فهرست مقالات سیدعلی موسوی زاده


  • مقاله

    1 - توانایی کال‌زایی و باززایی در دو رقم پیاز سفید کاشان و قرمز ری با استفاده از کشت نوک ریشه در شرایط درون شیشه‌ای
    اکوفیزیولوژی گیاهان زراعی , شماره 5 , سال 4 , زمستان 1389
    این مطالعه جهت بررسی تاثیر محیط کشت و ژنوتیپ روی کال‌زایی و باززایی دو رقم پیاز خوراکی از طریق کشت نوک ریشه انجام گرفت. برای کال‌زایی، ریز‌نمونه‌های نوک ریشه ی گیاهچه‌های استریل دو روزه (به طول 1 تا 3 میلی‌متری) روی چهار محیط کشت (1 میلی‌ گرم در لیتر 2,4-D میلی‌گرم در چکیده کامل
    این مطالعه جهت بررسی تاثیر محیط کشت و ژنوتیپ روی کال‌زایی و باززایی دو رقم پیاز خوراکی از طریق کشت نوک ریشه انجام گرفت. برای کال‌زایی، ریز‌نمونه‌های نوک ریشه ی گیاهچه‌های استریل دو روزه (به طول 1 تا 3 میلی‌متری) روی چهار محیط کشت (1 میلی‌ گرم در لیتر 2,4-D میلی‌گرم در لیتر 0.5 2,4-D ‌، میلی‌گرم در لیتر 0.5 2,4-D ‌به همراه 0.5 میلی‌گرم در لیتر kinetin، میلی‌گرم در لیتر 1 2,4-D به همراه 1 میلی‌گرم در لیتر kinetin) در شرایط تاریکی قرارگرفتند. واکشت نمونه‌ها بعد از 4 هفته انجام و سپس کال‌های تولیدی به‌ مدت 4 هفته در محیط کشت جنین زایی و پس از تشکیل جنین، 8 هفته در محیط باززایی گیاه قرار داده شدند. نتایج حاصل نشان داد که درصد کال‌زایی به طور معنی‌داری تحت تاثیر نوع رقم و محیط کشت قرار گرفت، اما اثر متقابل این دو عامل بر درصد کال‌زایی معنی‌دار نبود. درصد باززایی گیاه و تعداد جنین در هر کال به طور معنی‌داری تحت تأثیر رقم قرار داشت، اما نوع محیط کشت و اثر متقابل این دو عامل روی درصد باززایی گیاه و تعداد جنین در هر کال معنی‌دار نبود. درصد کال جنین‌زا به طور معنی‌داری تحت تأثیر رقم بوده اما نوع محیط کشت روی درصد کال جنین‌زا تأثیر معنی‌داری نداشت. رقم سفید کاشان نسبت به رقم قرمز ری از درصد کال‌زایی، درصد باززایی گیاه، تعـداد جنین در هر کال، درصد کال جنین زای بالاتری برخوردار بوده و در محیط کشت شـامل ترکیبات هورمونی2,4-D و kinetinبرای کال‌زایی، استفاده از 0.5 میلی‌گرم در لیتر 2,4-D و میلی‌گرم بر لیتر0.5 kinetin می‌تواند مفید باشد. با توجه به درصد کال‌زایی، جنین زایی و درصد باززایی گیاه، رقم سفید کاشان و محیط کشت حاوی 0.5 میلی‌گرم در لیتر 2,4-D نسبت به بقیه ی محیط کشت‌ ‌ها، مناسب تر تشخیص داده شدند. پرونده مقاله

  • مقاله

    2 - عملکرد پیاز خوراکی (Allium cepa L.) تحت تاثیر کودهای شیمیایی و کمپوست
    اکوفیزیولوژی گیاهان زراعی , شماره 2 , سال 11 , تابستان 1396
    به منظور دست یابی به نسبت مناسب کود شیمیایی و کمپوست در جهت افزایش عملکرد اقتصادی پیاز، تحقیقی در مزرعه ایستگاه تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی ملکان در سال 92 اجرا گردید. آزمایش به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار به مورد اجرا گذا چکیده کامل
    به منظور دست یابی به نسبت مناسب کود شیمیایی و کمپوست در جهت افزایش عملکرد اقتصادی پیاز، تحقیقی در مزرعه ایستگاه تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی ملکان در سال 92 اجرا گردید. آزمایش به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار به مورد اجرا گذاشته شد. عامل کود (A) در کرت های اصلی در شش سطح (مقدار توصیه شده کودهای شیمیایی به عنوان شاهد (a1)، 4/3 تیمار شاهد + 4 تن در هکتار کمپوست (a2)، 2/1 تیمار شاهد + 8 تن در هکتار کمپوست (a3)، 4/1 برابر تیمار شاهد + 12 تن در هکتار کمپوست (a4) و کمپوست به میزان 16 و 20 تن در هکتار (a5 و a6) و ارقام (B) قولی قصه زنجان (b1) و قرمز آذرشهر (b2) در کرت های فرعی قرار داده شدند. رقم قرمز آذرشهر در کلیه صفات مورد مطالعه نسبت به رقم قولی قصه زنجان برتر بود. اثر سطوح کودی بر کلیه صفات به غیر از تعداد لایه خوراکی معنی دار بود و a1 در این صفات نسبت به سطوح کودی دیگر بیشترین مقدار را داشت. برهمکنش کود × رقم در کلیه صفات غیر معنی دار شد. کاربرد ترکیبی کودهای معدنی و کمپوست تاثیر مثبت معنی دار بر صفات رشدی گیاه، قطر پیاز، عملکرد تک بوته و عملکرد کل نسبت به مصرف کود کمپوست به تنهایی داشت. نتایج نشان داد که مصرف 4/3 و 2/1 a1 و جایگزینی آن با کمپوست به ترتیب به میزان 4 و 8 تن در هکتار (a2 و a3) کاهش معنی داری در عملکرد تک بوته و عملکرد کل پیاز نسبت به مصرف کود شیمیایی (a1) به تنهایی نداشت. بنابراین کاربرد 4/3 تیمار شاهد + 4 تن در هکتار کمپوست (a2) و یا 2/1 تیمار شاهد + 8 تن در هکتار کمپوست (a3) برای کشت پیاز در منطقه قابل توصیه است. پرونده مقاله

  • مقاله

    3 - ارزیابی مورفوتیپ‌های پیاز قرمز آذرشهر از نظر صفات زراعی
    بوم شناسی گیاهان زراعی , شماره 5 , سال 5 , زمستان 1388
       این تحقیق به منظور شناسایی و ارزیابی صفات زراعی مورفوتیپ‌های توده بومی قرمز آذرشهر به مدت 2 سال در شهرستان شبستر اجرا شد. شش مورفوتیپ از این توده شناسایی و بذر گیری جداگانه از آن‏ها در شرایط ایزوله انجام شد. بذر این مورفوتیپ‌ها در قالب طرح بلوک‌های کامل چکیده کامل
       این تحقیق به منظور شناسایی و ارزیابی صفات زراعی مورفوتیپ‌های توده بومی قرمز آذرشهر به مدت 2 سال در شهرستان شبستر اجرا شد. شش مورفوتیپ از این توده شناسایی و بذر گیری جداگانه از آن‏ها در شرایط ایزوله انجام شد. بذر این مورفوتیپ‌ها در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در سال بعد ارزیابی شد. صفات مورد مطالعه شامل عملکرد پیاز، قطر پیاز، درصد تک مرکزی، درصد ماده خشک، تعداد لایه خوردنی، تعداد پوسته و درصد پیازهای دوقلو بودند. تجزیه خوشه‌ای با استفاده از روش UPMGA، مورفوتیپ‌های تحت مطالعه را در سه گروه، گروه‏بندی کرد. گروه‌بندی بر اساس صفات زراعی انطباقی با گروه‌بندی جغرافیایی مورفوتیپ‌ها نداشت. نتایج جدول تجزیه واریانس نشان داد که بین صفات مورد بررسی از نظر کلیه صفات به غیر از تعداد پوسته بیرونی اختلاف معنی‌داری وجود دارد که بیانگر تنوع موجود بین مورفوتیپ‌های پیاز قرمز آذرشهر است. با توجه به نتایج حاصل از این تحقیق می‌توان گفت که توده بومی قرمز آذرشهر منبع بالقوه برای ژن‏های مفید بوده و می‌توان از آن در برنامه ‌های اصلاحی استفاده نمود. با توجه به پایین بودن درصد ماده خشک در مورفوتیپ‌های مورد بررسی، توده‌ بومی قرمز آذرشهر برای استفاده در صنایع فرآوری مناسب نبوده و مصرف تازه خوری دارد. هم‏چنین همبستگی بین صفات نشان داد که می‌توان برای افزایش عملکرد نسبت به گزینش پیازهای با قطر بیشتر اقدام کرد. پرونده مقاله