخذ کرده بودند، با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب گردیدند. پرسشنامه دلزدگی زناشویی به همراه اطلاعات دموگرافی آزمودنی‌ها جهت گردآوری داده‌ها استفاده گردید. داده‌ها با استفاده از آزمون آماری تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: یافته‌ها حاکی بر آن است که مهارت‌های زندگی، کیفیت زندگی و رضایت زناشویی و در مجموع مهارت‌های زناشویی، بهزیستی زناشویی را تشکیل و آموزش بهزیستی زناشویی بر کاهش میزان دلزدگی زناشویی زوجین اثر مثبت و معناداری دارد (05/0/ >P). نتایج: نتایج نشان می‌دهد که با کسب مهارت‌های زناشویی، طی یک فرآیند آموزشی در قالب افزایش مهارت‌های زندگی، کیفیت زندگی و رضایت زناشویی به عنوان بهزیستی زناشویی، می‌توان دلزدگی زناشویی زوجین را کاهش داد. پرونده مقاله