مسمومیت آبستنی در میش یکی از بیماری های متابولیکی است که در اثر کمبود گلوکز مادر در پاسخ به افزایش احتیاجات تغذیه ای سریع جنین ایجاد می شود. این مطالعه به‌منظور بررسی سطوح برخی از عناصر و متابولیت ها و کورتیزول خون در میش های آبستن قزل ایستگاه تحقیقاتی خلعت پوشان انجام گرفت. در این بررسی از 50 رأس میش در سه نوبت قبل از آبستنی، دوره آبستنی و قبل از زایش خون گیری شده و غلظت گلوکز، کلسیم، فسفر، اوره، پروتئین تام سرم خون با استفاده از روش اسپکتروفتومتری و غلظت هورمون کورتیزول سرم خون با استفاده از روش الایزا اندازه گیری شد. اثر شکم زایش روی غلظت گلوکز سرم خون تأثیر معنی دار داشت (01/0>p). غلظت فسفر در همه میش ها در یک سطح بوده و اختلاف معنی داری در بین میش ها از نظر غلظت این عنصر خونی وجود نداشت. اثر تیپ زایش روی همه موارد اندازه گیری شده غیر معنی‌دار بود. تاریخ خون گیری روی همه موارد اندازه گیری شده به‌جز فسفر تأثیر معنی دار داشت (01/0>p). وزن تولد بره سبب افزایش معنی دار غلظت سرمی هورمون کورتیزول شد (01/0>p). همبستگی بین گلوکز و اوره منفی بود (16/0-=r). میان پروتئین تام و اوره سرم همبستگی (٤٢/0=r) وجود داشته و ارتباط معنی داری داشتند (01/0>p). همچنین میان پروتئین تام و فسفر سرم همبستگی (٢١/0-=r) وجود داشته و ارتباط معنی داری داشتند (01/0>p). به طورکلی می توان نتیجه گرفت که با اندازه گیری و بررسی متابولیت های خونی و هورمونی در طول آبستنی دام می توان از وقوع بیماری مسمومیت آبستنی با استفاده از راهکارهای مدیریتی و جیره های مناسب پیشگیری کرد. پرونده مقاله

یکی از مهم‌ترین مشکلات دامداری ها پایین بودن نرخ باروری است. بنابراین، می توان با استفاده از هورمون های صناعی فرآیند تولیدمثل را در دام ها کنترل و نرخ باروری آن ها را با استفاده از هم زمان سازی فحلی افزایش داد. هدف از انجام این مطالعه بررسی اثر هورمون GnRH(هورمون آزادکننده گنادوتروپین) در روزهای 10، 11 و 12 بعد از تلقیح مصنوعی بر باروری میش بود. برای این منظور 226 رأس گوسفند ماکوئی با استفاده از سیدر همزمان سازی فحلی شدند. پس از درآوردن سیدر، تمامی میش ها PMSG(گنادوتروپین سرم مادیان آبستن) را به مقدار 400 واحد بین المللی دریافت کردند. دو روز بعد، میش های فحل شده با اسپرم تازه، تلقیح مصنوعی شده و به سه گروه تقسیم شدند. گروه شاهدهیچ هورمونی دریافت نکرد. گروه دوم به زیرگروه های D، E و Fتقسیم شدند که به ترتیب در روزهای 10، 11 و 12 بعد از تلقیح مقدار 20 میکروگرم GnRH(هورمون آزادکننده گنادوتروپین‌) به روش عضلانی دریافت کردند و گروه سوم (گروه G) نیز در روز 12 بعد از تلقیح مقدار 40 میکروگرم GnRH دریافت کرد. 5 میلی لیتر خون دو روز بعد از تزریق به وسیله لوله ونوجکت گرفته شد. غلظت گلوکز، فسفر، اوره، پروتئین تام و پروژسترون سرم خون اندازه گیری گردید. برای تجزیه متغیرهای وابسته و متغیرهای مستقل به ترتیب از رویه GLM(General Linear Model) و FREQ (frequencies) نرم افزار SASاستفاده شد. نتایج نشان داد که اثر GnRH بر میزان پروژسترون کاملاً معنی دار بود (01/0>p). همچنین بیشترین نرخ باروری متعلق به گروه سوم بوده و تفاوتی معنی دار در نرخ باروری بین گروه مذکور با سایر گروه ها مشاهده شد (01/0>p). به طور کلی می توان نتیجه گرفت که تزریق 5 میلی‌لیتر GnRH در روز 12 بعد از تلقیح، نرخ باروری میش را بهبود می‌بخشد. پرونده مقاله

Varroa destructor is an ectoparasitic mite of the honey bee and is a primary cause of colony loss of apiculture in the world. The aim of this study was to determine infestation levels and the suppression of mite reproduction in drone brood cells of independent colonies. A number of East Azarbaijan native honey bee colonies were isolated for three years without treating against varroa. Then, seven genotypic groups were prepared with three colonies in each group: native survivors, F1 generation of Carniolan colonies, H1 generation of survivor × commercial, H1 generation of Carniolan × survivor and commercial native colonies originated from three different regions of Maragheh, Bostan-Abad, and Varzeghan in the East Azarbaijan province. A total of 3268 fifteen to eighteen-days old drone pupae from twenty-one colonies were assessed for infestation and suppression of mite reproduction. The mean of drone pupae infestation percentage, reproducing mite percentage, mites reproducing more than three offsprings percentage, and fecundity number were found to be 45.20%, 76.13%, 40.69%, and 2.215, respectively. Significant differences were observed in the four studied traits between the understudy groups. The survivor group had the lowest mite infestation level and fertility (14.2% and 68.6%, respectively). Native commercials originated from the above three mentioned regions in the East Azarbaijan province had lower fecundity and lower number of mites reproducing more than three offsprings than other groups. Our results suggest that establishing varroa surviving colonies from native colonies can reduce varroa infestation and enhance the levels of suppression of mite reproduction (SMR). Moreover, a significant variation was observed within and between understudy groups in the colonies. Therefore, it can be concluded that selective breeding programs can enhance the levels of SMR. پرونده مقاله

The present study aimed to estimate the effects of parity, calving season and year of calving on the prevalence of subclinical mastitis in Holstein cows. A total of 2682 records from 869 Holstein cows in a large dairy farm (Azarbaijan province, Iran), respecting the period from 2006 to 2009, were collected. Data was analyzed using Proc Mixed of SAS software by MIVQUE method. Subclinical mastitis was also studied based on three differentmodels including: 1) considering each udder quarter as a separate unit (Udder quarter model), 2) considering all the four udder quarters of a cow as one overall unit (Subclinm model) and 3) considering the sum of positive subclinical mastitis scores in all udder quarters of an animal (Episode model). Diagnosis of subclinical mastitis was based on California Mastitis Test. Results showed that the prevalence of subclinical mastitis was20.83%. The prevalence of cows with only one udder quarter affected by subclinical mastitis was 23.71%. Parity and year of calving significantly affected the prevalence of subclinical mastitis (P>0.001). Older cows with higher parity number had increased prevalence of subclinical mastitis. Therefore, the highest prevalence of subclinical mastitis was observed in cows having number of parities between 5and 11. The lowest subclinical mastitis prevalence (using three mastitis models) was recorded in 2010, whilst its highest prevalence was observed in 2008. Season of calving also significantly influenced subclinical mastitis prevalence (P<0.05): cows calving in autumn had higher prevalence of subclinical mastitis than those calving in the other seasons. Concluding, data from the present study demonstrated thatparity, calving season and year of calving influenced the prevalence of subclinical mastitis on the three mentioned models. پرونده مقاله

Parentage testing is an important tool in farm animals for genetically determining the accuracy of pedigree information. The objective of the current study was to implication of multiplexing 14 microsatellite markers for routine parentage testings. The twenty-four lambs were crossbred of Ghazel × Baluchi, Ghazel × Baluchi × Merinos, and Baluchi × Moghani × Merinos breeds. The genomic DNA was extracted from the whole blood samples and genotyped using fragment analysis method. The highest and the reproducible multiplex group appeared by grouping ILSTS0049, MCM512, BMC1009, BM148 and CSSM032 loci in 5-plex reaction. The markers were first evaluated based on the number of alleles, allelic frequency, polymorphism information content (PIC), expected heterozygosity (HE), observed heterozygosity (HO) and the individual exclusion probability using popgene and cervus software. The average heterozygosity, polymorphism index content (PIC) and number of alleles per loci were 0.60, 0.58 and 4.93, respectively. The total exclusion probability of 14 microsatellite loci was 0.9999 in the population by compatibility according to the Mendelian fashion. The pedigree was considered incorrect in one out of all the evaluated progeny, as the genotype of that progeny did not match to any of its parents. The results of our study suggest the multiplex microsatellite panel a fast, robust, reliable, and economically efficient tool to verify the parentage and hence it can be used in the routine parentage testing in sheep. پرونده مقاله

Pedigree information of 3972 Holstein cows and bulls, from 1961 to 2008, was used to calculate inbreeding coefficients and their effects on production traits and subclinical mastitis of dairy farm cows inAzerbaijan province,Iran. Inbreeding was included in a linear mixed model as a class variable. Data were analyzed using the PROC MIXED of SAS by MIVQUE method. Results showed that average inbreeding coefficients were inferior in total population and inbred cows (0.8 and 1.3% in total population and inbred cows, respectively). Although the rate of inbreeding coefficients was low, inbreeding had decreasing effects (P<0.01) on milk, fat, and protein yields, while increasing effects (P<0.01) on prevalence of subclinical mastitis. Furthermore, animals with inbreeding coefficients between 0.59 to 1.11%showed a reduction in milk, fat, and protein yields by 2.4, 2 and 2%, respectively; whereas, animals with inbreeding coefficients between 1.11 and 1.75% showed a reduction in milk, fat, and protein yields by 2, 3.7 and 2.7%, respectively. پرونده مقاله